Η μεγάλη νίκηνίκη του Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές της προ-περασμένης Κυριακής αλλάζει εντελώς το σκηνικό στην Τουρκία. Ο ισλαμιστής πρωθυπουργός πιστεύει ότι ο λαός έδωσε την απάντησή του σε όσους τον αμφισβητούν εντός και εκτός του κόμματος του και το γεγονός ότι προτίμησε να εκφωνήσει τη νικητήρια ομιλία του περιστοιχισμένος από τη σύζυγό του και τα παιδιά τους προμηνύει ότι η διακυβέρνηση της χώρας θάναι οικογενειακή υπόθεση.
Εχοντας ακριβώς δίπλα του το γιό του Μπιλάλ, ο οποίος μέσα σε μία νύχτα έγινε πολυεκατομμυριούχος, ο κ. Ερντογάν φαίνεται ότι του έχει παραδώσει και το δακτυλίδι της διαδοχής.
Επειδή οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και ομιλούν από μόνοι τους, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο θρίαμβος των Ισλαμιστών είναι προσωπική υπόθεση του κ. Ερντογάν. Κυριολεκτικά επισκέφθηκε όλες τις περιοχές της χώρας, πάλαιψε με νύχια και με δόντια γι’ αυτή τη νίκηνίκη, συγκρούστηκε με τους Αμερικανούς και τον ιμάμη Γκιουλέν, ο οποίος ίσως να είναι πιό μεγαλος χαμένος και από την τουρκική αντιπολίτευση, η οποία βρέθηκε πάλι «κολλημένη» στα ίδια ποσοστά.
Για να είμαστε δίκαιοι και σεβομενοι τα γεγονότα και την αλήθεια, ποιός άλλος ηγέτης, σε οποιαδήποτε χώρα, θα ήταν βουτηγμένος στα σκάνδαλα και τις λαμογιές, θα είχε κλείσει τα κοινωνικά δίκτυα, που λατρεύουν να αγαπούν οι νέοι, θα είχε εκδιώξει δικαστικούς, εισαγγελείς και στρατιωτικούς, και δεν θα έχανε συντριπτικά στις εκλογές; Κανένας. Και μόνο ο κ. Ερντογάν θα έβγαινε θριαμβευτής μετά από μία προεκλογική εκστρατεία, που την χαρακτήριζαν τα σκάνδαλα, η διαφθορά και η λασπολογία εναντίον των αντιπάλων του.
Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν θα χαριστεί σε όσους τον πολέμησαν. Εάν δεν εγκαταλείψουν
μόνοι τους τη χώρα –και ήδη τους προειδοποίησε- θα τους φυλακίσει. Η νίκηνίκη τον «μέθυσε» και θα είναι αμείλικτος σε όλα τα επίπεδα και θα επιβάλει στη χώρα, γρήγορα και αποφασιστικά την δικτατορία του Ισλάμ, που ο πρωθυπουργός της Τουρκίας ονειρεύτηκε και σχεδίασε μέσα από τις φυλακές, όπου τον είχαν κλείσει οι στρατηγοί πριν 18 χρόνια.
Ο Ερντογάν απέδειξε πως θυμάται, δεν συγχωρεί, και δεν αλλάζει τις θέσεις του για να είναι αρεστός στους ξένους. Τον ενδιαφέρει ο απλός ισλαμιστής ψηφοφόρος και αυτόν σκέφτεται όταν κυβερνά, αυτός καθοδηγεί τα βήματά του, υπό την έννοια ότι είναι ο «πελάτης» του, πάνω στον οποίο θα «πατήσει» για να επιβάλει την ισλαμική του ατζέντα.
Ο Ερντογάν θα είναι σκληρός και στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό. Θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ισράηλ -ήδη αναφέρθηκε στην Παλαιστίνη στην πρώτη του ομιλία μετά την επιβεβαίωση της νίκης. Ακόμα, θα ξεκινήσει «ιερό πόλεμο» εναντίον των στρατηγών της Αιγύπτου, θα ενδυναμώσει τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν, το οποίο ασκεί έλεγχο μέσω των μυστικών υπηρεσιών, και κατά τη γνώμη μου δεν θα κάνει πίσω ούτε ένα πόντο στο Κυπριακό και στο Αιγαίο, ενώ θα θεωρήσει κήρυξη πολέμου τις οποιεσδήποτε κινήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας.
Ο νέοςνέος Ερντογάν θα είναι πιό σκληρός, πιό αποφασιστικός και οι κινήσεις του με τους κατα φαντασία εχθρούς του, εντός και εκτός της χώρας, θα διακρίνονται από μίσος για εκδίκηση. Δεν έκρυψε τα σχέδιά του, ούτε και το γεγονός όπως το εννοεί ο κ. Ερντογαν, ότι η ψήφος του λαού αθώωσε τον ίδιο, την οικογένειά του και τους συνεργάτες του…
Βέβαια, δεν πρόκειται να τερματιστούν οι πολιτικές συγκρούσεις και οι αντίπαλοί του θα συνεχίσουν να τον αμφισβητούν και να απαιτούν να αφεθεί απερίσπαστη η Δικαιοσύνη να εξετάσει τις καταγγελίες για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Θα επιμείνει ο κ. Ερντογάν ότι η λαϊκή ψήφος αθώωσε το διαφθαρμένο «σύστημά» του ή θα αφήσει απερίσπαστους τους δικαστές και τους εισαγγελείς; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα δείξει και που οδηγεί την Τουρκία ο ισλαμιστής πρωθυπουργός…
ΠΗΓΗ: Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ την Πέμπτη 3 Απριλίου 2014 –www.epikaira.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου