Είναι πλέον γνωστό ότι ήδη από το 2004 η Μεγάλη Βρετανία επιδίωξε μέσω της στήριξης του σχεδίου Ανάν την αναβάθμιση του καθεστώτος των Βάσεων. Με διπλωματικές ταχυδακτυλουργίες και ασάφειες επί του κειμένου, προσδοκούσε στην μελλοντική διεκδίκηση δικαιωμάτων επί της Κυπριακής ΑΟΖ και του φυσικού αερίου του οποίου την ύπαρξη τότε αγνοούσαν σχεδόν όλοι αλλά όχι φυσικά αυτοί.
Αν τότε επιτύγχαναν κάτι τέτοιο, πολύ πιθανόν ν’ ακολουθούσαν τις ίδιες πρακτικές με το Γιβραλτάρ σήμερα. Μόλις πρόσφατα συγκεκριμένα, οι Άγγλοι, ενοχλήθηκαν από δραστηριότητες ισπανικού κρατικού ερευνητικού πλοίου και δήλωσαν απερίφραστα ότι η κυβέρνηση τους λαμβάνει υπόψη «κάθε προσπάθεια από την Ισπανία να ασκήσει εξουσία ή έλεγχο εντός των χωρικών υδάτων του βρετανικού Γιβραλτάρ και θεωρεί τέτοιες παραβιάσεις ως παραβίαση της κυριαρχίας μας»(Φιλελεύθερος 02/04/2014).
Αφού λοιπόν οι δολοπλοκίες αυτές κατέρρευσαν υπό το βάρος του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος το 2004, οι Βρετανοί επιστρέφουν 10 χρόνια μετά , αυτή την φορά με διαφορετική ατζέντα αλλά πάντοτε με τον ίδιο στρατηγικό στόχο: Την καλύτερη εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων στην Μέση Ανατολή μέσω του
ελέγχου της Διώρυγας του Σουέζ από το κυπριακό FIR και την μέγιστη δυνατή ικανοποίηση των συμμάχων τους.
Όσον αφορά την Κύπρο, ξεκινώντας από τις έρευνες φυσικού αέριου, είναι γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα πολλοί δικοί μας αλλά και ξένοι “ειδικοί’’, μεταξύ των οποίων και Βρετανοί, επικαλούμενοι τα αποτελέσματα της μιας και μοναδικής γεώτρησης στο οικόπεδο 12, μας εξηγούσαν ότι δεν υπάρχουν αρκετά αποθέματα για να καταστεί βιώσιμη η κατασκευή ενός σταθμού υγροποίησης στο Βασιλικό.Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα του BBC (02/04/2014), o Βρετανός Εnergy Contract Advisor της Κύπρου, Niall Trimble, μίλησε για πολλά προβλήματα σχετικά με την εξόρυξη, την κατασκευή αγωγών αλλά και την ποσότητα του φυσικού αερίου η οποία δεν είναι αρκετή, όπως λέει, για την κατασκευή τερματικού.
Το ανυπόστατο αυτών των ισχυρισμών διέψευσε κατηγορηματικά προ ημερών ο μέχρι πρόσφατα αρχιτέκτονας της ενεργειακής μας πολιτικής κ.Σόλων Κασίνης, ο οποίος έκανε λόγο για ύπαρξη τεράστιων βιώσιμων κοιτασμάτων και για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων (Sigma 17/03/2014, ΡΙΚ1 26/03/2014). Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε και το πρόσφατο συνέδριο της Δεξαμενής Σκέψης Θουκυδίδη, όπου σύμφωνα με το τον διευθύνοντα σύμβουλό του Άθω Κορανίδη «λέχθηκε ξεκάθαρα με στοιχεία ότι υπάρχει εσκεμμένη καθυστέρηση της λύσης του τερματικού, η οποία είναι η μόνη συμφέρουσα, χρησιμοποιούνται και λανθασμένα στοιχεία για να προωθηθεί η προδοτική επιλογή της διοχέτευσης του Κυπριακού ΦΑ μέσω Τουρκίας» (Sigmalive 29/03/2014).
Επιπλέον, τους αβάσιμους ισχυρισμούς περί περιορισμένης ποσότητας φυσικού αερίου επιβεβαιώνει και η έκθεση του οίκου NSAI (Netherland, Sewell and Associates Inc ) που έγινε για λογαριασμό της Delek τον Οκτώβριο του 2013, όπου μεταξύ άλλων σημειώνει ότι το Οικόπεδο Αφροδίτη «μπορεί να αναπτυχθεί ως μια καλή πηγή παραγωγής και οι ενέργειες που γίνονται είναι σύμφωνες με το συμφωνημένο με την Κυπριακή Δημοκρατίας σχέδιο ανάπτυξης» (Φιλελεύθερος 02/04/2014)
Σημείο κλειδί σε όλο αυτό το ενεργειακό θρίλερ έτσι όπως εξελίσσεται, αποτελεί η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Αγγλία υπό την συνοδεία του Υπουργού Ενέργειας κ.Λακκοτρύπη, του Υπουργού Εξωτερικών κ. Κασουλίδη και του Υπ. Οικονομικών κ. Χάρη Γεωργιάδη. Όλοι μαζί παρευρέθησαν σε δείπνο στο Lancaster House που έκανε προς τιμήν τους ο Υφυπουργός Ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου Μάικλ Φάλον (Προεδρία Κ.Δ., Δελτίο Τύπου, 16/01/2014).
Η όλη πλαισίωση αυτής της επίσκεψης δεν μπορεί να είναι καθόλου τυχαία αλλά αντιθέτως εγείρει πολλά ερωτηματικά για την πορεία επιβράδυνσης και την απαράδεκτη κωλυσιεργία που παρατηρείται στους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μήπως η όλη καθυστέρηση oφείλεται ουσιαστικά στην προσπάθεια άμεσης επίλυσης του Κυπριακού στην βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα οδηγήσει σε μεταφορά κυπριακού αερίου στην Τουρκία μέσω αγωγού; Αν όχι, τότε προς τι οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Ενέργειας κ. Λακκοτρύπη (Sigma 03/04/2014) που αφήνουν ανοιχτό αυτό το παράθυρο επιλογής έστω και μετά την λύση;
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μεγάλη Βρετανία ήδη από τον Ιανουάριο του 2014 εξέφρασε το ενδιαφέρον της για εμπλοκή στους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας (Offsite 16/01/2014). Την επίσκεψη του προέδρου στην Αγγλία ακολούθησε με διθυραμβικά σχόλια η δήθεν «ιστορική συμφωνία για τις Βάσεις» η οποία παρουσιάστηκε ως επιστροφή εδαφών στην Κυπριακή Δημοκρατία ενώ στην πορεία διαφάνηκε ότι αποτελούσε στην πραγματικότητα μια τυπική παραχώρηση διαχειριστικού χαρακτήρα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το δημοσίευμα της εφημερίδας New Europe (11/03/2014) που κυκλοφορεί στις Βρυξέλλες, και αφορά την πρόσφατη εκπόνηση μελέτης του αγωγού East Med που απέσπασε και θετικά σχόλια από αξιωματούχο της Κομισιόν. Αντιθέτως, αρνητικός προς την κατασκευή αυτή, σύμφωνα με την εφημερίδα, φαίνεται να ήταν ο αναλυτής Julian Lee του Centre For Global Energy Studies (CGES) που εδρεύει στο Λονδίνο. Οι δηλώσεις του Julian Lee, ότι δηλαδή ο κυπροελλαδικός αγωγός East Med πιθανόν να έχει την τύχη του project Nabuccο του οποίου υπέρμαχος υπήρξε προεκλογικά και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, είναι ενδεικτικές για τις μεθοδεύσεις ορισμένων κύκλων του εξωτερικού και συγκεκριμένα του Ηνωμένου Βασιλείου επί του θέματος.
Η Αγγλία μπορεί ουσιαστικά ν’ αντιτίθεται στην όποια ιδέα περί ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου επικαλούμενη το υψηλό κόστος αλλά παράλληλα επιδιώκει άμεση λύση στο Κυπριακό, κλείνοντας το μάτι (όπως και οι ΗΠΑ) για μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου στην φίλη και σύμμαχό της Τουρκία. Με απλά λόγια, το περιβόητο «ουδέποτε» του τότε Βρετανού Υπουργού Αποικιών επί Αγγλοκρατίας, Χένρι Χόπκινσον· περί Ένωσης με την Ελλάδα, επανέρχεται σήμερα με διαφορετικά λόγια και αφορά αυτή την φορά την ενεργειακή ένωση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αρκεί η δήλωση μιας θρυλικής μορφής της Ελληνικής Επανάστασης, τουΜάρκου Μπότσαρη, όπου κατά την περίοδο της εθνεγερσίας είπε: «Όπου κυματίζει η Αγγλική σημαία, οι λαοί είναι δούλοι…». Στην Κύπρο σήμερα, 60 σχεδόν χρόνια μετά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ εναντίον των Βρετανών, τα “παιδιά και εγγόνια” του Αγώνα αυτού, χωρίς τύψεις συνείδησης υποθηκεύουν το καθεστώς των βάσεων στα μελλοντικά παιδιά και εγγόνια τους. Ανέχονται κάθε μέρα την εθνική υποταγή και εξευτελισμό περνώντας κάτω από τον θυρεό της Μεγάλης Βρετανίας στο Προεδρικό του οποίου η αποκαθήλωση αποτελεί πλέον εθνική επιταγή.
Η άμεση απαγκίστρωση λοιπόν από τα αποικιοκρατικά σύνδρομα και τις ιδεολογικές εξαρτήσεις με την Μεγάλη Βρετανία θα πρέπει να βρίσκεται στο πυρήνα της εθνικής μας στρατηγικής αν όντως επιθυμούμε να δούμε τον Κυπριακό Ελληνισμό να χαράσσει μια ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική που θα οδηγήσει επιτέλους στην απελευθέρωση της πατρίδας μας.
http://www.efylakas.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου