Λευκό και Συμβούλιο Επικρατείας

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων

Επειδή πολλοί, πολιτικά άσχετοι και πανάσχετοι, κατηγορούν την υπέροχη λευκή ψήφο παραθέτω την επί του προκειμένου γνώμη του Γ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο στην υπ’ αριθμό 2930/1996 απόφασή του, έλεγε και τα εξής: «…το εκλογικό σώμα … πρέπει να έχει και τη δυνατότητα αποδοκιμασίας … γιατί αποτελεί κι’ αυτή μορφή εκδήλωσης της λαϊκής κυριαρχίας …».

Συνεχίζοντας το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο προβαίνει σε διαπίστωση: «Δεδομένου ότι μόνο με τη λευκή ψήφο εκφράζεται γνήσια η βούληση του εκλογέα να αποδοκιμάσει όλους τους υποψηφίους…».

Ακούτε απληροφόρητοι κατήγοροι του λευκού τι λέει το Συμβούλιο Επικρατείας; «Μόνο με τη λευκή ψήφο εκφράζεται γνήσια η βούληση του εκλογέα να αποδοκιμάσει ΌΛΟΥΣ τους υποψήφιους» (Ανάλυση αυτής της καθοριστικής αποφάσεως βλ. στο άρθρο μου: «Η πολιτική σημασία του λευκού», στο μηνιαίο περιοδικό «Ηλιαία» τευχ. Ιανουαρίου 2007 και αναδημοσίευσή του στο έργο μου: «Κριτικά κείμενα», εκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας – Αθήνα 2012, σελ. 111-117).

Ο γράφων – ψηφίζοντας ΛΕΥΚΟ – για σαράντα χρόνια, σχολιάζοντας τότε αυτή την απόφαση κατακεραύνωνε το σάπιο πολιτικό σύστημα «της οικογενειοκρατίας και των επιζόντων» επικαλούμενος και την άποψη του νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου, που έλεγε ότι: «η λευκή ψήφος είναι η λευκή επανάσταση των πολιτών και λειτουργεί ως βόμβα για την αναμόρφωση και ανανέωση του δημοκρατικού συστήματος».

Ερωτώνται οι ανημέρωτοι κατήγοροι του λευκού: Εσείς

που ψηφίζετε 40 χρόνια τι αλλάξατε; Απλά μπάσατε τη συνείδηση σας μέσα στους πολιτικούς βόθρους που μας οδήγησαν στη ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ.

Σεις δεν φέρετε ευθύνη;

Εσάς ποιος θα σας δικάσει;

Με τα δεδομένα αυτά επαναλαμβάνω τα όσα σημείωνα στις εκλογές του 2010, αναρτώντας στο Internet το από 29 Οκτωβρίου 2010 κείμενό μου, το οποίο είχε τον τίτλο: «Να, γιατί Λευκό ή Αποχή»;

Έγραφα: Το ψηφίζω Λευκό σημαίνει επαναστατώ; Αποχή σημαίνει ΜΗ συνενοχή.

Ψηφίζω σημαίνει: ψάχνω να βρω δουλειά. Ηττώμαι από τα τζάκια και τους νταβατζήδες. Φιμώνομαι από τη συνωμοσία της σιωπής. Ικετεύω τα συνταγματικά μου δικαιώματα. Ωρύομαι στους δρόμους χωρίς ν’ακούγομαι.

Καταλήγοντας έγγραφα: «Το γεγονός ότι τα γκεσέμια του χρεωκοπημένου συμμοριακού συστήματος κάνουν αγωνιώδεις εκκλήσεις για τη συμμετοχή στις εκλογές, σημαίνει ότι τους πονάει η αποχή και το λευκό».

Το κείμενο εκείνο επιβεβαίωσε απόλυτα τις επισημάνσεις μου.

Γιατί ρε Έλληνες να πάμε στους πολιτικούς βόθρους και να μην εφαρμόσουμε το άρθρο 120 του Συντάγματος που μας υποχρεώνει να εξεγερθούμε;

Επειδή είμαστε χέστες ή κοπρίτες βρίσκουμε την εύκολη λύση των πολιτικών βόθρων και βάζουμε την Ελλάδα, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας στον τάφο.