Μας το είπε η ανεκδιήγητη Υπουργός κ. Φωτίου: «Ο Τσίπρας είναι ηγέτης παγκοσμίου ακτινοβολίας που γεννιέται κάθε εκατό χρόνια».
Είναι προφανέστατο ότι η «μαρξίστρια» καθηγήτρια – πως έγινε; - έχει άγρια μεσάνυχτα από μαρξισμό, ο οποίος, ως γνωστόν, επισημαίνει τον πρωταρχικό ρόλο των μαζών στην ιστορία και όχι τους ταλαντούχους ηγέτες!
Την εν λόγω άσχετη μαρξίστρια παραπέμπω στο έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία», εκδ. β’ «Πελασγός» - Γιαννάκενας- Αθήνα 2013 (και πιο συγκεκριμένα στο κεφάλαιο: «Μάζες-προσωπικότητα», σελ. 371-396).
Όταν η άγνοια συνοδεύεται από το θράσος, το κράμα γίνεται πολύ επικίνδυνο στο δημόσιο βίο.
Θα μου πείτε ότι «ανήκει στους ρεβιζιονίστες», αλλά και αυτοί δεν γνωρίζουν πια τι ακριβώς είναι! Αν η εν λόγω «μαρξίστρια» θελήσει να μάθει κάτι χρήσιμο και για τον… καταραμένο ρεβιζιονισμό ας διαβάσει και το κεφάλαιο: «Μαρξισμός και ρεβιζιονισμός» (οπ. π. σελ. 535-545). Πιο πέρα, αν η εν λόγω «μαρξίστρια» θέλει να μάθει τα στοιχειώδη για τα ολέθρια αποτελέσματα της προσωπολατρίας (τύπου σταλινική και ανδρεοπαπανδρεϊκή) ας διαβάσει την μυστική έκθεση του Ν. Χρουτσόφ στο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το Φεβρουάριο του 1956, εκδ. «Θεμέλιο» και το κεφάλαιο της «Ουτοπίας»: «Το Σοβιετικό καθεστώς: Αφετηρίες –στρεβλώσεις- παραχαράξεις» (βλ. οπ. π. σελ. 491-518 και για το καθεστώς της Λαϊκής Κίνας του Μάο Τσε Τουνγκ, σελ. 519-530.Για την αρρωστημένη ανδρεοπαπανδρεϊκή προσωπολατρία βλ. το έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo» Αθήνα 2002, σελ. 125-136).
Είναι ν’ απορεί κανείς γιατί τόσοι και τόσες που υποτίθεται θήτευσαν στην Αριστερά, δεν έμαθαν τίποτα για ζητήματα που έλυσε η ζωή και η ιστορία.
Αν βαθμολογούσα θα έβαζα πολλά μηδενικά στα μηδενικά του… μαρξισμού!
Πολιτικές Υποθήκες
Σωκράτης: «Εάν ήταν αναγκαίο να αδικήσω ή να αδικηθώ, θα προτιμούσα περισσότερο ν’ αδικηθώ παρά να αδικήσω».
Πλάτων: «Όταν έχουμε τυραννικούς νόμους, τότε στην πράξη έχουμε τυραννίδα, κι ας ονομάζεται αυτή δημοκρατία».
Ο ίδιος: «Η κάθε αρχή νομοθετεί σύμφωνα με το συμφέρον της».
Ο ίδιος: «Εκείνο το οποίον είναι αληθινά το μέγιστον κακόν και το πρώτον μεταξύ όλων, είναι το να μη τιμωρείται κανείς ενώ αδικεί».
Γ. Λε Μπον: «Μια γενεά ανθρώπων πολύ σπάνια αντιλαμβάνεται το έργο που επιτελεί. Προετοιμάζει το μέλλον αλλά το μέλλον είναι συχνά αντίθετο απ’ αυτό που ήθελε».
Ανάχαρσις: «Οι νόμοι σας Σόλωνα, μου φαίνονται σαν τον ιστό της αράχνης. Τα μικρά έντομα πιάνονται πάντα σ’ αυτόν, ενώ τα μεγάλα πάντα τον τρυπούν και περνούν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου