Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Είναι γνωστό ότι πολλοί προοδευτικοί της παπάρας όλα τούτα τα χρόνια του εκφυλισμένου πολιτικού συστήματος – το οποίο απομυζούν ποικιλοτρόπως – για να εμφανιστούν περισσότερο … προοδευτικοί και … διεθνιστές, καταφέρονται κατά παντός του Ελληνικού που συμβολίζει την ιστορία του Έθνους των Ελλήνων. Έτσι λοιδορούν και την Ελληνική σημαία στο όνομα του «αντιρατσισμού» περί του οποίου δεν έχουν σαφή άποψη. Επειδή, λοιπόν, είναι αδιάβαστοι έκρινα σκόπιμο να τους παραθέσω τούτο το γεγονός όπως το βίωσε ο Άρης Βελουχιώτης, όταν ξεκίνησε να οργανώσει το αντάρτικο με τρείς αντάρτες σε κάποιο ορεινό χωριό της Ευρυτανίας και ακριβέστερα σε μια καλύβα. Ήταν η 7 Ιουνίου 1942 και πριν μπει στη Δομνίτσα, είχε ζητήσει από το δάσκαλο Παπανικολάου την Ελληνική σημαία του Σχολείου. Έτσι λοιπόν «με την Ελληνική σημαία μπροστά, ένα τμήμα οπλοφόρων, με επικεφαλής τον Άρη, μπαίνει ορμητικά στο χωριό τραγουδώντας το «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά»». Εκεί ο, Άρης, στους χωριάτες, συστήνεται, ως «ταγματάρχης πυροβολικού Άρης Βελουχιώτης». Όπως βλέπουμε το ξεκίνημα της φωτιάς το έκανε ο Άρης με εντελώς Ελληνικά σύμβολα: α. Με αναπεπταμένη τη σημαία των Ελλήνων, β. Με το δημοτικό άσμα του ’21 και όχι της τρίτης Διεθνούς, γ. Με την «Παράνομη» χρήση του βαθμού Έλληνος αξιωματικού(Το περιστατικό αυτό το καταγράφει ο βιογράφος του Διονύσης Χαριτόπουλος στο έργο του: «Άρης: ο αρχηγός των ατάκτων, εκδ. «Έξαντας», Αθήνα 1997, σελ. 97-98). Να σημειώσω ότι το ίδιο έκανε και ο Ν. Ζέρβας. Όταν βγήκε στο βουνό η πρώτη του φροντίδα ήταν να ζητήσει από τον συναγωνιστή του στην Αθήνα Ηρακλή Πετιμεζά «μια ελληνική σημαία».
Τώρα, … προοδευτικοί της Αριστεράς και … προοδευτικοί της Δεξιάς την καίνε (Θυμίζω τη δήλωση του βουλευτή και υπουργού και ξανά υπουργού Μ. Βαρβιτσιώτη: «Όποιος θέλει μπορεί να καίει την Ελληνική σημαία!») Που να βρεθεί τσίπα στους ψευτοπατριώτες της Ν.Δ., που τον ψηφίζουν. Αυτή η αδιανόητη συμπεριφορά των νεογραικύλωναρχίζει από το γνωστό περιστατικό του Αλβανού μαθητή Τσενάϊ στη Μηχανιώνα Θες/κης, τον Οκτώβριο του 2003. Εκεί οι … προοδευτικοί δάσκαλοι (έχουμε πολλούς τέτοιους μετά τη μεταπολίτευση) παρέδωσαν την Ελληνική σημαία στον Αλβανό μαθητή να παρελάσει για την 28η Οκτωβρίου. Οι κάτοικοι αντέδρασαν και δημιουργήθηκε θέμα… αγανάκτηση των… προοδευτικών στο Κολωνάκι! (Ο γράφων πήρε το μέρος των διαμαρτυρομένων κατοίκων με δύο κείμενα που είχαν τον τίτλο: «Το εθνικό μας σύμβολο. Η σημαία συνοδεύει τις εθνικές μας περιπέτειες από την εθνεγερσία του ‘21» («Πολιτικά Θέματα» 31-10-2003 – και «Ο Ελληνοκτόνος Τσεναϊσμός και ο εθνικός κομπλεξισμός», στα ίδια, της ίδιας ημερομηνίας.) Να συμπληρώσω το θέμα της σημαίας με τον Ν. Ζέρβα – του αρχηγού του ΕΔΕΣ -, ο οποίος ευρισκόμενος στο βουνό με το τμήμα του, είχε ως πρώτο του μέλημα την Ελληνική σημαία. Έτσι, με την από 5-12-1942 επιστολή του προς τον συναγωνιστή του στην Αθήνα «Νικήτα» - το αληθινό όνομα Ηρακλής Πετιμεζάς – του έγραφε: «Μου χρειάζονται δύο σημαίες και τρεις θα είναι καλύτερα». Επανερχόμενος με νεοτέρα επιστολή του προς τον ιδίον (με ημερομηνία 9-1-1943), του γράφει: «πήρα σημαίες και περιβραχιόνια και είναι ωραία» (τις επιστολές αυτές καταχωρεί ο Η. Πετιμεζάς στο έργο του: «Εθνική Αντίσταση και Κοινωνική Επανάσταση. Ζέρβας και ΕΑΜ», Αθήνα 1991, εκδ. «Μέτρον», σελ. 171-174). Δεν γνωρίζω αν οι σημερινοί… προοδευτικοί θα θεωρήσουν ως ρατσιστές τον Άρη και τον Ζέρβα, που ήταν στα βουνά και όχι στο Κολωνάκι! Αθλιότητες. Αυτά, λοιπόν, τα ιστορικά δεδομένα καταγράφονται για το εθνικό μας σύμβολο, και θα μπορούσα να καταγράψω και αλλά, τα οποία δημοσίευσα κατά καιρούς. Λίγους σεβασμός στα εθνικά σύμβολα δεν βλάπτει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου