Η κυβέρνηση ξεπουλά, αντισυνταγματικά τον εθνικό μας πλούτο.

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Αυτό το γεγονός συνάγεται από την ειδική διάταξη του άρθρου 106 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει και τα εξής: «1. Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος, το κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας». Συνεχίζοντας η παραγρ. 1 ορίζει: «Λαμβάνει τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών». Προχωρώντας, η παράγραφος 2επιτάσσει τα εξής για ν’ αποφευχθεί η ασυδοσία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας: «Η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας». Πρόκειται για μια εθνική διάταξη, ή πλήρης ερμηνεία της οποίας θα απαιτούσε τη συγγραφή ενός τόμου. Θα αποπειραθώ όμως να προβώ σε τούτες τις επισημάνσεις εντελώς μονολεκτικά: α) Η έννοια του δημόσιου συμφέροντος είναι μια κατ’ εξοχήν πολιτική έννοια όπως έγραφε ο Φ. Βέγλερης και «ακαθόριστος και δια τούτο πολιτική», όπως έγραφε ο Μ. Στασινόπουλος (Για την έννοια του «δημόσιου συμφέροντος» βλ. στο έργο μου: «Η τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια του Συντάγματος», εκδ. ΚΕΔΚΕ, Αθήνα 1995, σελ. 74-75 και τις σχετικές σημειώσεις). Για το ίδιο θέμα, η σχετική νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας αποφάνθηκε ότι «οι διατάξεις του δημοσίου συμφέροντος πρέπει να ερμηνεύονται στενά» (βλ. π.χ. αποφ. 1005/1933, 280/1934 και 1167/1954, που αφορούν απολύσεις αιρετών αρχόντων από την κυβέρνηση). Συνεπώς, θα έλεγα ότι η εκποίηση της ΔΕΗ και του ορυκτού πλούτου της χώρας είναι μια κυβερνητική πράξη εντελώς πολιτική, και καθόλου αναπτυξιακή, για την οποία είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση, όπως λέει η πιο πάνω συνταγματική διάταξη. β) από την ίδια διάταξη απορρέει η υποχρέωση του κράτους δηλαδή της εκτελεστικής εξουσίας να

εξασφαλίζει την «εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης», η οποία, όμως, δυστυχώς,όχι μόνο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, αλλά αντίθετα, οι ενέργειες της προκαλούν αναταραχή και διαιρέσεις ανάμεσα στο λαό και τις τοπικές κοινωνίες. γ)κατά το Ελληνικό λεξικό, αξιοποιώ σημαίνει «εκμεταλλεύομαι καταστάσεις, δυνατότητες ώστε να αποφέρουν οφέλη». Όμως εν προκειμένω, η βιαστική καιόσο όσο εκποίηση της ΔΕΗ – με τον ανεκτίμητο υπόγειο πλούτο δεν συμβαδίζει καν με την έννοια του οφέλους για το κράτος. Αντίθετα, αυτό το απολαμβάνει ο αγοραστής της κοψοχρονιά. δ) κατά το ελληνικό λεξικό, ανάπτυξη σημαίνει: «άνοιγμα, ξεδίπλωμα, άπλωμα και μεταφορικά άνοδος του επιπέδου». Συνεπώς, όταν το κράτος ξεπουλά και χάνει ζωτικούς τομείς της οικονομίας του και του πλούτου που θα στηριχθεί παραγωγικά για «την άνοδο του επιπέδου της οικονομίας»; Συνελόντι ειπείν: το σημερινό κράτος των Ελλήνων ή ακριβέστερα το μεταπολιτευτικό κράτος, μετατράπηκε σε μιαδιαχειριστική εμπορική επιτροπή με κύρια αποστολή την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου και σ’ αυτό έβαλαν το χέρι τους τα κόμματα της Αριστεράς με το σάπιο συνδικαλισμό τους. Τώρα είναι αργά, πολύ αργά, για όλα και όλους. Ο επιθανάτιος ρόγχος της Ελλάδας γίνεται πιο έντονος και ο ψόφος καλπάζει.