Οι πολιτικοί μας συχνά ομιλούν χωρίς να γνωρίζουν. Αποφαίνονται χωρίς να μελετούν. Και εξαγγέλλουν χωρίς να εμβαθύνουν στις επιπτώσεις. Προεκλογικά, ο Ν. Αναστασιάδης είχε δεσμευτεί (10/2/2013) ενώπιον πιστών της Εκκλησίας των Κοπτών της Αιγύπτου πως, «αυτό που προσπαθούμε να κτίσουμε είναι μια πολυπολιτισμική Κύπρο, που θα σέβεται τη διαφορετικότητα του πολίτη, ακόμα και τη διαφορετικότητα της πίστης αν υπάρχει». Διερωτώμεθα: Ο Ν. Αναστασιάδης, ως Πρόεδρος σήμερα της Κυπριακής Δημοκρατίας και με αφορμή όσα οι φονιάδες του Ισλαμικού Κράτους απειλούν και επισείουν εναντίον της ανθρωπότητας, εξακολουθεί να πιστεύει στην πολυπολιτισμικότητα; Αυτό το… φρούτο, αμερικανικής έμπνευσης και κοπής, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο εθνικής, πολιτιστικής και κοινωνικής, ακόμα και θρησκευτικής ισοπέδωσης και αλλοτρίωσης λαών και εθνών.
Στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας, ευρωπαϊκές χώρες (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία, Ελλάδα…), δέχτηκαν μαζικά εκατομμύρια ξένους και ειδικά μουσουλμάνους. Εξαιτίας των εγκλημάτων από τζιχαντιστές του ΙΚ, ήδη πολλές χώρες τρέμουν κυριολεκτικά στην ιδέα αρκετοί εξ αυτών, αφού ριζοσπαστικοποιηθούν στις τάξεις των νέων Σαρακηνών, να εξαπολυθούν από το ΙΚ στη χριστιανική Δύση για να επιβάλουν, πραγματικά διά πυρός, σφαγών και σιδήρου, τον νόμο της Σαρία και του Κορανίου. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες παρατηρείται δημογραφική και εθνολογική αλλοίωση της κοινωνίας τους. Οι μουσουλμάνοι είναι η πλειοψηφία και αυτοί συνιστούν εθνικές μειονότητες που, πολύ σύντομα, καθιστάμενοι πολίτες δεύτερης και τρίτης γενεάς, θα έχουν, αιτιολογημένα,
απαιτήσεις που θα επηρεάζουν όχι μόνο τα εσωτερικά ζητήματα και τη λειτουργία των κρατών αλλά, έτι χείριστον, θα νομιμοποιούνται να παρεμβαίνουν και να επηρεάζουν ή και να αδρανοποιούν την εξωτερική πολιτική τους.
Την περ. Παρασκευή, στην αθηναϊκή «Καθημερινή» δημοσιεύτηκε μια σημαντική ανάλυση του κατά πάντα εμβριθούς Ανδρέα Ανδριανόπουλου, πρώην υπουργού της Ελλάδος. Αφού αναφέρεται ειδικά στην περίπτωση των εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων στη χώρα, παρατηρεί: «Συμμετοχή σε υπερεθνικές επεμβάσεις σε χώρες της Μέσης Ανατολής ή της ισλαμικής Ασίας θα είναι σχεδόν αδύνατη δίχως να λαμβάνονται υπ' όψιν οι πιέσεις του μουσουλμανικού στοιχείου της χώρας. Το ίδιο θα ισχύει και για λογής μέτρα στο εσωτερικό, εφόσον θα αναφέρονται σε αποφάσεις κοινωνικής, εκπαιδευτικής ή αξιακής γενικότερα φύσης, που θα άπτονται νοοτροπιών διαφορετικών από τις παραδοσιακά ελληνικές». Στη συνέχεια αναφέρεται σε πρόσφατη σοβαρότατη μελέτη του καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Christopher Hill, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge («Το εθνικό συμφέρον υπό αμφισβήτηση: Εξωτερική πολιτική σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες», Oxford University Press, 2013).
Ο Βρετανός καθηγητής, όπως γράφει ο Α. Ανδριανόπουλος, «επισημαίνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει συνολικά η Ευρώπη στις επιλογές της λόγω των πολυπληθών μουσουλμανικών κοινοτήτων στους κόλπους της και στο αλλοπρόσαλλο των πολιτικών που ακολουθούν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών απέναντί τους. Σημειώνει τη μεγάλη ένταση στη Βρετανία ανάμεσα σε τρίτης γενιάς Ασιάτες, που οδηγεί σε συγκρούσεις και τρομοκρατικές κινήσεις. Παράλληλα, επισημαίνει τα προβλήματα που εμφανίζονται σε χώρες όπως η Δανία, η Ολλανδία και η Γερμανία, με αφορμή συγκρούσεις ανάμεσα σε διαφορετικές θρησκευτικές υποδιαιρέσεις μεταξύ μουσουλμάνων αλλά και απέναντι σε εκδηλώσεις που ενοχλούν τις ευαισθησίες τους (οι γελοιογραφίες του προφήτη ή άλλες καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες).
»Όλα αυτά προκαλούν αλλαγές σε προτεραιότητες εξωτερικής πολιτικής, που οι χώρες υποχρεώνονται να ακολουθήσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν συναίνεση και ηρεμία στο εσωτερικό τους. Αλλά και για να μπορέσουν να βρουν μια ισορροπία ανάμεσα σε ανταγωνιζόμενες στο εσωτερικό τους αξίες, όπως ο πατριωτισμός, η ελευθερία, η ασφάλεια, η πολυμέρεια, η ανοχή, η συναίνεση και τα ατομικά δικαιώματα. Οι προκλήσεις δεν είναι λίγες. Η Ευρώπη, όπως και οι χώρες-μέλη, έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλες εντάσεις και διλήμματα. Οι μουσουλμανικές μειονότητες θα αυξήσουν τις εντάσεις και στα εσωτερικά μέτωπα των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Με άγνωστα αποτελέσματα». Αυτά τα διλήμματα ήδη η Κυπριακή Δημοκρατία τα αντιμετωπίζει με τους Τ/κυπρίους. Δεν αποκλείεται να τεθούν κάποτε ενώπιόν της και από άλλες ομάδες ξένων, ειδικά των χιλιάδων μουσουλμάνων που κατοικούν στις ελεύθερες περιοχές. Εάν και εφόσον εξευρεθεί λύση, τότε αυτά τα διλήμματα θα οξυνθούν ακόμα περισσότερο.
Το μεταναστευτικό ήδη επηρεάζει βαθύτατα και επικίνδυνα την κυπριακή κοινωνία. Υποψιάζονται, ο Πρόεδρος και οι πολιτικοί ηγέτες, τι θα συμβεί ίσως στο εγγύς μέλλον, αν οι εδώ μουσουλμάνοι (αρκετοί έχουν κυπριακή υπηκοότητα) διεκδικήσουν δικαιώματα και απαιτήσουν να επιβάλουν ή και να καθορίσουν πολιτικές σε εσωτερικά ζητήματα και υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής; Αυτόν τον όχι και τόσο αδιόρατο εφιάλτη, ποιος τον σκέφτεται και τι λύσεις προτείνει;
http://www.sigmalive.com/simerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου