Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Όπως γίνεται πάντοτε σ’ αυτές τις περιπτώσεις άρχισαν τα όργανα και τα ωσαννά με δόσεις υπερβολών οι οποίες χρησιμοποιούν όλα τα κοσμητικά επίθετα. Σοβαρός, ικανός, έμπειρος, τίμιος, ενωτικός, αγαπητός, γλυκός, εργατικός, εμπνέει εμπιστοσύνη και σεβασμό, αγωνιστής, προσηνής, μειλίχιος, πατριώτης, ανιδιοτελής και εθνοσωτήρας. Κυβέρνηση και παπαγαλάκια οργίασαν, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα σωτηρίας της Ελλάδας και της Ευρώπης. Συγκρατηθείτε και σκεφτείτε τι είπε ο μέγιστος των κοινωνιολόγων Μαξ Βέμπερ (1864-1920), στο έργο του: «Ο Πρόεδρος του Ράϊχ» έγραφε: «Ας υπάρχει η πρόβλεψη ότι ο πρόεδρος σε κάθε προσπάθεια του να παραβιάσει τους νόμους ή να κυβερνήσει αυταρχικά, θα βλέπει διαρκώς μπροστά του το ικρίωμα» (Αναφέρεται από τον M. Schmidt: «Θεωρίες της Δημοκρατίας», εκδ. «Σαβάλλας», Αθήνα 2000, σελ. 200).
Δυστυχώς στην Ελλάδα τα ικριώματα σκούριασαν.
Αν θυμάμαι καλά χρησιμοποιήθηκε ικρίωμα στα τέλη της δεκαετίας του 1890.
Χωρίς ικριώματα η Ελλάδα δεν θα δει θεού πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου