Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
29 Φεβρουαρίου 1999. Ο Κούρδος ηγέτης, Αμντουλάχ Οσταλάν, μετά από τις γνωστές περιπέτειες του στο Ναϊρόμπι της Κένυας, την κινηματογραφική σύλληψη και την απαγωγή του, μεταφέρθηκε με πανηγυρικό τρόπο στην Τουρκία. Ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπουλέντ Ετσεβίτ και μετά από δυο μήνες θριαμβευτής των τουρκικών εκλογών, αφού ανακοινώσε στις τηλεοπτικές κάμερες με θριαμβευτικό τόνο την σύλληψη του Κούρδου ηγέτη και την απαγωγή και μεταφορά του στο τουρκικό έδαφος, εκμυστηρεύτηκε στη συνέχεια στο στενό του κύκλο ότι… δεν είχε καταλάβει την αιτία γιατί οι Αμερικανοί του είχαν παραδώσει «πεσκέσι» τον Κούρδο ηγέτη, τον τότε φόβο και τρόμο της ίδιας της πανίσχυρης υποτίθεται Τουρκίας. Η υπόθεση αυτή είχε καταγραφεί τότε σαν μια μεγάλη δυσφήμηση της Ελλάδας, καθώς από όλους σχεδόν είχε αποδοθεί στην ελληνική πλευρά και στις εντολές της τότε ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, που συμπεριφέρονταν σαν ανδρείκελο των Αμερικανών, η παράδοση του Κούρδου ηγέτη στους άσπονδους τότε εχθρούς του.
Η απορία αυτή του Ετσεβίτ, αλλά και τα πολλά αναπάντητα μέχρι
σήμερα ερωτήματα για το ποιες μυστικές υπηρεσίες είχαν πρωτοστατήσει στην σύλληψη και παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους, απαντήθηκε σχεδόν ένα μήνα μετά, σύμφωνα με τις σημερινές εντυπωσιακές αποκαλύψεις της τουρκικής επιθεώρησης, Aktüel και της τουρκικής εφημερίδας, Vatan. Στις 22 Μαρτίου 1999, ο γνωστός Τούρκος ισλαμιστής ηγέτης, Φετουλάχ Γκιουλέν, που έχει και σήμερα παρά τις συνεχείς διώξεις των οπαδών του από το καθεστώς του Ερντογάν μεγάλη επιρροή στην Τουρκία, φεύγει για τις ΗΠΑ ενώ εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης του από τις τουρκικές αρχές ασφάλειας και του στρατιωτικού κατεστημένου που τον έκρινε σαν απειλή για το τουρκικό καθεστώς. Τότε είχαν γραφεί πολλά γιατί ο Εστεβίτ άφησε τον Γκιουλέν να φύγει στις ΗΠΑ χωρίς να τον συλλάβει, όπως απαιτούσαν τότε οι κεμαλικοί στρατηγοί με τους οποίους ο Ετσεβίτ συντάσσονταν σε γενικές γραμμές.
Ο Φετουλάχ Γκιουλέν έφυγε χωρίς κάνεις να τον εμποδίσει στις ΗΠΑ, αφ’ ενός γιατί κατάλαβε ότι ο κλοιός στενεύει γύρω του και ότι γρήγορα θα βρίσκονταν σε κάποιο σκοτεινό κελί κατά το παράδειγμα του Οσταλάν, αλλά κυρίως γιατί οι Αμερικανοί επέβαλαν στον Ετσεβίτ να μην αντιδράσει στην ουσιαστικά απόδραση του από την Τουρκία. Το αντάλλαγμα της παράδοσης του Οτσαλάν από τους Αμερικανούς στους Τούρκους, ήταν η ανεμπόδιστη αναχώρηση του Φετουλάχ Γκιουλέν για τις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί από τότε σχεδίαζαν να προβάλλουν ένα δικό τους ισλαμικό μοντέλο στον μουσουλμανικό κόσμο που θα το έλεγχαν απόλυτα μέσω του Φετουλάχ Γκιουλέν, του μεγάλου «Αποστόλου του Ισλάμ», όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο αμερικανικός τύπος ενώ έχει βραβευτεί από μια σειρά διάσημων αμερικανικών πανεπιστημίων.
Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι και ο Ερντογάν είχε σχεδιαστεί για να συμβάλλει στο ισλαμικό αυτό μοντέλο του Φετουλάχ Γκιουλέν, made by USA. Έτσι εξηγείται πως τον πρώτο καιρό της ανόδου του Ερντογάν στην εξουσία ο Γκιουλέν και τα ΜΜΕ που ελέγχει τον είχαν στηρίξει καθοριστικά για την πολιτική του επικράτηση. Στη συνέχεια όμως, όταν ο Ερντογάν κατάλαβε ότι ο Γκιουλέν έχει δημιουργήσει ουσιαστικά ένα κράτος εν κράτη στα σώματα ασφαλείας, στον στρατό στα ΜΜΕ και στην εκπαίδευση και όταν κατάλαβε ότι όλα αυτά ήταν εμπόδια στα νεοοθωμανικά του σχέδια και στην ανάδειξη του σαν τον νέο χαλίφη ηγέτη του Ισλάμ, μάλιστα με αντιισραηλινό προφίλ, άρχισε η μεγάλη σύγκρουση Ερντογάν-Γκιουλέν, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με πολλά επεισόδια και με την λυσσαλέα απαίτηση του Ερντογάν προς τις ΗΠΑ να του εκδώσουν τον Γκιουλέν.
Όλες αυτές οι αποκαλύψεις δίνουν σίγουρα μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση στην υπόθεση της σύλληψης και απαγωγής του Κούρδου ηγέτη από την ελληνική πρεσβεία της Κένυας. Μια υπόθεση που είχε τότε συγκλονίσει τον ελληνικό λαό και είχε γραφτεί σαν μια μελανή σελίδα στην σύγχρονη ελληνική ιστορία. Και σίγουρα όλα αυτά δεν απαλλάσσουν από τις ευθύνες την τότε ελληνική πολιτική ηγεσία και όχι μόνο, που είχε συμπεριφερθεί σαν ένας υποτακτικός δορυφόρος των ΗΠΑ για χάριν της Τουρκίας και των μεγαλεπήβολων αμερικανικών νεοταξικών σχεδίων.
http://nikosxeiladakis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου