ΥΠ. ΕΞΩ(ΦΡΕΝ)ΙΚΩΝ

*Θύμισαν εποχές '81 τα ξένα και ειδικά τα αμερικανικά ΜΜΕ. Μόλις άκουσαν ότι η Ελλάδα θέλει να έχει λόγο στην Ευρώπη και -ειδικά στις σχέσεις με τη Ρωσία- θέλει να ακούγεται η φωνή της, έπεσαν πάνω στη νέα κυβέρνηση. Και τι δεν γράφτηκε: Οι άνθρωποι του Πούτιν στην Ευρώπη, υπονομεύουν τη στρατηγική της Δύσης, υπονοούμενα για οικονομικές σχέσεις. *Συγκροτημένα εμφανίστηκε η Αθήνα στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών την Πέμπτη, όπου παρουσίασε τις θέσεις της με μεγάλη σαφήνεια και όλοι κατάλαβαν την αυτονόητη θέση μας, που δεν είναι ούτε υπονομευτική της Ευρώπης ούτε θέση «χώρας - δορυφόρου» του Πούτιν… Είναι πολύ απλά η ελληνική θέση, την οποία μάλλον είχαν ξεχάσει να ακούν στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια τα τελευταία χρόνια.

Φρένο… Στη Θράκη, όπως θα διαπιστώσατε, υπήρξε απόλυτη κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ και μόνο επειδή άντεξε την εκλογική πίεση ο Ευριπίδης Στυλιανίδης δεν είχαμε το «ατύχημα» της εκλογής ενός ακόμη μειονοτικού υποψηφίου, του Αχμέτ Ιλχάν. Με τρεις βουλευτές από τη μειονότητα στη νέα Βουλή, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι πρωτοβουλίες σκοπεύει να πάρει το κυβερνών κόμμα ώστε να ικανοποιήσει τα αισθήματα των μελών της μειονότητας, που συμπαγώς μετακινηθήκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. *Οι τρεις βουλευτές, πάντως, γνωρίζοντας ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα, άρχισαν να εξηγούν στα τουρκικά ΜΜΕ ότι προέχει η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και μετά η προώθηση των θεμάτων της μειονότητας κ.λπ. Η αλήθεια είναι άλλη: Τόσο στο τουρκικό προξενείο, αλλά και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη μειονότητα έχει προκαλέσει σοκ η κυβερνητική συνεργασία με τους ΑΝΕΛ και φυσικά η ανάληψη υπουργικών καθηκόντων από τον Π. Καμμένο, τον Τ. Κουΐκ και τον Παν. Σγουρίδη, οι οποίοι είναι γνωστοί για τη σκληρή στάση τους στο ζήτημα της Θράκης. Και φυσικά είναι και η παρουσία στο ΥΠΕΞ του Ν. Κοτζιά, ο οποίος έχει ξεκάθαρη θέση και άποψη για τα θέματα της Θράκης και της μειονότητας. *Για μια ακόμη φορά η λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» οργάνωσε τις γνωστές διχαστικές εκδηλώσεις της 29ης Ιανουαρίου, την οποία οι ακραίοι κύκλοι προσπαθούν να μετατρέψουν σε «Ημέρα Εθνικής Αντίστασης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης» στη μνήμη του «πογκρόμ εναντίον της τουρκικής μειονότητας»… Αλήθεια, πόσοι και ποιοι βουλευτές και πολιτευτές κομμάτων παραβρέθηκαν στην εκδήλωση αυτή που οργανώθηκε στα γραφεία της μη νόμιμης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής»; *Σε κάποιες πρεσβείες άρχισαν να πακετάρουν… Και δεν είναι μόνο η Ουάσινγκτον, όπου -εκ των πραγμάτων- ο κ. Παναγόπουλος δεν έχει άλλα περιθώρια παραμονής και μάλλον αδίκως ζέσταινε τη θέση για τον Αν.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΤΑΞΙΜ

Δεν ξεχνάμε δεν αφήνουμε να ξεχαστεί : Ημέρα Εθνικής Αντίστασης στην 27η χρονιά

Πρόεδρος του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (BTTDD) Μουσταφάογλου : Όλη η Ελλάδα έχει οικονομικές προσδοκίες από την κυβέρνηση, ενώ οι Τούρκοι της δυτικής Θράκης δίπλα σε αυτές έχουν και προσδοκίες σχετικά με τα μειονοτικά δικαιώματα και την αναγνώριση της τουρκικής ταυτότητας. Εν προκειμένω βλέπουμε μια ακτίνα ελπίδας¨.

Mε αφορμή την 29η Ιανουαρίου-Ημέρα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εθνικής Αντίστασης μέλη του BTTDD άνοιξαν στην λεωφόρο Ιστικλάλ πανό που έγραφε ¨Κάθε 29/1 χαιρετίζουμε την τουρκική παρουσία στην δυτική Θράκη¨.

Στο δελτίο τύπου που ανέγνωσε εκεί ο Μουσταφάογλου υπενθύμισε πως στις 27 Ιανουαρίου 1988 κατεστάλη στην Κομοτηνή διαδήλωση που είχε οργανωθεί ως αντίδραση στο κλείσιμο με δικαστικές αποφάσεις τουρκικών ενώσεων και συλλόγων  που είχαν ιδρυθεί στην Ελλάδα μετά από την συνθήκη της Λωζάνης και είπε :¨Πιστεύουμε πως επρόκειτο για μια επίθεση στην ταυτότητα των Τούρκων της δυτικής Θράκης. Το βλέπουμε ως μια  επιχείρηση εξελληνισμού και απώλειας της ταυτότητας. Εδώ και χρόνια θυμόμαστε την 29η/1 ως Ημέρα της Εθνικής Αντίστασης μας¨.

……………..

Ιστοσελίδα του BTTDD 29/1/2015

¨Tην Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015, είστε καλεσμένος στην εκδήλωση μνήμης που θα οργανώσουμε  στο μνημείο του Ταξίμ για την Ημέρα Εθνικής Αντίστασης μας¨ Αυτή

Ναυτική υπερδύναμη φιλοδοξεί να γίνει η "νέα Τουρκία"

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος 

Σημαντική και καθοριστική στροφή της Τουρκίας προς την δημιουργία ναυτικής υπερδύναμης σηματοδοτούν οι τελευταίες κινήσεις του νεοοθωμανιστή Τούρκου πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτολγου, καθώς και οι προγραμματισμοί του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών όπως έγιναν γνώστες ήδη από τον Ιούλιο του 2014 όταν σε σχετικό συνέδριο που έγινε στο πανεπιστήμιο της Άγκυρας, καθορίστηκαν οι στόχοι της ανάδειξης της νέας ναυτικής υπερδύναμης.

Στο συνέδριο αυτό στο οποίο συμμετείχαν πολλοί ακαδημαϊκοί καθώς και ειδικοί στα θέματα θαλασσίου δίκαιου (εδώ να υπενθυμίσουμε ότι η Τουρκία είναι από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχει υπογράψει την διεθνή συνθήκη του Θαλασσίου Δικαίου που δίνει στην χώρα μας το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα δώδεκα μίλια), καθορίστηκαν οι νομικές και στρατηγικές επιλογές της νέας Τουρκίας. 
Οι επιλογές αυτές είναι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας παγκόσμιας ναυτικής υπερδύναμης που θα κυριαρχεί σε πρώτη φάση στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, προθέσεις που όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας αφορούν άμεσα.
Παράλληλα εξετάστηκαν τα ελληνοτουρκικά προβλήματα στο Αιγαίο, όπως η υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα και όπως ήταν φυσικό ακούστηκαν μόνο οι τουρκικές απόψεις που δίνουν το δικαίωμα στην Τουρκία να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε καθαρά ελληνική θαλάσσια επικράτεια. 
Επίσης έγινε σημαντική μνεία για την γεωστρατηγική σημασία των Στενών του Ελλησπόντου και του Βοσπόρου σαν ένα θαλάσσιο κόμβο και μια θαλάσσια οδό που αναβιβάζει την αξία της Τουρκίας.

Όλα αυτά έρχονται σε συνάρτηση με τις γνωστές πριν από λίγο καιρό δηλώσεις του νέου αρχηγού του επιτελείου Ναυτικού της Τουρκίας, Bülent Bostancıoğlu, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι έφτασε η εποχή που η Τουρκία θα έχει την πλήρη ναυτική υπεροχή

Το έθνος των Κυπριλλίδων και η Βαβυλωνία του Κοτζιά

 Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

Πώς ο Έλληνας ΥπΕξ κάνει θρύψαλα την Κ. Δημοκρατία και ποιος τάζει λαγούς με πετραχήλια στους «Τούρκους» της Θράκης

Ο Έλληνας ΥπΕξ απέρριψε μερικώς το σχέδιο Ανάν για να εισηγηθεί μια χειρότερη λύση, με ισότιμο καθεστώς των δυο Κοινοτήτων στο κοινό κρατίδιο της Λευκωσίας και με άλλα δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη, εντός των οποίων άλλες οκτώ με εννέα επαρχίες θα λειτουργούν σχετικώς αυτόνομα

Η ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ της λύσης θα στηρίζεται στην απώλεια της ελληνικής εθνικής ταυτότητας

Υπάρχει τέτοια σύγχυση και τσαπατσουλιά στο θέμα του φυσικού αερίου και στο Κυπριακό, που ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν μπορούν να πιστέψουν πόσο χάλια είμαστε. Και τώρα, με τη νέα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, φτου κι απ' την αρχή. Όσο, δε, για τον άξονα με το Ισραήλ, θα δούμε… Μάλλον μπαίνει στο ψυγείο. Στην ουσία, εκεί ήταν πάντα. Άλλωστε, η αριστερή ιδεολογία της νέας ελληνική Κυβέρνησης δημιουργεί αμφιβολίες για τις προθέσεις της για τη συνέχιση μιας τέτοιας πολιτικής. Στο Κυπριακό, επί του παρόντος, τα πράγματα έχουν ως εξής:

Εάν λάβουμε υπόψη τις θέσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, και του νέου Υπουργού των Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, διαπιστώνουμε ότι ο δεύτερος έχει πιο προχωρημένες θέσεις από τον πρώτο. Ο μεν πρώτος ήταν θιασώτης του σχεδίου Ανάν, πάντως δεν ήταν εναντίον, ο δε δεύτερος διαφωνεί, όπως ισχυρίζεται, μερικώς με το σχέδιο Ανάν, αλλά υποστηρίζει φόρμουλες διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, χειρότερες από το σχέδιο Ανάν!

Η μοντέρνα «βελγική τριχοτόμηση»

Οι εσωτερικές πολιτικές αστάθειες έχουν αντίκτυπο και στην οικονομία και στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Ο νέος Υπουργός Νίκος Κοτζιάς είχε υπηρετήσει ως σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου όταν ήταν Υπουργός των Εξωτερικών και συμμετείχε στη διπλωματία των σεισμών. Είχε και έχει προωθημένες θέσεις για τη λύση του Κυπριακού, που στηρίζονται στη λογική μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Απορρίπτει μεν το σχέδιο Ανάν, αλλά εισηγείται μια λύση πολύ χειρότερη. Με περισσότερες εσωτερικές επαρχίες για κάθε συνιστών κράτος, που δημιουργούν ένα τρικέφαλο πολυπεριφερειακό πολιτειακό σύστημα. Μεταξύ άλλων, η πρόταση Κοτζιά, όπως αυτή είναι κατατεθειμένη σε «paper» του St Antony’s College University of Oxford (Cyprus after Accession: Getting past ‘No’? Workshop report and responses, May 2007, τίτλος κειμένου «Contradictions, Conflicts and Paradoxes-A Framework for a Solution»), αναφέρει τα ακόλουθα:

Δημιουργία διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, η οποία θα στηρίζεται: «Σε δυο συνιστώντα κράτη - οντότητες, μια για κάθε Κοινότητα, διά των οποίων θα λειτουργούν οι μηχανισμοί του κεντρικού κράτους και θα αναγνωρίζεται η ισότητα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων».

«Πέραν της δημιουργίας των δυο χωριστών κρατών, θα δημιουργηθεί ένα κοινό ομοσπονδιακό κράτος, το οποίο θα μοιράζονται Έλληνες και Τούρκοι Κύπριοι - και οποιοσδήποτε άλλος θέλει να συμμετάσχει». Αυτό, τονίζει ο κ. Κοτζιάς, θα γίνει στη Λευκωσία - κάτι ανάλογο, όπως ισχυρίζεται, με το καθεστώς των Βρυξελλών. Και προσθέτει: «Οι τοπικές πολιτικές της οντότητας της Λευκωσίας θα αντικατοπτρίζουν αυξητικά τις πολιτικές και κοινωνικές ταυτότητες των κατοίκων της, και όχι μόνο τις

Είναι Αριστερό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ;

 

Είναι γνωστό ότι δεν είσαι ό,τι δηλώνεις. «Αριστερός» δήλωνε και ο Σημίτης. «Αριστερός» δήλωνε και ο Κλίντον, αλλά και ο Μπλερ! Ο ΓΑΠ εξακολουθεί να δηλώνει «αριστερός»… 

Όταν κριτικάρεις το ΣΥΡΙΖΑ έχοντας ως αφετηρία της ανάλυσής σου ότι είναι αριστερό κόμμα βρίσκεσαι εκτός πραγματικότητας, συνακόλουθα παράγεις και κυκλοφορείς θανάσιμες αυταπάτες και …όνειρα θερινής νυκτός… 

Η θεωρητική και πολιτική ακρίβεια των εννοιών δεν είναι σχολαστικισμός, αλλά αναγκαίο στοιχείο καθορισμού και προσδιορισμού της πολιτικής δράσης. 

Μόνο όταν προσδιορίσεις με ακρίβεια το τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καθορίσεις σωστά και την πολιτική σου απέναντί του. Γιατί μόνο ΤΟΤΕ μπορεί να γνωρίζεις τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι πού μπορεί να φτάσει), τις αντοχές του, τις παλινωδίες του και τον πολιτικό του ρόλο. 

Αν ξεκινάς με το μύθο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό κόμμα, όλο το αναλυτικό και πολιτικά παρεμβατικό οικοδόμημα των απόψεών σου είναι μυθολογικό, το στηρίζεις πάνω στο μύθο… 

Αν και έχουμε αναλύσει διεξοδικά και σε πολλά κείμενά μας το τι είναι Αριστερά, θα προβούμε και εδώ, συγκεκριμένα για το ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποιες σχηματικές και τηλεγραφικές παρατηρήσεις. 

Παρατήρηση πρώτη 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα διότι απλούστατα δεν μπορεί να υπάρξει αριστερό κόμμα χωρίς αγωνιστικό εργατικό και λαϊκό κίνημα, δίχως να στηρίζεται σε ένα τέτοιο ΚΙΝΗΜΑ. 

Παρατήρηση δεύτερη 

ΣΕ ένα αριστερό κόμμα το κυρίαρχο Πολιτικό και Οργανωτικό στοιχείο είναι η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των οργανικών δεσμών με το εργατικό και λαϊκό κίνημα και ΟΧΙ οι ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ δεσμοί γενικά με το λαό: Αυτό είναι αριστερό αλφάβητο… 

ΟΙ εκλογικοί δεσμοί αποτελούν επικουρικό, συμπληρωματικό στοιχείο

H διαφθορά στην πολιτική είναι το… οξυγόνο της.

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Έγραφε εδώ και μερικές δεκαετίες ο Αυστριακός φιλόσοφος Κ. Πόππερ (1902 – 1994) για το μόνιμο αυτό φαινόμενο:«Δύσκολα θα βρίσκαμε έναν άνθρωπο που να μην έχει διαφθαρεί απ’ αυτήν. Με τα λόγια του Λόρδου Αcton: κάθε δύναμη διαφθείρει και η απόλυτη δύναμη διαφθείρειαπόλυτα» (βλ. Κ. Πόππερ: «Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της», τομ. Α’  Αθήνα 1980, εκδ. «Δωδώνη», σελ. 229, πρβλ. και τα άρθρα μου: «Η φαυλότητα ως στοιχείο της Πολιτικής», στα «Πολιτικά Θέματα», της 25-12-1992 και «Η διαλεκτική της διαφθοράς μεταξύ εξουσίας και κοινωνίας», στα ίδια, της 21-5-1993). Όσοι το κατάλαβαν αυτό θα διαπρέψουν. Αλίμονο σε όσους το αναλύουν και στέκονται μακριά!

Ο άνθρωπος λατρεύει, γενικά τη χαβούζα και τη δύναμη. (H «χαβούζα», ιδιαίτερα για τον Έλληνα, είναι δικό μου). Για τη δεύτερη ο φιλόσοφος Μ. Ράσσελ (1872-1970), αναφερόμενος στη δύναμη έγραφε και τα εξής: «Η απλή κατοχή δύναμης,τείνει να δημιουργήσει έναν έρωτα για δύναμη, που είναι ένα πολύ επικίνδυνο κίνητρο, γιατί η μόνη σίγουρη απόδειξη της δύναμης συνίσταται στο να εμποδίζεις τους άλλους να κάνουν αυτό που θέλουν… ο έρωτας της δύναμης είναι προφανώς το κυρίαρχο κίνητρο πολλών πολιτικών ανδρών. Είναι ακόμη η κύρια αιτία των πολέμων…» (βλ. το έργο του: «Πολιτικά Ιδεώδη», εκδ. «Ζαχαρόπουλος», Αθήνα 1975, σελ. 67. Σημειώνεται ότι η πρώτη έκδοσή του έγινε στις ΗΠΑ το 1917). Συνεπώς, θα έλεγα ότι όση περισσότερη δύναμη επιδιώκει ο πολιτικός τόσο περισσότερο διαφθείρεται… αλλά και τόσο τιμάται από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων, όπως το φαινόμενο αυτό το επεσήμανε ο Πλάτων στην «Πολιτεία» γράφοντας: «Οι περισσότεροι δεν δυσκολεύονται να μακαρίζουν και να τιμούν και κατ’ ιδίαν και δημόσια τους φαύλους εκείνους που έχουν τα πλούτη και την δύναμιν…» (Βιβλίου Β’). Tουτέστιν: κοινωνίες και πολιτικοί είναι μια σαχλαμπούχλα.

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Του  Sokin

Η πρόσληψη της Lazard και τι προδικάζει για την πορεία της χώρας

Του Δημήτρη Καζάκη

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Τα παπαγαλάκια της μαύρης προπαγάνδας προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πρόσληψη της Lazard από τη νέα κυβέρνηση είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Όλες οι κυβερνήσεις το κάνουν. Έτσι μας λένε. Ενώ την Lazard, που υποτίθεται ότι ανέλαβε "σύμβουλος" δημοσιονομικής διαχείρισης, την εμφανίζουν ως μια ουδέτερη εταιρεία με μεγάλη εμπειρία στα ζητήματα του χρέους.

Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πριν μας τρελάνουν. Χρειάζεται μια κυβέρνηση ιδιώτες συμβούλους και μάλιστα εταιρείες σαν την Lazard; Αν θέλουμε να έχουμε πλήρη διαφάνεια, δημοσιότητα και έλεγχο στις κυβερνητικές πράξεις, τότε μια κυβέρνηση που ορκίζεται στη δημοκρατία δεν χρειάζεται ιδιώτες συμβούλους. Μυστικοσύμβουλοι, ιδιωτικές εταιρείες με περίεργες και υπόγειες διασυνδέσεις, κοκ, δεν συνάδουν με τη δημοκρατία.

Η πρακτική αυτή να προσλαμβάνονται ιδιώτες σύμβουλοι από μια κυβέρνηση είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κομματισμού, διαπλοκής και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης. Οι κυβερνήσεις δεν είναι καθόλου πρόθυμες να χρησιμοποιοήσουν το εξειδικευμένο δυναμικό του δημοσίου και τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Παρά το γεγονός ότι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ' όλους τα προβλήματα της διαχείρησης, αλλά και πώς να υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.

Οι ιδιώτες σύμβουλοι που προσλαμβάνει μια κυβέρνηση, δεν δεσμεύονται από το δημόσιο συμφέρον, αλλά από τον εργοδότη τους. Υπηρετούν τα ιδιωτικά συμφέροντα και τις ιδιοτελείς επιδιώξεις των υπουργών και του κόμματος που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Αυτή είναι η μοναδική χρησιμότητά τους. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για ανόητους, ή για αφελείς.

Αν μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει ζητήματα τεχνογνωσίας που δεν μπορεί να καλύψει