Όπως σωστά σχολίασε κάποιος περαστικός, γύρω από το Προεδρικό Μέγαρο και το Μέγαρο Μαξίμου πιο πολλές είναι πια στη γειτονιά οι τουρκικές σημαίες από τις ελληνικές...
Το θέμα δεν είναι απλά τυπικό ούτε εθιμοτυπικό και εκτός των άλλων αφορά και την εθνική ασφάλεια, εάν κρίνουμε ότι πλέον σε απόσταση τριάντα μέτρων από το πρωθυπουργικό γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχουν δύο μεγάλα κτίρια που ανήκουν στην Τουρκία και καλύπτονται από τη διπλωματική ασυλία, ώστε να μπορούν να εγκαταστήσουν με άνεση οποιοδήποτε σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης επιθυμούν.
Το δεύτερο αυτό κτίριο αγοράστηκε από το τουρκικό κράτος κατόπιν της άτυπης άδειας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών επί θητείας Γ. Παπανδρέου, με την έγκριση του τότε γ.γ. του ΥΠΕΞ Αλ.Ι. Ζέππου.
Υποτίθεται ότι η οποιαδήποτε βελτίωση ή εγκατάσταση των κτιρίων των διπλωματικών αντιπροσωπειών της Τουρκίας στην Αθήνα ήταν συνδεδεμένη πλήρως με την άρση των περιορισμών που έθετε για ογδόντα χρόνια το τουρκικό κράτος στη χορήγηση άδειας ανέγερσης κτιρίου της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα, στο οικόπεδο που είχε προσφέρει στη χώρα μας ο ίδιος ο Ατατούρκ.
Η Ελλάδα, ενώ διαθέτει αυτό το οικόπεδο στο κέντρο της τουρκικής πρωτεύουσας, δεν έχει πάρει άδεια ανέγερσης πρεσβείας, καθώς φυσικά οι Τούρκοι δεν θέλουν να ανεμίζει η γαλανόλευκη στο κέντρο της πρωτεύουσας. Έτσι, η ελληνική πρεσβεία στεγάζεται σε νοικιασμένο κτίριο σε γειτονιά μακριά από το κέντρο.
Αλλά μια και στη διπλωματική εκπροσώπηση των δύο χωρών έπρεπε να υπάρχει αμοιβαιότητα, αρκεί να καταγράψουμε τι γίνεται στην Αθήνα, όπου η Τουρκία τώρα έχει πλέον δύο κτίρια στη Β. Γεωργίου, προξενείο στο Π. Ψυχικό, και δύο ακόμη γραφεία στο Κολωνάκι.
Αλλά και στα γενικά προξενεία ξεχάστηκε η αμοιβαιότητα. Η Τουρκία διαθέτει τέσσερα (Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Ρόδος), ενώ η Ελλάδα τρία (Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη και Σμύρνη) αφού ποτέ δεν τόλμησε η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ να διεκδικήσει το άνοιγμα προξενείου στην Τραπεζούντα. Αντιθέτως, έσπευσε να δώσει στην Τουρκία την άδεια να υψώσει δεύτερη τουρκική σημαία πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο…
****
— Άτυπο ελληνοσκοπιανό ντιμπέιτ στήθηκε την Τρίτη στο CNN και είναι αξιοπρόσεκτο ότι ξαφνικά το μεγάλο αμερικανικό διεθνές κανάλι θυμήθηκε το Σκοπιανό. Προβάλλοντας κυρίως τη συνέντευξη του Ν. Γκρούεφκσι, το CNN πρακτικά πρόβαλε τον ισχυρισμό του ότι η Ελλάδα είναι αυτή που δεν θέλει τη λύση του προβλήματος της ονομασίας και ότι ο ίδιος επιδιώκει να συναντηθεί με τον Αντ. Σαμαρά, ο οποίος μέχρι τώρα έχει αρνηθεί τέτοια συνάντηση.
Στο ρεπορτάζ υπήρχε και η συνήθης αναφορά στο Δικαστήριο της Χάγης και στην αρνητική απόφαση που εξέδωσε για την Ελλάδα, χωρίς βεβαίως να διευκρινίζεται ότι η παραβίαση που αναφέρει το Δικαστήριο αφορά την Ενδιάμεση Συμφωνία και όχι το διεθνές δίκαιο γενικώς.
— Από ελληνικής πλευράς ζητήθηκαν απαντήσεις από τον εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ Κωνσταντίνο Κούτρα, ο οποίος στο θέμα των συναντήσεων κορυφής θύμισε ότι πολλές συναντήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια γίνονταν απλώς για τη φωτογραφία και για λόγους εντυπώσεων. Και ο κ. Κούτρας επέμεινε ότι εάν υπάρξει και στα Σκόπια η ίδια διάθεση που υπάρχει στην Αθήνα, η λύση μπορεί να βρεθεί.
— Το ενδιαφέρον είναι ποιοι άλλοι βρέθηκαν στο ρεπορτάζ αυτό προκειμένου να στηρίξουν τα Σκόπια: Ο πρώην μόνιμος αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ Κουρτ Βόλκερ και ο Πίτερ Στάνο, εκπρόσωπος του (φίλου και υποστηρικτή όσων είναι απέναντι στην Ελλάδα) επιτρόπου Στέφαν Φούλε.
— Θυμάστε ίσως τις αναλύσεις και τις παρουσιάσεις των περικοπών του αριθμού των ελληνικών αντιπροσωπειών στο εξωτερικό στο πλαίσιο εφαρμογής ενός προγράμματος αναδιάρθρωσης, τόσο για την εξοικονόμηση πόρων όσο και για την εκλογίκευση της εκπροσώπησης της χώρας μας στο εξωτερικό; Ήταν ο τότε γ.γ. Β. Κασκαρέλης που είχε σχεδιάσει το κλείσιμο αρκετών πρεσβειών και προξενείων.
Έχει υλοποιηθεί αυτός ο σχεδιασμός;
— Αυτό που συμβαίνει είναι ότι δύο τρία προξενεία ανέστειλαν τη λειτουργία τους αλλά οι υπόλοιπες Αρχές λειτουργούν κανονικά. Το αποτέλεσμα είναι προφανές: Αντί να κλείσουν ορισμένες Αρχές που πλέον δεν είναι αναγκαίες για τη χώρα μας υποχρεώνονται, λόγω της οικονομικής στενότητας, όλες οι Αρχές, ακόμη και εκείνες που είναι κρίσιμες για την ελληνική εξωτερική (και όχι μόνο) πολιτική, να φυτοζωούν…
— Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά διαβάζοντας το άρθρο του πρέσβη ε.τ. Παύλου Αποστολίδη στην έκδοση του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού (ΚΑΣ) με αφορμή τη συμμετοχή του στη συνάντηση του «Toronto Group», όπου ανά διετία κορυφαίοι παράγοντες των υπουργείων Εξωτερικών συζητούν τις εξελίξεις στην οργάνωση και λειτουργία των υπουργείων Εξωτερικών.
— Ο κ. Αποστολίδης περιγράφει τα νέα μοντέλα που υιοθετούνται και αυτά είναι είτε η διαπίστευση πρέσβεων που παραμένουν όμως στην Κεντρική Υπηρεσία και διατηρούν στη χώρα διαπίστευσης ένα απλό γραφείο με το στοιχειώδες προσωπικό (ακόμη και μία γραμματέας αρκεί σε ορισμένες περιπτώσεις) είτε περιφερειακή διαπίστευση, με τον πρέσβη να διαπιστεύεται για γεωγραφικές περιφέρειες, οι προξενικές θεωρήσεις να ανατίθενται σε ιδιωτικές εταιρείες και η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που προσφέρει η εκπροσώπηση μέσω της Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Υπηρεσίας.
— Συνεπακόλουθο όλων αυτών είναι και η ιδέα για μείωση του αριθμού των υψηλόβαθμων υπαλλήλων στη Διπλωματική Υπηρεσία, για την οποία όμως υπάρχουν αντιστάσεις, εξ ου και η διατήρηση Διευθύνσεων και υπηρεσιών που πλέον είναι ξεπερασμένες και ο μόνος λόγος ύπαρξής τους είναι η απονομή τίτλων «διευθυντού».
Ο κ. Αποστολίδης κάνει και ορισμένες αναφορές στην εμπειρία του. Σε αρκετές πρεσβείες ο πρέσβης, ο στρατιωτικός ακόλουθος και ο ακόλουθος Τύπου εξασφάλιζαν τις δικές τους μεταφράσεις-ενημερώσεις για τα δημοσιεύματα του επιτόπιου Τύπου, σπαταλώντας έτσι πόρους, που ήδη είναι περιορισμένοι. Στη δε Άγκυρα ο κ. Αποστολίδης θυμήθηκε τη δική του εμπειρία όταν το γραφείο Τύπου δεν ενημέρωνε τον πρέσβη για τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, φροντίζοντας η αποδελτίωση να φθάνει καθημερινά για αρχειοθέτηση σε κάποια υπηρεσία στην Αθήνα…
www.paron.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου