Στην Ελλάδα του 2014 όλα είναι ρευστά. Χρεοκόπησαν και εγκαταλείφθηκαν μια σειρά από μύθοι, που καλλιέργησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δύο και πλέον δεκαετιών.
Η Ελλάδα κατάντησε "λεία" των αδηφάγων ξένων αγορών και των αδίστακτων αρπακτικών τους. Και η χώρα έγινε ρεζίλι του...διεθνούς σκυλοτροφείου!
Με την ποιότητα της ζωής του μέσου Ελληνα να υποβαθμίζεται, ενώ μεγάλα στρώματα της κοινωνίας να εξαθλιώνονται. Με την κοινωνική ειρήνη μονίμως να κλυδωνίζεται από την απροκάλυπτη αναξιοπιστία κυβέρνησης κατης αντιπολίτευσης εν πολλοίς. Αναξιοπιστία που έχει μετατραπεί σε θεσμό του πολιτεύματος. Με τις γραφικές πολιτικές φιγούρες να κυριαρχούν, επιρρεπείς πάντα στη λαγνεία της δύναμης, της καλοπέρασης και ενίοτε του εύκολου κέρδους,έχοντας κλειστεί ερμητικά στο δικό τους "βολικό" μικρόσκοσμο. Με τους ίδιους πολιτικούς, υπεύθυνους για τα δεινά της κοινωνίας, να εξοβελίζουν το μέτρο και να εκφράζουν τις μεγάλες σε κλίμακα θελήσεις της κοινωνίας με κενόλογες απόψεις και πομφολυγώδεις εκτιμήσεις...
Με τις μονοχρωμίες να εξοβελίζουν επίσης τις αποχρώσεις. με την ακρίβεια να συμπιέζει ασφυκτικά τα λαικά βαλάντια καιμε την ανεργία να αθροίζεται στον πληθωρισμό, που δεν δείχνει να κατέχεται από υψοφοβία. Οπως και οι νεοέλληνας, άλλωστε, δείχνει να μη...φοβάται τα ύψη. Ολο"πέφτει από τα σύννεφα", κάθε φορά που προσκρούει στον παραλογισμό των κυβερνητικών πρακτικών, κι όλο ως αιθεροβάμων και ονειροβάτης άλλες φορές, ανεβαίνει και παραμένει στα σύννεφα, παρακολουθώντας από ψηλά και σαν να μην τον αφορά, με νερώνεια αδιαφορία, το δράμα της δεινοπαθούσης κοινωνίας, της ίδιας της ζωής του!..
Η σημερινή ελληνική κοινωνία δεν μπορεί πλέον να βρεί σωτηρία στα σχήματα, στις θεωρίες και στις ξεπερασμένες αξίες, των οποίων φορείς είναι τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα και οι εκφραστές της πολιτικής αθλιότητας του τόπου. Ολα αυτά δεν είναι παρά ένα δράμα. Η εμπειρική αυτή πραγματικότητα είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ενώ οι υποσχέσεις των σύγχρονων "θαυματουργών" του πολιτικού κατεστημένου, δεν αποτελούν πια ούτε συζητήσιμη υπόθεση. Είναι ένας "εκτρωματικός" μύθος που στηρίζεται σε αθέμελες σκέψεις και αβάσιμες προβολές των ψυχικών μας πόθων.
Οσο για τον...αιθεροβάμονα νεοέλληνα, αυτοπαγιδεύεται στην ανάγκη του για αιθεροβασία,έχοντας χάσει το αίσθημα της πραγματικότητας, αγνοώντας ότι το "δράμα" που αμήχανα παρακολουθεί από τα...σύννεφα, μόνο ο ίδιος μπορεί να το ανατρέψει. Και ταυτόχρονα νιώθει ότι του φταίνε πάντα οι άλλι. Είναι ένας πληγωμένος εγωισμός περιδινούμενος στο αχανές της επιβεβαιώσεως. Από την άλλη πλευρά, η θεσμοθετημένη καταπίεση του κράτους, οδηγεί στην έννοια μιας κοινωνίας εκτός δικαίου, με το τυραννικό επακόλουθο της αυθαιρεσίας των ολίγων (εξίσου αποσυνθετικής με την αυθαιρεσία των συγκεχυμένων πολλών), που συνεπάγεται αναπόφευκτα η εξουσία του δικαιώματος επί του δικαίου.
Απόρροια της πίστης στον καθοριστικό ρόλο των εξωτερικών συνθηκών είναι μια κοινωνία και ένας πολίτης δέσμιος της ανάγκης. Με "ελευθέρωσες δάσκαλε, μαθαίνοντας μου να υπακούω στην ανάγκη", αναφέρει σ' ένα από τα έργα του ο Ρουσσώ. Δεν απαιτείται ιδιαίτερη οξύνοια, για να αντιληφθεί κανείς ότι αυτό αποτελεί την πεμπτουσία της ανελευθερίας. Αν κατ' εξοχήν
γνώρισμα του ελεύθερου ανθρώπου είναι η δυνατότητα να σκέπτεται για λογαριασμό του και να επιλέγει από την αρχαιότητα, ό, τι τον καθορίζουν κατά το "βουλευτικόν και κατά την προαίρεσιν".
Ποιος είναι ο παράγοντας που δεν εμποδίζει τον πολίτη να περιπέσει μοιρολατρικά στην ακινησία και να δέχεται τις μίξεις και τις προσμίξεις της πολιτικής αδιαμαρτύρητα; Είναι ο φόβος μη χαθούν κεκτημένα, η εναγώνια πρόσδεση στο "επ' άρτω μόο ζην". Είναι η δύναμη της ανάγκης, με τη διαφορά ότι ως περιεχόμενο της πράξης η δύναμη αυτή έχει καθορισμένα περιθώρια, ώστε το υποκείμενό της να ενεργεί μόνο τεχνικά. Η τεχνική δεν υπάρχει άνευ σκέψεως. Υπάρχει μετά σκέψεως αυστηρά λειτουργικής, εντελώς ξένης πρός τη θεωρία.Αν λιπόν η τεχνική ενέργεια, ως πράξη μηχανική, ασκείται στον χρόνο του παρόντος, η θεωρία ως συστατικός παράγοντας του νοήματος, αποτελεί πράξη υπέρ χρονου δημιουργίας...
www.freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου