Το "νόημα της ζωής" των σημερινών Ελλήνων κατά Συκουρτρήν

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Μέρες άγιες πούναι ξανάπιασα στα χέρια μου -για να απομακρυνθώ για λίγο από την καθημερινή πολιτική και κοινωνική αθλιότητα- τα μελετήματα του προπολεμικού στοχαστού Γιάννη Συκουτρή, ο οποίος δίδαξε, ανάμεσα στα άλλα, και τη "Φιλοσοφία της ζωής ή τον ηρωικό τρόπο ζωής".

Ο ίδιος, μην αντέχοντας την υποκρισία, την κακία και την αθλιότητα του κοινωνικού βίου έθεσε τέρμα στη ζωή του το 1937, τον χρόνο της κορυφαίας του δημιουργίας.

Αναδιπλώνοντας τις διεισδυτικές του παρατηρήσεις για το "νόημα της ζωής", στο οποίο δίνει ανθρώπινες διαστάσεις μη ηθικό περιεχόμενο, έλεγε και τα εξής: "Όταν ζητούμεν το Νόημα της Ζωής, δεν ζητούμεν το νόημα του ζην απλώς, αυτό δεν έχει ίσως νόημα… Ζητούμεν το νόημα του ευ ζην, ζητούμεν δηλαδή να καθορίσομεν τας αξίας εκείνας, των οποίων η πραγματοποίησις χαρίζει περιεχόμενον εις την Ζωήν και την καθιστά βιωτήν, την αναβιβάζει από φαινόμενον βιολογικόν, κοινόν και εις τα σκουλήκια της γης, εις φαινόμενον ηθικόν, αποκλειστικώς ανθρωπινόν" (βλ. το έργο του αυτό από τις εκδ. "Πελασγός" - Ι. Γιαννάκενας - Αθήνα 2013, σελ. 52-53).

Είναι προφανέστατο ότι ο διανοητής Συκουτρής ακολουθεί την αριστοτελική διδασκαλία για το ευ ζην, το οποίο δεν στερείται τις ανώτερες ηθικές αξίες που πρέπει να συνοδεύουν τη ζωή του ανθρώπου.

Χωρίς αυτές τις υψηλές αξίες, μας λένε οι φιλόσοφοί μας, η ζωή μοιάζει με τη ζωή των σκουληκιών. Και αυτά ζουν. Και τα σκυλιά ζουν. Και οι πίθηκοι ζουν σε αγέλες.

Ε, και λοιπόν; Και οι σημερινοί Έλληνες ζούμε "μέσα στα σκατά" και "μέσα στους ηθικούς βόθρους".

Τίθεται το ερώτημα: Έχει κάποιο νόημα η ζωή των σημερινών Ελλήνων κάτω από το χυδαίο πλέγμα των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών που διαμόρφωσαν οι μεταπολιτευτικοί κυβερνώντες;

Θα τολμήσει κάποιος από αυτούς να ακολουθήσει το παράδειγμα του Συκουτρή;

Της ωμής κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητος ούτως εχούσης θα έλεγα ότι ήρθε ο καιρός, να αναθεωρήσουμε ως λαός τις έως τώρα αξίες που δεν είναι, δεν πρέπει να είναι, δεν επιτρέπεται να είναι, η αρπαχτή, η πολυτελής κατανάλωση και η καριέρα αντί παντός τιμήματος: Ακόμη και αυτής της προσωπικής αλλοτρίωσης, της ατομικής υποδούλωσης στους αισχρούς πολιτικάντηδες.

"Κυρίαρχε" λαέ! Αν δεν επαναστατήσεις μέσα σου και έξω σου, σε περιμένει ο  ψόφος!

Ραντεβού στα… θυμαράκια!