Η εκποίηση του Αιγαίου

Του Θωμά Στεφ. Σάρα
Αρχισυντάκτη τηs Βορειο-Αμερικανικήs Επιθεώρησηs «ΠΑΤΡΙΔΕΣ», ΙΑΝ. 2009 του Καναδά, Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Συντακτών του Ξενόγλωσσου Τύπου του Καναδά

Για δεκαετίεs ολόκληρες τώρα η Άγκυρα καλλιεργεί μύθους πάνω σε δικαιώματά της στο Αιγαίο, και όλα αυτά με την σιωπηρή ανοχή εάν όχι και την ενθάρρυνση των κυβερνήσεων τηs Αθήνας
Ηταν στα τέλη τηs δεκαετίαs του ’90, όταν με την ευκαιρία μιαs συνάντησήs μου με τον τότε υπουργό Εθνικήs Άμυναs τηs ομοσπονδιακήs κυβέρνησηs του Καναδά, μου δόθηκε η ευκαιρία να αναφερθώ στιs απαράδεκτεs "πρακτικέs στον τομέα των διεθνών σχέσεων" τηs Τουρκίαs με τουs γείτονέs τηs και να ζητήσω από τον συνομιλητή μου να εκφράσει τη γνώμη του.

Υπουργόs Εθνικήs Άμυναs του Καναδά την περίοδο εκείνη ήταν ο Ντέϊβιντ Κόλλονετ, έναs έντιμοs πολιτικόs, ιδιαίτερα ευαίσθητοs σε θέματα δικαιοσύνηs, γνωστόs φιλέλληναs, βαθύs γνώστηs των Ελληνικών προβλημάτων τηs εποχήs, με πολύ καλέs σχέσειs με την ομογενειακή παροικία και μακρόχρονη εμπειρία γύρω από τα προβλήματα που απασχολούσαν τη διεθνή κοινότητα.

Θυμάμαι ότι όταν κάποια στιγμή εκείνηs τηs συζήτησηs ήλθε η υπόθεση τηs εφαρμογήs τηs τελευταίαs απόφασηs περί του "δικαίου τηs θαλάσσηs", η οποία αναβάθμιζε την αιγιαλίτιδα ζώνη των χωρών τηs διεθνούs κοινότηταs, στα 12 ναυτικά μίλια, ρώτησα τον συνομιλητή μου πωs είναι δυνατόν ένα μέλοs τηs διεθνούs κοινότηταs, κατά παράβαση τηs κοινήs απόφασηs του ΟΗΕ, όχι μόνον να αρνείται την αποδοχή τηs νέαs νομοθεσίαs διεθνούs οργανισμού τηs σχετικήs με το δίκαιο τηs θάλασσαs, μα ακόμα περισσότερο να απειλεί με πόλεμο, (Casus Belli), γειτονική του χώρα, σε περίπτωση που η τελευταία τολμήσει να προχωρήσει σε εφαρμογή του νόμου στη δική τηs αιγιαλίτιδα ζώνη. Και όλα αυτά κάτω από το αδιάφορο βλέμμα, την ανοχή και αδιαφορία τηs διεθνούs κοινότηταs, η οποία βλέπει αντιλαμβάνεται και σιωπά.

"H πραγματικότητα είναι τελείωs διαφορετική στην περίπτωση αυτή", δήλωσε ο συνομιλητήs μου, "δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν η διεθνήs κοινότητα να επιτρέψει στην Ελλάδα να μετατρέψει το Αιγαίο σε Ελληνική λίμνη, κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο όχι μόνο για τα Τουρκικά συμφέροντα μα ακόμα περισσότερο για την πολιτική των ανοικτών θαλασσών και τηs διεθνούs ναυσιπλοΐαs". Ομολογώ ότι η απάντηση του συνομιλητή μου πραγματικά με προβλημάτισε. Ζήτησα λοιπόν ορισμένεs εξηγήσειs γύρω από τιs δηλώσειs του, και του υπενθύμισα ότι η Ελλάδα διαθέτει έναν από τουs μεγαλύτερουs εμπορικούs στόλουs του κόσμου και ως εκ τούτου είναι επόμενο να δημιουργείται το δίκαιο ερώτημα πωs είναι δυνατόν η χώρα αυτή να εργάζεται ενάντια στην "πολιτική των ανοικτών θαλασσών". Ο υπουργόs έμεινε για λίγο σιωπηλός και αμέσωs μετά πρόσθεσε: "μα Θωμά, το στοιχείο αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο τηs προπαγάνδαs των Τούρκων διπλωματών όχι μόνον στο Καναδά μα και τον κόσμο ολόκληρο. Για δεκαετίεs τώρα οι διπλωμάτεs της Τουρκίαs στην Οτάβα δεν αφήνουν να χαθεί ευκαιρία που να μην καταγγείλουν τα σχέδια τηs Ελλάδαs για την μετατροπή του Αιγαίου σε Ελληνική λίμνη". Ομολογώ ότι δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου. "Πραγματικά συμβαίνει κάτι παρόμοιο;" τόλμησα να ρωτήσω. "Γιατί με ξέρειs να αστειεύομαι πάνω τόσο σοβαρά θέματα;" απάντησε ο υπουργόs. "Κάθε φορά που θα συναντήσω τον πρέσβη τηs Τουρκίαs, και αυτό συμβαίνει μια ή δύο φορέs την εβδομάδα, ο τελευταίοs θα επιδιώξει πάντοτε να βρει την ευκαιρία να ανοίξει συζήτηση γύρω από αυτούs τουs προβληματισμούs τηs Άγκυραs για τα "επικίνδυνα σχέδια τηs Αθήναs" που στοχεύουν στον απόλυτο έλεγχο του Αιγαίου. Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει μόνο με εμένα μα και όλουs τουs συναδέλφουs μου στην κυβέρνηση τόσο του Καναδά, όσο και των άλλων κρατών", συμπλήρωσε ο υπουργός. "Και οι διπλωμάτεs τηs Ελλάδαs, τι κάνουν;" τόλμησα να ρωτήσω τον συνομιλητή μου. "Εδώ ακριβώs έγκειται το πρόβλημα", συμπλήρωσε εκείνοs, "στο ότι
δεν κάνουν απολύτωs τίποτα, είναι σαν να μην υπάρχουν. Αρκετέs μάλιστα φορέs που προσπάθησα να ανοίξω ο ίδιοs σχετικό θέμα, διαπίστωσα ότι εκείνοι αλλάζουν θέμα προσπαθώνταs να αποφύγουν κάθε συζήτηση γύρω από το Αιγαίο και τιs αιτιάσειs τηs ΄Αγκυραs. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι αυτή η περίεργη πολιτική σιωπήs των Αθηνών, πόσο εύκολα εκλαμβάνεται σαν προσπάθεια απόκρυψηs κάποιου στοιχείου ενοχής". "Μιλάs σοβαρά;", ξαναρώτησα τον συνομιλητή μου, "όσο ποτέ", συμπλήρωσε εκείνοs, για να προσθέσει ότι "δεν μπορούσε ούτε ο ίδιοs να ερμηνεύσει μια παρόμοια πολιτική"! "Σε διαβεβαιώ, Θωμά, ότι η πολιτική αυτή είναι λανθασμένη και δεν θα αργήσει να έλθει η στιγμή που η Αθήνα θα αισθανθεί απομονωμένη και αδύναμη να αντιδράσει σε αυτήν την οργανωμένη επιθετική πολιτική τηs Άγκυραs. Η Τουρκική διπλωματία εργάζεται σκληρά και ασταμάτητα προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσειs, νομική υποδομή επί των αιτιάσεών τηs, ενώ η Ελληνική πλευρά προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει. Είναι σαν να προσπαθεί, στην πραγματικότητα, να κρύψει τιs προθέσειs τηs από την διεθνή κοινότητα".

Όταν χωρίσαμε με τον υπουργό θεώρησα καλό να επιβεβαιώσω αυτούs τουs ισχυρισμούs του Καναδού πολιτικού με την Ελληνική πλευρά. Πρώτα επισκέφθηκα τον Πρέσβη τηs Ελλάδαs ο οποίοs αφού άκουσε εκείνα που του είπα μου δήλωσε ότι ο ίδιοs παίρνει πρωτοβουλίεs πάνω σε παρόμοια θέματα, "μόνον ύστερα από σχετική εντολή ή και υποδείξειs τηs Αθήναs". "Εάν η Αθήνα πιστεύει ότι δεν υπάρχει ανάγκη να απαντήσουμε ή να διαψεύσουμε τουs ισχυρισμούs τηs Τουρκίαs, εγώ είμαι υποχρεωμένοs να ακολουθήσω τις εντολέs που μου δίνουν", μου δήλωσε. "Μα κ. Πρέσβη", τόλμησα να πω, "ο Καναδόs πολιτικόs συνομιλητήs μου, εκφράστηκε τόσο καθαρά λέγονταs ότι σύντομα θα έλθει η μέρα που η Αθήνα θα αισθανθεί τις άσχημεs συνέπειεs και την απομόνωσή τηs, εξ αιτίαs αυτήs τηs εσφαλμένηs πολιτικής. Το ερώτημα μου είναι γιατί και εσείs από την δική τηs πλευρά δεν φροντίζετε να εκθέσετε τα γεγονότα όπωs έχουν". "Το γνωρίζω", ήταν η απάντηση, "πλην όμωs είμαι διπλωμάτηs, δεν είμαι εγώ εκείνοs που καθορίζει την πολιτική των Αθηνών, εγώ απλά καλούμαι να την εφαρμόσω. Θέλω δε να σε διαβεβαιώσω ότι κάτι τέτοιο μοιάζει με παγίδα τηs Άγκυραs η οποία προσπαθεί να μαs παρασύρει σε συζητήσειs αμφισβήτησηs των κυριαρχικών μαs δικαιωμάτων. Αυτή είναι μια παλιά τακτική τηs Άγκυραs την οποία γνωρίζουμε ότι εφαρμόζει, πλην όμωs προτιμούμε να αγνοήσουμε, παρά να εμπλακούμε σε διάλογο για ότι αφορά τα κυριαρχικά μαs δικαιώματα". Πρέσβηs τηs Αθήναs την εποχή εκείνη ήταν ο Θεσσαλονικιόs Εμμανουήλ Μεγαλοκονόμοs, έναs χαρισματικόs και ικανότατοs διπλωμάτηs. Προσπάθησα να εκφράσω τουs προβληματισμούs μου πλην όμωs ο συνομιλητήs μου δεν φάνηκε διατεθειμένοs να συνεχίσει την συζήτηση.

Φεύγονταs από την πρεσβεία πέρασα να δω τον στρατιωτικό ακόλουθο τηs Ελληνικήs διπλωματικήs αποστολήs στο Καναδά. Εάν η μνήμη μου δεν με απατά, την εποχή εκείνη υπηρετούσε στη θέση αυτή ο ταξίαρχοs Παντελήs Μαυροδόπουλοs. Με δέχθηκε με ενθουσιασμό. Τον εκτιμούσα. Του ανέφερα τουs λόγουs τηs επίσκεψήs μου. "Τα είπες αυτά στον κ. Πρέσβη", ρώτησε. "Και φυσικά" του απάντησα. "Το σημείο όμωs που δεν μπορώ να καταλάβω είναι εκείνο τηs άρνησήs του να βοηθήσει να ξεκαθαρισθεί αυτό το σοβαρό ζήτημα". Ο συνομιλητήs μου έδειξε αγανακτισμένοs, πλην όμωs πρόσθεσε ότι δυστυχώs ο ίδιοs αδυνατούσε να βοηθήσει, λόγω του ότι το θέμα αυτό δεν βρισκόταν μέσα στα πλαίσια των δικών του υπηρεσιακών υποχρεώσεων. Ευχαρίστησα τον στρατιωτικό ακόλουθο και εγκατέλειψα το γραφείο του, με ένα αίσθημα ξινίλαs στο λαιμό μου. Στην πραγματικότητα τα λόγια του Καναδού υπουργού δεν άφηναν πολλά περιθώρια εφησυχασμού. "Το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό Θωμά", μου είχε πει σε φιλική συζήτηση αμέσωs μετά την συνέντευξη ο Υπουργόs. "Είσαι ίσωs ο μόνοs που μπορεί να τουs υποχρεώσει να λάβουν κάποια μέτρα ή και να αντιδράσουν, πριν είναι πολύ αργά για την Ελλάδα και τα συμφέροντά τηs. Γνωρίζουμε το πόσο υπολογίζουν τα κείμενά σου στην επιθεώρηση. Κάθε μέρα δε που το θέμα αυτό παραμένει αναπάντητο εργάζεται προs την κατεύθυνση δικαίωσηs των Τουρκικών θέσεων. Η διεθνήs κοινή γνώμη και η διεθνήs διπλωματία και κοινότητα, ελάχιστα γνωρίζουν για τιs πολιτικέs και διπλωματικέs πραγματικότητεs μεταξύ των δύο χώρων καθώs επίσηs και την πολιτική των Αθηνών".

Στράφηκα στα μέλη τηs "Ελληνο-Καναδικήs Επιτροπήs", μιαs ομάδαs ηγετικών στελεχών τηs παροικίαs οργανωμένων κατά τα πρότυπα τηs “Φιλικήs Εταιρίαs”, τα οποία συνήθωs αποφάσιζαν τον τρόπο αντίδρασηs σε ανθελληνικέs επιθέσειs πάνω σε σοβαρά μόνο θέματα. Τα μέλη τηs Επιτροπήs αφού άκουσαν εκείνα που είχα να πω, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε διπλή αντίδραση. Πρώτα να υποβάλουν έγγραφο υπόμνημα ανατρέπονταs τουs παραλογισμούs τηs Τουρκίαs, και δεύτερον μου ζητήθηκε να στείλω παρόμοιο υπόμνημα στο γραφείο του πρωθυπουργού, όσο και του ΥπΕξ τηs Αθήναs, εκφράζονταs τη γνώμη των μελών τηs επιτροπήs για την ανάγκη ανάληψηs απαντητικήs δράσηs εναντίον τηs κακοήθειαs τηs Άγκυραs.

Απάντηση σε εκείνο το έγγραφο έλαβα αργότερα από το γραφείο του ΥπΕξ τηs Αθήναs στο οποίο γινόταν λόγοs για τον τρόπο που χαράζεται η πολιτική των Αθηνών. "Το Υπουργείο", έγραφε ο υπουργόs, "διαθέτει γύρω στουs διακόσιουs διπλωμάτεs και πολύ περισσότερουs διπλωματικούs υπαλλήλουs, σπαρμένουs σε κάθε γωνιά τηs γης. Τα άτομα αυτά παρακολουθούν τι συμβαίνει στη χώρα που υπηρετούν και μαs ενημερώνουν κατάλληλα. Ανάλογα λοιπόν με τιs δικέs τουs παρατηρήσειs και εισηγήσειs χαράζεται η εκάστοτε εξωτερική μαs πολιτική. Στην προκειμένη, ωστόσο, περίπτωση οι πληροφορίεs και γνώμεs τηs υπηρεσίαs διαφέρουν τελείωs από τιs δικέs σαs, και δεν βλέπουμε το λόγο καμιάs αλλαγήs στη πολιτική μαs". Η επιστολή εκείνη υπογραφόταν από τον πολιτικό των Αθηνών και ΥπΕξ, τον Θεόδωρο Πάγκαλο.

ΣΗΜ. ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ: ή ο ΥπΕξ ήταν ανενημέρωτοs, ή υπέγραψε την απάντηση χωρίs να την διαβάσει, ή οι υπερ-διακόσιοι μισθοδοτούμενοι απ’ τουs φορολογούμενουs ΠΟΛΙΤΕΣ, κατ’ ευφημισμό διπλωμάτεs, "τυφλοί τα τ’ ώτα, τον τε νούν, τα τ’ όμματ’ εισί" απορροφημένοι με ευλάβεια στην προεξοχή του μανικετιού τουs 8 πόντουs απ’ το μανίκι του σακκακιού τους! (κατά μαρτυρίαν συνειδητοποιημένου συνταξιούχου) Ολεs οι εκδοχέs συνυπάρχουν!)

Έτσι λοιπόν αφέθηκε ελεύθεροs ο προπαγανδιστικόs μηχανισμόs τηs Τουρκίαs να αλωνίζει στην διεθνή κοινότητα, σπέρνονταs κακοήθειεs και ψεύδη, κάτω από το απαθέs βλέμμα των μελών των διπλωματικών αποστολών τηs Αθήναs. Η κατάσταση αυτή εμφανίζεται σήμερα ακόμα πιό επικίνδυνη, καθώs η Άγκυρα στηριζόμενη πάνω σε εκείνα που κατάφερε να σπείρει, όλα αυτά τα χρόνια, και την παραπλάνηση τηs διεθνούs κοινότηταs. προωθεί στα άκρα τα σχέδια τηs προκειμένου να επιβάλλει τιs θέσειs τηs πάνω στο Ανατολικό Αιγαίο. Θέσειs τιs οποίεs, σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Λούνs, το 1975, είχε αποδεχθεί και ολόκληρη η τότε ηγεσία των Αθηνών, Καραμανλήs, Ανδρέαs και Μητσοτάκης!!!

Και οι οποίεs προέβλεπαν την παραχώρηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και άλλων εδαφών τηs Ελληνικήs επικράτειαs, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσειs τηs Τουρκίας: "προκειμένου να εδραιωθεί η ειρήνη και σταθερότητα και η Έλληνό Τουρκική φιλία στην περιοχή", σύμφωνα με την έκφραση του κ. Λούνs. Την συμφωνία αυτή, εξ άλλου, χρόνια αργότερα μου επιβεβαίωσε ο υπουργόs εξωτερικών τηs κυβέρνησηs Σημίτη, Γιώργοs Παπανδρέου, ο από διαδοχήs του ονόματοs πολιτικόs των Αθηνών, ο οποίοs μου δήλωσε απερίφραστα ότι "είναι καλύτερα να έχουμε λιγότερα μερικά στρέμματα γηs από εκείνα που μαs ανήκουν, παρά να διατηρούμε ότι μαs ανήκει και να μην μπορούμε να κοιμηθούμε από τον φόβο της ξαφνικήs επίθεσηs κάποιου κακόγνωμου γείτονα"!!! Έτσι λοιπόν έφθασε σήμερα η Αθήνα να αντιμετωπίζει καθημερινά την πολεμική μηχανή τηs Άγκυραs να παρεμβαίνει, να παραβιάζει, να απαιτεί και να απειλεί με το “τσαμπουκά τηs” την Ελληνική επικράτεια.

Την κατάσταση αυτή χαρακτήρισε ωs "απαράδεκτη και επικίνδυνη", τον μήνα αυτόν, η γενική γραμματέαs του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα η οποία δήλωσε σχετικά: "Η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη και οι ελληνικέs κυβερνήσειs έχουν δεχθεί εκχωρήσειs κυριαρχικών δικαιωμάτων, μέσω του ΝΑΤΟ," και πρόσθεσε ότι "η Ελληνίδα ΥπΕξ εκλιπαρεί τον Αμερικανό πρέσβη για την επίλυση του προβλήματοs, ενώ θα έπρεπε να τεθεί σε ΝΑΤΟ και ΕΕ προκειμένου να ξέρει και ο ελληνικόs λαόs με ποιόν έχει να κάνει και όχι να πιστεύει ότι η Τουρκία κάνει ότι κάνει, επειδή έχει τον δικό τηs τσαμπουκά". Είναι η τρίτη φορά που μέσα σε λίγα χρόνια οι πληροφορίεs μου επιβεβαιώνονται απόλυτα. Μολονότι έχω αναφερθεί σε αυτέs αρκετέs φορέs τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Από την δική της πλευρά η Ελληνίδα ΥπΕξ, δήλωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ετοιμότητα και παρακολουθεί στενά τιs δραστηριότητεs των Τούρκων στο Αιγαίο. Αναφέρθηκε δε στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί με υπαιτιότητα τηs Τουρκίαs και τόνισε ότι θα πρέπει να δούμε τιs εξελίξειs με "σοβαρότητα και νηφαλιότητα". Παρ’ όλα αυτά σύμφωνα με την κ. Μπακογιάννη, η Ελλάδα έχει ωs στόχο τηs τη βελτίωση των σχέσεών τηs με την Τουρκία, οι οποίεs το 2008 παρουσίασαν στασιμότητα. Με δικέs του δηλώσειs ο υπουργόs Άμυναs τηs Αθήναs καταδίκασε τιs υπερπτήσειs των αεροσκαφών τηs Τουρκικήs πολεμικήs αεροπορίαs πάνω από το Ελληνικό Αγαθονήσι και δήλωσε ότι πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και προσεκτικοί, πρόσθεσε δε: "πιστεύω ότι οι Τούρκοι θα καταλάβουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τέτοιεs υπερπτήσειs". Λόγια χωρίs κανένα νόημα για την Άγκυρα, η οποία σήμερα θερίζει τουs καρπούs τηs δικήs τηs πολιτικήs και των σφαλμάτων τηs διπλωματίαs τηs Αθήνας.
Σύμφωνα ωστόσο με προσωπικέs μου πληροφορίεs, η Άγκυρα κατά την διάρκεια του επικίνδυνου χρονικού διαστήματοs τηs μεταφοράs τηs εξουσίαs στιs ΗΠΑ, προγραμματισμένα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να παρασύρει την Αθήνα σε αναμέτρηση στο Αιγαίο με πρόθεση την κατάληψη όλων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου τα οποία είχε δεχθεί να τηs παραχωρήσει το 1975 η τότε πολιτική ηγεσία τηs χώρας.
Είναι ίσωs μια παραποιημένη έκφραση του: "η ανοχή τηs διασποράs ανέμων ψεύδουs και κακοήθειαs, οδηγεί στην περισυλλογή καταιγίδων".

Οσο για τον Ελληνικό λαό, όλοι φοβούνται ότι θα συνεχίσει τον μακάριο ύπνο του, έχονταs απόλυτη εμπιστοσύνη στιs ικανότητεs τηs πολιτικήs και διπλωματικήs του ηγεσίαs.
Ας όψεται η κακούργα Άγκυρα που τόσο αδικεί... την Αθήνα!!!

Ερώτημα: Μπορούσαν τα ανωτέρω περιγραφόμενα να έχουν συμβεί, αν οι πολίτες παρακολουθούν και ελέγχουν, ανελλιπώς, διαρκώς και ανηλεώς, όπως έχουν δικαίωμα και υποχρέωση, τους ασχολούμενους με τις κοινές υποθέσεις της πατρίδας μας;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!
Μην ξεχνάτε: Κανέναs δεν μπορεί να ανέβει στο σβέρκο μαs ΑΝ εμείς ΔΕΝ σκύψουμε!


kostasxan.blogspot.gr