Θα πρέπει πραγματικά να είναι κανείς βλάκας με περικεφαλαία, για να μην αντιλαμβάνεται ότι το ΠΟΤΑΜΙ του κ. Θεοδωράκη, τροφοδοτείται από πηγές των εξωθεσμικών κέντρων εντός και εκτός Ελλάδας και κυρίως απ’ αυτούς που έχουν συμφέρον να ελέγχουν και καθορίζουν την ελληνική πολιτική σκηνή,ανεβοκατεβάζοντας με τα ποικίλα μέσα που διαθέτουν κυβερνήσεις κατά το δοκούν. Ένας διάσημος καθηγητής πολιτικής οικονομίας το είπε καθαρά: «Το ξένο κεφάλαιο δεν αποτελεί πια ένα περιφερειακό στοιχείο ή κάτι που επιβάλλεται από τα έξω πάνω στις εθνικές καπιταλιστικές τάξεις. Ο νεοφιλελευθερισμός συστήνει “εσωτερικές μπουρζουαζίες” ως συστατικό στοιχείο των εθνικών μπλοκ εξουσίας. Στον νεοφιλελευθερισμό η πολιτική και οικονομική βάση της ορθολογικής Αριστεράς έχει εξαφανιστεί».[1]
Είναι το ίδιο που διακήρυττε με άλλα λόγια, πράττοντας τα αντίθετα, ο Ανδρέας Παπανδρέου για το ελληνικό παρασιτικό κεφάλαιο, ισχυριζόμενος ότι «Στις χώρες που βρίσκονται στο περιθώριο του παγκόσμιου καπιταλισμού, η ντόπια μεγαλοαστική τάξη, υποτελής, δορυφορική και διαβρωμένη από το μονοπωλιακό κεφάλαιο, όσες αντιδικίες κι αν έχει μαζί του, στα κρίσιμα θέματα θα μιλήσει με τη φωνή του κυρίου της».[2]
Τα εξωθεσμικά κέντρα, αυτά που ο Άλμπο και ο Παπανδρέου, όσον αφορά την Ελλάδα, ανήκουν φυσικά στους γνωστούς και μη εξαιρετέους «νταβατζήδες», όπως τους είχε ονομάσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο νεώτερος, δηλαδή στην παρασιτική πολιτική και οικονομική ελίτ, και όσον αφορά το εξωτερικό την Τρόικα με πρωτεργάτη και κύριο τροφοδότη την γερμανική κυβέρνηση, οργανώνουν όλη αυτή την ενορχήστρωση με ότι πιο σαθρό και φαύλο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, για να υπηρετήσουν τα ιδιωτικά τους συμφέροντα. Αφού την ελληνική κοινωνία, όσοι άσκησαν εξουσία και όσοι δεν αντιτάχτηκαν σ’ αυτήν την έχουν διαβρώσει και εκφυλίσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να τρέχουν στον κάθε τυχάρπαστο, που υπόσχεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ότι «λεφτά υπάρχουν»
Οργίασαν τα Μέσα Μαζικής «Αποβλάκωσης, Αποχαύνωσης και Παραπληροφόρησης», που ανήκουν σ’ αυτά τα εξωθεσμικά κέντρα, στην προβολή ενός καινούργιου σωτήρα, που βγήκε από το πουθενά φαινομενικά και θα καταλήξει εν καιρώ στο πουθενά, αφού απέτυχαν άλλες προσπάθειες τους, για να μας «σώσουν!»
Γιατί όμως οι εξωθεσμικοί παράγοντες, που ρυθμίζουν την πολιτική ζωή της χώρας με τις σχεδιασμένες δημοσκοπήσεις τους, διάλεξαν έναν φαιδρό και κατά τα άλλα άσχετο δημοσιογράφο και ορισμένους παρατρεχάμενους, για να δημιουργήσουν σύγχυση και παρασύρουν ψηφοφόρους στα καταστροφικά τους σχέδιά για τον τόπο, επενδύοντας στην
απόγνωση και απελπισία των ψηφοφόρων;
Γιατί άραγε; Είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται πραγματικά ανάλυση.
Ακούγονται τα πιο απίθανα σενάρια, που προσπαθούν να εξηγήσουν το καινοφανές φαινόμενο. Θα προσθέσω την δική μου άποψη, όπως την αντιλαμβάνομαι από τη δική μου θεωρητική και πρακτική εμπειρία.
Η δική μου ερμηνεία λοιπόν, μιας και είναι δεδομένο, κατά την δική μου εκδοχή, ότι, εκτός από τον εξευτελισμό της πολιτικής ζωής (θεωρούν ότι αυτό αξίζει στους Έλληνες), είναι ένα ξενοκίνητο πολιτικό σχήμα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όλο αυτό το γελοίο, κοινότυπο κατά τα άλλα, κατασκεύασμα, στόχο έχει να αναχαιτίσει την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, έως ότου υλοποιηθούν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, ώστε, όταν αναδείξουν στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ, να μην έχει πια νόημα να συζητούμε για μνημόνια και αντιμνημόνια. Πότε θα συμβεί αυτό δεν είναι γνωστό.
(Όμως κι αν αυτό δεν περπατήσει, όπως δεν «φτούρησαν» οι 58 που έγιναν 59, θα βρουν κάτι άλλο, έως ότου πετύχουν τον στόχο τους).
Εξαρτάται ακριβώς από τον χρόνο που θα λήξουν τα μνημόνια και θα βγούμε έστω και διστακτικά στις αγορές. Αν όχι πάντως στις επόμενες, οπωσδήποτε στις μεθεπόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές. Τότε εκείνοι που έχουν δημιουργήσει το ποτάμι, θα το αδειάσουν κι όλας (θα κλείσουν τις κάνουλες χρηματοδότησης), όπως έχουν κάνει στο παρελθόν με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, για να αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που του είχαν υποσχεθεί τότε, (ποιος το θυμάται) λαγούς με πετραχήλια και, όταν πέτυχαν τον σκοπό τους, τον «άδειασαν» τελείως (του έκοψαν την χρηματοδότηση).
Το ίδιο θα συμβεί και με το ποτάμι. Όμως παρ’ όλο ότι είναι γελοίοι είναι συνάμα και επικίνδυνοι. Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον Ανθέλληνα Δήμου να πουλάει την Μακεδονία στους Σκοπιανούς, άλλοι την Κύπρο, άλλοι την Θράκη, άλλοι το Αιγαίο, ωσάν να είναι ιδιοκτησία τους και η κοινή γνώμη να μένει ανάλγητη!;
Δυστυχώς κάπου σε κάποια ποτάμια χάσαμε την ταυτότητά μας, ώστε να αλωνίζουν ανενόχλητοι κάποιοι ιπποπόταμοι! υπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα. Και δυστυχώς δεν είναι οι μόνοι!
Αιδώς Αργείοι! που ανεχόμαστε όλα τα κατακάθια της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία μας σερβίρουν οι Νταβατζήδες και τα κοιτάμε σαν χάννοι!
[1] Βλ. Γκρέγκορυ Άλμπο, «Ο νεοφιλελευθερισμός και η Αριστερά», άρθρο στο «Εντός Εποχής», της εφημ. «Εποχή», 24/2/2008.
[2] Βλ. Ανδρέας Παπανδρέου, Ο Μαρξ, ο Λένιν και η «δικτατορία του προλεταριάτου, εφημ. «Εξόρμηση», 26.9.1975.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου