Γιατί οι Τούρκοι αλωνίζουν και οι ηγέτες μας… κτενίζονται;

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Τι είναι γνήσιος πατριωτισμός; Δεν είναι μόνο η ανιδιοτελής αγάπη για την πατρίδα, που πρέπει να καταλήγει ακόμα και σε θυσιαστική προσφορά αίματος και ζωής προς αυτήν. Είναι περισσότερο η ιστορία, ο πολιτισμός, οι ρίζες και η συλλογική και ατομική μνήμη: Ποιοι είμαστε, τι είμαστε, τι διεκδικούμε και γιατί αγαπούμε την πατρίδα μας. Οι Εβραίοι είναι πατριώτες. Διότι, μετά το ολοκαύτωμα, συλλογικά ορκίστηκαν ότι «ποτέ πια» δεν θα επέτρεπαν σε κανέναν να τους αφανίσει.

Οι Εγγλέζοι, όσο και αν καταγγέλλονται για τα εγκλήματά τους εναντίον υπόδουλων λαών, είναι πατριώτες. Δεν επιτρέπουν σε κανένα να βλάψει την πατρίδα τους. Οι Αμερικανοί, παρά τα όσα τους καταμαρτυρούμε, νοιάζονται για τα συμφέροντα της πατρίδας τους. Οι Ρώσοι, είναι πατριώτες. Το απέδειξαν στον Μεγάλο Πόλεμο, το αποδεικνύουν και σήμερα. Πρώτα η πατρίδα. Οι Έλληνες Κύπριοι είναι πατριώτες; Δεν αμφισβητούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αγαπούν την Κύπρο μας και είναι έτοιμοι και τη ζωή τους να θυσιάσουν για την ελευθερία της, όπως έπραξαν σε τόσους αγώνες.

Η πολιτική ηγεσία; Είναι άξια του ρόλου και της αποστολής της; Δεν θα ζητηθεί από τους πολιτικούς και τους κομματικούς να… θυσιάσουν τη ζωή τους για τη δούλη πατρίδα. Τουλάχιστον, όμως, να μην την θυσιάσουν εξαιτίας της δικής τους ανεπάρκειας, ανικανότητας, αδιαφορίας και κομματικών σκοπιμοτήτων ή ρεβανσιστικών πολιτικών επιδιώξεων. Γράφουμε αυτά με αφορμή τις μεθοδικά οργανωμένες επισκέψεις των

Οζερσάι και Ναμί, Τ/κ διαπραγματευτή και ψευδοϋπουργού εξωτερικών του κατοχικού ψευδοκράτους, αντίστοιχα, στις Βρυξέλλες, στην Ουάσιγκτον και στο Βερολίνο.

Οι δύο Τ/κ είχαν υψηλού επιπέδου επαφές με ανώτατα στελέχη και αξιωματούχους. Είναι αυτονόητο ότι ανέλυσαν και εξέθεσαν τις γνωστές τουρκικές θέσεις, με μία σημαντική διαφορά: Τώρα εμφανίζονται ως εκπρόσωποι του λεγόμενου τ/κ συνιστώντος κρατιδίου της επιχειρούμενης ίδρυσης του «ενωμένου ομόσπονδου κράτους» της Κύπρου.

Με απλά λόγια, οι δύο Τ/κ προβάλλουν ανοικτά την εικόνα του κατοχικού μορφώματος που κανείς δεν αποκαλεί ως τέτοιο -ούτε καν η δική μας ηγεσία- αλλ’ ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», σε αντιδιαστολή προς την «ε/κ διοίκηση της νότιας Κύπρου». Το ψευδοκράτος έχει αποκτήσει νέα δυναμική μετά την… επιτυχία Αναστασιάδη να το καταστήσει και συνομιλητή της Ελλάδας και ταυτόχρονα γίνεται αποδεκτό, περισσότερο από άλλες φορές, στα διπλωματικά δώματα των ΗΠΑ, των Βρυξελλών και της Γερμανίας.

Και η Κυπριακή Δημοκρατία; Πώς αντιδρά; Δεν αντιδρά! Εμφανίζει εικόνα πτώματος όπως στον γνωστό πίνακα του Ρέμπραντ, που αναμένει τον τελικό τεμαχισμό. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η Κυβέρνησή του όφειλαν να είχαν προλάβει αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις. Ακούσατε ή είδατε κάποια ενέργεια ή αντίδραση; Τίποτε! Απαθώς άλλοτε και απαθώς και τώρα, Πρόεδρος και Κυβέρνηση, κόμματα και κομματάρχες θεώνται την επέλαση των Τούρκων στις πρωτεύουσες από τις οποίες ο Ν. Αναστασιάδης αναμένει εύχαρις υποστήριξη. Ασχολούνται μόνο με τα μικρομάγαζά τους.

Τι παρατηρούμε; Πιέσεις σε μας και ξανά το πιστόλι στον κρόταφο. Οι Τούρκοι έχουν στόχους από το 1956! Μεθοδεύουν ανακατάληψη της Κύπρου, με ή χωρίς την υπογραφή μας, ιδιαίτερα σήμερα εξαιτίας των υδρογονανθράκων. Αυτό που διαπιστώνουν οι σκεπτόμενοι πολίτες είναι ότι όχι μόνο δεν έχουμε ηγεσία αλλά και αυτή που υπάρχει, ταλανίζεται από «βασανιστικά διλήμματα», πού θα βολέψει δύο αποτυχόντες υπουργούς και όχι πώς να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μέτρα ανάσχεσης της τουρκικής επέλασης για αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Το έκτρωμα αυτό, η ηγεσία μας το αναβαθμίζει με την εγκληματική ανεπάρκειά της.

http://www.sigmalive.com/