Τρίτη 14 Μαΐου 2013

ΟΜΗΡΟΣ – ΑΧΙΛΛΕΥΣ


Κώστας Μαυρόπουλος
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας                

      «Ξεφυλλίζοντας» απόψε τις σελίδες του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, σταμάτησα – όπως λέει το πασίγνωστο τραγούδι – στο θέμα του «Τρωικού πολέμου», όπως το παρουσίασαν (ως συνήθως ξένοι), με τον τίτλο: «Η Πραγματική Ιστορία της Τροίας…»
      Όταν είδα το σχετικό βίντεο, στο οποίο τονίζονταν με μελανά γράμμα-τα λεηλασίες, βιασμοί κλπ, ενώ μερικοί ανώτεροι και ανώτατοι Αμερικανοί αξιωματικοί – με το δικό τους πνεύμα – προσπαθούσαν να κάνουν μια κάποια «σύγχρονη θεώρηση» του θέματος, οι δε άλλοι παράγοντες τόνιζαν ότι, τελικά, η Τροία έπεσε με «δόλο», χάριν του «Δουρείου Ίππου…», αποφάσισα να γράψω το παρόν δοκίμιο, με το δικό μας, Ελληνικό πνεύμα, κάτι που σκεπτόμουν χρόνια. Βεβαίως, πρόθεσή μου δεν είναι να επιβάλω την άποψή μου, αλλά να την θέσω στην κρίση του αναγνώστη, επειδή κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της επιλογής και αυτό το πιστεύω ακράδαντα.
      Βεβαίως ο Όμηρος αναφέρει μερικά από όσα ισχυρίζονται οι ανωτέρω, αλλά ξεχνούν έναν κανόνα των αδιαμφισβήτητα ανεγνωρισμένων προγό-νων, οι οποίοι με την υπερβολή, έστελναν το μήνυμα των επακόλουθων οποιουδήποτε πολέμου και για τα δύο αντιμαχόμενα μέρη, χωρίς καμιά προσπάθεια να ωραιοποιήσουν την ημετέραν πλευρά!
      Υπακούοντας σ’ αυτόν τον κανόνα, ο Όμηρος, περιγράφει τα γεγονότα τόσο στην «Ιλιάδα», όσο και στην «Οδύσσεια», πάντα κατά την άποψή μου.
      Έρχομαι τώρα στο πρόσωπο του Αχιλλέα.
      Πάντα, από μικρό παιδί – είχα αρχίσει να διαβάζω, πριν γίνω τεσσάρων ετών – εκείνο που με απασχολούσε ήταν η «ατρωσιά» του… Βεβαίως, αν και γνώριζε ότι, πηγαίνοντας στην Τροία, θα σκοτωθεί – το μόνο τρωτό του σημείο ήταν η δεξιά πτέρνα – αποφασίζει να εκστρατεύση μαζί με τους άλλους ήρωες του Ομήρου.
      Παρ’ όλα αυτά, επειδή είχα γαλουχηθεί με τις ιστορίες των ηρώων της Εθνεγερσίας του ’21, που ήσαν άπαντες «τρωτοί», κάπου κόμπιαζα με τον Αχιλλέα, λόγω του ότι ήταν «άτρωτος…»
      Επειδή η «βάσανος» της έρευνας σε οδηγεί σε σωστά συμπεράσματα, αλλά γι’ αυτό χρειάζεται χρόνος, σήμερα, κατέληξα στο συμπέρασμα πως ο Αχιλλεύς ήταν αληθινός ήρωας, η δε «ατρωσιά» του οφειλόταν σε δύο πράγματα: Πρώτον, ήταν άρτια γυμνασμένος στρατιωτικά και, δεύτερον, η ξεχωριστή αρματωσιά του – αυτό τονίζεται στον Όμηρο, ο οποίος αναφέρει ότι είχε κατασκευαστεί από έναν «θεό», τον Ήφαιστο – ήταν τελειότερη από την αρματωσιά των άλλων!

Δεν υπάρχουν σχόλια: