Η χώρα μου ευθύνεται γιατί έκανε λάθη επί δεκαετίες"

Ο  πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Αυτή την ομολογία, που αποτελεί τη βασίλισσα των αποδείξεων, έκανε ο πρωθυπουργός της Ελλάδος -όχι όλων των Ελλήνων- ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Λάθη τα οποία όμως ισοδυναμούν με τον ανασκολοπισμό ενός ολόκληρου λαού και την αποσύνθεση του ελληνικού έθνους.

Ε, και λοιπόν; Τα κοινωνιοκτόνα και εθνοκτόνα αποτελέσματα αυτών των λαθών δεν θα έπρεπε να έχουν σοβαρές πολιτικές και, κυρίως, ποινικές ευθύνες για όσους τα διέπραξαν και εξακολουθούν να διαπράττουν;

Πολύ περισσότερο, όταν στην πολιτική ιστορία υιοθετήθηκε η γνωστή ρήση του διαβόητου υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας Ταυλεάνδρου(1754-1838) ο οποίος χαρακτήρισε το πολιτικό λάθος ως έγκλημα, ενώ ο γράφων χαρακτηρίζει τα εγκλήματα των Ελλήνων πολιτικάντηδων ως εθνικά εγκλήματα κατά συρροή.

Όμως στην Ελλάδα της αρλουμπολογίας και της πολιτικής υπανάπτυξης, που την κατατάσσει στους Ζουλού της Αφρικής, όσοι διέπραξαν"λάθη" - εγκλήματα - εθνικά εγκλήματα τιμήθηκαν και δοξάστηκαν και εξακολουθούν να διαφεντεύουν τα πολιτικά πράγματα.

Αντί να τους στείλουμε στο Γουδί τους στέλνουμε στη Βουλή και στα πρωθυπουργικά μέγαρα.

Λαός αποχαυνωμένος πάντα προδομένος.

Όμως, τα πολιτικά "λάθη" σημαίνουν ότι η Ελλάδα και ο "κυρίαρχος" λαός της θα αιμορραγούν για έναν αιώνα.

Αυτή την ολέθρια κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα που σημάδεψε την πορεία της Ελλάδας από τα "λάθη" της κομμουνιστικής Αριστεράς, αποδίδουν τούτοι οι στίχοι της ποιήτριας Ελευθερίας Παπαγαρυφάλλου, στο ομότιτλο ποίημά της: Το λάθος.

"Το λάθος το πολιτικό είναι έγκλημα τρανό

ξεστρατίζει τη ζωή και ανοίγει εθνική πληγή

που για καιρό θα αιμορραγεί.

Το λάθος το πολιτικό τη ζωή σφραγίζει

και την κοινωνία πισωγυρίζει

Το λάθος το πολιτικό πρέπει να είναι δύσκολα συγχωρητό

αν και οι άνθρωποι το ξεχνούν αυτό.

Όμως, τούτο το λάθος το τρανό

είναι δύσκολα αποτρεπτό

μοιάζει με το μύθο του Σισύφου

κι' αναπότρεπτα ο άνθρωπος θα πορεύεται μ' αυτό"

(Δημοσιεύθηκε στο έργο μου: "Γιάννης Παπαγαρυφάλλου: Θύμα Διπλής Δολοφονίας", εκδ. "Ergo", Αθήνα 2000, σελ. 127).

Αυτές είναι οι ολέθριες συνέπειες του πολιτικού λάθους, οι οποίες όμως αφήνουν στο απυρόβλητο αυτούς που τις προκάλεσαν.