Ο κ. Παπούλιας επέλεξε να τοποθετηθεί, μάλιστα, σε μια συνάντηση που είχε με τον Δήμαρχο της Κατεχόμενης Μόρφου και είναι η πρώτη επίσημη φωνή εξ Ελλάδος που εκφράζει τον προβληματισμό της Αθήνας, η οποία προφανώς συμπαρίσταται στην Κύπρο και δεν συναποφασίζει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένη να συρθεί κιόλας πίσω από τις επιλογές του κ. Ν. Αναστασιάδη.
Εάν, πάντως, όπως ήδη προειδοποιούν όσοι ασχολούνται με το Κυπριακό, επιχειρήσει η Τουρκία να εμπλέξει την Ελλάδα σε συνομιλίες που θα παραπέμπουν σε τετραμερή, τότε θα υπάρξει πλήρης και σαφής απάντηση από την κυβέρνηση Σαμαρά, ακόμη κι αν δυσαρεστηθεί ο κ. Αναστασιάδης, στον οποίο ανήκει και η πατρότητα της πρότασης για τις παράλληλες συναντήσεις των διαπραγματευτών σε Άγκυρα και Αθήνα.
****
Δεν καταλαβαίνει από χάδια ο Ερντογάν
H ελληνική προεδρία της ΕΕ δεν θεώρησε σκόπιμο να εκδώσει μια ανακοίνωση σχετικά με το πογκρόμ εναντίον του Τύπου που έχει εξαπολυθεί από την κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία. Είναι λανθασμένη η εντύπωση, που ίσως υπάρχει στον πρώτο όροφο του νεοκλασικού, ότι εάν «χαϊδεύουν» τον κ. Ερντογάν, θα τους το ανταποδώσει.
— Ακόμη και στην προσέγγιση του κατευνασμού της Τουρκίας, το βασικό στοιχείο για να υπάρξει η στοιχειώδης επιτυχία σε μια τέτοια πολιτική είναι ο εκδημοκρατισμός και ο εκσυγχρονισμός της Τουρκίας. Έναν Ερντογάν που θα γίνεται όλο και περισσότερο αυταρχικός δεν τον θέλει κανένας για γείτονα. Αλλά αυτό η Ελλάδα οφείλει να το ξεκαθαρίσει εγκαίρως. Εξάλλου, οι ηγέτες έρχονται και παρέρχονται, οι σχέσεις των κρατών και των λαών πρέπει να στηρίζονται σε ισχυρότερα θεμέλια από τις υποτιθέμενες προσωπικές σχέσεις.
— Κεραυνός έπεσε από το Εφετείο, το οποίο αθώωσε παμψηφεί τον Θ. Καμαρινό από τις κατηγορίες που είχαν ασκηθεί εναντίον του για παράβαση καθήκοντος κ.ά. κατά τη διάρκεια της θητείας του στο γενικό προξενείο Κορυτσάς. Ο κ. Καμαρινός, που έχει τεθεί σε αργία από τον Φεβρουάριο του 2013, προφανώς θα διεκδικήσει τώρα την ανάκληση των πειθαρχικών μέτρων που είχαν ληφθεί εις βάρος του, την αποκατάστασή του στην ιεραρχία, την απόδοση βαθμών και την καταβολή, εντόκως, των μισθών για το διάστημα της αργίας του.
— Αλλά αυτό είναι το λιγότερο, μια και ο κ. Καμαρινός είχε ενοχλήσει και ενοχλεί πολλούς με τις θέσεις του για το Βορειοηπειρωτικό. Ένα ερώτημα που προκύπτει, πάντως, είναι το πώς η έρευνα, που παρεμπιπτόντως έγινε από την πρέσβη Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, οδήγησε τόσο εύκολα το Πειθαρχικό Συμβούλιο στην καταδίκη του κ. Καμαρινού, ενώ η δικαιοσύνη σε τελεσίδικο βαθμό τον αθώωσε, και μάλιστα παμψηφεί…
— Με τον νόμο Μανιτάκη, πάντως, θα την πληρώσουν τώρα, όπως φαίνεται, και οι δύο πρέσβεις, ο Νίκος Τσαμαδός στο Τόκιο και ο Νικόλαος Μπάζας στο Σουδάν. Οι δύο πρέσβεις, από τη στιγμή που ασκήθηκαν διώξεις για το θέμα της ΜΚΟ του Κ. Τζεβελέκου, θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να επιστρέψουν στην Αθήνα και να λαμβάνουν μειωμένο μισθό μέχρις ότου ολοκληρωθεί η υπόθεση. Για υπαλλήλους όπως ο Ν. Τσαμαδός, αυτό σημαίνει ότι δύσκολα θα προλάβει να πάρει ένα τελευταίο πόστο πριν τη συνταξιοδότησή του ακόμη κι αν αθωωθεί για το θέμα των ΜΚΟ.
— Επειδή πολλή συζήτηση γίνεται για τις ΜΚΟ, να θυμίσουμε ότι πρωτεργάτης του κινήματος των ΜΚΟ ήταν ο δημοσιογράφος Νικήτας Λιοναράκης, που έφυγε από τη ζωή πριν από μερικά χρόνια. Για ένα διάστημα, μάλιστα, επί υπουργίας Γ. Παπανδρέου, ο Ν. Λιοναράκης ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής για τις ΜΚΟ στο ΥΠΕΞ, ο οποίος έκανε την πρώτη καταγραφή των ΜΚΟ, φθάνοντας στον αριθμό των 31.000 οργανώσεων... Εκτός όλων των άλλων, πάντως, η υπόθεση των ΜΚΟ είχε προσφέρει στον Γ. Παπανδρέου, τότε, έναν σπουδαίο μηχανισμό διείσδυσης και στην ανανεωτική, την οικολογική και την κινηματική Αριστερά…
— Δυστυχώς, μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών πήγαιναν για τη συντήρηση κτιρίων, αγορά νέων πολυτελών κτιρίων πρεσβειών στο εξωτερικό, για διάφορα «πρότζεκτ» ειδικού εθνικού σκοπού (αλλά εντελώς αμφίβολης αποτελεσματικότητας), για τη διοργάνωση πολυτελών ταξιδιών πολυμελών ομάδων που ακολουθούσαν τον εκάστοτε υπουργό.
— Αυτή είναι η καλή εκδοχή. Γιατί το σύστημα είχε δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο υπουργός να μπορεί, εάν το επεδίωκε, να χρησιμοποιήσει τα χρήματα αυτά απλώς και μόνο για τις δικές του προσωπικές ανάγκες. Δυστυχώς, το σύστημα εξασφάλιζε πλήρη προστασία, ακόμη κι αν τα χρήματα που προβλέπονταν για ειδικές επιχειρήσεις της εξωτερικής πολιτικής κατέληγαν σε κάποιον προσωπικό λογαριασμό…
— Την έκαναν την προσπάθειά τους να εκθέσουν τον αντιπρόεδρο και υπουργό εξωτερικών Β. Βενιζέλο οι Σκοπιανοί, καθώς είχαν μεριμνήσει ώστε οι κοινές δηλώσεις με τον Ν. Πόποσκι να γίνουν μπροστά από το έμβλημα του υπουργείου Εξωτερικών της ΠΓΔΜ όπου φιγουράριζε, βεβαίως, το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το αποτέλεσμα ήταν να μη γίνουν κοινές δηλώσεις και έτσι να μπορεί και η κάθε πλευρά, χωρίς κίνδυνο «θερμού επεισοδίου», να πει τις δικές της θέσεις.
— Πάντως, ο -σχεδόν- ενθουσιασμός του κ. Βενιζέλου για τις προθέσεις της σκοπιανής κυβέρνησης και την καλή της διάθεση για συνομιλίες στο θέμα της ονομασίας, μάλλον προβλήματα προκαλεί, καθώς άλλο οι χειραψίες και τα χαμογέλα του κ. Γκρούεφσκι κι άλλο το τι γίνεται στις διαπραγματεύσεις.
— Εκτός αν πρόκειται για την ίδια αισιοδοξία με εκείνη που υπολόγιζε ότι η κυβέρνηση Ράμα στην Αλβανία θα συμφωνούσε με τον Β. Βενιζέλο για τη Συμφωνία των Θαλασσίων Ζωνών και την άλλη αισιοδοξία ότι μετά την απερήμωση του Β. Βενιζέλου, η Αίγυπτος είναι έτοιμη να συμφωνήσει για την ΑΟΖ κ.λπ.
• Μια και άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των ΜΚΟ, απλώς να υπενθυμίσουμε ότι στο ΥΠΕΞ υπήρχε και μια ακόμη σκοτεινή κηλίδα σε ότι αφορά τη διαφάνεια και τη διαχείριση των οικονομικών, αυτή των απόρρητων δαπανών. Τα χρήματα, που έφθαναν και τα 6 δισ. δραχμές τον χρόνο, δίνονταν στο μεγαλύτερο μέρος τους απλώς με «εντολή υπουργού» χωρίς παραστατικά, χωρίς απόδοση λογαριασμού… Με τόσα χρήματα, αν πράγματι πήγαιναν για τον σκοπό για τον οποίο προβλέπονταν, θα είχαμε λύσει εύκολα το Σκοπιανό, θα είχαμε εξουδετερώσει τους πυρήνες του τουρκισμού στη Θράκη, θα είχαμε εξασφαλίσει το μέλλον των Βορειοηπειρωτών κ.ο.κ.
www.paron.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου