— Ο φον Δημήτριος Αʼ δεν αφήνει άνθρωπο να προκόψει. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου έχει περιορισθεί σε συναντήσεις με πρέσβεις στην Αθήνα. Με όσους, δηλαδή, δεν ενδιαφέρεται να συναντήσει ο Γενικός. Άντε να έχει την τιμή να συνοδεύσει και τον υπουργό σε κανένα Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων. Πραγματική αγρανάπαυση για τη Μαριλίζα, που μάλλον της έχει επιβληθεί, επειδή ακριβώς έχει και καλό προφίλ και καλό όνομα στις Βρυξέλλες, άσε που εντέλει έχει εκλεγεί και με ψήφο απευθείας από τον λαό.
— Προς το παρόν βρίσκεται κάπου στο Μεξικό, στο Κανκούν, στη διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή. Ας θυμηθούν να του τηλεφωνήσουν να επιστρέψει γιατί όπου να 'ναι πιάνει χειμώνας εδώ.
— Ξεχωριστή περίπτωση είναι ο άλλος υφυπουργός, ο Δ. Δόλλης. Όχι ότι έχει και κανένα ευρύ πεδίο αρμοδιοτήτων, αλλά όλο και ξεφεύγει από την εποπτεία του Γενικού...(Ομιλούμε περί Γενικού διότι το Μέγαρο της Β. Σοφίας έχει περιέλθει υπό τον απόλυτο έλεγχο του ανδρός, ο οποίος έτσι έχει θέσει υπό άτυπον κηδεμονία τον νεαρό -θεωρητικά- προϊστάμενό του.)
— Παρεμπιπτόντως: Εάν τελικώς αρχίσει η ανακατασκευή του ξύλινου κτιρίου του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου, ας φροντίσει η Αθήνα να σταλεί ειδική ομάδα από εδώ για να κάνει μια πρώτη αξιολόγηση και κοστολόγηση του έργου αποκατάστασης. Δεν λέμε ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Για όνομα του Θεού… Απλώς επειδή η εμπειρία του υπάρχοντος κτιρίου του Πατριαρχείου, και ειδικά του ξύλινου κτιρίου, ήταν αρκετά οδυνηρή για την τσέπη του αείμνηστου Παναγιώτη Αγγελόπουλου, θα λέγαμε να υπάρξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερος έλεγχος.
— Θα είχε ενδιαφέρον πάντως να δούμε εάν το ΔΝΤ θα εγκρίνει τέτοιου είδους δαπάνες…
— Φαντασθείτε πάντως να μπουν οι Τόμσεν και λοιποί στο κόλπο των περικοπών και να θελήσουν να ψάξουν τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών. Είναι το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον κ. Δρούτσα. Ο χειρισμός των μυστικών γίνεται από ψηλά. Πάντως μάλλον δεν θα χαρούν οι «τροϊκανοί» εάν δουν σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ να φεύγει κάθε μήνα για συγκεκριμένο παραλήπτη…
— Αφορισμένους τους βλέπω στο τέλος τους Τόμσεν, Στρος-Καν και την υπόλοιπη παρέα.
— Ο δικτάτορας της Ζιμπάμπουε Μουγκάμπε συναντήθηκε, όπως διαβάζουμε, με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι στη Λιβύη. Το αντικείμενο της συνάντησης είναι βεβαίως η αναγνώριση της χώρας με το συνταγματικό όνομά της. Και καλά ο κ. Γκρούεφσκι έκανε τη δουλειά του. Η Αθήνα δεν θα έπρεπε να κάνει σημαία τον τυχοδιωκτισμό της σκοπιανής ηγεσίας που παζαρεύει ακόμη και με τον Μουγκάμπε για να κερδίσει (έτσι νομίζει) πόντους στην κόντρα με την Ελλάδα;
— Με εκείνον τον απεσταλμένο της Αθήνας για το Μεσανατολικό τι έγινε τελικά; Υπήρχαν αρκετοί ενδιαφερόμενοι, στους οποίους είχαν προσθέσει και τον Π. Βλασσόπουλο, ο οποίος όμως μάλλον δεν θα θέλει να εγκαταλείψει την καλή θέση που εξασφάλισε στην Τράπεζα Πειραιώς. Και όπως πάνε τα πράγματα και με την (ανύπαρκτη) παρέμβαση που έχει η Ελλάδα στη Μέση Ανατολή, μάλλον δεν θα πρέπει να αναμένεται να αναλάβει τη θέση κάποιος πρωτοκλασάτος.
— Στον πρέσβη στην Τεχεράνη Νίκο Γαριλίδη πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η επιτυχής επίσκεψη του ιρανού υπουργού Εξωτερικών Μ. Μοτακί στην Αθήνα. Απομένει στην πολιτική ηγεσία να κρατήσει ανοικτούς αυτούς τους διαύλους και να τους αξιοποιήσει και να μην ξεχάσει την ύπαρξη του Ιράν μόλις θυμώσει η κ. Χίλαρι.
— Αλλαγή φρουράς ετοιμάζεται στο τουρκικό προξενείο Κομοτηνής. Ο κ. Σάρνιτς μάλλον αποσύρεται διακριτικά και, παρά τα όσα ακούγονται περί δυσμένειας και εμπλοκής σε οικονομικά σκανδαλάκια, εμείς θα περιμένουμε να δούμε σε ποια διεύθυνση του τουρκικού ΥΠΕΞ θα τοποθετηθεί. Γιατί συνήθως η Κομοτηνή αποτελεί το κλασικό εφαλτήριο των τούρκων διπλωματών για μια λαμπρή καριέρα…
— Απλώς θέτουμε το ερώτημα γιατί στην Άγκυρα έχει καθυστερήσει λιγάκι η χορήγηση άδειας για να κτισθεί ελληνική πρεσβεία στο ιδιόκτητο οικόπεδο. Και μιλάμε για πραγματική καθυστέρηση, μια και το οικόπεδο το είχε χαρίσει ο ίδιος ο Κεμάλ στην Ελλάδα ήδη από το 1930, οπότε μάλλον δεν πρόκειται για απλό γραφειοκρατικό πρόβλημα η καθυστέρηση των 80 ετών!
— Ψάχνεται ακόμη ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Ντανιέλ Σμιθ και έχει περάσει εντελώς απαρατήρητος. Εξάλλου όλη η δουλειά της πρεσβείας περνάει από τις πλάτες του επιτετραμμένου Τ. Μίλερ, που όχι μόνο γνωρίζει ελληνικά λόγω της ελληνίδας συζύγου του, αλλά γνωρίζει και καλύτερα από πολλούς, και δικούς μας ακόμη, την ελληνική πραγματικότητα. Ίσως γι' αυτό δεν έχει και τις καλύτερες των σχέσεων με τη Β. Σοφίας…
Ο Σπύρος κι αν έχει χαθεί πραγματικά … Πού είναι εκείνες οι εκτενείς ανακοινώσεις για τα περίφημα σχέδιά του για την οικονομική διπλωματία και άλλα τινά; Τα έβαλε με τον Χάρη και άντε να βγάλει άκρη τώρα σε όσα γυμναστήρια κι αν τρέχει, όσες πράσινες εκδηλώσεις κι αν εγκαινιάζει. Και ο νοών νοείτω.Ο κ. Δόλλης, άνθρωπος της πιάτσας, γνωρίζοντας καλά τον κανόνα της επιβίωσης, προτιμά να βρίσκεται στην Αυστραλία και πριν από αυτό να κάθεται στο τραπέζι με τα νηστίσιμα του Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, παρά να μένει στο ανθυγιεινό περιβάλλον του «τετραγώνου του διαβόλου».
Μια και είπαμε για την τουρκική διπλωματική παρουσία στην Ελλάδα, αληθεύει ότι λίγο λίγο κατόρθωσε η τουρκική πρεσβεία να ενοποιήσει, έστω και μέσω… ακαλύπτων, ένα οικοδομικό τετράγωνο στην καρδιά της Αθήνας; Μήπως η Πολεοδομία θα έπρεπε να ξανακοιτάξει τον φάκελο του οικοδομικού τετραγώνου της Ρηγίλλης; Γιατί από τη μια πλευρά είναι η τουρκική πρεσβεία, από την άλλη το γραφείο του τούρκου στρατιωτικού ακολούθου, και ξαφνικά βρέθηκαν τα δύο κτίρια να επικοινωνούν…
Πηγή : http://www.paron.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου