Του Παντελή Δ. Καρύκα
Στην αντεπίθεση πέρασαν οι Τούρκοι, έναντι της “αλαζονείας” του γαλλικού περιοδικού Charlie Hebdo, το οποίο τόλμησε να δημοσιεύσει ξανά σκίτσο που δείχνει τον Μωάμεθ δακρυσμένο. Τελικά, φαίνεται, πως στην ισλαμιστική Τουρκία του Ερντογάν, ο Μωάμεθ δεν δάκρυσε καθόλου, αλλά μάλλον εξοργίστηκε.
Το ισλαμικό σατιρικό περιοδικό CafCaf κυκλοφόρησε με ένα εξώφυλλο που γράφει στα γαλλικά: “Όχι τίποτα δεν συγχωρείται”. Δείχνει δε διάφορους καταπιεσμένους, κατά τη γνώμη των Τούρκων, μουσουλμάνους, ανά την υφήλιο.
Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι εικονίζει έναν Τσετσένο, έναν, προφανώς, Ουιγούρο της Κίνας, έναν Σύριο και έναν, αλυσοδεμένο, Αιγύπτιο, πέραν των αναμενόμενων, Παλαιστίνιου, Ιρακινού και Αφγανού. Το τουρκικό περιοδικό κατηγορεί όλη την Ευρώπη για αλαζονεία, προφανώς παραγνωρίζοντας την τουρκική εμπλοκή σε όλες, σχεδόν, αυτές τις περιπτώσεις που αναφέρει.
Για παράδειγμα, οι μουσουλμάνοι στην Συρία οφείλουν μεγάλο μέρος της δυστυχίας τους στο γεγονός ότι η Τουρκία άρχισε εκεί έναν πόλεμο, για ίδιο όφελος, έναν πόλεμο που, μέχρι στιγμής, έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 200.000 ανθρώπους, έχει καταστρέψει τη χώρα και έχει οδηγήσει στην προσφυγιά εκατομμύρια ανθρώπους.
Η Τουρκία, που όπως αποκάλυψε έκθεση των ίδιων της των ενόπλων δυνάμεων, εξοπλίζει τους τζιχανστιστές, οι οποίοι έχουν σπείρει τον όλεθρο στην Συρία και το Ιράκ, δεν έχει καμία ευθύνη για τη δυστυχία των εκεί μουσουλμάνων ; Εκτός αν για τους Τούρκους μόνο οι σουνίτες μουσουλμάνοι έχουν δικαιώματα, ενώ οι σιίτες και οι αλεβίτες, που εξίσου υποφέρουν, δεν έχουν ψυχή.
(Ο πόλεμος στην Συρία είναι έργο της τουρκικής πολιτικής)
Και ποια χώρα σκηνοθέτησε την υποτιθέμενη επίθεση με χημικά από τον Άσαντ, το 2013, για να προκαλέσει δυτική επέμβαση στη μουσουλμανική Συρία; Επί του προκειμένου η επέμβαση της Δύσης θα ήταν καλή, διότι εξυπηρετούσε τα τουρκικά συμφέροντα;
Και το Κομπάνι και οι σουνίτες Κούρδοι της Συρίας; Αυτοί δεν είναι καταπιεσμένοι; Ή μήπως δεν αφέθηκαν, επίτηδες, να σφαγιαστούν από τους τζιχαντιστές, με τις τουρκικές δυνάμεις να απολαμβάνουν τη θέα της μάχης, 200 μέτρα από τα σύνορα;
Ή μήπως τα παιδιά κουρδικής καταγωγής, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, ηλικίας 12 και 14 ετών, που δολοφονήθηκαν λίγες μέρες πριν, έχουν λιγότερα δικαιώματα από τα παιδιά των Παλαιστινίων της Γάζας, για τους οποίους κόπτεστε τόσο; Μήπως τελικά, ο ισλαμικός συναισθηματισμός σας είναι ιδιαίτερα επιλεκτικός και συμβαδίζει, “συμπτωματικά”, με τις θέσεις του κ. Ερντογάν;
(Το Κομπάνι φλεγόταν, η Τουρκία σφύριζε αδιάφορα)
Όσον αφορά τον αλυσοδεμένο Αιγύπτιο, η υπερβολή, για να το θέσουμε κομψά, είναι ακόμα πιο κραυγαλέα. Η Αίγυπτος επί Σίσι, είναι αλυσοδεμένη κατά τους Τούρκους, ενώ επί Μόρσι και Μουσουλμανικής Αδελφότητας βασίλευε στη χώρα η τάξη, η ευτυχία και η ελευθερία; Αυτό θέλουν να πουν; Προφανώς ναι, ακολουθώντας πιστά και εδώ τη γραμμή του προέδρου Ερντογάν και επί του προκειμένου. Ξέχασαν όμως τη Λιβύη - τουρκικό δημιούργημα και ο εκεί πόλεμος - όπου υποστηρίζοντας τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και την αλ Κάιντα, σκοτώνουν άλλους μουσουλμάνους.
Όσον αφορά τους καταπιεσμένους Τσετσένους, τους οποίους είναι γνωστό πως υποστήριζαν και η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία και οι οποίοι, πέραν τον εκατοντάδων νεκρών που έχουν αφήσει πίσω τους – βλ. επίθεση σε σχολείο στο Μπεσλάν, όπου σκότωσαν εκατοντάδες παιδιά – ενισχύουν τώρα, με άνδρες τους ομόφρονες τους τζιχαντιστές σε Συρία και Ιράκ.
(Φωτογραφίες των δολοφονημένων, το 2004, παιδιών στο σχολείο του Μπεσλάν)
Τα ίδια ισχύουν και τους Ουιγούρους, τους οποίους, προσφάτως, θυμήθηκε η Τουρκία, παίζοντας επικίνδυνο παιχνίδι με την Κίνα, όπως εξίσου επικίνδυνο είναι το το παιχνίδι που παίζει με τους Τσετσένους και τους Τατάρους, έναντι της Ρωσίας.
Για τους καταπιεσμένους Ταλιμπάν τι να πει κανείς, επίσης, καθώς, λίγες εβδομάδες πριν σκότωσαν εκατοντάδες παιδιά σε σχολείο του Πακιστάν. Στο Ιράκ επίσης η Τουρκία δεν έχει καμία εμπλοκή στον πόλεμο που ξεκίνησε ως σύγκρουση σουνιτών και σιιτών; Το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς παρατηρούσε αμέτοχο τις εξελίξεις, χωρίς να ενισχύει το Ισλαμικό Κράτος; Να μια καλή ερώτηση προς διερεύνηση, αγαπητοί φίλοι εν Τουρκία.
(Θρήνος για τα νεκρά από τους Ταλιμπάν παιδιά στο Πακιστάν)
Τέλος, όσον αφορά τη Γάζα, είναι ο πόνος για την κακοπάθεια των εκεί Παλαιστινίων που σας οδήγησε στο να σχεδιάσετε πραξικόπημα, μαζί με τη Χαμάς, κατά του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής και ηγέτης της Φατάχ Μαχμούτ Αμπάς, τον οποίο, χωρίς ντροπή, υποδέχθηκε με φανφάρες, ελάχιστες ημέρες πριν ο Ερντογάν στην Άγκυρα;
Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί, λέει μια παλιά παροιμία. Στην δική σας περίπτωση, είναι, επιεικώς, απαράδεκτο, να μιλάνε στο σπίτι του υποκριτή για υποκρισία. Σίγουρα, στην ιστορία, τίποτα δεν συγχωρείται και τα όσα προκάλεσε η Τουρκία θα τα βρει, σύντομα, μπροστά της. Ήδη άλλωστε νιώθει μεγάλη μοναξιά στη Μέση Ανατολή.
http://www.onalert.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου