Με τον Λάζαρο Μαύρο
Π Ρ Ο Τ Ο Υ ΛΗΦΘΟΥΝ οι αναγκαίες αποφάσεις, είν’ άραγε χρήσιμο να μελετηθούν, με πιο προκομμένα μυαλά, τα σωρευθέντα παλαιόθεν παθήματα, από παλαιότερες λανθασμένες αποφάσεις; Εκ του αποτελέσματός τους αποδείχθηκαν λανθασμένες: Παθήματα προκάλεσαν. Και ζημιές επί ζημιών παρήγαγαν. Εν αλληλουχία…
Δ Ε Ν ΑΛΛΑΞΑΝ πολύ τα πράγματα απ’ το ότι οι περισσότεροι πρωταγωνιστές εκείνων των αποφάσεων δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Οι επίγονοί τους, στη λήψη αποφάσεων, παίζουν το ίδιο βιολί. Με τις ίδιες περίπου παρτιτούρες. Και τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα…
Υ Π Η Ρ Ξ Ε ΤΟ 1983, στο 6ο έτος των λεγόμενων «διακοινοτικών» συνομιλιών, η αυτο-ανακήρυξη του Ψευδοκράτους. Απέδειξε τις προθέσεις των Κατακτητών και των οργάνων τους επί της «τ/κ κοινότητας». Και ποιους τουρκικούς στόχους - εξουδετέρωσης των υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας Ψηφισμάτων του ΟΗΕ απ’ το 1974 - αξιοποιούσε η Άγκυρα με τον Ντενκτάς, τη διαδικασία των «διακοινοτικών», όπου παγιδεύτηκε απ’ το 1977 κι εγκλωβίστηκε, αυτοϋποβιβασμένη σε «ε/κ πλευρά» κι «ε/κ κοινότητα» η ΚΔ…
Τ Ρ Ι Σ Χ Ε Ι Ρ Ο Τ Ε Ρ Ο υπήρξε το ότι: Ενώ η ΚΔ, ως κράτος-μέλος του ΟΗΕ κι όχι ως «ε/κ πλευρά», πέτυχε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τα Ψηφίσματα καταδίκης της τουρκικής αποσχιστικής ενέργειας, το Ψ.541 της 18.11.1983 και το Ψ.550 της 11.5.1984, ΑΝΤΙ να επιμείνει στη διατακτική του ΟΗΕ αξίωση γι’ ΑΝΑΚΛΗΣΗ του Ψευδοκράτους, ΑΝΤΙ να θέσει ως απαράβατο όρο την ανάκληση, σύρθηκε, ΧΩΡΙΣ την ανάκληση, στη συνέχιση των «διακοινοτικών». Αυτοϋποβιβασμένη σε «ε/κ πλευρά», η ΚΔ έτσι άνοιξε, έτι περαιτέρω, τον… τάφο της:
Σ Υ Ρ Θ Η Κ Ε «να βγάζει τα μάτια της με τα δικά της χέρια». Και να συνεργεί, νομιμοποιώντας έκτοτε, ως «ε/κ πλευρά», τα εναντίον της ΚΔ κι εναντίον των μέχρι τότε Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, Σχέδια των διαδοχικών Γ.Γρ. των ΗΕ: Δείκτες Κουεγιάρ, Δέσμη Ιδεών Γκάλι, Σχέδιο Ανάν, Σημαδεμένη Τράπουλα Ντάουνερ του νυν Μπαν Κι-Μουν με τον κ. Άιντα ΤΩΡΑ προς επιβράβευση ΚΑΙ της εισβολής των Κατακτητών και στις νότιες θάλασσες της κυπριακής ΑΟΖ…
Ε Χ Α Σ Ε ΤΟΤΕ, 1983, η ΚΔ τη «θεόσταλτη» ευκαιρία ν’ απεγκλωβιστεί απ’ την παγίδα των «διακοινοτικών» και ν’ αναδείξει ως πρώτιστο, τον εξαναγκασμό ΕΠΙ της Τουρκίας για: (α) Τον σεβασμό κι αποκατάσταση της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας κι εδαφικής ακεραιότητας της ΚΔ. (β) Την ταχεία - χωρίς άλλη καθυστέρηση - αποχώρηση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων και της ξένης στρατιωτικής παρουσίας από τη Δημοκρατία της Κύπρου και τον τερματισμό οποιασδήποτε ξένης επέμβασης στις υποθέσεις της. (γ) Την λήψη επειγόντων μέτρων, ώστε όλοι οι πρόσφυγες να επιστρέψουν στις εστίες τους σε συνθήκες ασφάλειας. Τα οποία, απαιτούσε, ρητώς κι ονομαστικά αυτολεξεί, η διεθνής κοινότητα, με τα Ψηφίσματα του ΣΑ & της ΓΣ του ΟΗΕ.
Μ Ε Τ Α ΑΠΟ 32 ετών συσσωρεμένη τραγική εμπειρία και γνώση, έχουν άραγε λάβει εκ των παθημάτων τ’ αναγκαία μαθήματα ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΩΡΑ που στο Συμβούλιο Αρχηγών και στο Εθνικό Συμβούλιο και, προπάντων, στην Κυβέρνηση της ΚΔ, θα αποφασίσουν «με συναντίληψη» το οποιοδήποτε σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής τους;
Δ Ε Ν ΑΛΛΑΞΑΝ πολύ τα πράγματα απ’ το ότι οι περισσότεροι πρωταγωνιστές εκείνων των αποφάσεων δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Οι επίγονοί τους, στη λήψη αποφάσεων, παίζουν το ίδιο βιολί. Με τις ίδιες περίπου παρτιτούρες. Και τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα…
Υ Π Η Ρ Ξ Ε ΤΟ 1983, στο 6ο έτος των λεγόμενων «διακοινοτικών» συνομιλιών, η αυτο-ανακήρυξη του Ψευδοκράτους. Απέδειξε τις προθέσεις των Κατακτητών και των οργάνων τους επί της «τ/κ κοινότητας». Και ποιους τουρκικούς στόχους - εξουδετέρωσης των υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας Ψηφισμάτων του ΟΗΕ απ’ το 1974 - αξιοποιούσε η Άγκυρα με τον Ντενκτάς, τη διαδικασία των «διακοινοτικών», όπου παγιδεύτηκε απ’ το 1977 κι εγκλωβίστηκε, αυτοϋποβιβασμένη σε «ε/κ πλευρά» κι «ε/κ κοινότητα» η ΚΔ…
Τ Ρ Ι Σ Χ Ε Ι Ρ Ο Τ Ε Ρ Ο υπήρξε το ότι: Ενώ η ΚΔ, ως κράτος-μέλος του ΟΗΕ κι όχι ως «ε/κ πλευρά», πέτυχε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τα Ψηφίσματα καταδίκης της τουρκικής αποσχιστικής ενέργειας, το Ψ.541 της 18.11.1983 και το Ψ.550 της 11.5.1984, ΑΝΤΙ να επιμείνει στη διατακτική του ΟΗΕ αξίωση γι’ ΑΝΑΚΛΗΣΗ του Ψευδοκράτους, ΑΝΤΙ να θέσει ως απαράβατο όρο την ανάκληση, σύρθηκε, ΧΩΡΙΣ την ανάκληση, στη συνέχιση των «διακοινοτικών». Αυτοϋποβιβασμένη σε «ε/κ πλευρά», η ΚΔ έτσι άνοιξε, έτι περαιτέρω, τον… τάφο της:
Σ Υ Ρ Θ Η Κ Ε «να βγάζει τα μάτια της με τα δικά της χέρια». Και να συνεργεί, νομιμοποιώντας έκτοτε, ως «ε/κ πλευρά», τα εναντίον της ΚΔ κι εναντίον των μέχρι τότε Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, Σχέδια των διαδοχικών Γ.Γρ. των ΗΕ: Δείκτες Κουεγιάρ, Δέσμη Ιδεών Γκάλι, Σχέδιο Ανάν, Σημαδεμένη Τράπουλα Ντάουνερ του νυν Μπαν Κι-Μουν με τον κ. Άιντα ΤΩΡΑ προς επιβράβευση ΚΑΙ της εισβολής των Κατακτητών και στις νότιες θάλασσες της κυπριακής ΑΟΖ…
Ε Χ Α Σ Ε ΤΟΤΕ, 1983, η ΚΔ τη «θεόσταλτη» ευκαιρία ν’ απεγκλωβιστεί απ’ την παγίδα των «διακοινοτικών» και ν’ αναδείξει ως πρώτιστο, τον εξαναγκασμό ΕΠΙ της Τουρκίας για: (α) Τον σεβασμό κι αποκατάσταση της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας κι εδαφικής ακεραιότητας της ΚΔ. (β) Την ταχεία - χωρίς άλλη καθυστέρηση - αποχώρηση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων και της ξένης στρατιωτικής παρουσίας από τη Δημοκρατία της Κύπρου και τον τερματισμό οποιασδήποτε ξένης επέμβασης στις υποθέσεις της. (γ) Την λήψη επειγόντων μέτρων, ώστε όλοι οι πρόσφυγες να επιστρέψουν στις εστίες τους σε συνθήκες ασφάλειας. Τα οποία, απαιτούσε, ρητώς κι ονομαστικά αυτολεξεί, η διεθνής κοινότητα, με τα Ψηφίσματα του ΣΑ & της ΓΣ του ΟΗΕ.
Μ Ε Τ Α ΑΠΟ 32 ετών συσσωρεμένη τραγική εμπειρία και γνώση, έχουν άραγε λάβει εκ των παθημάτων τ’ αναγκαία μαθήματα ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΩΡΑ που στο Συμβούλιο Αρχηγών και στο Εθνικό Συμβούλιο και, προπάντων, στην Κυβέρνηση της ΚΔ, θα αποφασίσουν «με συναντίληψη» το οποιοδήποτε σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής τους;
http://www.sigmalive.com/simerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου