ΑΝΕΚΑΘΕΝ οι Τούρκοι, που μας ξέρουν καλά, ακολουθούν έναντί μας μια ξεκάθαρη τακτική: Βροντοφωνάζουν τους πραγματικούς στόχους τους και τι σχεδιάζουν να μας κάνουν. Οι ηγέτες μας, όμως, τυφλοί και κυρίως κουφοί, ούτε βλέπουν και προπάντων δεν θέλουν να καταλάβουν πού στοχεύουν οι Τούρκοι. Από το Σεπτέμβριο του 1963, σύμφωνα με τουρκικό έγγραφο, οι Τούρκοι προανήγγειλαν ό,τι έκαναν 20 χρόνια αργότερα, το 1983: Την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Από το 1953 είχαν χαράξει σε χάρτη όσα κατέλαβαν διά της σπάθης τους, το 1974. Προχθές, ο υποτελής Έρογλου προανήγγειλε τις τουρκικές θέσεις στο περιουσιακό. Καθημερινά, μας απειλεί και μας εκβιάζει, κατ’ εντολήν Ερντογάν, ότι αν μέχρι το τέλος του χρόνου δεν βρεθεί λύση, τότε ο καθένας θα συνεχίσει το δρόμο του. Αυτή είναι η τουρκική στοχοθεσία, που αποβλέπει στον επιμερισμό ευθυνών στη δική μας πλευρά, ότι, δήθεν, είναι η αδιάλλακτη, δεν επιθυμεί λύση και, συνεπώς, οι Τούρκοι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να συνεχίσουν το δικό τους δρόμο. Δηλ. να αναβαθμίσουν και να επιδιώξουν αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Αντί ο πρόεδρος Χριστόφιας και οι πολιτικοί ηγέτες να απαντούν με επιχειρήματα και να κονιορτοποιούν τις τουρκικές θέσεις, τι κάνουν; Ακούγαμε προχθές, π.χ., τον ΓΓ του ΑΚΕΛ να λέγει ότι η καλύτερη αντιμετώπιση των τουρκικών επικοινωνιακών παιγνιδιών είναι η επίτευξη «της μεγαλύτερης δυνατής ενότητας». Ο Α. Κυπριανού ολοφυρόταν γιατί ο Έρογλου βγαίνει με αυτές τις απαράδεκτες θέσεις και διερωτάτο αν έπρεπε να πηγαίνουμε στις συνομιλίες. Η ενότητα, λοιπόν, είναι η μαγική συνταγή διά πάσαν τουρκικήν ψευδολογίαν και στρεψοδικίαν. Άμα επιτύχουμε την ενότητα, η τουρκική αδιαλλαξία θα καμφθεί και οι συνομιλίες θα προχωρήσουν απρόσκοπτα… Πόση αφέλεια, επιτέλους; Η ενότητα λαού και ηγεσίας είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διεξαγωγή ενός αγώνα. Για να επιτευχθεί, όμως, αυτή, προαπαιτούνται κάποιες παράμετροι, τις οποίες ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν εννοεί να δεχθεί. Κατ’ αρχήν, όλα τα κόμματα πλην ΑΚΕΛ, διαφωνούν και απορρίπτουν την πολιτική και τους χειρισμούς του Προέδρου.Από την άλλη, έχουν ζητήσει να αποσύρει τις γενναιόδωρες, μονομερείς παραχωρήσεις του προς τους Τούρκους. Και, τρίτον, έκαναν εισηγήσεις για μια νέα τακτική και στρατηγική, με ξεκαθάρισμα στόχων και επιδιώξεων. Ο Πρόεδρος δεν δέχεται τίποτε και εμμένει στην ορθότητα της δικής του πολιτικής. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να επιτευχθεί η ενότητα; Πιο πρακτικοί και προσγειωμένοι, οι Οικολόγοι κατέθεσαν ξεκάθαρη πρόταση: Η Ι. Παναγιώτου είπε ότι Ερντογάν και Έρογλου, με τη διάλυση της κοινής βάσης των συνομιλιών, αποβλέπουν σε συνομοσπονδία και στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό εισηγείται αυτό που η στήλη εδώ και χρόνια υποστηρίζει: Ο πρόεδρος Χριστόφιας να ζητήσει απευθείας συνομιλίες με τον Τούρκο Πρωθυπουργό, αφού η Τουρκία αποφασίζει και ο Έρογλου από εκείνη παίρνει εντολές και αυτής τα συμφέροντα προωθεί.
Εκτιμούμε ότι όσα ο Ερντογάν και ο υποτελής του λέγουν και εκβιάζουν δεν αποτελούν επικοινωνιακά τεχνάσματα, για να επιρρίψουν απλώς την ευθύνη ενός πιθανού ναυαγίου στην πλευρά μας. Πρόκειται για μια πονηρή πολιτική που, διά του εκβιασμού του ορόσημου του Δεκέμβρη, της πίεσης του χρόνου, της απειλής καταλογισμού ευθύνης και της δημιουργίας εντυπώσεων, επιδιώκεται να στριμωχτεί η ελληνική πλευρά και να συναινέσει στις τουρκικές αξιώσεις. Πώς αντιμετωπίζονται και πώς αναιρούνται αυτά και οι εντεύθεν εντυπώσεις, έστω; Η Τουρκία έχει ήδη σχέδιο Β’. Ξέρει τι θα κάνει παρακάτω. Ο Δ. Χριστόφιας; Ακόμα αναζητεί την ενότητα…
Πηγή : http://www.sigmalive.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου