Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Αυτή την παμπάλαια διαπίστωση έκανε ο πολιτικός πρωκτοκυβιστής για το ρόλο της Εκκλησίας στην ελληνική κοινωνία: Αν έκανε τον κόπο ν' ακούει τον τ. σύμβουλό του θα μάθαινε ότι ο γράφων από το 1992 κάλεσε την Εκκλησία να παρέμβει στα κοινωνικά δρώμενα.
Αυτό έγινε με την: "Ανοικτή επιστολή – πρόσκληση", του Πολίτη Π. Παπαγαρυφάλλου "προς τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλο" (βλ. "Πολιτικά Θέματα" της 11.12.1992, σελ. 42).
Με την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Πρώτης "Κίνησης Ενεργών Πολιτών" στην Ελλάδα, έγραφα και τα εξής: "'όταν η Ελλάδα πνέει τα λοίσθια η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Σας περιμένουμε και σας λέμε μην περιμένετε πολλά, ή μάλλον τίποτα από την βαρύγδουπη πνευματική ηγεσία … ήρθε η ύστατη ώρα να γαλουχηθούν οι χριστιανοί με την ιδέα της αντίστασης κατά της Κίρκης της κάθε εξουσίας και να παραδειγματιστούν και να πιστέψουν ότι στο "χορό των κολασμένων" δεν μετέχουν όλοι οι 'Ελληνες. Γίνετε ο σαλπιγκτής αυτής της εθνικής αποστολής".
Η πρόσκληση αυτή για κοινό αγώνα κατά της διαφθοράς έγινε απ' αφορμή ενός εμπνευσμένου άρθρου του μακαριστού Χριστόδουλου στο "Βήμα" της 6.12.1992 με τίτλο: "Η έκπτωση του ήθους".
Ο τότε μητροπολίτης μου απάντησε αμέσως γράφοντάς μου τα εξής, μαζί με τις ευχές του για τα Χριστούγεννα:
"Σας ευχαριστώ για την προσοχή που εδώσατε στις σκέψεις μου, υπό τον τίτλο: "Η έκπτωση του ήθους". Σας ευχαριστώ επίσης και για τις προσδοκίες που στηρίζετε στην Εκκλησία μας, εν όψει της ποιοτικής αναβάθμισης της ζωής μας, την οποίαν και σεις, και η "Κ.Ε.Π." επιδιώκετε. Είμαι κι εγώ εξ εκείνων που ασφυκτιούν εμπρός στη χαμοζωή που υποχρεούται ο λαός μας, και δει οι νέοι μας, να ζουν μέσα στις αναθυμιάσεις της ηθικής σαπίλας. Γι' αυτό και αγωνίζομαι ως εκκλησιαστικός άνδρας για τη σωτηρία του τόπου και χαίρω και για τη δική σας παράλληλη προσπάθεια και πορεία. "Ας ενώσουμε, λοιπόν, τις αγωνίες μας και τους, άλλωστε, κοινούς μας στόχους. Νομίζω ότι τούτο είναι επιταγή των καιρών μας. Αποδέχομαι, κατά ταύτα, την πρόσκλησή σας και ελπίζω σε πρώτη συνάντησή μας να καταστρώσουμε ένα πρόγραμμα δράσεως.
Με αγάπην και τιμήν
(υπογραφή)
Υ.Γ. Ευχαριστώ και για τα κείμενά σας που έλαβα και μελετώ
Δυστυχώς, όταν τον αναζήτησα δεν εμφανίστηκε. 'Αγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.
Ο "μη καλός Χριστιανός" Πολίτης Π.Λ. Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Αυτή την παμπάλαια διαπίστωση έκανε ο πολιτικός πρωκτοκυβιστής για το ρόλο της Εκκλησίας στην ελληνική κοινωνία: Αν έκανε τον κόπο ν' ακούει τον τ. σύμβουλό του θα μάθαινε ότι ο γράφων από το 1992 κάλεσε την Εκκλησία να παρέμβει στα κοινωνικά δρώμενα.
Αυτό έγινε με την: "Ανοικτή επιστολή – πρόσκληση", του Πολίτη Π. Παπαγαρυφάλλου "προς τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλο" (βλ. "Πολιτικά Θέματα" της 11.12.1992, σελ. 42).
Με την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Πρώτης "Κίνησης Ενεργών Πολιτών" στην Ελλάδα, έγραφα και τα εξής: "'όταν η Ελλάδα πνέει τα λοίσθια η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Σας περιμένουμε και σας λέμε μην περιμένετε πολλά, ή μάλλον τίποτα από την βαρύγδουπη πνευματική ηγεσία … ήρθε η ύστατη ώρα να γαλουχηθούν οι χριστιανοί με την ιδέα της αντίστασης κατά της Κίρκης της κάθε εξουσίας και να παραδειγματιστούν και να πιστέψουν ότι στο "χορό των κολασμένων" δεν μετέχουν όλοι οι 'Ελληνες. Γίνετε ο σαλπιγκτής αυτής της εθνικής αποστολής".
Η πρόσκληση αυτή για κοινό αγώνα κατά της διαφθοράς έγινε απ' αφορμή ενός εμπνευσμένου άρθρου του μακαριστού Χριστόδουλου στο "Βήμα" της 6.12.1992 με τίτλο: "Η έκπτωση του ήθους".
Ο τότε μητροπολίτης μου απάντησε αμέσως γράφοντάς μου τα εξής, μαζί με τις ευχές του για τα Χριστούγεννα:
"Σας ευχαριστώ για την προσοχή που εδώσατε στις σκέψεις μου, υπό τον τίτλο: "Η έκπτωση του ήθους". Σας ευχαριστώ επίσης και για τις προσδοκίες που στηρίζετε στην Εκκλησία μας, εν όψει της ποιοτικής αναβάθμισης της ζωής μας, την οποίαν και σεις, και η "Κ.Ε.Π." επιδιώκετε. Είμαι κι εγώ εξ εκείνων που ασφυκτιούν εμπρός στη χαμοζωή που υποχρεούται ο λαός μας, και δει οι νέοι μας, να ζουν μέσα στις αναθυμιάσεις της ηθικής σαπίλας. Γι' αυτό και αγωνίζομαι ως εκκλησιαστικός άνδρας για τη σωτηρία του τόπου και χαίρω και για τη δική σας παράλληλη προσπάθεια και πορεία. "Ας ενώσουμε, λοιπόν, τις αγωνίες μας και τους, άλλωστε, κοινούς μας στόχους. Νομίζω ότι τούτο είναι επιταγή των καιρών μας. Αποδέχομαι, κατά ταύτα, την πρόσκλησή σας και ελπίζω σε πρώτη συνάντησή μας να καταστρώσουμε ένα πρόγραμμα δράσεως.
Με αγάπην και τιμήν
(υπογραφή)
Υ.Γ. Ευχαριστώ και για τα κείμενά σας που έλαβα και μελετώ
Δυστυχώς, όταν τον αναζήτησα δεν εμφανίστηκε. 'Αγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.
Ο "μη καλός Χριστιανός" Πολίτης Π.Λ. Παπαγαρυφάλλου