Ποντιακή Γενοκτονία. ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΝΑΓΝΏΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ

ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ, ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΑΣΣΥΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΝΕΑΣ ΟΥΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

Η πρόσφατη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων από τη Γερουσία και τη Βουλή της Νότιας Νέας Ουαλίας της Αυστραλίας, η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Κογκρέσου των Η.Π.Α. στις 4/3/2010, καθώς και η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, Ποντίων και Ασσυροχαλδαίων από την Σουηδική Βουλή στις 12/3/2010, αποτετελούν σημαντικά γεγονότα, όχι μόνο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που υπέστησαν Γενοκτονία, κυρίως Αρμενίους και Ποντίους αλλά και για όλη την ανθρωπότητα.

Αυτό που συνέβη στους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Τουρκίας κατά τα έτη 1914-1923, για να μην ανατρέξουμε παλαιότερα, αποτελεί τη μεθοδευμένη και συστηματική εξολόθρευση, μερική ή ολική μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, σύμφωνα με τον ορισμό της Γενοκτονίας, ο οποίος καθιερώθηκε μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης και αναγνωρίστηκε παγκοσμίως, με πρόταση της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών  Γενοκτονίας (IAGS).

Με την λέξη Γενοκτονία ταυτίζεται συνειρμικά όχι μόνο η Γενοκτονία των Αρμενίων (στις 24 Απριλίου), των Ποντίων (στις 19 Μαΐου), αλλά και οι Γενοκτονίες που ακολούθησαν στην Ευρώπη από τους Ναζί κ.λπ., οι οποίες θεωρητικά και πρακτικά ενσωμάτωσαν και διεύρυναν τις πρακτικές των Νεότουρκων και Κεμαλιστών.

Η Ελληνική αλλά και η Κυπριακή Βουλή καθιέρωσαν από το 1994 την 19 Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας 353.000 Ελλήνων του Πόντου, κυρίως κατά την περίοδο 1916-23. Είχε ήδη προηγηθεί από την Κυπριακή Βουλή η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 1982, για να ακολουθήσει, με μεγάλη καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων το 1996.

Η Ευρωβουλή, από τη δική της πλευρά αναγνώρισε ήδη από το 1987 την Γενοκτονία των Αρμενίων και σε επόμενα ψηφίσματά της κάνει μνεία στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και των Ασσυρίων.

Τέλος, η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονίας ενέκρινε στις 15 Δεκεμβρίου 2007 ψήφισμα για την Γενοκτονία των Ποντίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων της Ανατολίας, με το οποίο καλεί την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες που διέπραξε απέναντι στους ιστορικούς λαούς της Μικράς Ασίας.

Έως σήμερα 23 χώρες έχουν αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Αρμενίων, ενώ σε αρκετές έχουν συντελεστεί σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή.

Είναι προφανές, ότι η Γενοκτονία την οποία υπέστησαν οι ιστορικοί λαοί της Μικράς Ασίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλιστές δεν αποτελεί ένα απλό αρνητικό ιστορικό συμβάν. Η ηθική διάσταση της μνήμης είχε και έχει για κάθε άνθρωπο ή ευρύτερο σύνολο πάντα ένα ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ειδικότερα όμως για εμάς, αποκτά ένα ιδιαίτερα δραματικό περιεχόμενο, στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι ως Έλληνες έχουμε υποστεί θανάσιμα πλήγματα που ταυτίζονται με την εξολόθρευση ολόκληρων πληθυσμών και την απώλεια ιστορικών εδαφών στον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Θράκη και την Κύπρο.

Κι ενώ ο καθένας μας θα περίμενε την ανάδειξη του ζητήματος ως ύψιστη προτεραιότητα της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής, την διαρκή και ασίγαστη προσπάθεια και πάλη για να αποκατασταθεί έστω και καθυστερημένα η μνήμη εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών μας, έκπληκτος παρατηρεί όχι μόνον την εγκατάλειψη του όλου ζητήματος, αλλά και την συνειδητή συγκάλυψη, αποσιώπηση ή στρέβλωση και των υπαρκτών γεγονότων και δράσεων όταν πράγματι αυτές συντελούνται.

Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την εκκωφαντική σιωπή, της όχι μόνον δεδηλωμένα φίλα προσκείμενης προς την «σύμμαχον» Τουρκία Ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά και ολόκληρης, σχεδόν, της αντιπολίτευσης, δεξιάς και αριστεράς. Δεν είναι απορίας άξιον λ.χ. ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής αριστεράς να υψώνει στεντόρια φωνή διαμαρτυρίας για κάθε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα και όπου γης και να κρατάει αυτήν την χαρακτηριστικά απαξιωτική και ένοχα σιωπηρή στάση απέναντι σε ολόκληρα φαινόμενα Γενοκτονίας, όταν για παράδειγμα στην ίδια την Σουηδία η Γενοκτονία των ιστορικών λαών της Μικράς Ασίας ανεγνωρίσθη κυρίως χάρη στην στάση της σουηδικής αριστεράς;

Ως Έλληνες πολίτες, ευαισθητοποιημένοι στα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, ζητούμε από την ελληνική κυβέρνηση, τα ελληνικά κόμματα, τις οργανώσεις και τους συμπολίτες μας να κάνουν το χρέος τους.

Όσοι πραγματικά πιστεύουν και στοχεύουν στην συμφιλίωση και αδελφοσύνη των λαών οφείλουν να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να αναγνωριστεί από όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου, και φυσικά και από τους ίδιους τους Τούρκους, η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, των Αρμενίων και των Ασσυρίων .

Η Τουρκία οφείλει όχι μόνον τύποις να αναγνωρίσει την ιστορική αυτή πραγματικότητα, αλλά και να εγκαταλείψει δια παντός την επεκτατική και ρατσιστική πολιτική που ακολουθεί, όχι μόνο στους γύρω της λαούς, έθνη και κράτη της περιοχής, αλλά και τους ίδιους τους λαούς που την συγκροτούν ως σύγχρονο κράτος.

Τότε και μόνο τότε θα υπάρξει δυνατότητα να ανοίξει ο δρόμος για μια γνήσια και όχι επίπλαστη και υποκριτική ελληνοτουρκική φιλία, απόδειξη υποτέλειας και εθελοδουλείας, που οδηγεί σε νέες καταστροφές.

Σε αυτή την διαρκή αναζήτηση του νοήματος της ελευθερίας, σε αυτόν τον άνισο αγώνα της μνήμης ενάντια στην λήθη οι νεκροί είναι πάντα παρόντες και απαιτούν την δικαίωσή τους.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

Τσαλουχίδης Γεώργιος, Υποπτέραρχος, (ι), ε.α., Ταμπακίδης Ζαφείρης, Αντιπτέραρχος, (ι), ε.α.,   Βασιλειάδης Δαμιανός, εκπαιδευτικός -συγγραφέας, Μαυρόπουλος Κώστας, Δημοσιογράφος - συγγραφέας, Φωτιάδης Γεώργιος, φαρμακοποιός, Ελπίδα Χαϊτίδου, αντισμήναρχος, ε.α., Κουλακιώτης Βασίλης, Αντισμήναρχος, (ι), ε.α., Βασιλειάδη Αγάπη, Βιβλιοθηκάριος, Αβανέα Αγάθη, δημοσιογράφος

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟ.


ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΦΙΛΙΑ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΤΗ ΘΡΑΚΗ, ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ, ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ, ΤΩΝ ΑΣΣΥΡΙΩΝ