Η απαξίωση της Ελλάδας στο εξωτερικό

του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα, μέλους του «Εθνικού
Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα»

65 έως 68 αρχαία αντικείμενα, μεγίστης αρχαιολογικής αξίας, έκλεψαν δύο ένοπλοι ληστές από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας. που βρίσκεται εκτός αρχαιολογικού χώρου, κοντά στο Δημαρχείο.

Το γεγονός μας συγκλόνισε!

Η κλοπή αυτή, που καταμαρτυρεί τη διάλυση του ελληνικού κράτους και της παντελούς αδυναμίας του, όχι μόνο να προστατέψει τους πολίτες του από την λεηλασία κάποιων υποτιθέμενων αναρχοαυτόνομων κουκουλοφόρων, των οποίων ο ρόλος υπηρετεί όχι μόνο άνομα συμφέροντα, αλλά και ανθελληνικούς σκοπούς, οι οποίοι καθοδηγούνται, κύριος οίδε, από ποια μυστικά κέντρα, εντός και εκτός Ελλάδας, αλλά και την παντελή του ανικανότητα να προστατέψει τους πολιτιστικούς θησαυρούς αυτού του τόπου, όπως είναι τα ιστορικά κτίρια και τώρα οι  αρχαιολογικοί του θησαυροί. Ένα ακόμα κακό που προστέθηκε στα όσα άλλα κακά βιώνουμε έως σήμερα. Και απ’ ότι φαίνεται έπονται και χειρότερα.

Η ενέργεια των δύο λιστών, όποια κίνητρα κι’ αν έχει και όποιες σκοπιμότητες κι’ αν υπηρετεί, αντικειμενικά προξενεί μια απερίγραπτη ζημιά, γιατί οδηγεί άμεσα στην κατάρρευση οποιασδήποτε αξιοπιστίας των ξένων, κυρίως Άγγλων και Γερμανών, από τους οποίους απαιτούμε την επιστροφή των αρχαιολογικών μας θησαυρών, όπως είναι για παράδειγμα τα ελγίνεια μάρμαρα από το βρετανικό μουσείο και οι αρχαιολογικοί θησαυροί που μας έκλεψαν οι Γερμανοί κατά την κατοχή.

Είναι πλέον ευρέως γνωστό πως μία από τις απαιτήσεις των διεκδικήσεων του «Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα» είναι και η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών από τους Γερμανούς, που έκλεψαν και απήγαγαν οι Ναζί, που είναι καταγεγραμμένοι στην πλειοψηφία τους.

Πώς μετά από την κλοπή αυτή, που μας εκθέτει ανεπανόρθωτα ως ανίκανους και ανίσχυρους να υπερασπιστούμε και διαφυλάξουμε τα ιερά και τα όσια αυτής της χώρας και μάλιστα ότι συνιστά τον πολιτισμό της, μπορούμε να ζητάμε την επιστροφή οποιονδήποτε αρχαιολογικών θησαυρών, αφού η χώρα μας παρουσιάζεται ως χώρος, όπου ο κάθε κακοποιός ή πράκτορας, μπορεί να κάνει ό,τι του αρέσει, χωρίς καμία απολύτως συνέπεια;

Παράδειγμα: Καίγεται επανειλημμένως η Αθήνα και άλλες πόλεις και τα σπασμένα τα πληρώνει πάντοτε ο Έλληνας φορολογούμενος.

Ποιος μας εγγυάται ότι αύριο -μεθαύριο δεν θα είναι και άλλα μουσεία και άλλοι αρχαιολογικοί χώροι; Ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα γίνουν μεγαλύτερες καταστροφές σε ιστορικά κτίρια, ποιος μας εγγυάται ότι δεν μπορούν να καταστρέψουν κάποιοι, που απεργάζονται τον όλεθρο και την καταστροφή μας ολόκληρη την Ελλάδα και τελικά να την αφανίσουν; Δεν είναι υπερβολές ούτε αποκυήματα φαντασίας τέτοιες σκέψεις. Ας συγκρίνουμε παλιότερες εποχές με τη σημερινή και θα καταλάβει ο καθένας τι εννοούμε. 

Αυτοί που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν από την μεταπολίτευση και δώθε είναι υπόλογοι όλης αυτής της αθλιότητας που οδήγησε και οδηγεί την πατρίδα μας στην πλήρη απαξίωση και σ’ αυτήν την παντελή αθλιότητα. Όλοι οι κυβερνήτες μας και όλες οι κυβερνήσεις μας από την μεταπολίτευση και εντεύθεν.

Εξευτέλισαν και εξευτελίζουν με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους την Ελλάδα και την οδηγούν όχι μόνο στον οικονομικό και πολιτικό όλεθρο, αλλά και στον πολιτισμικό. Γιατί η πολιτισμική απαξίωση της Ελλάδας είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σ’ αυτόν τον τόπο, που παρήγαγε - ανεγνωρισμένα από φίλους και εχθρούς - έναν από τους λαμπρότερους πολιτισμούς της υφηλίου. Και δεν αποτελεί προγονοπληξία αυτή η ομολογία, όπως θα την ερμήνευαν σίγουρα κάποιοι ανιστόρητοι εθνομηδενιστές.

Αυτός είναι και ο πιο αποτελεσματικός τους στόχος. Να καταστρέψουν και τις εναπομείνασες πνευματικές και ηθικές αξίες του τόπου μας, βασικά τον πολιτισμό μας.

Αρκετά μας δυσφήμισαν και μας δυσφημίζουν οι κυβερνήτες μας στο εξωτερικό, χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό τα περισσότερα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης.

Πώς θα ζητήσει το «Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα» την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών από τους Γερμανούς και το Υπουργείο Πολιτισμού τα ελγίνεια μάρμαρα της Ακρόπολης, όταν οι ξένοι θα ισχυριστούν ότι δεν είμαστε σε θέση, αλλά ανίκανοι παντελώς να τα προστατεύσουμε;

Μήπως κι’ εδώ υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο, όπως συμβαίνει πάντοτε με τις καταστροφές που γίνονται στον κέντρο της Αθήνα και το κάψιμο των δασών, του ιστορικού και φυσικού μας πλούτου, εκτός από τον αρχαιολογικό;

Όπως και να ερμηνεύουμε τα φαινόμενα ένα είναι το συμπέρασμα στο οποίο αναγκαστικά καταλήγουμε: Αυτούς που μας κυβερνούν πρέπει να τους διώξουμε το γρηγορότερο δυνατό, πριν αφανίσουν την Ελλάδα, αλλιώς να το πάρουμε απόφαση. Δεν θα μείνει λίθος επί λίθου σ’ αυτόν τον εογημένο από τη φύση τόπο, τον οποίο, φαύλοι όντες, μαγαρίζουν και με την απλή παρουσία τους.