Οι αντιλαϊκές συντεχνίες συμπεριφέρονται ως εθνικοί τερμίτες
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα.
Μέσα στους κόλπους του διεφθαρμένου μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος ήταν φυσικό ν’ ανθίσουν και να καρπίσουν και οι διάφορες συνδικαλιστικές συντεχνίες, οι οποίες έχουν πάρει τη μορφή και τα χαρακτηριστικά της πολιτικής μαφίας.Μαζί με το καταπιεστικό και αντιδημοκρατικό κομματικό σύστημα γιγαντώθηκε και ο αρρωστημένος εργατικο-υπαλληλικός συνδικαλισμός, ο οποίος από υπηρέτης των συμφερόντων των εργαζομένων μετατράπηκε σε ελιτίστικη δικτατορία πάνω σ’ αυτούς.Δεκαετίες ολόκληρες οι κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΠΑΣΕΓΕΣ, ποδηγετούνται από τις κομματικές ελίτ, που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους ως κομματικό λίπασμα για την προσωπική τους πολιτική άνοδο και την υπεράσπιση του κόμματος. Τη μερίδα του λέοντος σ’ αυτή την κοινωνική και πολιτική αθλιότητα έχουν οι μηδέποτε εργασθέντες εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, αρκετοί από τους οποίους πατώντας στις πλάτες των «συντρόφων» ανέβηκαν στους βουλευτικούς και υπουργικούς θώκους.Μετατρέποντας το συνδικαλισμό σε βραχίονα, σε ιμάντα των κομματικών εντολών, τον ευνούχισαν και τον χρησιμοποίησαν για καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς.
Τραγικοί πρωταγωνιστές και κατασκευαστές των φερέτρων μέσα στα οποία κάρφωσαν τα δικαιώματα και τα όνειρα της εργατοϋπαλληλικής τάξης και καθήλωσαν την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Σιτιζόμενοι από το Πρυτανείο ξεπούλησαν τον αληθινό τους ρόλο επιβεβαιώνοντας έτσι τη ρήση του Άγγλου φιλοσόφου Τ. Hobbs (1588-1679), ο οποίος γράφοντας για τις εργατικές συντεχνίες και τις ασθένειες της δημοκρατίας έλεγε ότι «αυτές είναι σαν μικρές δημοκρατίες μέσα στα σπλάχνα μιας μεγάλης, όπως τα σκουλήκια στα έντερα του φυσικού ανθρώπου» (βλ. το έργο του: «Λεβιάθαν», εκδ. «Αναγνωστίδη», χχ. σελ. 190).
Θεώρησα σκόπιμο να χαράξω αυτές τις γραμμές εν όψει των όσων διαδραματίζονται στο λιμάνι του Πειραιώς με τις επαναλαμβανόμενες απεργίες της συντεχνίας με τα ζηλευτά προνόμια.
Η σημερινή κυβέρνηση θερίζει τα όσα στο παρελθόν έσπειρε ως ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από το εθνικό έγκλημα της προκατόχου της, της Ν.Δ., η οποία είχε την «οικονομική φιλοσοφία» να εκποιεί λιμάνια, δάση, βουνά, θάλασσες, λίμνες και πεδιάδες της πατρίδας.
Τέτοιοι άρχοντες, τέτοιος λαός ή όπως θα έλεγε ο Ισοκράτης «το της πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι».
Άρχοντες και λαός αλληλοδιαφθείρονται αμοιβαίως σε μια κούρσα προς τον εθνικό γκρεμό.
Οι συντεχνίες έχουν μετατραπεί σε εθνικούς τερμίτες.Κυλώνειον άγος! Ποιος και πως θα το καθαρίσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου