Ο λαϊκισμός ως εθνική συμφορά
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημέρωσης για τα Εθνικά Θέματα.
Τα όσα συμβαίνουν, και τα όσα κοινωνιοκτόνα και εθνοκτόνα πρόκειται να συμβούν προσεχώς, επιβεβαιώνουν τις απόψεις του γράφοντος ότι «Ο λαϊκισμός εγκυμονεί εθνικές συμφορές» (βλ. το ομότιτλο άρθρο μου στα «Πολιτικά Θέματα», της 12/11/1993). Από τότε πέρασαν δεκαέξι ακριβώς χρόνια, στη διάρκεια των οποίων αυτές τις σκέψεις της έκανε πράξη το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αποτελεί τη μήτρα του λαϊκισμού στην Ελλάδα. Ένα λαϊκισμό ο οποίος ως καρκίνωμα έχει μεταστάσεις σ’ ολόκληρο το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, παρά τη διαφωνία του Γ. Ράλλη, που υποστήριζε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μολύνθηκε απ’ αυτό το εθνοκτόνο φαινόμενο (βλ. τον Πρόλογό του στο έργο μου: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», 2002).Ο δημόσιος βίος της χώρας απέδειξε ότι ο λαϊκισμός – τον οποίο οι πάντες αποκηρύσσουν αλλά ταυτόχρονα τον εφαρμόζουν ευλαβικά – διέπει τις σκέψεις και τις πράξεις του συνόλου των πολιτικών κομμάτων.Αγκαλιά με το λαϊκισμό, τα κόμματα εξουσίας, με μπροστάρη το ΠΑΣΟΚ, κατεδάφισαν κάθε ηθική αξία και έφτασαν την Ελλάδα στην πολυεπίπεδη πολιτική και κοινωνική αθλιότητα που βιώνει ετούτα τα χρόνια.Ο καταιονισμός των προεκλογικών υποσχέσεων του ΠΑΣΟΚ αρχίζει να αποδεικνύει το μέγεθος της πολιτικής του απάτης. Ο «κυρίαρχος» λαός σκούζει και εκλιπαρεί κάποια ψίχουλα, ενώ τα ταμεία είναι άδεια «Σοσιαλιστές» και «Φιλελεύθεροι» κοπίασαν να τα αδειάσουν.Στο μεταξύ, τα εθνικά μας θέματα εισέρχονται στην πιο κρίσιμη φάση τους. να λύνει τα προβλήματα Τα Ίμια ήδη χάθηκαν˙ η συγκυριαρχία του Αιγαίου προχωρεί˙ Οι «Γκρίζες Ζώνες», με τη συμφωνία της Μαδρίτης, είναι γεγονός˙ στη Θράκη μας αλωνίζουν οι Τούρκοι˙ στην Κύπρο τα πράγματα εξελίσσονται επικίνδυνα˙ η κοινωνική συνοχή βρίσκεται σε αποσύνθεση˙ η ανεργία φουντώνει και η πείνα θερίζει. Ο λαϊκισμός μεσουρανεί και αντί αλλάζει τα ονόματα των υπουργείων προσπαθώντας με την πολυγλωσσία να θολώσει τις καταστάσεις, προβάλλοντας πράσινες πομφόλυγες. Για το τι είναι το ΠΑΟΚ, εδώ και μια δεκαπενταετία, περίπου, ο γράφων έλεγε για τις μεταμορφώσεις του ότι: «Από τον μαρξιστικό σοσιαλισμό μεταμορφώθηκε σε σκέτο σοσιαλισμό και λίγο αργότερα ασπάστηκε την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία για να καταλήξει προσεχώς σε ιδεολογία αγνώστου τύπου ρέπουσα μάλλον προς τις φασίζουσες αντιλήψεις και πρακτικές» (βλ. «Πολιτικά Θέματα», της 2/2/1996).
Αυτό τον λαϊκισμό θα τον πληρώσει η Ελλάδα πολύ ακριβά και κυρίως στα εθνικά της θέματα, για τα οποία οι αγελαίες μάζες των ψηφοφόρων του δεν ανησυχούν.
Εμπιστεύονται τον Μεσσία τους!!!
Εθνικό κατάντημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου