— Από εκείνους που τάχθηκαν εναντίον της Σερβίας (με το πρόσχημα της παρουσίας του Μιλόσεβιτς στην ηγεσία της χώρας) και δούλεψαν άοκνα για την προώθηση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, να θυμίσουμε τον Άλεξ Ρόντο, πρέσβη εκ προσωπικοτήτων τότε, αλλά και πολλούς ακόμη από τον περίγυρο του τότε υπουργού Εξωτερικών και σημερινού πρωθυπουργού.
— Δεν υπήρχε κανείς που να αμφιβάλλει ότι η ανεξαρτησία αυτή, όπως έγινε ντε φάκτο και με τη στήριξη όλων όσοι ακολουθούσαν σαν κουτάβια τον κ. Μπους, θα μπορούσε να ανατραπεί. Αλλά το Δικαστήριο της Χάγης έβαλε πραγματικό δυναμίτη στα θεμέλια της υπάρχουσας αρχιτεκτονικής ασφάλειας και σταθερότητας σε όλο τον κόσμο. (Έτσι, για να ξέρετε τι κινδυνεύουμε να πάθουμε αν βάλουμε στη Χάγη όλο το πακέτο των διαφορών που θέλει η Τουρκία και δυστυχώς συμπαρατάσσονται και δικοί μας, όπως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος και συνεργάτες του Γιώργου).
— Μένει πάντως να δούμε τι θα εφεύρει τώρα ο δόκτωρ φον Δημητράκης για να κρατήσει ισορροπίες. Να αναγνωρίσουμε το Κόσοβο δεν γίνεται, γιατί θα πέσουν πέτρες και ντομάτες. Να μην το αναγνωρίσουμε, θα χαλάνε όλες οι επισκέψεις του κ. Δρούτσα στα διπλωματικά σαλόνια της Ευρώπης και της Ουάσινγκτον. Τεράστια διλήμματα...
— Και πάλι πρέπει να πούμε ότι η μόνη λύση στο αδιέξοδο δεν είναι άλλη από το να υπάρξει μια ειδική ρύθμιση διαμελισμού, με ένα κομμάτι του βορείου Κοσόβου να επιστρέφει στη Σερβία και να δημιουργείται ένας πολιτιστικός εκκλησιαστικός θύλακος γύρω από τα ορθόδοξα μοναστήρια του Κοσόβου.Και όλη η άλλη περιοχή ας γίνει ανεξάρτητη, με τη ρήτρα όμως να μην μπορεί να ενωθεί με την Αλβανία. Αν ανοίξει εκ νέου θέμα αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια και θέμα εθνικής ολοκλήρωσης των Αλβανών, τότε έχει κάθε λόγο να συμμετάσχει σε αυτήν τη συζήτηση και η Ελλάδα.
— Ο κ. Δρούτσας πάντως, παρά το ροκάνισμα που δέχεται και το χαμηλό προφίλ του, που αντανακλάται δυστυχώς και στην αποδοτικότητα της λειτουργίας του υπουργείου, παραμένει πολύ κοντά στον Γ. Παπανδρέου και δεν αποκλείεται να αποτελέσει την έκπληξη του επόμενου ανασχηματισμού, με την παραμονή του στο νεοκλασικό.
— Το έδαφος της επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου για το Τελ Αβίβ είχε στρωθεί, όπως σας ενημερώσαμε εγκαίρως, από τον Άλεξ Ρόντο. Το θέμα είναι ότι οι «δεσμεύσεις» προς τον Ταγίπ αποτελούν ένα ακόμη εμπόδιο για ολόπλευρη συνεργασία με το Ισραήλ, που στη συγκεκριμένη συγκυρία θα προσέδιδε σημαντικά πλεονεκτήματα. Όχι μόνο γεωστρατηγικά, αλλά και οικονομικά. Και εν πάση περιπτώσει, η συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ θα στείλει περισσότερο από σαφές μήνυμα προς την Άγκυρα. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει τέτοια διάθεση…
— Όσο για την επίσκεψη-αστραπή του κ. Παπανδρέου στην Κύπρο, όπου συναντήθηκε στο αεροδρόμιο της Λάρνακας με τον Πρόεδρο Δ. Χριστόφια, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από δημόσιες σχέσεις και προσπάθεια ενίσχυσης του κ. Χριστόφια, τον οποίο πλέον δεν στηρίζει ούτε ολόκληρο το κόμμα του. Αλλά αυτό που δεν σκέφτονται είναι ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έχει και την καλύτερη έξωθεν μαρτυρία στην Κύπρο, ειδικά μετά την παρέμβαση υπέρ του Σχεδίου Ανάν.
— Στη Σόφια πηγαίνει ο κ. Παπανδρέου, και το ερώτημα όλων είναι τι θα απογίνει με τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, καθώς η απροθυμία και των δύο πλευρών δεν είναι και κρυφή. Σας θυμίζουμε ότι και προεκλογικώς στην Αθήνα είχαν ακουστεί διάφορα περί περιβαλλοντικών ευαισθησιών. Τώρα ο κ. Μπορίσοφ, Πρόεδρος μιας χώρας που η περιβαλλοντική προστασία είναι λέξη άγνωστη, ανησυχεί, τάχα, για το περιβάλλον στο Μπουργκάς. Κάτι μου λέει ότι η «επιδημία» για την προστασία του περιβάλλοντος μας ήρθε από πέραν του Ατλαντικού και φυσικά δεν αφορά το περιβάλλον.
— Έχει ξεσαλώσει στη Θράκη ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας, που δεν προλαβαίνει να τρέχει από εκδήλωση σε εκδήλωση και από τελετή σε τελετή. Αυτό που έχουν πετύχει πάντως οι άνθρωποί του στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή είναι ότι έχουν μετατρέψει παραδοσιακές εκδηλώσεις και γιορτές σε φιέστες τουρκισμού, στις οποίες μάλιστα παρίστανται και χαιρετίζουν και εκπρόσωποι των κομμάτων, της τοπικής αυτοδιοίκησης και λοιποί τοπικοί άρχοντες.
— Μας πήραν χαμπάρι και στην Τουρκία (και πάλι). Προβάλλουν οι τούρκοι ιθύνοντες τη… γενναιόδωρη κίνηση της κυβέρνησής τους να δώσει... τουρκική ιθαγένεια στους διάφορους Μητροπολίτες της Κρήτης, των Δωδεκανήσων και της διασποράς, που έτρεξαν να προλάβουν να βάλουν υποψηφιότητα για τον Οικουμενικό Θρόνο, πριν ακόμη φυσικά προκύψει θέμα διάδοχης.
— Αποτελεί εθνικό και θρησκευτικό έγκλημα αυτό που διαπράττουν όλοι μαζί: Με την κάθε αίτηση που καταθέτει έλληνας Μητροπολίτης στη Νομαρχία Κωνσταντινούπολης για να αποκτήσει την τούρκικη ιθαγένεια, όχι μόνο προσβάλλεται το ποίμνιο στην Ελλάδα, αλλά κυρίως ακυρώνεται στην πράξη η πάγια και ορθή διεκδίκηση για αποδοχή από την Τουρκία κάθε ιερωμένου που εκλέγεται στη Σύνοδο, ή ακόμη και ως Οικουμενικός Πατριάρχης, και η χορήγηση στον ίδιο της τουρκικής ιθαγένειας ώστε να τηρείται και το τυπικό της πρακτικής αυτής.
— Πολύ φοβούμαι ότι θα πληρώσουμε και «διόδια» στην τουρκική πλευρά προκειμένου να δεχθεί τη μεγάλη… παραχώρηση, να κάνει τούρκους δηλαδή κάποιους έλληνες Μητροπολίτες που νομίζουν ότι θα γίνουν Πατριάρχες…
— Τι να λέει άραγε για όλα αυτά ο φον δόκτωρ;
— Μια ενδιαφέρουσα είδηση μάθαμε από την εφημερίδα «Νόβα Ματσεντόνια». Μας εξηγεί η εφημερίδα ότι η ανακίνηση στα Σκόπια ζητήματος «Αιγαιατών Μακεδόνων» δεν είναι τυχαία. Η σκοπιανή κυβέρνηση θέλει, σύμφωνα με την εφημερίδα, να υπενθυμίσει στην Ελλάδα ότι εάν επιμείνει να ζητά και άλλα θέματα εκτός του ονόματος, τότε και η σκοπιανή πλευρά θα θέσει θέματα επιστροφής περιουσιών και ιθαγένειας, σχολείων κ.λπ. Έμαθαν ότι πτωχεύουμε και πλάκωσαν και οι…
— Τουλάχιστον για την Αλβανία δεν θα είναι και τόσο ευχάριστη η συζήτηση για επέκτασή της προς το Κόσοβο, όταν με την ίδια λογική η Ελλάδα θα επεκτείνεται προς τη Βόρειο Ήπειρο…
Αυτά φυσικά παραμένουν σενάρια φαντασίας, καθώς η ελληνική κυβέρνηση είναι απολύτως υπηρεσιακή. Δεν κάνει τίποτα που μπορεί να ενοχλήσει τους ασκούντες την πραγματική διοίκηση της χώρας (δεν το λέμε εμείς, άλλος το είπε ότι παραδίδουμε εθνική κυριαρχία...).
— Είναι μια ακόμη μελετημένη προσπάθεια της Τουρκίας: Όποιος θελήσει να ασχοληθεί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα πρέπει να «προσκυνήσει» τον πασά. Στη νέα εκδοχή του, αυτό σημαίνει ότι κάθε έλληνας Μητροπολίτης του κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου θα πρέπει, πριν διεκδικήσει τη συμμετοχή του στη Σύνοδο, να υποβάλει τα σέβη του και να γίνει υπήκοος της νέας Υψηλής Πύλης…
Πηγή : http://www.paron.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου