Εκμετάλλευση τυχαίου επεισοδίου μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων αλιέων, συνακόλουθη έντεχνη διοχέτευση πλαστών ειδήσεων για μετακίνηση ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων προς τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Το σκηνικό που θα δικαιολογούσε, στα μάτια της τουρκικής κοινής γνώμης, στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Ελλάδας, θα είχε στηθεί. Τουλάχιστον έτσι πίστευαν, το 2002, ανώτατοι Τούρκοι αξιωματικοί, οι οποίοι έβλεπαν την πρόσκληση κρίσης με την Ελλάδα ως «εργαλείο» για αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Ερντογάν. Οι νέες αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως μέσα στο Σαββατοκύριακο για τις παραμέτρους του σχεδίου «Βαριοπούλα» αφορούν σχέδιο για επιχείρηση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Αυτό το ξεχωριστό σκέλος του σχεδίου «Βαριοπούλα», με την κωδική ονομασία Suga, αποκαλύφθηκε έπειτα από έρευνες στη ναυτική βάση στο Γκιολτσούκ και ήρθε στο φως της δημοσιότητας από την τουρκική εφημερίδα Yeni Safak.
Οι πρώτες συζητήσεις για το σχέδιο Suga έγιναν τον Δεκέμβριο του 2002 και η διαταγή τού τότε διοικητή του τουρκικού στόλου, ναυάρχου Οζντέν Ορνέκ, ήταν να καταρτισθεί σχέδιο, το οποίο, με αφετηρία μια κρίση ανάλογη εκείνης των Ιμίων του 1996, θα οδηγούσε σε κλιμάκωση και απόβαση τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ελληνικά νησιά. Η προετοιμασία του σχεδίου ανατέθηκε σε 31 αξιωματικούς. Ως αφορμή, προτάθηκε να αξιοποιηθούν οι «προστριβές που προκύπτουν ορισμένες φορές μεταξύ τουρκικών και ελληνικών αλιευτικών γύρω από το νησί Ζουράφα».
Για τη δεύτερη φάση της επιχείρησης, φαίνεται ότι υποβλήθηκαν διαφορετικές προτάσεις, ως προς το πού θα έπρεπε να γίνει η απόβαση των τουρκικών δυνάμεων. Μία πρόταση ήταν η Λέρος, για την οποία όμως φαίνεται ότι υπήρξαν δεύτερες σκέψεις, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού δυνάμεων που θα χρειαζόταν η επιχείρηση, η συγκέντρωση των οποίων ενδεχομένως γινόταν αντιληπτή από τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών. Για να ξεπεραστεί αυτός ο σκόπελος, προτάθηκε η απευθείας μεταφορά ειδικών δυνάμεων από την Ανατολή με ελικόπτερα και υποστήριξη της επιχείρησης από την αεροπορία. Μια άλλη πρόταση ήταν η απόβαση να γίνει στις Οινούσσες, με το σκεπτικό ότι βρίσκονται σε κομβική γεωγραφική θέση, «ελέγχουν από τον Βορρά τον δίαυλο του Τσεσμέ και προσφέρουν σημαντικό πλεονέκτημα για αποκοπή και της Χίου». Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, οι Οινούσσες δεν διαθέτουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, η μεταφορά ενισχύσεων εκεί είναι έως και αδύνατη και ο πληθυσμός είναι πολύ μικρός για οργανωμένη αμυντική προσπάθεια.
Σε έτερο σημείωμα που βρέθηκε και είχε συνταχθεί τον Ιανουάριο του 2003, αναφέρεται με λεπτομέρειες ο τρόπος δράσης των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, με αρχική απόβαση ομάδας αμφίβιων καταδρομών, που θα καταστρέψει τις υποδομές και θα χτυπήσει τα βασικά κέντρα διοίκησης, προκειμένου να ακολουθήσει το κυρίως επιθετικό κύμα. Ο τοπικός πληθυσμός θα συγκεντρωνόταν σε στρατόπεδο, προκειμένου να αποσταλεί στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στο πλαίσιο της επιχείρησης γίνεται αναφορά και σε απόβαση στους Φούρνους.
Πηγή : http://www.kathimerini.gr/
Αυτό το ξεχωριστό σκέλος του σχεδίου «Βαριοπούλα», με την κωδική ονομασία Suga, αποκαλύφθηκε έπειτα από έρευνες στη ναυτική βάση στο Γκιολτσούκ και ήρθε στο φως της δημοσιότητας από την τουρκική εφημερίδα Yeni Safak.
Οι πρώτες συζητήσεις για το σχέδιο Suga έγιναν τον Δεκέμβριο του 2002 και η διαταγή τού τότε διοικητή του τουρκικού στόλου, ναυάρχου Οζντέν Ορνέκ, ήταν να καταρτισθεί σχέδιο, το οποίο, με αφετηρία μια κρίση ανάλογη εκείνης των Ιμίων του 1996, θα οδηγούσε σε κλιμάκωση και απόβαση τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ελληνικά νησιά. Η προετοιμασία του σχεδίου ανατέθηκε σε 31 αξιωματικούς. Ως αφορμή, προτάθηκε να αξιοποιηθούν οι «προστριβές που προκύπτουν ορισμένες φορές μεταξύ τουρκικών και ελληνικών αλιευτικών γύρω από το νησί Ζουράφα».
Για τη δεύτερη φάση της επιχείρησης, φαίνεται ότι υποβλήθηκαν διαφορετικές προτάσεις, ως προς το πού θα έπρεπε να γίνει η απόβαση των τουρκικών δυνάμεων. Μία πρόταση ήταν η Λέρος, για την οποία όμως φαίνεται ότι υπήρξαν δεύτερες σκέψεις, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού δυνάμεων που θα χρειαζόταν η επιχείρηση, η συγκέντρωση των οποίων ενδεχομένως γινόταν αντιληπτή από τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών. Για να ξεπεραστεί αυτός ο σκόπελος, προτάθηκε η απευθείας μεταφορά ειδικών δυνάμεων από την Ανατολή με ελικόπτερα και υποστήριξη της επιχείρησης από την αεροπορία. Μια άλλη πρόταση ήταν η απόβαση να γίνει στις Οινούσσες, με το σκεπτικό ότι βρίσκονται σε κομβική γεωγραφική θέση, «ελέγχουν από τον Βορρά τον δίαυλο του Τσεσμέ και προσφέρουν σημαντικό πλεονέκτημα για αποκοπή και της Χίου». Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, οι Οινούσσες δεν διαθέτουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, η μεταφορά ενισχύσεων εκεί είναι έως και αδύνατη και ο πληθυσμός είναι πολύ μικρός για οργανωμένη αμυντική προσπάθεια.
Σε έτερο σημείωμα που βρέθηκε και είχε συνταχθεί τον Ιανουάριο του 2003, αναφέρεται με λεπτομέρειες ο τρόπος δράσης των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, με αρχική απόβαση ομάδας αμφίβιων καταδρομών, που θα καταστρέψει τις υποδομές και θα χτυπήσει τα βασικά κέντρα διοίκησης, προκειμένου να ακολουθήσει το κυρίως επιθετικό κύμα. Ο τοπικός πληθυσμός θα συγκεντρωνόταν σε στρατόπεδο, προκειμένου να αποσταλεί στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στο πλαίσιο της επιχείρησης γίνεται αναφορά και σε απόβαση στους Φούρνους.
Πηγή : http://www.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου