Του ΗΛΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Διευθυντή του Ομογενειακού Πρακτορείου Ειδήσεων Ελλάδος
Εκείνος ο παπα – Μελέτης, ένας από τους πρώτους παπάδες της νεοανακηρυχθείσης Αθήνας ως πρωτεύουσας του ελληνικού Κράτους, είχε την παλικαριά, παρά τα χρονάκια του, να πεταχτεί μεσάνυχτα από το κρεβάτι του μισοκοιμισμένος και μισοξεβράκωτος, όταν άκουσε κάποιο αναμόχλεμμα στα πράσα του κήπου του. Και να γραπώσει από το σβέρκο τον περίφημο μεγαλοκλέφτη και μεγαλομαφιόζο της εποχής Θεόδωρο Καρρά με τα πράσα που ξερίζωνε. Και έτσι, με τα πράσα στα χέρια, να τον παραδώσει στην Αστυνομία. Αυτόν που με τη σπείρα του δεν είχε αφήσει σπίτι και περιβόλι που να μην το είχε αδειάσει και που μάταια η Αστυνομία τον κυνηγούσε για χρόνια. Μα «τον έπιασε στα πράσα» ο παπα-Μελέτης. Κι από τότε μας έμεινε η φράση και τη λέμε άμα κάποιον τον πιάνουμε επ’ αυτοφώρω σε μια παράνομη πράξη.
Η κυρία Παπαρήγα, Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, μας είπε στη Βουλή, στις 14 Ιανουαρίου, ότι «έπιασε στα πράσα» τον πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου, να κλέβει Ελλάδα για να την «πουλήσει» στην Τουρκία. Και μπράβο της, που φοβούμενη μήπως την προλάβει ο Καρατζαφέρης, έσπευσε και τον γράπωσε τον πρωθυπουργό. Αλλά πράσα δεν μας έδειξε στα χέρια του κ. Παπανδρέου η κ. Παπαρήγα. Ως γνωστόν χωρίς καρπό κλοπής, δηλαδή πούλημα Ελλάδας, πειστήρια κατηγορητηρίου δεν υπάρχουν.
Και ο πρωθυπουργός, στη βαριά αυτή κατηγορά, με την ήρεμη αγριάδα του, αντέδρασε οργισμένα, τονίζοντας ότι « η κ. Παπαρήγα είναι μια κοινή συκοφάντης (άλλη λέξη καταγόμενη εκ της αρχαίας Αθήνας). Και ότι αυτή η ιδία που τόσο ασυλλόγιστα μιλάει για πράσα, ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας, καθότι συνηθίζονται πολύ στην ανατολίτικη κουζίνα τα πράσα, να αναζητήσει, η Τουρκία και τον Κήπο μας». Εδώ έχουμε πράσα (εθνικός πλούτος), ράσα (Παπα-Μελέτης) κλέφτες, (αναζητούνται), Αστυνόμους, (που δεν ανευρίσκουν τους κλέφτες), συκοφάντες (της πλάκας) και ένα λαό (που μαζεύει ως πλούτον του ωραίες φράσεις). Το μόνο θετικό που βλάστησε από τα «πράσα» είναι ότι το ΚΚΕ, για πρώτη φορά έδειξε πως εκτός από τη μονοπωλιακή του πολιτική για την προστασία της εργατιάς, ενδιαφέρεται και για την προστασία της Ελλάδος. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό και πολύ δεσμευτικό γι ’αυτό. Αλλά από την άλλη μεριά, μας ξενίζει πολύ που «το κόμμα του λαού», όπως λυσσαλέα ετόνισε η κ. Παπαρήγα στη Βουλή, είναι έτοιμο να κηρύξει πόλεμο κατά της ψήφισης και εφαρμογής του εξαγγελθέντος νόμου «περί περιουσιών και οικονομικών καταστάσεων των Κομμάτων». Το τόνισε με τόση αποφασιστικότητα η κ. Παπαρήγα, ώστε να μη μάθει ποτέ ο προστατευόμενος λαός της, πόσα λεφτά, πόσα κτίρια, ποια περιουσιακά στοιχεία, πόσες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ποιοι Λογαριασμοί και ποιους χρηματοδότες έχει το φημολογούμενο ως το πλουσιότερο κόμμα, το κόμμα του λαού, το ΚΚΕ. Μόνη η εξαγγελία ενός τέτοιου νόμου, φαίνεται πως ήταν αρκετή για να αρχίσει ένας γενικευμένος σφοδρός πόλεμος του ΚΚΕ κατά κυβερνητικών ενεργειών, ώστε να σωφρονισθεί εγκαίρως ο κ. πρωθυπουργός. Που τόλμησε να πει στη Βουλή ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει όχι παλάτι, αλλά απλά δική του στέγη ενώ τα άλλα «είναι στο νοίκι». Κάποτε, όπως λεγόταν στη Βουλή επί αειμνήστου Καραμανλή και το παραδεχόταν ο επίσης αείμνηστος προκάτοχος του Κόμματος Χαρίλαος Φλωράκης, τα δολάρια σε εκατοντάδες εκατομμύρια έρρεαν από την αλήστου μνήμης σοβιετική Ένωση προς το ΚΚΕ. Ακόμη και σε εποχές που ήταν στην παρανομία. Για να ενεργεί έτσι ώστε να φρενάρει «καπιταλιστικές δράσεις που μπορεί να δημιουργούν προόδους σε δυτικές χώρες και δείχνουν την κραυγαλέα διαφορά με το επίπεδο ζωής στη Σοβιετική Ένωση που ήταν καχεκτικό». Και μάλιστα, ο επίσης αείμνηστος Μπόρρις Γιέλτσιν, για ένα φεγγάρι πρόεδρος της Σοβιετικής Ενώσεως την εποχής της κατολισθήσεώς της, διεκδικούσε και 16 δις δολάρια επιστροφή από το ΚΚΕ. Τα οποία και ουδέποτε ακούσαμε ότι επεστράφησαν. Επίσης, όπως λεγόταν τότε, ο καυγάς με το ΚΚΕ Εσωτερικού, (που είναι ο παππούς, ο μπαμπάς του Συνασπισμού κ.λ.π.) είχε μία εκ των αιτιών τις απαιτήσεις του, μετά το διαζύγιό του από το ΚΚΕ, την κάποια «οικονομική αποζημίωση, ένα μερίδιο από την περιουσία». Κάποια κτίρια, κάποια μετρητά ζητούσε, λέγανε, κάποιες βίλες στην Αγία Παρασκευή ψιθυρίζανε. Έμαθε κανείς για σχετική «διατροφή»; Αναρωτιόμαστε, γιατί, για λόγους δημοκρατίας όπως άφησε να εννοηθεί η κ. Παπαρήγα, ένα τόσο δημοκρατικό κόμμα αρνείται να αποκαλύψει όσα ένας, έστω απλά εξαγγελμένος νόμος, θα ζητούσε; Βρε μήπως είναι βαλτή από όλα τα κόμματα για να ματαιωθεί ο νόμος; Θα έλεγε ένας παρανοϊκός κακεντρεχής. Ίδωμεν…
Διευθυντή του Ομογενειακού Πρακτορείου Ειδήσεων Ελλάδος
Εκείνος ο παπα – Μελέτης, ένας από τους πρώτους παπάδες της νεοανακηρυχθείσης Αθήνας ως πρωτεύουσας του ελληνικού Κράτους, είχε την παλικαριά, παρά τα χρονάκια του, να πεταχτεί μεσάνυχτα από το κρεβάτι του μισοκοιμισμένος και μισοξεβράκωτος, όταν άκουσε κάποιο αναμόχλεμμα στα πράσα του κήπου του. Και να γραπώσει από το σβέρκο τον περίφημο μεγαλοκλέφτη και μεγαλομαφιόζο της εποχής Θεόδωρο Καρρά με τα πράσα που ξερίζωνε. Και έτσι, με τα πράσα στα χέρια, να τον παραδώσει στην Αστυνομία. Αυτόν που με τη σπείρα του δεν είχε αφήσει σπίτι και περιβόλι που να μην το είχε αδειάσει και που μάταια η Αστυνομία τον κυνηγούσε για χρόνια. Μα «τον έπιασε στα πράσα» ο παπα-Μελέτης. Κι από τότε μας έμεινε η φράση και τη λέμε άμα κάποιον τον πιάνουμε επ’ αυτοφώρω σε μια παράνομη πράξη.
Η κυρία Παπαρήγα, Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, μας είπε στη Βουλή, στις 14 Ιανουαρίου, ότι «έπιασε στα πράσα» τον πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου, να κλέβει Ελλάδα για να την «πουλήσει» στην Τουρκία. Και μπράβο της, που φοβούμενη μήπως την προλάβει ο Καρατζαφέρης, έσπευσε και τον γράπωσε τον πρωθυπουργό. Αλλά πράσα δεν μας έδειξε στα χέρια του κ. Παπανδρέου η κ. Παπαρήγα. Ως γνωστόν χωρίς καρπό κλοπής, δηλαδή πούλημα Ελλάδας, πειστήρια κατηγορητηρίου δεν υπάρχουν.
Και ο πρωθυπουργός, στη βαριά αυτή κατηγορά, με την ήρεμη αγριάδα του, αντέδρασε οργισμένα, τονίζοντας ότι « η κ. Παπαρήγα είναι μια κοινή συκοφάντης (άλλη λέξη καταγόμενη εκ της αρχαίας Αθήνας). Και ότι αυτή η ιδία που τόσο ασυλλόγιστα μιλάει για πράσα, ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας, καθότι συνηθίζονται πολύ στην ανατολίτικη κουζίνα τα πράσα, να αναζητήσει, η Τουρκία και τον Κήπο μας». Εδώ έχουμε πράσα (εθνικός πλούτος), ράσα (Παπα-Μελέτης) κλέφτες, (αναζητούνται), Αστυνόμους, (που δεν ανευρίσκουν τους κλέφτες), συκοφάντες (της πλάκας) και ένα λαό (που μαζεύει ως πλούτον του ωραίες φράσεις). Το μόνο θετικό που βλάστησε από τα «πράσα» είναι ότι το ΚΚΕ, για πρώτη φορά έδειξε πως εκτός από τη μονοπωλιακή του πολιτική για την προστασία της εργατιάς, ενδιαφέρεται και για την προστασία της Ελλάδος. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό και πολύ δεσμευτικό γι ’αυτό. Αλλά από την άλλη μεριά, μας ξενίζει πολύ που «το κόμμα του λαού», όπως λυσσαλέα ετόνισε η κ. Παπαρήγα στη Βουλή, είναι έτοιμο να κηρύξει πόλεμο κατά της ψήφισης και εφαρμογής του εξαγγελθέντος νόμου «περί περιουσιών και οικονομικών καταστάσεων των Κομμάτων». Το τόνισε με τόση αποφασιστικότητα η κ. Παπαρήγα, ώστε να μη μάθει ποτέ ο προστατευόμενος λαός της, πόσα λεφτά, πόσα κτίρια, ποια περιουσιακά στοιχεία, πόσες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ποιοι Λογαριασμοί και ποιους χρηματοδότες έχει το φημολογούμενο ως το πλουσιότερο κόμμα, το κόμμα του λαού, το ΚΚΕ. Μόνη η εξαγγελία ενός τέτοιου νόμου, φαίνεται πως ήταν αρκετή για να αρχίσει ένας γενικευμένος σφοδρός πόλεμος του ΚΚΕ κατά κυβερνητικών ενεργειών, ώστε να σωφρονισθεί εγκαίρως ο κ. πρωθυπουργός. Που τόλμησε να πει στη Βουλή ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει όχι παλάτι, αλλά απλά δική του στέγη ενώ τα άλλα «είναι στο νοίκι». Κάποτε, όπως λεγόταν στη Βουλή επί αειμνήστου Καραμανλή και το παραδεχόταν ο επίσης αείμνηστος προκάτοχος του Κόμματος Χαρίλαος Φλωράκης, τα δολάρια σε εκατοντάδες εκατομμύρια έρρεαν από την αλήστου μνήμης σοβιετική Ένωση προς το ΚΚΕ. Ακόμη και σε εποχές που ήταν στην παρανομία. Για να ενεργεί έτσι ώστε να φρενάρει «καπιταλιστικές δράσεις που μπορεί να δημιουργούν προόδους σε δυτικές χώρες και δείχνουν την κραυγαλέα διαφορά με το επίπεδο ζωής στη Σοβιετική Ένωση που ήταν καχεκτικό». Και μάλιστα, ο επίσης αείμνηστος Μπόρρις Γιέλτσιν, για ένα φεγγάρι πρόεδρος της Σοβιετικής Ενώσεως την εποχής της κατολισθήσεώς της, διεκδικούσε και 16 δις δολάρια επιστροφή από το ΚΚΕ. Τα οποία και ουδέποτε ακούσαμε ότι επεστράφησαν. Επίσης, όπως λεγόταν τότε, ο καυγάς με το ΚΚΕ Εσωτερικού, (που είναι ο παππούς, ο μπαμπάς του Συνασπισμού κ.λ.π.) είχε μία εκ των αιτιών τις απαιτήσεις του, μετά το διαζύγιό του από το ΚΚΕ, την κάποια «οικονομική αποζημίωση, ένα μερίδιο από την περιουσία». Κάποια κτίρια, κάποια μετρητά ζητούσε, λέγανε, κάποιες βίλες στην Αγία Παρασκευή ψιθυρίζανε. Έμαθε κανείς για σχετική «διατροφή»; Αναρωτιόμαστε, γιατί, για λόγους δημοκρατίας όπως άφησε να εννοηθεί η κ. Παπαρήγα, ένα τόσο δημοκρατικό κόμμα αρνείται να αποκαλύψει όσα ένας, έστω απλά εξαγγελμένος νόμος, θα ζητούσε; Βρε μήπως είναι βαλτή από όλα τα κόμματα για να ματαιωθεί ο νόμος; Θα έλεγε ένας παρανοϊκός κακεντρεχής. Ίδωμεν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου