Μεταπολιτευτικοί Πατριώτες

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Μόλις η Χούντα έπεσε ξεχύθηκαν στους δρόμους

"αντιστασιακοί", δημοκράτες και ιδεολόγοι κάθε λογής.

Ένας κόσμος ολόκληρος αφηνιασμένος για καριέρα

έτρεχε γι' αυτή ακούραστα νύχτα-μέρα.

Έτρεχε στα κόμματα και στους κομματάρχες

φόρεσε σκούφους σοσιαλιστικούς με σφυροδρέπανα

ντύθηκε με ιδεολογίες που δεν του ταίριαζαν.

Και στα κομματικά συνέδρια άστραφταν και βρόνταγαν.

Λόγοι πύρινοι, διακηρύξεις επαναστατικές

και γροθιές σηκωμένες με οργισμένες φωνές.

Λάβαρα πράσινα, κόκκινα και μπλε

ανεμίζαν στον αέρα με συνθήματα κομπλέ.

Ήταν ένα θέατρο στημένο αυθορμήτως

όπου πρωταγωνιστούσαν άριστοι δημαγωγοί, όπως συνήθως.

Έταζαν, κατηγορούσαν και έδιναν κατάρες

στη Χούντα που σεβάστηκε και τις τρύπιες τις δεκάρες.

Ήρθε αυτός ο κόσμος λαύρος και σοσιαλιστικός

κι' έπεσε σα γύπας στης Ελλάδας το σώμα,

έφαγε, ντερλίκωσε κι έτρωγε, έτρωγε ακόμα.

Διόρισε τους συγγενείς, τους φίλους και τ' αγγόνια

και κράτησε αυτό το πάρτι σαράντα χρόνια.

Αγόρασε ακίνητα, έχτισε βίλες και σπίτια εξοχικά

κι έκρυψε εκεί μέσα την κλεμμένη του λαού χαρά.

Άλωσε τα υπουργεία και τα δημόσια ταμεία,

μετέτρεψε τη Βουλή σε υπόθεση οικογενειακή

κι έκανε τη δημοκρατία ιδιόκτητη και αρχηγική

νοικιάζοντας πολλές θυρίδες σε Τράπεζα Ελβετική.

Όμως αυτά δεν ήταν αρκετά για τους σοσιαλΗστές

έστησαν κομπίνες με off shore εταιρίεςανά τα πέρατα της γης, θυμίζοντας μαφίες,

κρύβοντας πολύ καλά χρήμα και περιουσίες.

Κι' αφού τα έστησαν όλα αυτά φίνα και ωραία

έφεραν στην Ελλάδα και το Δ.Ν.Ταμείο.

Ήταν αναπόφευκτη η κατάληξη και μοιραία

για να τη μετατρέψουν σ' απέραντο γηροκομείο.

"Πατριώτες" ανυπέρβλητοι και πούροι

που αν ζούσε ο Κολοκοτρώνης, ο Γέρος του Μοριά,

θα φώναζε μ' οργή: "Φωτιά και τσεκούρι"

και ίσως θα τους κρεμούσε απ' τ' αυτιά.