Ελλάς – Γαλλία: Αντίστροφη Ηθική των πολιτικών

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Διαβάζοντας την είδηση σκέφθηκα συνειρμικά εκείνο το μεταπολι­τευτικό σύνθημα: "Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία".

Ήταν τότε που ο τότε Γάλλος Πρόεδρος διέθεσε το προσωπικό του αεροπλάνο να μας φέρει τον "εθνάρχη", των "βραχωδών οικοπέδων", με τον οποίο "άνοιξε ο δρόμος για να φθάσει η Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ.

Επειδή υπάρχουν πολλοί πολιτικοί πίθηκοι στην Ελλάδα, που εξαπολύουν την πρόστυχη θεωρία ότι: "Ο Πρωθυπουργός δεν διώκεται για τα εγκλήματά του", -ή όπως έλεγε ο "Εθνάρχης", "ένας πρωθυπουργός πάει σπίτι του και όχι στη φυλακή"- μεταφέρω εδώ την είδηση που λέει: "Ο τ. Πρόεδρος της Γαλλίας και δήμαρχος Παρισίων, δήλωσε παρών στη δίκη" για αδίκημα που διέπραξε την περίοδο της δημαρχίας του, την περίοδο 1977-1995.

Κατηγορείται για ποσό 2,2 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο πήγε στο ταμείο του Κόμματός του αντί, υποτίθεται, να το εισπράττουν οι ανύπαρκτοι υπάλληλοι ("Η Καθημερινή" 1/2, σελ. 8).

Αυτό σημαίνει ότι στην τσέπη του δεν μπήκε τίποτα, ισχυριζόμενος ότι τα ευρώ πήγαν στο κόμμα και τώρα προθυμοποιήθηκε να επιστραφεί το ποσόν.

Μερικές παρατηρήσεις και συγκρίσεις:

1) Από τη διάπραξη του αδικήματος πέρασαν 35 χρόνια αλλά δεν υπάρχει παραγραφή, όπως αυτή ισχύει στην Ελλάδα με το χυδαίο άρθρο 86 του Συντάγματος, το οποίο παραγράφει τα πάντα σε πέντε χρόνια.

2) Ο Γάλλος Πρόεδρος κάθεται στο σκαμνί και δεν ακολούθησε την πρόστυχη πρακτική και θεωρία του "χαρισματικού" Α. Παπανδρέου, που το αρνήθηκε στο διαβόητο σκάνδαλο της Τραπέζης Κρήτης, δηλώνοντας από την Κοζάνη ότι "Σε τούτο τον τόπο δεν υπάρχουν θεσμοί, γιατί θεσμός είναι μόνο ο λαός" (Βλ. "Ελευθεροτυπία" της 14/4/1989).

Έτσι, αρνήθηκε να καθίσει στο σκαμνί καταργώντας τη Δικαιοσύνη, η οποία γονάτισε και δεν διέταξε τη βίαιη προσαγωγή του και τον "αθώωσε" μ' εκείνο το 7:6.

Δύο κόσμοι, δύο πολιτικές ηθικές, δύο συμπεριφορές. Απ' εκεί η νομιμότητα και η πολιτική ηθική. Απ' εδώ το απέραντο πολιτικό χαμαιτυπείο.

Με την ευκαιρία υπενθυμίζω και την ευαίσθητη πολιτική ηθική του Γάλλου Πρωθυπουργού Μπερεγκοβουά, ο οποίος αυτοκτόνησε για σκάνδαλο ενός διαμερίσματος. (Αυτή τη διαφορετική πολιτική των δύο χωρών, ανέδειξα με το άρθρο μου, το οποίο είχε τον τίτλο: "Γαλλία – Ελλάδα" Αντίστροφη πολιτική ηθική", στα "Πολιτικά Θέματα" της 21/1/1994).

Αυτό και μόνο το γεγονός υπογραμμίζει εύγλωττα την ποιοτική και ουσιαστική διαφορά των δύο δημοκρατιών.

Απ' εκεί η νομιμότητα, η ευθύνη και η λειτουργία της Δικαιοσύνης.

Απ' εδώ το απέραντο κωλοχανείο της ατιμωρησίας εν μέσω μιας απέραντης κοπριτοκρατίας.