Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ
Όταν ένας πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του θέτουν σʼ έναν λαό που υποφέρει, που χειμάζεται, που αγωνιά για το παρόν και το μέλλον του, το κυνικό δίλημμα «ή σας κόβουμε μισθούς, συντάξεις και σας βάζουμε νέους φόρους ή “αξιοποιούμε” –δηλαδή ξεπουλάμε– τη δημόσια περιουσία», είναι φανερό ότι όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται να κυβερνήσουν για το συμφέρον και την πρόοδο της χώρας και του λαού, αλλά νιώθουν και ενεργούν ΞΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ.
Έχουν στην πράξη μετατραπεί σε ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ και οδηγούν την κοινωνία και την οικονομία της χώρας στην πτώχευση. Τα συμβόλαια αυτά, που στρέφονται κατά του «Εχθρού-Λαού» και τα οποία συνυπέγραψαν με τους δανειστές-δυνάστες μας, έχουν συγκεκριμενοποιηθεί στη μορφή του Μνημονίου και του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας. Η υποταγή της κοινωνικοοικονομικής δομής της χώρας στους μηχανισμούς της αγοράς και η αλλαγή του τρόπου ζωής και σκέψης των πολιτών συνιστούν τον ΣΚΛΗΡΟ ΠΥΡΗΝΑ των δύο αυτών «συμβολαίων». Η μετατροπή των ελλήνων πολιτών σʼ ένα είδος «μεταμοντέρνων μετοίκων», μέσα στην ίδια την πατρίδα τους, προβλέπεται επισήμως να φθάσει έως το σωτήριο έτος 2023, αλλά στην πραγματικότητα ουδείς μπορεί να προβλέψει σήμερα το τέλος της, αν υπάρξει τέλος...
Κι όμως οι σύγχρονοι πολιτικοί «εκτελεστές συμβολαίων» πανηγυρίζουν για τις επιτυχίες τους... Τα διατεταγμένα ΜΜΕ εκθειάζουν τον «νικητή», αποσιωπώντας πλήρως τις συνέπειες που προκύπτουν από την εφαρμογή του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας, που θα οδηγήσει τη χώρα σʼ ένα οριστικό, ιστορικό περιθώριο.
Η επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού περιέλαβε μια σειρά εορταστικών εκδηλώσεων «ενημέρωσης» (Βουλή, Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ, αρχηγοί κομμάτων). Ως και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εντάχθηκε ως «διάκοσμος» στην εκστρατεία αυτή, εκδηλώνοντας τον θαυμασμό του για τα «ιδρωμένα αυτιά» του «παλικαριού»...
Δυστυχώς, όπως φαίνεται, δεν «ιδρώνει το αυτί» του ιδίου του κ. Κ. Παπούλια για τα δεινά που αντιμετωπίζει ο τόπος αυτός και κυρίως για όσα δεινά επέρχονται...
Τι αποκαλύπτουν όλοι αυτοί οι πανηγυρισμοί; Ότι η πολιτική ελίτ που μας «κυβερνά» δεν έχει καν συνείδηση της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει φέρει αυτόν τον λαό και αγωνίζεται απλώς να ανανεώσει τον πολιτικό χρόνο παραμονής της στην εξουσία εξαπατώντας τον λαό και ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία.
Τι μας έδωσαν άραγε και θριαμβολογεί ο πρωθυπουργός; Αυτό που τους συνέφερε να μας δώσουν. Χωρίς την επιμήκυνση δεν θα είχαμε να πληρώσουμε τα δεκάδες δισ. ευρώ το διάστημα 2013-2014 και θα καταφεύγαμε αναπόφευκτα σε στάση πληρωμών. Το ίδιο ισχύει και για την αγορά ομολόγων από το EFSF μετά το 2013, γιατί σίγουρα με την καλπάζουσα ύφεση και τη διάλυση της παραγωγικής μας δομής δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στις αγορές μέχρι το 2013.
Ό,τι έδωσαν, το έδωσαν για το δικό τους συμφέρον, χωρίς τα «ανταλλάγματα» αυτά να προσφέρουν μια ουσιαστική βοήθεια στην οικονομία μας, η οποία λόγω του ίδιου του μηχανισμού του Μνημονίου «παράγει» συνεχώς ελλείμματα και χρέος.
Η περίφημη «επιμήκυνση» στο πλαίσιο του Μνημονίου δεν οδηγεί παρά σε ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΠΟ-ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.
Μετά την έγκριση του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας και του Μηχανισμού Στήριξης διαμορφώνεται μια νέα ΔΟΜΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, μια νέα μορφή διοίκησης στην Ευρωζώνη και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλες οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα τεθούν εφεξής «υπό επιτήρησιν». Σε ετήσια βάση θα αναλαμβάνονται συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τον κάθε αρχηγό κράτους ή τον πρωθυπουργό, δεσμεύσεις την τήρηση των οποίων θα ελέγχει και θα αξιολογεί η Κομισιόν. Σύμφωνα με τους όρους αυτούς, τα εθνικά κοινωνικοοικονομικά προγράμματα και οι αντίστοιχοι ετήσιοι προϋπολογισμοί δεν έχουν καμία ισχύ, κανένα κύρος, εάν δεν «υπακούν» στις δεσμεύσεις του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας. Τα εθνικά Κοινοβούλια θα επικυρώνουν τυπικά τους ετήσιους προϋπολογισμούς που θα έχουν ήδη εγκριθεί από τις επιτροπές ελέγχου της Κομισιόν και θα έχουν προσαρμοστεί στις ρήτρες του ανταγωνισμού. Μάλιστα ως κριτήριο αναφοράς των εθνικών προϋπολογισμών και προγραμμάτων το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας θέτει τις «καλύτερες επιδόσεις» που επιτυγχάνονται από τις χώρες της Ευρωζώνης ή και από «άλλους στρατηγικούς εταίρους»... Δηλαδή, μέτρο σύγκρισης θα είναι τελικώς οι επιδόσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας...
Δεν χρειάζονται περισσότερα για να καταλάβουμε ότι οι εθνικές πολιτικές - εξουσίες υποβαθμίζονται στο επίπεδο μιας λογιστικής - διαχειριστικής εταιρείας, που δεν έχει αρμοδιότητες ούτε μπορεί να πάρει αποφάσεις για τα κρίσιμα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα μιας χώρας. Όλες οι «συνταγές» περιέχονται στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας.
Πώς θα περάσει από τη Βουλή αυτό το Σύμφωνο, αυτό το «συμβόλαιο» υποδούλωσης και ουσιαστικής πτώχευσης της χώρας ο πρωθυπουργός και το σύστημα των «μνημονιακών συμφερόντων», όταν μια τέτοια διαδικασία απαιτεί τη θετική ψήφο 180 βουλευτών;
Αναζητείται μέθοδος διεύρυνσης του «κύκλου των προθύμων»... Μέσα από παλιές, δοκιμασμένες διαδικασίες... Μεσολαβητικός μηχανισμός το κόμμα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη... Γιʼ αυτό, στα «καλά καθούμενα», «να τος, να τος, πετιέται» ο κ. Χατζηγάκης, για να συμβολίσει το ξεκίνημα της νέας «επιχείρησης εξαχρείωσης» του πολιτικού μας συστήματος.
«Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο ΣΠΙΤΙ».
Πηγή : http://www.paron.gr/
Όταν ένας πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του θέτουν σʼ έναν λαό που υποφέρει, που χειμάζεται, που αγωνιά για το παρόν και το μέλλον του, το κυνικό δίλημμα «ή σας κόβουμε μισθούς, συντάξεις και σας βάζουμε νέους φόρους ή “αξιοποιούμε” –δηλαδή ξεπουλάμε– τη δημόσια περιουσία», είναι φανερό ότι όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται να κυβερνήσουν για το συμφέρον και την πρόοδο της χώρας και του λαού, αλλά νιώθουν και ενεργούν ΞΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ.
Έχουν στην πράξη μετατραπεί σε ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ και οδηγούν την κοινωνία και την οικονομία της χώρας στην πτώχευση. Τα συμβόλαια αυτά, που στρέφονται κατά του «Εχθρού-Λαού» και τα οποία συνυπέγραψαν με τους δανειστές-δυνάστες μας, έχουν συγκεκριμενοποιηθεί στη μορφή του Μνημονίου και του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας. Η υποταγή της κοινωνικοοικονομικής δομής της χώρας στους μηχανισμούς της αγοράς και η αλλαγή του τρόπου ζωής και σκέψης των πολιτών συνιστούν τον ΣΚΛΗΡΟ ΠΥΡΗΝΑ των δύο αυτών «συμβολαίων». Η μετατροπή των ελλήνων πολιτών σʼ ένα είδος «μεταμοντέρνων μετοίκων», μέσα στην ίδια την πατρίδα τους, προβλέπεται επισήμως να φθάσει έως το σωτήριο έτος 2023, αλλά στην πραγματικότητα ουδείς μπορεί να προβλέψει σήμερα το τέλος της, αν υπάρξει τέλος...
Κι όμως οι σύγχρονοι πολιτικοί «εκτελεστές συμβολαίων» πανηγυρίζουν για τις επιτυχίες τους... Τα διατεταγμένα ΜΜΕ εκθειάζουν τον «νικητή», αποσιωπώντας πλήρως τις συνέπειες που προκύπτουν από την εφαρμογή του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας, που θα οδηγήσει τη χώρα σʼ ένα οριστικό, ιστορικό περιθώριο.
Η επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού περιέλαβε μια σειρά εορταστικών εκδηλώσεων «ενημέρωσης» (Βουλή, Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ, αρχηγοί κομμάτων). Ως και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εντάχθηκε ως «διάκοσμος» στην εκστρατεία αυτή, εκδηλώνοντας τον θαυμασμό του για τα «ιδρωμένα αυτιά» του «παλικαριού»...
Δυστυχώς, όπως φαίνεται, δεν «ιδρώνει το αυτί» του ιδίου του κ. Κ. Παπούλια για τα δεινά που αντιμετωπίζει ο τόπος αυτός και κυρίως για όσα δεινά επέρχονται...
Τι αποκαλύπτουν όλοι αυτοί οι πανηγυρισμοί; Ότι η πολιτική ελίτ που μας «κυβερνά» δεν έχει καν συνείδηση της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει φέρει αυτόν τον λαό και αγωνίζεται απλώς να ανανεώσει τον πολιτικό χρόνο παραμονής της στην εξουσία εξαπατώντας τον λαό και ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία.
Τι μας έδωσαν άραγε και θριαμβολογεί ο πρωθυπουργός; Αυτό που τους συνέφερε να μας δώσουν. Χωρίς την επιμήκυνση δεν θα είχαμε να πληρώσουμε τα δεκάδες δισ. ευρώ το διάστημα 2013-2014 και θα καταφεύγαμε αναπόφευκτα σε στάση πληρωμών. Το ίδιο ισχύει και για την αγορά ομολόγων από το EFSF μετά το 2013, γιατί σίγουρα με την καλπάζουσα ύφεση και τη διάλυση της παραγωγικής μας δομής δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στις αγορές μέχρι το 2013.
Ό,τι έδωσαν, το έδωσαν για το δικό τους συμφέρον, χωρίς τα «ανταλλάγματα» αυτά να προσφέρουν μια ουσιαστική βοήθεια στην οικονομία μας, η οποία λόγω του ίδιου του μηχανισμού του Μνημονίου «παράγει» συνεχώς ελλείμματα και χρέος.
Η περίφημη «επιμήκυνση» στο πλαίσιο του Μνημονίου δεν οδηγεί παρά σε ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΠΟ-ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.
Μετά την έγκριση του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας και του Μηχανισμού Στήριξης διαμορφώνεται μια νέα ΔΟΜΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, μια νέα μορφή διοίκησης στην Ευρωζώνη και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλες οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα τεθούν εφεξής «υπό επιτήρησιν». Σε ετήσια βάση θα αναλαμβάνονται συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τον κάθε αρχηγό κράτους ή τον πρωθυπουργό, δεσμεύσεις την τήρηση των οποίων θα ελέγχει και θα αξιολογεί η Κομισιόν. Σύμφωνα με τους όρους αυτούς, τα εθνικά κοινωνικοοικονομικά προγράμματα και οι αντίστοιχοι ετήσιοι προϋπολογισμοί δεν έχουν καμία ισχύ, κανένα κύρος, εάν δεν «υπακούν» στις δεσμεύσεις του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας. Τα εθνικά Κοινοβούλια θα επικυρώνουν τυπικά τους ετήσιους προϋπολογισμούς που θα έχουν ήδη εγκριθεί από τις επιτροπές ελέγχου της Κομισιόν και θα έχουν προσαρμοστεί στις ρήτρες του ανταγωνισμού. Μάλιστα ως κριτήριο αναφοράς των εθνικών προϋπολογισμών και προγραμμάτων το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας θέτει τις «καλύτερες επιδόσεις» που επιτυγχάνονται από τις χώρες της Ευρωζώνης ή και από «άλλους στρατηγικούς εταίρους»... Δηλαδή, μέτρο σύγκρισης θα είναι τελικώς οι επιδόσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας...
Δεν χρειάζονται περισσότερα για να καταλάβουμε ότι οι εθνικές πολιτικές - εξουσίες υποβαθμίζονται στο επίπεδο μιας λογιστικής - διαχειριστικής εταιρείας, που δεν έχει αρμοδιότητες ούτε μπορεί να πάρει αποφάσεις για τα κρίσιμα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα μιας χώρας. Όλες οι «συνταγές» περιέχονται στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας.
Πώς θα περάσει από τη Βουλή αυτό το Σύμφωνο, αυτό το «συμβόλαιο» υποδούλωσης και ουσιαστικής πτώχευσης της χώρας ο πρωθυπουργός και το σύστημα των «μνημονιακών συμφερόντων», όταν μια τέτοια διαδικασία απαιτεί τη θετική ψήφο 180 βουλευτών;
Αναζητείται μέθοδος διεύρυνσης του «κύκλου των προθύμων»... Μέσα από παλιές, δοκιμασμένες διαδικασίες... Μεσολαβητικός μηχανισμός το κόμμα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη... Γιʼ αυτό, στα «καλά καθούμενα», «να τος, να τος, πετιέται» ο κ. Χατζηγάκης, για να συμβολίσει το ξεκίνημα της νέας «επιχείρησης εξαχρείωσης» του πολιτικού μας συστήματος.
«Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο ΣΠΙΤΙ».
Πηγή : http://www.paron.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου