Γράφει ο Σάββας Μαστραππάς
Δυστυχώς λόγω της προεκλογικής περιόδου δεν προσέξαμε όσο θα έπρεπε το θέμα της ιδρύσεως του «Κινήματος των Τουρκοκυπρίων Ρεπουμπλικάνων» στην Ελεύθερη Κύπρο.
Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε από τους ιδρυτές του κινήματος (μεσούσης της προεκλογικής περιόδου), για την υποβολή της αίτησης για την αναγνώριση στα αρμόδια νομικά όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας μάλλον ύποπτη μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Η εφημερίδα των κατεχομένων «Africa» αναφέρει ότι στον νότο διαμένουν αυτή τη
στιγμή 20 χιλιάδες Τ/Κ. Σύμφωνα με τον εκδότη της «Africa» Σενέρ Λεβέντ:
«Ο ρόλος των Τ/Κ στις ελεύθερες περιοχές δεν πρέπει να υποτιμάται καθόλου. Υπογραμμίζοντας ότι σε περίπτωση που η παρούσα κατάσταση στο νησί συνεχίσει να διατηρείται ως έχει, τότε σε λίγα χρόνια όλοι οι Τ/Κ θα εγκαταλείψουν τον «βορρά» για να εγκατασταθούν στις ελεύθερες περιοχές και ο «βορράς» θα παραμείνει στους εποίκους».
Την ίδρυση του ΤΙΚ κινήματος θα πρέπει να την δούμε μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια, και θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τις παρενέργειες που σίγουρα θα έχει όσον αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία.
Θα ήταν μεγάλο λάθος αν αντιμετωπίζαμε την ίδρυση του κόμματος μόνο με βάση του αν οι Τ/Κ έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα να το ιδρύσουν όντας πολίτες της Κ.Δ. Προφανώς αν το θέσουμε έτσι αφηρημένα, και έχουν αυτό το δικαίωμα.
Επίσης θα μας οδηγούσε σε λανθασμένες εκτιμήσεις αν επικροτούσαμε το γεγονός διότι απλά και αόριστα πιστεύουμε ότι αυτό συμβάλλει στην επαναπροσέγγιση του Τ/Κ με τους Ε/Κ.
Οι Τ/Κ έχουν μια συγκεκριμένη ιστορική πορεία στα πλαίσια του Κυπριακού χώρου. Ειδικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν η Ελληνική πλειοψηφία του νησιού αποφάσισε να διεκδικήσει με δυναμικότερο τρόπο το δικαίωμά της για Αυτοδιάθεση οι συμπεριφορές και οι στοχεύσεις που επιλέχθηκαν από τους Τ/Κ τους έθεσαν στον αντίποδα.
Αργότερα με την ίδρυση της Κ.Δ. οι Τ/Κ δεν επέλεξαν την συνύπαρξη με τους Ε/Κ αλλά αντίθετα, επέλεξαν να καταστούν «στρατηγική μειονότητα» και να εξυπηρετήσουν τις στρατηγικές στοχεύσεις της Τουρκίας εναντίον της Κ.Δ.
Οπότε όσον αφορά το πιστοποιητικό του πρότερου έντιμου πολιτικού βίου, αυτό δεν μπορεί να δοθεί στους πρώην συνοίκους μας.
Το γεγονός ότι, υπάρχει το ενδεχόμενο, το κίνημα των Τ/Κ Ρεπουμπλικάνων να εμπνεύστηκε, να χρηματοδοτήθηκε και να καθοδηγείται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, μας δείχνει ότι θα υπάρξουν δυσάρεστες παρενέργειες από την λειτουργία του. Σ’ αυτό το σημείο ας θυμηθούμε τι γράφει ο Α. Νταβούτογλου στο βιβλίο του, «Το Στρατηγικό βάθος» (σελ. 279): «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (σ.σ.:στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα». Η πρόταση αυτή μας φανερώνει την τουρκική συλλογιστική, γιατί λοιπόν ο ίδιος στρατηγικός νους να μην προχωρούσε λίγο ακόμα: «Έστω και αν δεν ιδρυόταν ένα Τ/Κ κόμμα στον ρωμέϊκο τομέα της Κύπρου (για να ακολουθήσω την τουρκική ορολογία) η Τουρκία όφειλε να το ιδρύσει»!
Για να μην κατηγορηθούμε ως συνομωσιολόγοι, ας πάρουμε άλλο ένα σενάριο. Σ’ αυτό βλέπουμε τους «Τ/Κ Ρεπουμπλικάνους» να διακρίνονται από τις αγνότερες και δημοκρατικότερες προθέσεις. Να ρωτήσουμε λοιπόν: 1) Πόσο εύκολο, είναι η Τουρκία να το αλώσει και στην συνέχεια να το καταστήσει όργανο της πολιτικής της, στις ελεύθερες περιοχές; 2) Τι θα σήμαινε ένας, τέτοιου μεγέθους, «Δούρειος Ίππος» μέσα στα πλαίσια της Κ.Δ.; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση για να απαντήσει κανείς, ας παρατηρήσουμε απλώς, την επιρροή που εξασκεί η Τουρκία μέσα από τα μειονοτικά κόμματα στην Βουλγαρία. Και στα καθ’ υμάς, ας δούμε, τι παιχνίδια δύναται να παίζει –όπως και παίζει– η Τουρκία στην Θράκη (ακόμα και μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο).
Αν παραγνωρίσουμε την καλά επεξεργασμένη και σε πολλά επίπεδα εφορμούσα τουρκική στρατηγική απέναντι στην Κ.Δ., θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα διαπιστώσουμε ότι από αυτήν μας έμεινε, μόνον, ένα άδειο και διάτρητο κέλυφος.
Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε από τους ιδρυτές του κινήματος (μεσούσης της προεκλογικής περιόδου), για την υποβολή της αίτησης για την αναγνώριση στα αρμόδια νομικά όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας μάλλον ύποπτη μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Η εφημερίδα των κατεχομένων «Africa» αναφέρει ότι στον νότο διαμένουν αυτή τη
στιγμή 20 χιλιάδες Τ/Κ. Σύμφωνα με τον εκδότη της «Africa» Σενέρ Λεβέντ:
«Ο ρόλος των Τ/Κ στις ελεύθερες περιοχές δεν πρέπει να υποτιμάται καθόλου. Υπογραμμίζοντας ότι σε περίπτωση που η παρούσα κατάσταση στο νησί συνεχίσει να διατηρείται ως έχει, τότε σε λίγα χρόνια όλοι οι Τ/Κ θα εγκαταλείψουν τον «βορρά» για να εγκατασταθούν στις ελεύθερες περιοχές και ο «βορράς» θα παραμείνει στους εποίκους».
Την ίδρυση του ΤΙΚ κινήματος θα πρέπει να την δούμε μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια, και θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τις παρενέργειες που σίγουρα θα έχει όσον αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία.
Θα ήταν μεγάλο λάθος αν αντιμετωπίζαμε την ίδρυση του κόμματος μόνο με βάση του αν οι Τ/Κ έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα να το ιδρύσουν όντας πολίτες της Κ.Δ. Προφανώς αν το θέσουμε έτσι αφηρημένα, και έχουν αυτό το δικαίωμα.
Επίσης θα μας οδηγούσε σε λανθασμένες εκτιμήσεις αν επικροτούσαμε το γεγονός διότι απλά και αόριστα πιστεύουμε ότι αυτό συμβάλλει στην επαναπροσέγγιση του Τ/Κ με τους Ε/Κ.
Οι Τ/Κ έχουν μια συγκεκριμένη ιστορική πορεία στα πλαίσια του Κυπριακού χώρου. Ειδικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν η Ελληνική πλειοψηφία του νησιού αποφάσισε να διεκδικήσει με δυναμικότερο τρόπο το δικαίωμά της για Αυτοδιάθεση οι συμπεριφορές και οι στοχεύσεις που επιλέχθηκαν από τους Τ/Κ τους έθεσαν στον αντίποδα.
Αργότερα με την ίδρυση της Κ.Δ. οι Τ/Κ δεν επέλεξαν την συνύπαρξη με τους Ε/Κ αλλά αντίθετα, επέλεξαν να καταστούν «στρατηγική μειονότητα» και να εξυπηρετήσουν τις στρατηγικές στοχεύσεις της Τουρκίας εναντίον της Κ.Δ.
Οπότε όσον αφορά το πιστοποιητικό του πρότερου έντιμου πολιτικού βίου, αυτό δεν μπορεί να δοθεί στους πρώην συνοίκους μας.
Το γεγονός ότι, υπάρχει το ενδεχόμενο, το κίνημα των Τ/Κ Ρεπουμπλικάνων να εμπνεύστηκε, να χρηματοδοτήθηκε και να καθοδηγείται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, μας δείχνει ότι θα υπάρξουν δυσάρεστες παρενέργειες από την λειτουργία του. Σ’ αυτό το σημείο ας θυμηθούμε τι γράφει ο Α. Νταβούτογλου στο βιβλίο του, «Το Στρατηγικό βάθος» (σελ. 279): «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (σ.σ.:στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα». Η πρόταση αυτή μας φανερώνει την τουρκική συλλογιστική, γιατί λοιπόν ο ίδιος στρατηγικός νους να μην προχωρούσε λίγο ακόμα: «Έστω και αν δεν ιδρυόταν ένα Τ/Κ κόμμα στον ρωμέϊκο τομέα της Κύπρου (για να ακολουθήσω την τουρκική ορολογία) η Τουρκία όφειλε να το ιδρύσει»!
Για να μην κατηγορηθούμε ως συνομωσιολόγοι, ας πάρουμε άλλο ένα σενάριο. Σ’ αυτό βλέπουμε τους «Τ/Κ Ρεπουμπλικάνους» να διακρίνονται από τις αγνότερες και δημοκρατικότερες προθέσεις. Να ρωτήσουμε λοιπόν: 1) Πόσο εύκολο, είναι η Τουρκία να το αλώσει και στην συνέχεια να το καταστήσει όργανο της πολιτικής της, στις ελεύθερες περιοχές; 2) Τι θα σήμαινε ένας, τέτοιου μεγέθους, «Δούρειος Ίππος» μέσα στα πλαίσια της Κ.Δ.; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση για να απαντήσει κανείς, ας παρατηρήσουμε απλώς, την επιρροή που εξασκεί η Τουρκία μέσα από τα μειονοτικά κόμματα στην Βουλγαρία. Και στα καθ’ υμάς, ας δούμε, τι παιχνίδια δύναται να παίζει –όπως και παίζει– η Τουρκία στην Θράκη (ακόμα και μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο).
Αν παραγνωρίσουμε την καλά επεξεργασμένη και σε πολλά επίπεδα εφορμούσα τουρκική στρατηγική απέναντι στην Κ.Δ., θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα διαπιστώσουμε ότι από αυτήν μας έμεινε, μόνον, ένα άδειο και διάτρητο κέλυφος.
Agoritsa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου