Από τη Σκύλλα... στη Χάρυβδη

Της Ζέζας Ζήκου

Από τη Σκύλλα... στη Χάρυβδη. Ενας υπερφίαλος κομμουνιστής, που είχε εν τω μεταξύ μεταλλαχθεί σε τροχονόμο του ρωσικού χρήματος και των διεφθαρμένων επιχειρηματιών (Κυπρίων, Ελλήνων και Ρώσων), ο Δημήτρης Χριστόφιας, κατέστρεψε την Κύπρο. Και ένας φαιδρός δεξιός, που ανυπομονούσε να γίνει πρόεδρος από το 1974, ευάλωτος στις θωπείες της Μέρκελ, ο Νίκος Αναστασιάδης, την αποτελείωσε. Μαζί και η διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας, που με την ανοχή της ή... εξέθρεψε σε αγαστή συνεργασία με τους πολιτικούς το τέρας του τραπεζικού συστήματος που λέγεται Λαϊκή και λοιπές τράπεζες. Πάντως, ολόκληρη η Ευρώπη οφείλει ένα ευχαριστώ στη Βουλή της Κύπρου, καθώς με το ηρωικό «Οχι» στην πρώτη κατάπτυστη συμφωνία του Αναστασιάδη/Eurogroup, ήταν η αφορμή να πέσουν οι μάσκες σε ό,τι αφορά το «κούρεμα» καταθέσεων και κάτω των 100.000 ευρώ, που διεσώθησαν τουλάχιστον προσωρινά. Απλώς, με τη δεύτερη εξίσου άθλια συμφωνία, δόθηκε η ευκαιρία στη Γερμανία και τους δορυφόρους της να διορθώσουν το «λάθος» τους. Στην ανάλυση της 24ης Φεβρουαρίου είχα επισημάνει τα εξής: «Απέτυχε στην πολυδιαφημισμένη δανειοδότηση από τη Ρωσία. Και τι να πούμε για την Κίνα, την οποία παρουσίαζε ως τον... ισχυρό αδέσμευτο χρηματοδότη του. Ούτε τα πλούσια αποθέματα φυσικού αερίου, που είναι υπαρκτά, δεν γοήτευσαν κάποια μεγάλη δύναμη να σπεύσει προς βοήθειά του. Τελικώς, ο Χριστόφιας με δάκρυα στα μάτια ζήτησε Μνημόνιο, αλλά και αυτό του το αρνήθηκαν! Αλλά αφού είναι πρόθυμος ο Αναστασιάδης να προσφέρει από καρδιάς «και γην και ύδωρ...», οι λοιποί περισσεύουν». Δυστυχώς, έγινε και είναι απλώς η αρχή. Η απόφαση της Γερμανίας να καταστρέψει το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου έχει θορυβήσει κατ’ εξοχήν το Λουξεμβούργο. Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου κατήγγειλε χθες τις «ηγεμονικές επιδιώξεις» της Γερμανίας. Για τον κίνδυνο η Ευρωπαϊκή Ενωση να καταλήξει να γίνει «γερμανική Ευρώπη» και το ενδεχόμενο η Γερμανία να υποκύψει στον πειρασμό να επωφελείται μονίμως από την ευρωπαϊκή κρίση προειδοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών Γιαν Ασελμπορν, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters. «Εχουμε εργαστεί πολλά χρόνια για να δημιουργήσουμε μια ευρωπαϊκή Γερμανία, αλλά δεν πρέπει η Ευρώπη των 27 να καταλήξει μια γερμανική Ευρώπη», σημειώνει με έμφαση ο κ. Ασελμπορν και προσθέτει: «Κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει την ιστορία, την παράδοση και τα πλεονεκτήματά της. Ειδικότερα, οι μικρότερες χώρες της Ε.Ε. πρέπει να αναζητούν εξειδικευμένους τομείς. Ετσι, το Λουξεμβούργο από τη δεκαετία του ’60 εξελίχθηκε σε χρηματοπιστωτικό κέντρο, αλλά ανέπτυξε και σημαντική βιομηχανία δορυφόρων και χάλυβα». Εκφράζει ωστόσο την ανησυχία του, όταν βλέπει, όπως λέει, οι αναφορές σε «υπέρογκο μέγεθος» να εστιάζονται αποκλειστικά στον χρηματοοικονομικό τομέα. «Είμαστε μια μικρή χώρα, αλλά μια μεγάλη δορυφορική και χαλυβουργική βιομηχανία και μεγάλες τράπεζες - γι’ αυτό και η κατηγορία πονάει τόσο», λέει χαρακτηριστικά. Ο κ. Ασελμπορν τονίζει ότι η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία προσπαθούν να συρρικνώσουν τα μικρότερα χρηματοπιστωτικά κέντρα στην Ευρώπη, αλλά διευκρινίζει ότι της συζήτησης ηγείται το Βερολίνο και, αναφερόμενος στην Κύπρο, σημειώνει ότι υπεύθυνοι για την ιδέα να περιοριστεί ο τραπεζικός τομέας και να χρησιμοποιηθούν οι καταθέσεις για τη διάσωση είναι οι Γερμανοί. Προσθέτει δε, ότι είναι οι Γερμανοί πολιτικοί εκείνοι που πυροδοτούν τη συζήτηση και για άλλες χώρες. «Δεν γίνεται η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία να λένε “χρειαζόμαστε χρηματοπιστωτικά κέντρα μόνο στις χώρες μας και όλα τα άλλα πρέπει να εξαφανιστούν”. Κάτι τέτοιο θα ήταν ενάντια στο ευρωπαϊκό πνεύμα, ενάντια στην εσωτερική αγορά και στην αλληλεγγύη. Πρόκειται για επιδίωξη ηγεμονίας, η οποία είναι λάθος και μη ευρωπαϊκή», είπε χαρακτηριστικά στο Reuters. «Πολύ δύσκολα ανέχομαι τον όρο “επιχειρηματικό μοντέλο”», συνεχίζει ο κ. Ασελμπορν, αναφερόμενος στη διατύπωση που έχει χρησιμοποιήσει επανειλημμένως ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για την Κύπρο. «Η Γερμανία δεν έχει το δικαίωμα να καθορίζει τα πρότυπα για τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Δεν επιτρέπεται, με το πρόσχημα οικονομοτεχνικών ζητημάτων, να υποβάλλονται κάποιες χώρες σε ασφυξία», τονίζει και υπενθυμίζει ότι στο Λουξεμβούργο δραστηριοποιούνται και γερμανικές τράπεζες, ενώ απασχολούνται 150.000 Γάλλοι και Γερμανοί, οι οποίοι μετακινούνται καθημερινά προς και από το Μεγάλο Δουκάτο. Προειδοποιεί, μάλιστα, ότι αν οι Γερμανοί προσπαθήσουν να συρρικνώσουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα της χώρας του, αυτό «θα είναι κρίμα για το σύνολο της Ευρώπης» και επισημαίνει ότι, σύμφωνα με όλες τις εκθέσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, το Λουξεμβούργο δεν είναι φορολογικός παράδεισος. www.kathimerini.gr