Η Ελλάς της εωλοκρατίας

Ο  πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Χρόνια και χρόνια -και κατά κανόνα οι ίδιοι και οι ίδιες- πολιορκώντας ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς στα παράθυρα, στα "πάνελς", στα στρογγυλά και τα τετράγωνα τραπέζια, "συζητούν", αντιμαχούν, φθέγγονται περί του παντός διατυπώνουν απόψεις με ένα και μόνο αποτέλεσμα: Την εωλοκρατία. Χρωματιστές πομφόλυγες πεπληρωμένες με αεροζόλ εκπέμπονται προς πάσαν κατεύθυνσιν από πολιτικούς και αναλυτές παντός κόμματος και χρώματος.

Ο προς "ενημέρωση" λαός προσπαθεί να καταλάβει κάτι αλλά ματαίως. Η ασάφεια και η ακατάσχετη αδολεσχία που δεν σημαίνουν τίποτα βασιλεύουν δημιουργώντας μια σωστή Βαβέλ(βλ.το άρθρο μου: "Η Βαβέλ των Αθηνών" στα "Πολιτικά Θέματα" της 19/3/1993).

Πέρασαν δύο δεκαετίες τιποτολογίας και παπαρολογίας και το θέμα του "πολιτικού λόγου στην Ελλάδα πάει από το κακό στο χειρότερο (βλ. το άρθρο μου: "Ο Πολιτικός λόγος στην Ελλάδα", στην "Καθημερινή" της 18/2/1988).

Το γεγονός ότι ο λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ μετέτρεψε και τον πολιτικό λόγο σε θεραπαινίδα του "κινήματος", υποβιβάζοντας και αλλοιώνοντας θεμελιώδη χαρακτηριστικά του, δεν είναι άμοιρο της σημερινής κατάντιας της Ελλάδας.

Επειδή πολιτικάντηδες και πλείστοι δημοσιογραφούντες αγνοούν τη βαρύνουσα σημασία του λόγου, παραθέτω τούτα τα μεστά λόγια του Άγγλου φιλόσοφου Τ. Hobbs (εδώ και 350 χρόνια περίπου) ο οποίος έγραφε σχετικά, ως συμπέρασμα: "Για να τελειώνουμε: Το φως του ανθρώπινου πνεύματος είναι οι σαφείς λέξεις, καθορισμένες, πρώτον, και ξεκαθαρισμένες από κάθε αμφιβολία, με ακριβείς ορισμούς. Ο λόγος είναι η πορεία τους, το μεγάλωμα της επιστήμης είναι ο δρόμος και το καλό της ανθρωπότητας η κατάληξη".

Συνεχίζοντας ο φιλόσοφος επιλέγει τις λέξεις σαν διαμάντια, γράφοντας: "Αντίθετα, οι μεταφορές, οι διφορούμενες λέξεις που δεν θέλουν να πουν τίποτα είναι σαν τους νυχτερινούς φωσφορισμούς στους τάφους και τα έλη" (περισσότερα στο έργο μου: "Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα", εκδ. "Ergo", Αθήνα, 2002, σελ. 144 και σελ. 139 επ. όπου το Κεφάλαιο: "Ο ανούσιος λόγος").

Χαμένος κόπος. Είναι αυτό ακριβώς που σου δίνει το διαβατήριο για το δημόσιο βίο και είναι αυτό ακριβώς που τιμά και δοξάζει ο "κυρίαρχος" λαός: Την τιποτοκρατία και την εωλοκρατία!

Ερωτάται: Υπό τις συνθήκες αυτές θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τον κακό ψόφο ως Ελλάδα;