Ο θάνατος της ΑΟΖ δια χειρός Κώστα Σημίτη

Γράφει ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ

Εμβρόντητοι πρόσφατα διαβάσαμε την τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Κώστα Σημίτη,  στην παρουσίαση του βιβλίου του πρώην Προέδρου της Κύπρου Γιώργου Βασιλείου στην αίθουσα Γιάννου Κρανιδιώτη του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών, αναφορικά με την ΑΟΖ και την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα.

Μίλησε για «εξωπραγματικές φαντασιώσεις για τις δυνατότητες της χώρας» και πως «η λύση πρέπει να βρεθεί είτε με κοινή συμφωνία των ενδιαφερομένων χωρών είτε μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο. Θα πρέπει επομένως η Ελλάδα να επιδιώξει τη συνεννόηση με τις χώρες των οποίων η ΑΟΖ αλληλοεπικαλύπτεται με τη δική της, όπως συμβαίνει ήδη με την Αίγυπτο, και αν η συνεννόηση αυτή αποτύχει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο», είπε ο πρώην πρωθυπουργός.

Πριν καταλήξουμε στα συμπεράσματα, είναι σκόπιμο για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, και να πάμε λίγο πίσω στις 20 Ιουνίου του 2013 όπου κάτω από την αιγίδα του περιοδικού Economist διεξήχθη ένα Debate για την ΑΟΖ ανάμεσα στους καθηγητές Θεόδωρο Καρυώτη και Χρήστο Ροζάκη. Ήταν μια βραδιά που όλοι σαν τον κ. Σημίτη – προφανώς υποστηρικτές των απόψεων του Χρ. Ροζάκη – δύσκολα θα ξεχάσουν. Φαίνεται μάλιστα ότι κάνουν το κάθε τι, για να μετατρέψουν τις απόψεις της κοινής γνώμης μέσω των γνωστών καναλιών τους, μετά και το αποτέλεσμα εκείνου του debate, όπου η ψηφοφορία έδωσε στον «πατέρα της ΑΟΖ» Θ. Καρυώτη 67% των ψήφων έναντι του Χρ. Ροζάκη που πήρε το 23%. Ο κ. Καρυώτης με τη γνωστή επιχειρηματολογία του, δεν άφησε καμιά επιλογή στις αποφάσεις του ακροατηρίου. Υποστήριξε, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη και ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ αποτελεί μια διμερή πράξη και επομένως δεν μπορεί ένα παράκτιο κράτος να κάνει μονομερώς οριοθέτηση ΑΟΖ.

Από εκείνη την ώρα λοιπόν που τα πράγματα τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά τόσο καθαρά, από τους δύο «ειδικούς» με απόλυτα διαφορετικές απόψεις, έχει ξεκινήσει ένας αγώνας για να πεισθούν οι πάντες και βεβαίως και η κυβέρνηση Σαμαρά να μη δίνει σημασία στα λεγόμενα του καθηγητή Καρυώτη, και πως η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει ανακήρυξη ΑΟΖ εάν πρώτα δε συνεννοηθεί με τις άλλες χώρες, υιοθετώντας βασικά τις αμερικανικές και τουρκικές θέσεις.

Το οργανωμένο σχέδιο και η επίθεση στην ΑΟΖ και τα αναφερόμενα στο «Δίκαιο της Θάλασσας», συνεχίστηκαν πάλι από την αίθουσα Κρανιδιώτη, στις 3 Οκτωβρίου 2013, όταν παρουσιάστηκε το βιβλίο του κ. Ροζάκη με τίτλο «Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και το Δίκαιο της Θάλασσας».

Το βιβλίο προλόγισε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, ερχόμενος σε απόλυτη αντίθεση και αντίφαση με τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί ήταν ο ίδιος άνθρωπος που στη κρίσιμη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο στις 15 Μαΐου 2012, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια ανέφερε:

«Ξέρετε ότι τέταρτος υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ είναι ο καθηγητής κ. Καρυώτης, ο βασικός ειδικός που υπάρχει στον ελληνόφωνο χώρο για τα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην προετοιμασία της Διεθνούς Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι για το Δίκαιο της Θάλασσας».

Είναι ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος ο οποίος αυτόν το στενό του συνεργάτη και προσωπικό του φίλο, που τον αποκάλεσε «βασικό ειδικό για τα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης», όχι μόνο δεν τον χρησιμοποίησε αλλά τον αγνόησε όταν δημιούργησε στο Υπουργείο του μια ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΟΖ. Στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΟΖ του υπουργείου Εξωτερικών το όνομα του κ. Καρυώτη απουσιάζει επιδεικτικά.

Στην ίδια παρουσίαση ο δημποσιογράφος κ. Γιάννης Καρτάλης της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, αναφερόμενος αναμφίβολα στον καθηγητή Καρυώτη, είπε: «Όσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο, όχι μόνο δεν γνωρίζουν το θέμα, αλλά διακινδυνεύουν να προκαλέσουν περιττή κρίση με την Τουρκία» και στη συνέχεια εξέφρασε ικανοποίηση γιατί παρήλθε η μονομερής σκέψη ανακήρυξης ΑΟΖ.!» Είμαι σίγουρος πως οι κ. Βενιζέλος ΚΑΙ Σημίτης χειροκρότησαν θερμά το δημοσιογράφο.

Ο κ. Καρτάλης μιλάει ξεκάθαρα όταν αναφέρει «όσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο». Προσέξτε, δεν μιλά για μη ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ, μιλά για μη ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο! Δηλαδή συμφωνεί με όσους ζητούν από την Αθήνα «να μην ανακηρύξει ΑΟΖ εάν δεν τα βρείτε πρώτα με την Τουρκία».

Η προσπάθεια φαίνεται να ολοκληρώνεται με τον κ. Σημίτη, στο πρόσωπο του οποίου βρέθηκε κάποιος να σώσει πάλι την Ελλάδα, όπως ξέρει να το κάνει από το παρελθόν με τα Ίμια. Έτσι εμφανίστηκε ξαφνικά σαν από μηχανής θεός, ο οποίος με το έντονο φοβικό του σύνδρομο, θέλει να συμβιβαστούμε, να γκριζάρουμε ακόμη και την ΑΟΖ όπως κάναμε με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.

Μετά λοιπόν την κατατρόπωση των επιχειρημάτων του κ. Ροζάκη, εμφανίζονται οι κκ Σημίτης, Βενιζέλος, συνεπικουρούμενοι από τα γνωστά παπαγαλάκια, για να περάσουν το μήνυμα τους και να προσπαθήσουν να παγιδεύσουν τον Πρωθυπουργό της χώρας κ. Σαμαρά, που δυστυχώς δεν έχει ακόμα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του για ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ.

Όλοι αυτοί βέβαια που τώρα εργάζονται εντατικά για την παραπλάνηση της ίδιας της κυβέρνησης, δεν ήταν παρόντες στο Debate του Economist για την ΑΟΖ στις 20 Ιουνίου 2013 στο Καβούρι. Διότι τότε θα γνώριζαν ότι το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη ενώ η οριοθέτηση είναι μια διμερής πράξη. Ο κ. Βενιζέλος έχει αρχίσει συζητήσεις με την Αίγυπτο και την Κύπρο για οριοθέτηση ΑΟΖ αλλά μάλλον, κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν καταλαβαίνει ότι συμφωνία για οριοθέτηση δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν υπάρξει πρώτα ανακήρυξη ΑΟΖ. Επειδή όμως δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν, υπάρχουν άνθρωποι με σχέδιο και σκοπιμότητες.

Οι παραπάνω και οι διάφοροι δορυφόροι τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεχνούν ότι η ΕΕ υπέγραψε και επικύρωσε τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας γιατί τα θέματα αλιείας των κρατών-μελών ανήκουν στη δικαιοδοσία της ΕΕ και φυσικά όλοι γνωρίζουν, ότι η αλιεία είναι ένας από του βασικούς πυλώνες της ΑΟΖ. Βέβαια οι κύριοι αυτοί προκαλούν με τις δηλώσεις τους και τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά που πρώτος μίλησε για Ευρωπαϊκή ΑΟΖ. Ίσως πιστεύουν ότι ο κ. Σαμαράς ανήκει στις ακραίες φωνές που κάνοντας μονομερείς κινήσεις δεν βοηθούν, αλλά αντιθέτως ναρκοθετούν τον δρόμο προς την επίλυση διαφορών.

Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν με σοβαροφάνεια να υποστηρίξουν τα επιχειρήματά τους, αλλά τους διακρίνει κάποια επιπολαιότητα και παντελή έλλειψη γνώσης του Δίκαιου της Θάλασσας όταν επιμένουν ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβιβαστεί με την Τουρκία για την ΑΟΖ γιατί δεν μπορεί να  οριοθετήσει μονομερώς την ΑΟΖ της. Με ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ συγχέουν την ανακήρυξη με την οριοθέτηση.  Όλα τα κράτη του κόσμου έχουν κάνει μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ και μετά προσπαθούν να την οριοθετήσουν με τα γειτονικά τους κράτη. Δηλαδή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πως η Ελλάδα προσπαθεί να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Ιταλία και την Αλβανία, διμερώς και όχι μονομερώς. Εάν τα παράκτια γειτονικά κράτη δεν τα βρουν μεταξύ τους, τότε πάνε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Είναι δυνατό όμως ένας πρώην πρωθυπουργός, ένας συνταγματολόγος, καθηγητές πανεπιστημίων, σοβαροί και μορφωμένοι άνθρωποι να κάνουν τέτοιο λάθος. Αν διαβάσει κανείς το Δίκαιο της Θάλασσας είναι εύκολο να καταλάβει το θέμα της Ανακήρυξης και αυτό της Οριοθέτησης. Το γεγονός της παραπληροφόρησης, της επί σκοπού σύγχυσης επικαλούμενοι διάφορα επιχειρήματα, καταδεικνύει ότι υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, ο οποίος μεθοδεύεται προσεκτικά: 

Πρέπει να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να κάνει μια τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ που δεν θα περιλαμβάνει το Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι θα ικανοποιήσουν και τους Αμερικανούς και τον κύριο Νταβούτογλου.

Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με τους εχθρούς της ΑΟΖ.

Κατ’ άλλους έχουμε να κάνουμε με τους εχθρούς της Ελλάδας.

Read more: http://mignatiou.com/?p=14627#ixzz2iX427uRJ