Δικαιοσύνη: Γαλλία – Ιταλία – Ελλάδα ​ ​Μελαγχολικές συγκρίσεις!

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Με την ευκαιρία των ανακρίσεων σε βάρος του τ. προέδρου της Γαλλίας Ν. Σαρκοζί που τον οδήγησαν στο τμήμα, χαράσσω τούτες τις γραμμές για να επισημάνω τις μελαγχολικές συγκρίσεις ανάμεσα στη Γαλλία, την Ιταλία και στην Ελλάδα.

Πρόκειται για συγκρίσεις και γεγονότα που αποδεικνύουν αγεφύρωτο χάσμα στον τρόπο εφαρμογής του δικαίου σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς. Πρόκειται για μια χρόνια αδράνεια, της ελληνικής δικαιοσύνης, η οποία δίνει την εντύπωση της ατολμίας και της παρατεταμένης ηθικής χλωροφορμίασής της.

Ιδού οι οδυνηρές αποδείξεις: 

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: 

Κράτηση του Γάλλου προέδρου για ένα αδίκημα, το οποίο, με τα δεδομένα της Ελλάδος, είναι πταίσμα: «προσπάθεια αθέμιτου επηρεασμού της δικαιοσύνης»!

Χαρά στο πράγμα!

Εδώ οι δικοί «μας» λεηλάτησαν βιομηχανίες, χρηματιστήριο, ναυπηγεία, πακέτα Ντελόρ, εξοπλιστικά προγράμματα, κατάπιαν υποβρύχια και πυραύλους, τράπεζες, ταμεία και πάει λέγοντας. Ήταν τότε που ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Ανδρέας Παπανδρέου, έφτυσε τη δικαιοσύνη, αρνούμενος να καθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου στο διαβόητο σκάνδαλο της «Τράπεζας Κρήτης», με τα «πιτσικαρισμένα pampers» που είχαν πεντοχίλιαρα!

Ήταν τότε, που από τα προεκλογικά μπαλκόνια της Κοζάνης, κατάργησε τη δικαιοσύνη λέγοντας τούτο το αδιανόητο: «Κανένας θεσμός (δεν υπάρχει). Μόνον ο λαός. Και αυτό το μήνυμα το στέλνουμε στους ξένους και στα παρασιτικά οικονομικά και άλλα κυκλώματα» (βλ. «Ελευθεροτυπία» της 15-4-1989 και το έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα» εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002 σελ. 140-111, όπου χαρακτηρίζω αυτή του τη στάση ως «πραξικόπημα κατά των θεσμών» πρβλ και το σχετικό έργο του μέλους του Ειδικού Δικαστή, που δίκασε απόντα, τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Σπύρο Σπύρου: «Να γιατί αθωώθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου και χρεωκόπησε η Ελλάδα»,

Σκόπια-Αχμέτι: «Περιμένουμε υποστήριξη για το όνομα από την Ευρώπη»

Αχμέτι: Είμαστε κοντά σε μια λύση για το όνομα, ελπίζουμε σε θετική εξέλιξη

Σεπτέμβριος 29, 2014.

Ο Αλί Αχμέτι, αρχηγός του αλβανικού κόμματος των Σκοπίων, Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση,  εξέφρασε σήμερα την εκτίμησή του για την υποστήριξη, όπως είπε ο ίδιος, που παρείχε το κόμμα του κατά τις πρώτες 100 ημέρες της διακυβέρνησης στη χώρα.

«Η μεγάλη εμπιστοσύνη των πολιτών μας αποτελεί οδικός χάρτης για εμάς, διότι οι πολίτες μας πιστεύουν και απαιτούν να οδηγήσουμε τη χώρα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση το συντομότερο δυνατόν, δήλωσε ο Αχμέτι.

Τόνισε ότι οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον, τη ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι τα κύρια κλειδιά για την τρέχουσα  κυβερνητική θητεία και ότι το κόμμα του δεν θα παραλείψει να προσβλέπει, συγχρόνως,  στην ευημερία των πολιτών και στην οικονομική ανάπτυξη.

«Αλλά, η ευρωατλαντική  ενσωμάτωση είναι μια περίπλοκη διαδικασία, διότι προηγουμένως απαιτείται η λύση στη διαφωνία του ονόματος με τον νότιο γείτονα, την Ελλάδα. Οι παγκόσμιες και περιφερειακές συνθήκες, η κατάσταση στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, παρεμποδίζει τη διαδικασία της επίλυσης του ονόματος γιατί η εστίαση των διεθνών φίλων μας είναι σε αυτά τα προβληματικά σημεία», είπε ο αρχηγός του DUI  και κατέληξε ότι  εργάζεται συνεχώς για να ξεμπλοκάρει τη διαδικασία, με τους εταίρους του συνασπισμού και τη διεθνή

Επισκόπηση τουρκοκυπριακού Τύπου

Οι  δηλώσεις του ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ντερβίς Έρογλου κατά την άφιξη του στα κατεχόμενα από τις ΗΠΑ για το Κυπριακό αλλά και για ενδεχόμενη “υποψηφιότητα” στις παράνομες προεδρικές εκλογές, ο σταδιακός αφανισμός των άγριων γαϊδουριών αλλά και η λίμνη στο κατεχόμενο Καπούτι, η οποία αποτελεί παράδεισο για τα μεταναστευτικά πουλιά είναι μερικά από τα θέματα στα πρωτοσέλιδα των πέντε τουρκοκυπριακών εφημερίδων.

Η εφημερίδα «Αφρίκα» (Αφρική), με τίτλο “Χάθηκαν στην Τουρκία”, αναφέρεται στην περίπτωση της μικρής 8χρονης Άννα Νεργκίζ Κωνσταντίνου, της οποίας χάθηκαν τα ίχνη και η οποία πιστεύεται ότι έχει απαχθεί από τον ίδιο της τον πατέρα της. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το 2005 ο Κούρδος Μεχμέτ Σιρίν Τανρίβερντι νυμφεύτηκε με Ε/κ με την οποία και απέκτησε την Άννα. Τον περασμένο Αύγουστο τα τρία μέλη της οικογένειας επισκέφτηκαν τους Κούρδους συγγενείς του Τανρίβερντι στην πόλη Νουσαϊμπίν (Νίσιβις) της Τουρκίας. Όπως γράφει η εφημερίδα, ο πατέρας απήγαγε την κόρη του και έφυγε για το Ερμπίλ του Ιράκ ενώ η μητέρα επιστρέφοντας στην Πάφο προέβη σε καταγγελία στην Αστυνομία αφού ο Τανρίβερντι είναι κάτοχος και κυπριακού διαβατηρίου και ταυτότητας. Αλλού γράφει ότι σάλος στους κόλπους της “αστυνομίας” προκάλεσε η είδηση ότι ο γαμπρός της “βοηθού αρχηγού αστυνομίας” Περβίν Γκιουρλέρ είναι απατεώνας με πλαστές επιταγές με την Γκιουρλέρ να αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι καμία σχέση δεν έχει με τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του γαμπρού της. Γράφει ακόμα ότι, σε διάσκεψη Τύπου ο “υποψήφιος” για τις παράνομες προεδρικές εκλογές Μουσταφά Ακιντζί αναφέρθηκε στο όραμα του για τα κατεχόμενα και είπε ότι θα ήθελε ένα ψευδοκράτος ανεξάρτητο από την Τουρκία.

Η εφημερίδα «Χαλκίν Σεσί» (Φωνή του λαού), με τίτλο “Μεγάλη ασέβεια”, προβάλλει

Ο ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΣΤΟ ΤΟΥΙΤΕΡ

   Aναδημοσίευση από Αχμέτ Κουρτ που λέει : Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τις ιδιαίτερες ευχαριστίες προς όλους τους ηγέτες μας που ανταποκρίθηκαν στην σημερινή μας πρόσκληση Σχ : Παρόντες εξ όσων βλέπουμε ο πρόξενος, δύο υποπρόξενοι, ο ψευδομουφτής Ξάνθης και ΦΥΣΙΚΑ και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Ξάνθης Χουσέιν Ζεϊμπέκ.

Βρεθήκαμε με ομογενείς μας στο τζαμί Χαμιντγέ στην κωμόπολη Σάππες της

Με την ευκαιρία της ίδρυσης του ΕΑΜ. Η Ελληνική σημαία, ο Άρης και ο Ζερβάς.

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Είναι γνωστό ότι πολλοί προοδευτικοί της παπάρας όλα τούτα τα χρόνια του εκφυλισμένου πολιτικού συστήματος – το οποίο απομυζούν ποικιλοτρόπως – για να εμφανιστούν περισσότερο … προοδευτικοί και … διεθνιστές, καταφέρονται κατά παντός του Ελληνικού που συμβολίζει την ιστορία του Έθνους των Ελλήνων. Έτσι λοιδορούν και την Ελληνική σημαία στο όνομα του «αντιρατσισμού» περί του οποίου δεν έχουν σαφή άποψη. Επειδή, λοιπόν, είναι αδιάβαστοι έκρινα σκόπιμο να τους παραθέσω τούτο το γεγονός όπως το βίωσε ο Άρης Βελουχιώτης, όταν ξεκίνησε να οργανώσει το αντάρτικο με τρείς αντάρτες σε κάποιο ορεινό χωριό της Ευρυτανίας και ακριβέστερα σε μια καλύβα. Ήταν η 7 Ιουνίου 1942 και πριν μπει στη Δομνίτσα, είχε ζητήσει από το δάσκαλο Παπανικολάου την Ελληνική σημαία του Σχολείου. Έτσι λοιπόν «με την Ελληνική σημαία μπροστά, ένα τμήμα οπλοφόρων, με επικεφαλής τον Άρη, μπαίνει ορμητικά στο χωριό τραγουδώντας το «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά»». Εκεί ο, Άρης, στους χωριάτες, συστήνεται, ως «ταγματάρχης πυροβολικού Άρης Βελουχιώτης». Όπως βλέπουμε το ξεκίνημα της φωτιάς το έκανε ο Άρης με εντελώς Ελληνικά σύμβολα: α. Με αναπεπταμένη τη σημαία των Ελλήνων, β. Με το δημοτικό άσμα του ’21 και όχι της τρίτης Διεθνούς, γ. Με την «Παράνομη» χρήση του βαθμού Έλληνος αξιωματικού(Το περιστατικό αυτό το καταγράφει ο βιογράφος του Διονύσης Χαριτόπουλος στο έργο του: «Άρης:  ο αρχηγός των ατάκτων, εκδ. «Έξαντας», Αθήνα 1997, σελ. 97-98). Να σημειώσω ότι το ίδιο έκανε και ο Ν. Ζέρβας. Όταν βγήκε στο βουνό η πρώτη του φροντίδα ήταν να ζητήσει από τον συναγωνιστή του στην Αθήνα Ηρακλή Πετιμεζά «μια ελληνική σημαία». 

Τώρα, … προοδευτικοί της Αριστεράς και … προοδευτικοί της Δεξιάς την

Η θυσία του Κυβερνήτη

του Ελευθέριου Δικαίου

 Ήταν Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831 και ώρα 06:45 τα χαράματα, όταν ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας και θεμελιωτής του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, Ιωάννης Καποδίστριας (εφεξής: Ι.Κ.), δολοφονούνταν στο Ναύπλιο, λίγο πριν διαβεί την πόρτα της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα, πολιούχου της γενέτειράς του νήσου Κέρκυρας. Εκεί κατευθυνόταν από όρθρου βαθέος για να λειτουργηθεί κατά την πάγια συνήθειά του. Εκεί του έστησαν άνανδρο καρτέρι οι επίδοξοι δολοφόνοι του Κων/νος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, αδελφός και γιός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη αντίστοιχα, του γενναίου Μανιάτη οπλαρχηγού κατά τον εθνοαπελευθρωτικό αγώνα και εν συνεχεία κύριου υποστηρικτή του λεγόμενου γαλλικού κόμματος. Αφού υποκριτικά τον χαιρέτησαν έξω από την είσοδο της εκκλησίας, λίγο αργότερα σε συνθήκες αιφνιδιασμού ο μεν Κων/νος τον πυροβόλησε πισώπλατα στην πίσω δεξιά πλευρά του κεφαλιού, ο δε Γεώργιος έμπηξε με δύναμη το μαχαίρι του στη δεξιά πλευρά της κοιλίας του. Ο θάνατος του Ι.Κ. υπήρξε ακαριαίος. Συνεργοί στη δολοφονία ενδεχομένως να ήταν και οι φρουροί που είχαν αναλάβει την επιτήρηση των δύο Μαυρομιχαλαίων, ο Ι. Καραγιάννης και ο Α. Γεωργίου, καθώς οι δύο Μαυρομιχαλαίοι είχαν προ καιρού τεθεί σε καθεστώς επιτήρησης ως ύποπτοι συνωμοσίας.* Είναι αξιοσημείωτο πάντως ότι οι φρουροί επιτήρησης έμειναν τελικά ατιμώρητοι. Στη συμπλοκή που ακολούθησε αμέσως μετά την εκτέλεση του Ι.Κ. ο Κων/νος Μαυρομιχάλης πυροβολήθηκε και τραυματίστηκε

«Οι εκκλήσεις της Μέρκελ προκαλούν οργή στη Μεσόγειο»

Του Γιώργου Δέλαστικ

Οξυδερκές ήταν στις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις του το πρωτοσέλιδο άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ντι Τσάιτ» της γερμανικής σοδιαλδημοκρατικής διανόησης, το οποίο αναφερόταν στη δομική κρίση της ΕΕ. «Εξι χρόνια σωτηρίας και αυξάνεται ο κίνδυνος στο τέλος κανένας πλέον να μη γνωρίζει τι ακριβώς σώζουμε!» επισημαίνει προσφυώς ο αρθρογράφος Ούβε Ζαν Χόιζερ. «Ταυτόχρονα, οι εκκλήσεις της Μέρκελ προκαλούν στη Μεσόγειο μάλλον οργή παρά ένταση των προσπαθειών» υπογραμμίζει. Τονίζει χωρίς περιστροφές τι φταίει για τις κακές σχέσεις μεταξύ όλων των κρατών, των κυβερνήσεων και των λαών της ΕΕ: «Το ευρώ είναι τώρα η αιτία της διχόνοιας»! Ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης διανοούμενος δεν έχει κανέναν λόγο να ισχυρίζεται ότι «όλα πάνε καλά στην ΕΕ», ότι... «η ανάπτυξη καλπάζει» και όλα αυτά τα ανόητα κλισέ. Δεν δείχνει επίσης να διακατέχεται από την κραυγαλέα υπεροψία των Γερμανών, αν και βεβαίως αδυνατεί να αντιληφθεί πόσο υποφέρουν οι λαοί των νοτιοευρωπαϊκών χωρών.

Ως εκ τούτου αυτά που προτείνει δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ποτέ, ακόμη και αν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, το γνωστό και στη χώρα μας με το γερμανικό ακρωνύμιο SPD, σχημάτιζε ποτέ μονοκομματική κυβέρνηση. «Η Ευρώπη δίνει μια αξιοθρήνητη εικόνα. Ακριβέστερα, μια εικόνα όπου ο ένας οικτίρει τον άλλον» γράφει και εξηγεί τι εννοεί: «Ο Βορράς (σ.σ. της ΕΕ) έχει την άποψη ότι έχει κάνει τα πάντα για τον Νότο, όμως η Γαλλία, η Ιταλία και οι υπόλοιποι αρνούνται μέχρι τώρα τις σκληρές μεταρρυθμίσεις. Στον Νότο έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι αντιστέκονται σε μια Ευρώπη των Γερμανών, οι οποίοι επιθυμούν μόνο θυσίες». Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι «έξι χρόνια μετά το τέλος της Λίμαν Μπράδερς και τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης δημόσιου χρέους, η ευρωπαϊκή οικονομία συνεχίζει να παραμένει ακόμα αδύναμη...

Χρόνο με τον χρόνο οι χώρες (σ.σ. της ΕΕ) παζαρεύουν μόνο για το ποιος θα

Ο «Ισλαμικός Χειμώνας» και η σύγκρουση των πολιτισμών

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Το καλοκαίρι του 1993, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, Σάμιουελ Χάντινγκτον, παρουσίασε, με ένα άρθρο στο περιοδικόForeign Affairs, την άποψη του σχετικά με τον μέλλον των διεθνών σχέσεων και τον επαναπροσδιορισμό της παγκόσμιας τάξης στην εποχή μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, την παρουσίασε ολοκληρωμένη στο βιβλίο του «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών» (The Clash of Civilizations). Έκτοτε, η άποψη αυτή υπήρξε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στο επιστημονικό πεδίο των διεθνών σχέσεων.

Αφετηρία της άποψης του Χάντινγκτον είναι ότι ο κόσμος έχει νόημα μόνο ως πεδίο συγκρούσεων γιατί η «φυσική αρμονία» αποτελεί επικίνδυνο όραμα και τα κενά εξουσίας αναπόφευκτα πληρούνται απ’ αυτούς που διαθέτουν τα μέσα, τη θέληση, την ταχύτητα και την κατάλληλη ηγεσία. Το κεντρικό σημείο της άποψης Χάντινγκτον είναι ότι τα γεωπολιτικά ρήγματα μεταξύ πολιτισμών αντικαθιστούν τα πολιτικά και ιδεολογικά σύνορα του Ψυχρού Πολέμου, ως έναυσμα κρίσεων. Για τον Χάντινγκτον, ο κόσμος είναι ένα σύνολο σεισμικών ζωνών στις οποίες «πολιτισμικές περιοχές» συγκρούονται με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα σεισμικής δράσης, για να καταλήξει με την πρόβλεψη ότι «…ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος, αν συμβεί, θα είναι πόλεμος μεταξύ πολιτισμών».

Πολλοί έσπευσαν, τη δεκαετία του 1990 να χαρακτηρίσουν την άποψη του

Δικαστική απόφαση-βόμβα: Οι Γερμανοί της Hochtief του "Ελ.Βενιζέλος" ο μεγαλύτερος φοροφυγάς στην Ελλάδα

Με μία απόφαση-βόμβα το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών δικαιώνει το Ελληνικό Δημόσιο στην πολύχρονη δικαστική διαμάχη του με τη γερμανική εταιρεία Hochtief για το σκάνδαλο της παρακράτησης ΦΠΑ και την αναδεικνύει στο μεγαλύτερο φοροφυγά της Ελλάδας. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για τις ελληνικές αρχές να διεκδικήσουν άμεσα έως και 600 εκατ. ευρώ για τον ΦΠΑ που επί 20 χρόνια δεν απέδιδε στο Δημόσιο για τη λειτουργία του «Ελ. Βενιζέλος», το οποίο κατασκεύασε και διαχειριζόταν η θυγατρική εταιρεία εκμετάλλευσης αεροδρομίων στην Ευρώπη.

Οι Γερμανοί αποχώρησαν από το "Ελευθέριος Βενιζέλος" πουλώντας το μερίδιο του σε Καναδικό Fund με τις πλάτες Παπακωνσταντίνου και μετέπειτα του Στουρνάρα. Προσέφυγαν μάλιστα στα Βρετανικά δικαστήρια για να κρύψουν το κολοσσιαίο χρέος έναντι του Ελληνικού δημοσίου.

Η απόφαση της Ελληνικής δικαιοσύνης όμως, όχι μόνον αναγνωρίζει το έγκλημα της γερμανικής εταιρείας, αλλά νομιμοποιεί και τα πρόστιμα που θα επιβάλλουν οι φορολογικές αρχές πέραν του χρέους των 600 εκ. Ευρώ. Ένα προσδοκώμενο έσοδο που θα φτάσει τις αναμενόμενες εισπράξεις από την φοροεπιδρομή στον Έλληνα πολίτη μέσω του ΕΝΦΙΑ!

Η δικαστική απόφαση, κατά πολλούς, καθιστά πλέον τον γερμανικό κολοσσό τον μεγαλύτερο «εν ενεργεία» μεγαλοοφειλέτη και φοροφυγά στη χώρα μας. Μαζί με άλλες οικονομικές οφειλές της (σε ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ κ.λπ.) η συνολική οφειλή της Hochtief μπορεί να αγγίξει και το 1 δισ. ευρώ.

Ποιος είσαι και που είσαι τώρα «οικονομικέ δολοφόνε» Μιχάλη Σαρρή;

Σχόλιο Σ.Ο.: Όταν περνά ο καιρός και μερικά δημόσια πρόσωπα παύουν να είναι δημόσια αφού αποσύρονται μεθοδικά στις σκιές για να εξαγνιστούν (όπως νομίζουν), έτσι και η μορφή τους δεν εμφανίζεται σε καθημερινή βάση πλέον στις εφημερίδες και στους τηλεοπτικούς δέκτες. Τις πλείστες φορές οι πολίτες πέφτουν στην παγίδα, εστιάζουν την προσοχή τους εκεί που θέλουν τα ΜΜΕ και έτσι ξεχνούν τις ευθύνες που αναλογούν σε αυτά τα δημόσια πρόσωπα. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Οι πολίτες οφείλουν να θυμούνται. Διότι το ίδιο έγινε και με τον Μιχάλη Σαρρή, ένα από τους «φυσικούς αυτουργούς» του χρηματοπιστωτικού πραξικοπήματος του 2013 που έφερε στην Κύπρο την Τρόικα και όλα όσα επακολούθησαν. Αφού έλαβε βεβαίως την σκυτάλη από τον ομογάλακτό του Βάσο Σιαρλή [SigmaLive 27/02/2013], “golden boy” της Τράπεζας Κύπρου και το νεοφιλελεύθερο χέρι της “μαρξιστικής” κυβέρνησης Χριστόφια [Πολίτης 25/11/2013, Σημερινή 24/09/2012]. Από τα μέτρα της Τρόικας στην φτωχοποίηση, από την φτωχοποίηση στην απελπισία και στις δολοφονικές αυτοκτονίες, και μέσω αυτής της δικαιολογίας φτάσαμε μέχρι και στην παρανοϊκή απαίτηση για τον εθνικά θανάσιμο αφοπλισμό των εφέδρων.

Δείτε πόσο μακριά στην υλοποίηση των τουρκικών στόχων πλησιάζουμε: Ο Αβέρωφ Νεοφύτου συζητά πλέον ανοικτά για αγωγό προς την Τουρκία [στην παρουσίαση του βιβλίου του Μακάριου Δρουσιώτη -βεβαίως!- στις 07/07/2014 στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου], κάτι που από αυτές εδώ τις στήλεςξεκινήσαμε να το φωνάζουμε σε ανύποπτο χρόνο και συνεχίσαμε να το πράττουμε για μήνες. Οι διάφοροι καλοθελητές και πολιτικά ανώριμοι (αν όχι ηλίθιοι) μας χαρακτήριζαν “συνωμοσιολόγους” και υπερβολικούς για αυτές μας τις ανησυχίες. Ορίστε τώρα, ο Αβέρωφ το παραδέχεται -ξανά- ανοιχτά και κανένας δεν εξεγείρεται. Τα σχέδια, είναι φανερό, υπήρχαν και συζητούνταν από πριν, αλλά καταλύτης για την υλοποίησή τους ήταν η υπαγωγή μας στο Μνημόνιο. Κάποιοι θέλουν πάση θυσία να καταστρέψουν την οικονομική ευρωστία της Κύπρου, για να περάσουν πιο εύκολα τα σχέδια ξένων κέντρων αποφάσεων. Το 2004 αυτός ο παράγοντας ήταν υπέρ των Ελλήνων

«Η απόλυτη ταύτιση ιδεών βρίσκει κανείς μόνο στα νεκροταφεία»

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

(Φράση του Στάλιν, που γράφτηκε, στις 22 Απριλίου 1912 και αναφέρεται από τον γνωστό ιστορικό Σ. Καργάκο, στο άρθρο του («Εστί», της 6 Ιουνίου 2014).

Προηγήθηκε ο Κ. Μαρξ  που είπε ότι: «Η απόλυτη ομοφωνία σημαίνει πειθαρχία πτωμάτων» (βλ. το άρθρο μου: «Η αξία της κριτικής στα κόμματα», στην «Ελευθεροτυπία», της 26-2-1992). Όμως άλλο τα ωραία λόγια και εντελώς άλλη η τρέχουσα κομματική και πολιτική ζωή, η οποίααπαγορεύει στον Έλληνα βουλευτή να ψηφίζει ελεύθερα και κατά συνείδηση όπως επιτάσσει ρητά το άρθρο 60 του συντάγματος.

Πόσο δίκαιο είχε ο Γερμανός διανοητής Γκαίτε που έγραφε στον περίφημο «Φάουστ»: «Γκρίζα είναι φίλε μου κάθε θεωρία και πράσινο δένδρο είναι μόνο το πράσινο δένδρο της ζωής».

Καταλήγοντας προσθέτω, ως προς τον Στάλιν, στις τρεις δεκαετίες της παντοκρατορίας του, ξεπάτωσε στελέχη και στελέχη που είχαν αντίθετη άποψη.

Άφησαν εποχή στα δικαστικά χρονικά οι διαβόητες «δίκες της Μόσχας» που προπολεμικά σημαδεύτηκαν από τις απάνθρωπες ομολογίες.

Σκοπιανό κανάλι: Έλληνας καθηγητής (δημιουργός του ντοκυμαντέρ 1821 στο ΣΚΑΙ)σπάει το μύθο της προέλευσης των Ελλήνων από την αρχαία Ελλάδα

Σεπτέμβριος 28, 2014. βίντεο.

Ο καθηγητής της ιστορίας, ο οποίος ήταν και σύμβουλος σε ντοκιμαντέρ που πρόβαλε το  (σλαβικό) Κανάλ 5, λέει ότι ο βασιλιάς Όθων και ο πατέρας του, ήταν λάτρης της Ελλάδας, και έχτισε το Μόναχο παραδειγματισμένος από  την αρχαία Ελλάδα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του νέου κράτους.

Βέβαια, εξαρτάται από τι εννοούμε με τον όρο ‘σύγχρονη Ελλάδα’. Η σύγχρονη Ελλάδα είναι μια διαδικασία που αρχίζει με τη δημιουργία μιας νεοελληνικής ευαισθητοποίησης.

Αυτό υπήρχε, ίσως, κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά στην πραγματικότητα, μετά τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό το 1879, αποκτά νέα χαρακτηριστικά. 

Κερδήθηκε η έννοια του πολίτη που ζει σε μια χώρα πολιτών που έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Από εκεί, αρχίζει σταδιακά, να κινείται (η ιδέα) προς το κράτος. Αυτό το κράτος ιδρύθηκε το 1830, όταν ο Όθωνας έρχεται ως ο πρώτος βασιλιάς, συνεχίζοντας  τις πρώτες συστηματικές προσπάθειες που προηγήθηκαν από το 1828 με τον Καποδίστρια για την ίδρυση ενός κράτους, όπως είπε ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης που είναι καθηγητής ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, επισημαίνει το Κανάλ 5 των Σκοπίων και συνεχίζει:

Πολλοί πιστεύουν ότι μετά από 4 αιώνες της κυριαρχίας των Οθωμανών, δεν

Η τιμή των βουλευτών και η Αποστασία

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Εχουν τιμή οι βουλευτές; Εξαρτάται. Και πόσο πιάνουν. Και αυτό εξαρτάται. Οσο πλησιάζουμε στην προεδρική εκλογή, το χρηματιστήριο των ψήφων των 180 ή των 121 θα ανεβοκατεβαίνει.

Θα έχει τα limit up και τα limit down. Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν άρχισε να αχνοφαίνεται στις δημοσκοπήσεις το καθαρό προβάδισμά του, έσπευσε να καταγγείλει εκ των προτέρων ότι θα εξαγοραστούν ψήφοι βουλευτών. Σωστή τακτική καθώς έτσι ενοχοποιείται οποιοσδήποτε βουλευτής θελήσει να ασκήσει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά του, με τρόπο όμως που δεν θα αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ετσι, αν κάποιος από τους ανεξάρτητους ή από τους βουλευτές μη κυβερνητικού κόμματος τολμήσει να διαφοροποιηθεί και να ψηφίσει έναν, έστω και άριστο, υποψήφιο, θα είναι «προδότης» και θα πεταχτεί στο πυρ το εξώτερον με τη ρετσινιά ότι μπορεί και να πήρε καμιά βαλίτσα με ευρώ.

Καθώς κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, διέφυγε της προσοχής ότι το ίδιο συμβαίνει και στην αντίθετη περίπτωση.

Πώς θα χαρακτηριστεί εκείνος ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ή της ΔΗΜΑΡ, που, ακόμη κι

Η Αυτοκρατορία «Γιουλέν» στην Αλβανία

Για την ώρα «Παράλληλη Δομή» (Η Κίνηση Γιουλέν) από άποψη επηρεασμού, στην δεύτερη θέση είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στην Τρίτη θέση είναι τα Σκόπια.

Η αλήθεια είναι πως για το ποια είναι δεύτερη και ποια τρίτη δεν είμαι και πολύ σίγουρος, αλλά ότι η Αλβανία πιάνει την πρώτη θέση, είμαι πολύ σίγουρος.

Η παράλληλη δομή έχει κατέβει για πρώτη φορά στην Αλβανία το έτος 1993, απλώνοντας την επιρροή της στις ευρύτερες μάζες , πρώτα μέσο των διάφορων μορφών εκπαίδευσης. Αμέσως μετά επηρέασε την οικονομία. Ιδιαίτερα στο πεδίο του τουρισμού και τηλεπικοινωνίας έχει αναπτύξει μία συνεπή επεκτατική πολιτική .

Τα διάφορα σχολεία Μεντρεσέ στην Καβάγια, Ελμπασάν, Τίρανα, Κορυτσά και Μπεράτιο είναι παρόμοια με τα σχολεία «ιμάμ-χατίπ» στην Τουρκία, που κάποτε ήταν υπό την διοίκηση των αράβων και στα σχολεία αυτά η εκπαίδευση παρέχονταν δωρεάν. Αλλά με την πτώση των διδύμων πύργων το 2001, αυτά τα σχολεία βίωναν δυσκολίες οικονομικές και διοικητές, για το λόγο αυτό διαχειρίζονταν από τις παράλληλες δομές της κίνησης «Γιουλέν». Το πρώτο πράγμα που έκαναν αυτοί οι μεντρεσέδες ήταν από το σύστημα δωρεάν μόρφωσης να μετατραπούν σε σχολεία με πληρωμή, και έπειτα τα θρησκευτικά μαθήματα να μειωθούν σε τέτοιο βαθμό που να γίνονται μόνο τρεις φορές την εβδομάδα.

Εκτός από τους μεντρεσέδες, υπό την προστασία του οργανισμού περιλαμβάνονται.

Επισκόπηση τουρκοκυπριακού Τύπου

Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που διοργανώνουν οι εσπεριδοκαλλιεργητές στην κατεχόμενη Μόρφου, η πορεία για τη στήριξη των καρδιοπαθών με σύνθημα “Αγαπάμε την καρδιά μας. Περπατάμε μαζί για ένα υγιές μέλλον”, η πρωτοβουλία μερικών δασκάλων να διδάξουν, εθελοντικά, στο δημοτικό σχολείο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο και η παράνομη επίσκεψη που πραγματοποιεί στα κατεχόμενα ο πρώην Τούρκος Πρόεδρος Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ είναι μερικά από τα θέματα στα σημερινά πρωτοσέλιδα των πέντε τουρκοκυπριακών εφημερίδων.

Η εφημερίδα «Αφρίκα» (Αφρική), με τίτλο “Εξαπατηθήκαμε”, αναφέρεται στην υπόθεση της εταιρείας “Εργοληπτική Μπουλούκ”, η οποία πριν από τέσσερα χρόνια με ψευδή στοιχεία εξαπάτησε πολίτες για πώληση σπιτιών. Αναφέρεται ότι το θέμα άρχισε να παίρνει διαστάσεις αφού οι εξαπατηθέντες αγοραστές δημιουργούν το δικό τους σύνδεσμο με σκοπό να απαιτήσουν δικαιοσύνη.  Αλλού γράφει για τη συνάντηση που είχαν στη Νέα Υόρκη ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ντερβίς Έρογλου και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Έρογλου υπέβαλε πρόταση για τριμερή διάσκεψη στη Γενεύη και η εφημερίδα διερωτάται σε τι αποσκοπεί η πρόταση Έρογλου. Αλλού αναφέρεται στη μη επαρκή προστασία των ακτών της Κύπρου και γράφει ότι θα πρέπει να υπάρχει περισσότερη επιτήρηση των ακτών.

Η εφημερίδα «Χαλκίν Σεσί» (Φωνή του λαού), με τίτλο “Δεν θα δώσω ψήφο εμπιστοσύνης στην `κυβέρνηση`” γράφει ότι σε δηλώσεις του ο ΓΓ του Δημοκρατικού Κόμματος, Χασάν Τατσόι, είπε ότι το “συγκυβερνών” ΔΚ έχει χάσει την εμπιστοσύνη του προς το “κυβερνών” κόμμα, Ρεπουμπλικανικό

Ο φάλτσος μαέστρος της πανηγύρεως του ΟΗΕ

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

Η Γ. Συνέλευση, τα κράτη σε «Group Therapy» και το «άγουρο δίκαιο»

Το «άγιο φως» του ΓΓ Μπαν Κι Μουν, και το ορφανό κυπριακό πρόβλημα στη σκιά της ISIS, το δίκαιο και η σημασία της ισχύος στις διεθνείς σχέσεις

ΠΛΑΝΕΣ και πραγματικότητα για τον ρόλο του ΓΓ του ΟΗΕ στο Κυπριακό και διεθνώς

Η Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ην. Εθνών πραγματοποιείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Και κάθε φορά γίνεται προσπάθεια να πεισθεί η κοινή γνώμη για την αναπτέρωση των διαδικασιών λύσης του Κυπριακού που είναι, όπως παραδέχονται οι πάντες, βαλτωμένες. Βεβαίως, τα πράγματα θα πρέπει να τεθούν στις ορθές τους βάσεις. Ο ΟΗΕ είναι χώρος όπου καταγράφονται οι αρχές δικαίου. Όμως, δεν απονέμει δικαιοσύνη παρά μόνο όταν τα εθνικά συμφέροντα των παραπονουμένων ταυτίζονται ή συγκλίνουν με εκείνα των Μεγάλων Δυνάμεων και δη εκείνων του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Το ξεθώριασμα

Όσο δε, για τη Γενική Συνέλευση, δεν έχει καμιά ισχύ. Οι όποιες αποφάσεις της δεν έχουν καμιά δεσμευτικότητα, εκτός και αν μετατραπούν σε πολυεθνική δύναμη δράσης εντός ή εκτός του ΝΑΤΟ. Χωρίς υπερβολή, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα ήταν δυνατό να χαρακτηριστεί ως ένα πολιτικό πανηγύρι των εθνών!

Μάλιστα, η προσπάθεια που είχε γίνει τη δεκαετία του ΄70 από τις Αδέσμευτες κυρίως χώρες γι' αναβάθμιση του ρόλου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, προκειμένου να έχουν οι αποφάσεις της δεσμευτικό χαρακτήρα, απέτυχε. Πλακώθηκε από τα συντρίμμια της πτώσης του κομμουνιστικού μπλοκ, που έφερε και τη διάλυση των Αδεσμεύτων.

Η όλη δε προσπάθεια έμεινε στην ιστορία ως το «άγουρο δίκαιο». Δηλαδή το δίκαιο που προφανώς δεν ωρίμασε ποτέ. Παλαιότερα, λοιπόν, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε περισσότερη αίγλη και προοπτική. Τώρα έχει ξεθωριάσει. Συνεπώς, εκείνο το οποίο έχει σημασία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το παρασκήνιο που μπορεί να εξελιχθεί πριν από τη Σύνοδο, ώστε κατά τη διάρκειά της να ανακοινωθούν πρωτοβουλίες, που θα έχουν τη σφραγίδα

Και με... φέριμποτ της γραμμής προωθούν τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος 

Θα το περιμέναμε και αυτό να συμβεί! Ένα σοβαρό επεισόδιο που συνέβη πριν από λίγες μέρες και που εκ των υστέρων αποκάλυψε η τουρκική εφημερίδα Aksam, στο κυριακάτικό της φύλο, δείχνει το πόσο μπορεί να έχει προχωρήσει η προώθηση των εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στην χώρα μας, που τώρα μπορεί να γίνεται ακόμα και με… τα φεριμπότ των γραμμών μικρασιατικών ακτών- ελληνικά νησιά!!!

Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα, το τουρκικό φεριμπότ με την ονομασία, Büyük Hizir Reis, που εκτελεί δρομολόγια από το τουρκικό θέρετρο του Μποντρούμ (έχουμε γράψει σε προηγούμενα άρθρα μας ότι το θέρετρο του Μποντρούμ είναι κομβικό σημείο συγκέντρωσης μουσουλμάνων λαθρομεταναστών από τους Τούρκους για να τους προωθήσουν στη συνέχεια στην χώρα μας φυσικά με το… αζημίωτο), στην ελληνική νήσο Κω, κυριολεκτικά μπλοκαρίστηκε από τις ελληνικές αρχές γιατί υπήρχαν πληροφορίες ότι μετέφερε μουσουλμάνους λαθρομετανάστες

3ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ

Ο Θουκυδίδης και η μάχη της Αμφίπολης (422-421 π.χ.) Τα ταφικά ευρήματα της Αμφίπολης

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Εν όψει των εικασιών και των σχολίων που γίνονται γύρω από το τι κρύβει το αποκαλυφθέν ταφικό μνημείο στο οποίο συνεχίζονται οι ανασκαφές, καταθέτω τούτο το ιστορικό ενδεχόμενο: Το δέκατο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, Πελοποννήσιοι και Αθηναίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι στην Αμφίπολη πολεμώντες λυσσαλέα. Αρχηγός των πελοποννησίων ο στρατηγός Βρασίδας με αντίπαλο τον Αθηναίο Κλέωνα. Τις σκληρές μάχες καταγράφει ο Θουκυδίδης στο «Πέμπτο Βιβλίο», 10-11. «Ο Βρασίδας πληγωθείς μετεφέρθη ασφαλώς εκ του πεδίου της μάχηςεντός της πόλεως… Ετάφη εντός της πόλεως απέναντι της σημερινής αγοράς (σ.σ. ερώτημα: που βρίσκεται αυτή η αγορά;). Εις τον νεκρόν αυτού επεδόθησαν δημοτελείς τιμαί και όλος ο συμμαχικός στρατός ηκολούθησε ένοπλος την ταφήν. Οι Αμφιπολίται περιέβαλαν το μνήμα του δια κιγκλιδωμάτων και μέχρι σήμερον (σ.σ. που ο Θ. γράφεις την Ιστορία του) προσφέρουν θυσίας εις αυτόν ως εις ήρωα και εγκατέστησαν προς τιμήν του αγώνας και ιεράς κατ’ έτος τελετάς. Ανέθεσαν επίσης εις αυτόν την πόλιν των, ανακηρύξαντες αυτόν ιδρυτήν αυτής… Απέδωκαν (οι Αμφιπολίται) εις τους Αθηναίους τους νεκρούς των ανελθώντας εις εξακοσίους….»

Συνεχίζοντας ο Θουκυδίδης, γράφει στο 16: «Αλλά μετά την νέαν, ήτταν την οποία οι Αθηναίου έπαθαν εις την Αμφίπολιν, και τον θάνατο του Κλέωνος και του Βρασίδα, οι οποίοι προπάντων αντέπραττον κατά της ειρήνης» (τα παραθέματα αρύομαι από τη μετάφραση του έργου του Θουκυδίδη από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την έκδοσή του από τα «Πολιτικά Θέματα» του Κώστα Κύρκου, σελ. 215-217).

Ως προς το που τάφηκε ο Κλέων, ο περίφημος δημαγωγός, δεν κάνει λόγο ο Θουκυδίδης. Ερώτημα: Μήπως στον τάφο που τώρα αποκαλύπτεται βρίσκεται ο Βρασίδας, ο Κλέων και οι Αμφιπολίτες στρατιώτες που σκοτώθηκαν εκεί;» 

Παράκληση: Όποιος μπορεί να στείλει τούτο το κείμενο στους αρμοδίους.

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΟΜΕΝΗ ΚΑΡΠΑΣΙΑ

Ξεκίνησε η πρώτη φάση του μεγάλου έργου για την συντήρηση της ιστορικής Μονής του Αποστόλου Ανδρέα, στην Καρπασία. Το έργο αρχίζει από τον ναό, ο οποίος είναι κτίσμα του 1867. Εργάτες περιέφραξαν τον χώρο της Μονής για να μην υπάρχει πρόσβαση από τον κόσμο στο διάστημα των εργασιών. Από τον ναό αφαιρέθηκαν, εκτός από το τέμπλο, ιερά σκεύη και οι εικόνες, και έξω από την περίφραξη δημιουργήθηκε παρεκκλήσιο . Επίσης, διαμορφώθηκαν γραφεία για αρχιτέκτονες , εργολάβους και δωμάτια για την διαμονή των εργατών. ΦΩΤΟ: Α. ΒΙΚΕΤΟΣ.

Η ανακοίνωση του ΥΠΕξ για τις δηλώσεις των Σκοπιανών για το όνομα - Πόποσκι μετά τη συνάντηση με Βενιζέλο: Δεν υπάρχει ενδιαφέρον από την Ελλάδα...

Ανακοίνωση-απάντηση εξέδωσε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, μετά από δημοσιεύματα στα σκοπιανά ΜΜΕ, που θέλουν τον υπ. Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, κ. Πόποσκι να δηλώνει μετά τη συνάντηση που είχε στη Νέα Υόρκη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ότι η ελληνική πλευρά «δεν θεωρεί προτεραιότητα της τη λύση του θέματος της ονομασίας».

 

«Ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε στον κ. Πόποσκι τις δημόσια γνωστές και καθαρές θέσεις της ελληνικής πλευράς που μετέχει ενεργά, υπεύθυνα και καλόπιστα στις συζητήσεις υπό την διεύθυνση του προσωπικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του OHE, Μάθιου Νίμιτς»,αναφέρει η ανακοίνωση και προσθέτει ότι ο κ. Βενιζέλος επεσήμανε ότι ο κ. Νίμιτς αναμένει, από τον εκπρόσωπο της ΠΓΔΜ στις συζητήσεις αυτές, να επιβεβαιώσει ημερομηνίες κατάλληλες για την επόμενη συνάντηση στη Νέα Υόρκη, καθώς ο έλληνας πρέσβης κ. Βασιλάκης έχει ήδη αποδεχθεί τις αρχικά προταθείσες από τον κ. Νίμιτς τις ημερομηνίες του Οκτωβρίου.

 

«Ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε ότι η Ελλάδα έχει κάνει ήδη πολύ σημαντικά

«Μπλε Ακελικοί» δοξάζουν τον «Μπλε Χριστόφια»

‘Εμπροσθοφύλακας’

Σε αυτή την τοποθέτηση δεν θα ασχοληθούμε με τις ηγεσίες των διζωνικών κομμάτων ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, αλλά με μια μερίδα των αποχαυνωμένων και φανατισμένων οπαδών τους (προσέξτε, “οπαδών” και όχι απλών ψηφοφόρων). Στην Κύπρο οι οπαδοί όλων των υπολοίπων κομμάτων πολύ συχνά –κάποτε αστειευόμενοι, αλλά τις περισσότερες φορές σοβαρομιλώντας– αποκαλούν τους οπαδούς του ΑΚΕΛ “αρνιά” και τους επιπλήττουν πως ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του κόμματος, χωρίς δεύτερη σκέψη. “Πρωτοπόροι” βέβαια σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς δεν είναι άλλοι από τους Συναγερμικούς. Βλέπετε, λατρεύουν και οι δύο αυτό τον ποδοσφαιρικού τύπου ψευτοκαυγά, παρά το ότι τα κόμματα τους συμφωνούν σε όλα, από το Μνημόνιο (που μαζί το έφεραν) μέχρι και την Διζωνική Διχοτόμηση. Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, η αλήθεια είναι πως αυτό επιτάσσει από τους ΑΚΕΛικούς η “συλλογική σοφία” του Μαρξισμού-Λενινισμού (όπως αυτοί νομίζουν πως τον πρεσβεύουν), και οι ίδιοι πολλές φορές δεν κάνουν πολλά για να αποδείξουν το αντίθετο. Τρανό παράδειγμα οι φοιτητές της Προοδευτικής, μετά το πέρας κάθε φοιτητικής εκλογικής αναμέτρησης, όπου αυτόκλητα φωνάζουν ειρωνικά, απευθυνόμενοι  στις αντίπαλες παρατάξεις «Ό,τι πει το Κόμμα! Ό,τι πει το Κόμμα!».

Το πόσο προσωπολάτρες και άρρωστα φανατισμένοι ήταν μερίδα ΑΚΕΛικών, το είδαμε περίτρανα τις μέρες, εβδομάδες και τους μήνες που ακολούθησαν την φονική έκρηξη στο Μαρί. Η προσωπολατρεία προς τον Χριστόφια έφτασε στο απροχώρητο.

Εδώ όμως θα δείξουμε και την άλλη πλευρά. Αυτήν της συναγερμικής δήθεν

Ο άγνωστος Υμηττός! Τα ιερά του Ομβρίου Διός και του Προοψίου Απόλλωνος, στον αρχαίο Δήμο Σφηττού, στο νυν Κορωπί

Ο άγνωστος Υμηττός!

Τα ιερά του Ομβρίου Διός και του Προοψίου Απόλλωνος,

στον αρχαίο Δήμο Σφηττού, στο νυν Κορωπί:

https://www.youtube.com/watch?v=cHbZC0O8pgg&feature=youtu.be

Ρεπορτάζ του Γιώργου Λεκάκη στις ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ (www.fryktories.net).

Ο Γ. Λεκάκης (www.lekakis.com) είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας (ΕΜΑΕΜ,www.emaem.org),

της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων,

και της Επιτροπής Διεκδικήσεως Κατοχικού Δανείου και Κλεμμένων Πολιτιστικών Θησαυρών.

Οι ίδιες παθογένειες για την Ελλάδα 3.000 χρόνια μετά τον Θουκυδίδη

Ο Θουκυδίδης υπήρξε αναμφισβήτητα ο πατέρας της σύγχρονης, ρεαλιστικής, πολιτικής σκέψης. Περιγράφοντας τα γεγονότα του Πελοποννησιακού Πολέμου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εξέλιξη του πολέμου αυτού επηρεάστηκε από τον φόβο, την τιμή και το ατομικό συμφέρον.

Του Marcus Alexander Templar (από ομιλία στη Νέα Υόρκη στις 28 Ιουνίου)
ΠΗΓΗ: http://www.greekamericannewsagency.com/, 8 Ιουλίου 2014
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας

Όσον αφορά τον φόβο, ο Θουκυδίδης, αναφέρει ότι ο φόβος για την ισχυροποίηση της Αθήνας οδήγησε στην Σπάρτη στον εναντίον της πόλεμο. Από την άλλη ο Περικλής, στον Επιτάφιο λόγο του, εκφωνεί το περίφημο «ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος», τιμώντας τους νεκρούς Αθηναίους του πρώτου έτους του πολέμου. Το ατομικό συμφέρον επίσης, κατά τον Θουκυδίδη, αποτέλεσε την αιτία της αθηναϊκής ήττας, καθώς το ατομικό υπερίσχυσε του γενικού συμφέροντος.

Ο Ξενοφών, ο οποίος στα «Ελληνικά» του, συνέχισε την αφήγηση του Θουκυδίδη, περιγράφει την παράδοση της Αθήνας στην Σπάρτη, το 404 π.Χ. ύστερα από 27 ολόκληρα χρόνια πολέμου. Η Αθήνα υποχρεώθηκε να γκρεμίσει τα Μακρά Τείχη, να παραδώσει τον στόλο της και την ηγεμονίας της.Κορίνθιοι και Θηβαίοι, σύμμαχοι αμφότεροι της Σπάρτης, απαίτησαν την ολοκληρωτική καταστροφή της Αθήνας , την ισοπέδωσή της και των πώληση ως σκλάβων όλων των κατοίκων της. Οι Σπαρτιάτες όμως, με μεγαθυμία, αρνήθηκαν να καταστρέψουν την πόλη που είχε σώσει την Ελλάδα στα Μηδικά.

Ο Θουκυδίδης, περιγράφει με θαυμαστή ακρίβεια τις αιτίες της αθηναϊκής ήττας, ως εξής:

1. Οι διάδοχοι του Περικλή ενήργησαν με βάσει τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και όχι το καλό της πόλης.
2. Ο Περικλής ήταν ικανός να κερδίζει τον λαό με την προσωπικότητά

Τα τζαμιά είναι επί της ουσίας η αφετηρία του Τζιχάντ!

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Την τελευταία εβδομάδα, μετά την αποκάλυψη για την ύπαρξη τζιχαντιστών στο “Ισλαμικό Κράτος” οι οποίοι στρατολογήθηκαν στην χώρα μας και συγκεκριμένα στην Αθήνα, ξαναήλθε στην επικαιρότητα το θέμα των τζαμιών που βρίσκονται σε αυτή.

Στην Αθήνα υπάρχουν περισσότεροι από 200 χώροι που λειτουργούν ως παράνομα τζαμιά, εξυπηρετώντας χιλιάδες μουσουλμάνους. Ίσως ο αριθμός τους πια να ξεπερνά και τα 300-400. Τι σημαίνει όμως αυτή η “άνθιση” των θρησκευτικών τόπων των μουσουλμάνων για την δικά μας πατρίδα, πέρα από την δυσφορία ή τα προβλήματα που οι χώροι αυτοί δημιουργούν στους γείτονές τους;

Το παράδειγμα της Βουλγαρίας!

Ο Βούλγαρος πολιτικός επιστήμονας Ντιμιτάρ Αβράμοφ, εκτιμά ότι όλη αυτή η δραστηριότητα επηρεάζει αρνητικά τόσο την ασφάλεια όσο και την δημοκρατία στη χώρα και ότι ο κίνδυνος του Ριζοσπαστικού Ισλαμισμού πρέπει να γίνει γνωστός στο λαό.«Οι προσπάθειες που γίνονται για τη διάδοση του ριζοσπαστικού Ισλάμ, δεν είναι μόνον μια επίθεση κατά της χώρας μας, αλλά και εναντίον ολόκληρης της Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποτραπεί. Χρειάζεται ενημέρωση του κοινού.

"Η συμπεριφορά των μυστικών υπηρεσιών και των κυβερνήσεων μας πρέπει να αλλάξει. Εξακολουθούν να λειτουργούν κάτω από τις παλιές κομμουνιστικές αρχές και αποτελούν κράτος εν κράτει, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε αυτές τα μέσα

Επανάληψη ενός ιστορικού ερωτήματος

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Ο Ηρακλής Πετιμεζάς, ο «Νικήτας» του ΕΔΕΣ στην Αθήνα, ο υπεύθυνος στην έκδοση του παράνομου τύπου στην Αθήνα, ο έμ

​π​

ιστος του Ν. Ζέρβα, ο άνθρωπος που χειρίστηκε χιλιάδες χρυσές λίρες των Άγγλων στην κατοχή, που διετέλεσε υπουργός στην απελευθέρωση και παραιτήθηκε διαφωνώντας με την κυβερνητική πολιτική, συγγραφέας ντοκουμενταρισμένων έργων για την «κλεπτοκρατία στην Ελλάδα» και την Εθνική Αντίσταση, έθεσε τούτο το ερώτημα στα 1991: «Εάν όλοι είναι καλοί, εάν όλοι έκαναν το σωστό τότε ποιος φταίει για τις τόσες συμφορές – που έγιναν την περίοδο αυτή;» (βλ. το έργο του: «Εθνική Αντίσταση και κοινωνική Επανάσταση. Ζέρβας και ΕΑΜ» εκδ. «Μετρον», Αθήνα 1991, σελ. 18).

Το ίδιο αμείλ

​ι

κτο ερώτημα θέτει ο γράφων εδώ και χρόνια για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος που δημιούργησαν όσοι κυβέρνησαν – και όχι μόνο – στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης: «Αν όλοι τους είναι καλοί και αν όλοι τους έκαναν αυτό που επέβαλε το συμφέρον της πατρίδας και του λαού, ΤΟΤΕ ποιος ευθύνεται για τη σημερινή πολυεπίπεδη και πολύμορφη κατάπτωση;».

Σ’αυτό το αγωνιώδες και τραγικό εθνικό ερώτημα κανένας δεν απαντά, ωσάν τα όσα έκαναν να οφείλονται στον … διάβολο.

Τέτοιος λαός τέτοιοι κυβερνήτες του αξίζουν.

Κατελήγοντας σημειώνω ότι γνώρισα τον αγωνιστή και άδολο πατριώτη Πετιμεζά στα 1992 όταν – σε βαθύ γήρας – με κάλεσε στο φτωχικό του δυάρι της οδού Τσακάλωφ, για να 

​​

εγγραφεί ως μέλος της κίνησης ενεργών πολιτώ

​​

ν, που ιδρύσαμε με τον εκδότη του περιοδικού «Πολιτικά Θέματα» Κώστα Κύρκου.

Εκεί κατέβαλε και τη συνδρομή του ως «Ενεργός Πολίτης»!

Φτωχός εν μέσω χιλιάδων χρυσών λιρών τις οποίες έδινε εκεί που έπρεπε για τον αγώνα και δεν τις έβαζε στην τσέπη!

Κάποτε κάποτε παρουσιάζονται και έντιμοι πατριώτες!

Η ωραιότερη λέξη της ελληνικής γλώσσας!

Κωστής Παλαμάς, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Κωνσταντίνος Παρθένης, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Παντελής Χορν και Σπύρος Μελάς.

του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.

«Ποία είναι η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσης;» αναρωτιόταν ο Πέτρος Χάρης (Ιωάννης Μαρμαριάδης 1902-1998) πριν από περίπου 80 χρόνια και ξεκινούσε ένα όμορφο δημοσιογραφικό παιχνίδι, δημοσιεύοντας τις απόψεις των σπουδαιότερων λογοτεχνών, δημοσιογράφων αλλά και πολιτικών της εποχής· μιας εποχής κατά την οποία κυρίως ο κόσμος των Τεχνών και των Γραμμάτων ερωτοτροπούσε με τη γλώσσα μας, επηρεασμένος σαφώς από την εθνική πολιτική και τον αστικό εκσυγχρονισμό της σχολικής γνώσης που διαμόρφωνε τη νέα ελληνική γλώσσα.

Νομοσχέδια και γλωσσο-εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από το 1913 και εντεύθεν, καθώς και το νεοφιλελληνικό γλωσσικό κίνημα που αναπτύχθηκε στο εξωτερικό –κυρίως στη Γαλλία με αιχμή την ίδρυση του Ινστιτούτου της Σορβόνης (1920) από τον Hubert Pernot (1870-1946)– έδιναν νέες διαστάσεις στην ευρεία κατανόηση και διάδοση του ελληνικού πνεύματος τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη.

Την ώρα που το παιχνίδι αυτό παιζόταν στον Τύπο της Γαλλίας, στην Ελλάδα ο Π. Χάρης, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι στον τόπο μας ακόμη και η καθημερινή γλώσσα χώριζε τους ανθρώπους σε στρατόπεδα, καλούσε τους διανοούμενους να απαντήσουν. Έτσι, ο Κωστής Παλαμάς απάντησε ότι η ωραιότερη λέξη είναι ο «δημοτικισμός», ο Γρηγόρης Ξενόπουλος έβρισκε γοητεία στη λέξη «αισιοδοξία», ο

Δεν υπάρχει πλέον ο γαλλογερμανικός άξονας που ξέραμε

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Η παταγωδώς αποτυχημένη επίσκεψη του Γάλλου πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς στο Βερολίνο και το γεγονός ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ δεν υποχώρησε σε απολύτως κανένα από τα γαλλικά αιτήματα επέτειναν το υφέρπον κλίμα εχθρότητας μεταξύ Γάλλων και Γερμανών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γαλλικός Tύπος προσπάθησε ουσιαστικά να «εξαφανίσει» την ταπείνωση της Γαλλίας. Στα ρεπορτάζ και στις αναλύσεις του, εντυπωσιακά υποβαθμισμένες για τον προσεκτικό αναγνώστη, είναι πρόδηλη η πικρία. «Η Ανγκελα Μέρκελ παραμένει ανένδοτη στην "επιχείρηση γοητεία" του Μανουέλ Βαλς» είναι ο τίτλος του περασμένου σε εσωτερικές σελίδες ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ», της κατ' εξοχήν εφημερίδας του γαλλικού κατεστημένου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και διακρατικών σχέσεων.

«Η Γερμανία δεν θα φανεί επιεικής όταν η Κομισιόν θα συζητήσει την επιβολή κυρώσεων εναντίον του Παρισιού» υπογραμμίζει άλλος τίτλος στο ίδιο ρεπορτάζ. Αναφερόμενη στα όσα είπε η Μέρκελ δημοσίως παρουσία του Γάλλου πρωθυπουργού, η «Μοντ» τα συνοψίζει ως εξής: «Με άλλα λόγια, η Μέρκελ είπε ότι η Γαλλία δεν πρέπει να υπολογίζει στη Γερμανία για να μειωθεί η ισοτιμία του ευρώ ή για να φανεί επιεικής όταν η Κομισιόν της ΕΕ, τις επόμενες εβδομάδες, θα συζητήσει για την παροχή νέας προθεσμίας ή την επιβολή κυρώσεων εναντίον του Παρισιού που για ακόμη μία φορά δεν είναι σε θέση, παρά τις ανειλημμένες υποχρεώσεις, να μειώσει το δημόσιο έλλειμμά του κάτω από το 3% του ΑΕΠ το 2015. Η Ανγκελα Μέρκελ προειδοποίησε ότι "η Γερμανία θα υποστηρίξει την Κομισιόν"». Από την άλλη πλευρά του Ρήνου, η σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ» έγραφε μεταξύ άλλων σε ένα ασυνήθιστα φιλικό πρωτοσέλιδο σχόλιο: «Η δυσπιστία και η αμοιβαία έλλειψη κατανόησης (μεταξύ Γερμανών και Γάλλων) έχουν μεγαλώσει κατά το μέτρο που τα οικονομικά επιτεύγματα των δύο χωρών αποκλίνουν ... Η διαπολιτισμική επικοινωνία εδώ και αρκετό καιρό βρίσκεται σε μαύρα χάλια ...

Οταν η Γαλλία φωνάζει για "ανάπτυξη", στη Γερμανία καταλαβαίνουν ότι καλεί σε

Πώς δουλεύει το «σύστημα»

Του Μελέτη Μελετόπουλου
Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.

 «Προτείνω γιά πρόεδρο τον Ν. Αλιβιζάτο», είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» (Κυριακή, 14 Σεπτεμβρίου) ο επικεφαλής του κόμματος «Ποτάμι». Ήταν άλλωστε η μόνη συγκεκριμένη πρόταση που έκανε. Οι άλλες ήταν του τύπου «Πληροφορικά συστήματα και διαφάνεια παντού. Όχι στο κράτος επιχειρηματίας. Δεν είμαστε κρατιστές, ούτε όμως στοχεύουμε στην αποδιοργάνωση του κράτους. Ενίσχυση του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα και των εξαγωγών.» κλπ. κλπ. Φαντάζομαι ότι ούτε η ΝΔ ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΔΗΜΑΡ ούτε κανένα κόμμα του παλιοκομματισμού δεν θα είχε απολύτως καμμία αντίρρηση στα παραπάνω. Ενδιαφέρουσα, επίσης, είναι η πλήρης απουσία οιαςδήποτε αναφοράς στην εξωτερική πολιτική και στην εθνική άμυνα. Αλλά γιά τον θώκο του προέδρου της Δημοκρατίας ο κ. Στ. Θεοδωράκης έχει συγκεκριμένη άποψη. Προτείνει τον πανεπιστημιακό κ.Αλιβιζάτο, «κορυφαίο συνταγματολόγο, κοσμοπολίτη και υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Θα θέλαμε να ακούσουμε και ένα επίθετο όπως «γνώστη και υπερασπιστή των ελληνικών εθνικών συμφερόντων», αλλά δεν πειράζει, αφού είναι «κοσμοπολίτης» καλύπτεται το θέμα…. Παρεπιμπτόντως, ο κ.Θεοδωράκης θεωρεί εξίσου καλό υποψήφιο τον κ.Μπουτάρη, που ως δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης πρότεινε την μετονομασία της λεωφόρου Μεγάλου Αλεξάνδρου σε Κεμάλ Ατατούρκ και ως δήμαρχος επιδιώκει την επαναφορά των ονομασιών που είχαν οι δρόμοι της συμπρωτεύουσας επί Τουρκοκρατίας. Λαμπρά! Ας επικεντρωθούμε στην