ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

Το άρθρο 86 του συντάγματος, θεσπίζοντας την ατιμωρησία των πολιτικών, αποτελεί τον κρουνό της διαφθοράς στην ελληνική κοινωνία

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα.


Επιχειρώντας κάποιος να χαράξει μερικές κριτικές σκέψεις γύρω από την χρόνια παθογένεια του δημόσιου βίου των Ελλήνων δεν μπορεί ν’ αποφύγει τους αυτονόητους επίσημους χαρακτηρισμούς, που κυκλοφορούν προφορικά, γραπτά και σε επίσημα κείμενα και εκθέσεις ημεδαπών και αλλοδαπών συλλογικών οργάνων. Δύο περίπου γενιές των… Ελλήνων Χριστιανών – τύφλα νάχουν οι Μουσουλμάνοι και οι Κουμφουκιανοί μπροστά μας – μεγάλωσαν με τρεις λέξεις: Διαφθορά, αρπαχτή, ατιμωρησία.Μήτρα αυτού του φαινομένου – ο χαρακτηρισμός του δεν έχει πια κανένα νόημα – ο λεγόμενος πολιτικός κόσμος που πρωταγωνιστεί σ’ αυτό το εθνικό σπορ.
Εθνοκτόνο και κοίνωνιοκτόνο απότοκο αυτού του γεγονότος η χυδαία ατιμωρησία του, η οποία θωρακίζεται από το διαβόητο άρθρο 86 του συντάγματος, το οποίο αποτελεί την κορυφαία καταισχύνη του λεγόμενου δημοκρατικού πολιτεύματος και την αιχμή της αυτοαναίρεσης και της δικαιοσύνης και της ισότητας των Ελλήνων! (Το γεγονός αυτό καυτηρίασα εδώ και μία εικοσαετία με ένα άρθρο μου που είχε ως τίτλο: «Η ποινικοποίηση της πολιτικής και το ανεύθυνο των πολιτικών» στην εφ, «Ελευθεροτυπία», της 20/10/1991. Πρβλ. και το άρθρο μου: «Η ποινικοποίηση της πολιτικής και η ασυνέπεια των πολιτικών», στα «Πολιτικά Θέματα» της 13/5/1994).
Πρόκειται για μια «ισότητα», στην οποία δεσπόζει το άρθρο 4 ορίζοντας ότι: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου».
Πρόκειται για την πιο κραυγαλέα πολιτική, κοινωνική και νομική απάτη, αφού αυτή η φράση αναιρείται από την πολιτική και νομική προστυχιά του άρθρου 86.Πρόκειται για μία παγκόσμια πρωτοτυπία, η οποία μέσα σε δύο σελίδες θεσπίζει ουσιαστικά το ακαταδίωκτο και την ατιμωρησία των κάθε λογής τρωκτικών που προστατεύονται από την κοινοβουλευτική ασυλία.Χωρίς ίχνος τσίπας, οι πατέρες του έθνους, θωράκισαν εαυτούς και αλλήλους συνταγματικά για να αποφεύγουν τον Κορυδαλλό! Γι’ αυτό και οι πόρτες του δεν άνοιξαν ποτέ γι’ αυτούς (με εξαίρεση την περίπτωση του καλαμποκιού).
Γι’ αυτό το λόγο και από τις 800 τόσες εισαγγελικές αιτήσεις για άρση της ασυλίας βουλευτών που παρανόμησαν απορρίφθηκαν από τη «δημοκρατική» ευαισθησία του «δημόσιου πτυελοδοχείου» (διάβαζε «βουλή»).Στα 35 χρόνια μεταπολιτευτικού βίου μόνο 5 εισαγγελικές αιτήσεις έγιναν δεκτές. Συγκάλυψη, συσκότιση και άρνηση πλανάται μέσα στο «Ιερό της δημοκρατίας», θυμίζοντας ανάλογες συμπεριφορές της διαβόητης Σικελικής Μαφίας στην Ιταλία όπου όμως ο γνωστός δικαστής Ντι Πιέτρο έκλεισε στη φυλακή και τον Χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό για διαφθορά!Τώρα, οι Ιταλοί δικαστές – θυμίζοντας τον δικό μας Τ. Τερτσέτη – επιχειρούν να καθίσουν στο εδώλιο τον… ταλαντούχο πρωθυπουργό Μπερλουσκόνι (ενώ οι εν Ελλάδι δικαστές πότε μιλούν για «παραπλάνηση» υπουργών για το Βατοπέδιο και πότε… αγνοούν πως δραπέτευσε το γνωστό στέλεχος της Ζήμενς, που μοίραζε λεφτά σε πολιτικούς με πιτσικαρισμένες βαλίτσες.
Συμπερασματικά: Το άρθρο 86 του συντάγματος αποτελεί τον κρουνό της ροής της διαφθοράς σ’ ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, αφού αυτή αρχίζει απ’ τα πάνω και διαχέεται στην κοινωνία.