Η εκλογή των πολιτικών αρχηγών από «παντί τω βουλομένω» είναι αντιδημοκρατικός λαϊκισμός
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Θριαμβολογούν και επαίρονται οι σοσιαλ-φιλελεύθεροι στυλοβάτες του παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια εξέλεξαν τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. «απ’ ευθείας από το λαό».θεώρησαν, μάλιστα αρκετό ή και ως μία «μορφή αμέσου δημοκρατίας»!
Ουδέν το αναληθέστερο και ουδέν το λαϊκίστηκον, γιατί τα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας, που αναγνωρίστηκαν, για πρώτη φορά, και από το άρθρο 29 του συντάγματος, του 1975 και το σημερινό, δεν είναι ένας κοινωνικός πολτός, τον οποίο μπορεί ν’ ανακατεύει όποιος θέλει και όποτε θέλει. Σύμφωνα με τον επικρατέστερο ορισμό στην επιστήμη και στη νομολογία, «ως πολιτικά κόμματα θεωρούνται ενώσεις φυσικών προσώπων που οργανώνουν την πολιτική τους δράση για να επηρεάσουν άμεσα τον σχηματισμό της πολιτικής θέλησης του λαού και οι οποίες (οργανωμένες ενώσεις) επιδιώκουν με τη συμμετοχή τους στις εκλογές και τη διαμόρφωση της κρατικής βούλησης».Πιο πέρα: «Γίνεται δεκτό ομόφωνα από επιστήμη και νομολογία ότι το πολιτικό κόμμα δεν είναι ούτε απλό άθροισμα φυσικών προσώπων ή άθροισμα ανοργάνωτων και χωρίς ενότητα βούλησης πολιτών ούτε άθροισμα μεμονωμένων ατόμων».Πιο πέρα, η δράση του κόμματος «στηρίζεται στις εξαγγελμένες αρχές και το εξαγγελμένο πρόγραμμα», γράφει ο καθηγητής Χ. Κεφάλας, από το έργο του οποίου αντλώ αυτές τις πληροφορίες: «Η νομική φύση του πολιτικού κόμματος (ανάτυπο από το περιοδικό «Ελληνική Δικαιοσύνη», τεύχος Ιουνίου-Αυγούστου 1981, σελ. 4, σελ. 6 σημ. 19 και σελ. 14).
Των πραγμάτων ούτως εχόντων θα πρέπει οι ηγεσίες των κομμάτων να τ’ αντιμετωπίζουν με περισσότερη σοβαρότητα και σεβασμό στη λειτουργία τους και την αποστολή τους.Τα κόμματα – προς τα οποία, ο γράφων όπως λειτουργούν αυτά τα χρόνια δεν τρέφει καμμία εκτίμηση – αποτελούν θεμελιώδεις φορείς της διαμόρφωσης του δημοκρατικού πολιτεύματος και ενσαρκωτές των πολιτικών και κοινωνικών τάσεων καθώς και τους τρόπους οργάνωσης της κοινωνίας.Αυτή όμως η βαρυσήμαντη αποστολή των κομμάτων εκτυλίσσεται μέσα στις αέναες οργανωμένες δράσεις και λειτουργίες τους, εντασσόμενες σε καθορισμένα από τα ίδια πλαίσια. Αυτή τους η αποστολή και δράση διέπεται από το Καταστατικό τους, το οποίο τα ίδια καταρτίζουν και με το οποίο λειτουργούν μέσα από τους κανόνες τους οποίους θεσπίζουν.Αυτοί οι κανόνες θεσπίζουν και τον τρόπο εκλογής των συλλογικών τους οργάνων και ασφαλώς του αρχηγού, ο οποίος δεν είναι δυνατό να ψηφίζεται από περαστικούς και περίεργους. Αυτό συνιστά χυδαίο λαϊκισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου