Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
«Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, ν’ αρπάζη τ΄ άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον απ’ όλα τα χρέη του...»
Αυτά ορίζει το άρθρο 35 του Συντάγματος του Ρήγα Βελεστινλή (βλ. «Τα Επαναστατικά», Αθήνα, 1994, σελ. 30).
Γράφοντας αυτά ο μέγας Εθνομάρτυρας – πριν τον κατακρεουργήσουν οι Τούρκοι – είχε υπ’ όψιν του τον λαό ως κοινωνιολογική και πολιτειολογική οντότηα και όχι τις σημερινές γονατισμένες αγελαίες μάζες των κολάκων.
Το ίδιο επιτάσσει και το σημερινό Σύνταγμα (που οι εναλλασσόμενοι καταχρα¬στές της εξουσίας μετατρέψανε σε κουρελού) στο ακροτελεύτιο άρθρο 120.
Αυτά φυσικά ισχύουν για τον αληθινό λαό, ο οποίος στην Ελλάδα των ημερών μας έγινε έντομο με τις άοκνες προσπάθειες των.. ευεργετών του! Έγραφε ο μεγάλος Γάλλος Πολιτειολόγος Σ. Μοντεσκιέ: «Κάποτε ο λαός με εκατό χιλιάδες μπράτσα ανατρέπει το παν, και άλλοτε με εκατό χιλιάδες πόδια βαδίζει σαν τα έντομα» (βλ. το έργο του: «Το πνεύμα των νόμων», εκδ. «Αναγνωστίδη», Αθήνα, χ.χ. σελ. 42).
Όσο ο δήθεν λαός θα παραμείνει γονατισμένος και θα εκλιπαρεί από τις διεφθαρμένες εξουσίες κάποια ψίχουλα, τόσο περισσότερο θα καταπιέζεται και θα «ζει» αγκαλιά με την ανεργία, την ανασφάλεια και την πείνα!
Κολασμένοι της Ελλάδας ΕΜΠΡΟΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου