Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Ζητείται Νομιμότητα και Eπιστημοσύνη...

Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...


«Υπάρχουν Δικαστές στο Βερολίνο»… Δυόμισι αιώνες μετά, όταν μεσούσης της πεφωτισμένης Δεσποτείας του Φρειδερίκου Β΄ του Μέγα (1712- 1786) της Πρωσίας, ο πρώσος χωρικός με την παροιμιώδη αυτή φράση του εξέφραζε τη βεβαιότητά του για τη Νομιμότητα στο κράτος του και παρέπεμπε στους «Φύλακες του Νόμου», παραμένει απορίας άξιο αν ο σημερινός Απλός Έλληνας Πολίτης έχει αυτήν τη βεβαιότητα και αυτήν τη δυνατότητα…
«Υπάρχουν άραγε Δικαστές στην Αθήνα;» Υπάρχουν «Φύλακες του Νόμου»; Υπάρχει Νομιμότητα στο λυκαυγές του 21ου αιώνα μ.Χ.;
Στην απορία του Απλού Έλληνα Πολίτη καλούνται νʼ απαντήσουν οι φύσει και θέσει «Φύλακες της Νομιμότητας», ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου…
Η κορυφή της Ελληνικής Δικαιοσύνης ασφαλώς και είναι αδιανόητο να επικαλεσθεί άγνοια για την παραβίαση της Νομιμότητας στην περίπτωση της κ. Θάλειας Δραγώνα, ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας και καθηγήτριας ΑΕΙ.
Δημόσια έγγραφα τα οποία ήλθαν στο φως της δημοσιότητας (βεβαίωση ΔΙΚΑΤΣΑ) πιστοποιούν ότι «Η ενδιαφερόμενη (σ.σ.: η κ. Θάλεια Δραγώνα) στερείται βασικού τίτλου σπουδών».
Η απορία του Απλού Έλληνα Πολίτη εστιάζεται εν προκειμένω όχι βεβαίως στις επιστημονικές απόψεις της κ. Δραγώνα –η ελευθερία της επιστημονικής σκέψης και των επιστημονικών απόψεων αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας– αλλά κυρίως στο ποιοι νόμοι και από ποίους παραβιάσθηκαν στη διαδικασία εκλογής της κ. Δραγώνα στο αξίωμα της καθηγήτριας Πανεπιστημίου, ενώ εστερείτο, κατά την ομολογία του ΔΙΚΑΤΣΑ, «βασικού τίτλου σπουδών»!
Οι «Φύλακες της Νομιμότητας», ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ασφαλώς και αισθάνονται το βάρος της διαδοχής ενός Αντωνίου Οικονομίδη («Ο μεγαλύτερος νομοδιδάσκαλος που πέρασε από τον ελληνικό ορίζοντα…»). Αλλά και τις υποθήκες που ενέγραψε στον τομέα της Δικαιοσύνης ο Αντώνιος Ζηλήμων…
Ο Απλός Έλληνας Πολίτης, μέτοχος της «Συλλογικής Μνήμης», γνωρίζει ότι ο Μεγάλος αυτός έλληνας Δικαστής, στην περίοδο της Ανόρθωσης του Νεοελληνικού Κράτους (1910-1914), όταν κλήθηκε να επισκεφθεί υπό την ιδιότητα του Προέδρου του Αρείου Πάγου τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο στο πρωθυπουργικό γραφείο, απάντησε:
«Ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου δεν έχει το δικαίωμα να κάνει υπηρεσιακές επισκέψεις ούτε στον κ. πρωθυπουργό. Δέχεται επισκέψεις στο γραφείο του…».
Και βεβαίως ο Μεγάλος Κρητικός, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, γιατί είχε την ευαισθησία και την αγωνία να τονώσει την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, όχι μόνο επαίνεσε τη στάση του Δικαστή, αλλά και δέχτηκε να επισκεφθεί τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου…
Άλλοι καιροί, άλλα ήθη; Ιδού η απορία του Απλού Έλληνα Πολίτη…
Και αυτά μεν ως προς τη Νομιμότητα, αλλά η Ανώτατη Παιδεία στη χώρα μας, κατά κοινή παραδοχή επαϊόντων και μη, παρουσιάζει και πρόβλημα, σε οξύτατο βαθμό, Ποιότητας…
Ο Απλός Έλληνας Πολίτης διερωτάται, ομού μετά της κ. Άννας Διαμαντοπούλου, αν τα εκάστοτε τιτιβίσματα περί μεταρρυθμίσεων (;) και αξιοκρατίας (;) έχουν εφαρμογή στα ΑΕΙ και το διδακτικό προσωπικό τους.
Ο Απλός Έλληνας Πολίτης είναι αναντίρρητο ότι σέβεται τους πανεπιστημιακούς δασκάλους. Διευκρινίζει όμως urbi et orbi ότι ο βαθμός του σεβασμού του απορρέει και μόνο από τον βαθμό Επιστημοσύνης του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ.
Απαιτεί να πληροφορηθεί από την υπουργό Παιδείας αν και σε ποιον βαθμό λειτουργεί η αξιολόγηση των πανεπιστημιακών δασκάλων… Αν και σε ποιον βαθμό εφαρμόζεται η σχετική νομοθεσία… Αν και σε ποιον βαθμό η επιστημονική αρτιότητα των πανεπιστημιακών αντικαθίσταται από τη συμμετοχή των τελευταίων σε «λέσχες» δημοσιογραφικών συγκροτημάτων και ρηχής επιφυλλιδογραφίας!
Ο Απλός Έλληνας Πολίτης την εποχή του διαδικτύου έχει την ευχέρεια, πολλώ μάλλον η υπουργός Παιδείας, να παρακολουθεί την Επιστημοσύνη των συγκεκριμένων δασκάλων…
Γνωρίζει ο Απλός Έλληνας Πολίτης ότι μια από τις βασικές κλίμακες αξιολόγησης των πανεπιστημιακών δασκάλων είναι και οι δημοσιεύσεις εργασιών σε εγκυρότατα, κατά επιστημονικούς κλάδους, διεθνή επιστημονικά περιοδικά –και όχι μόνον αυτό– αλλά και πόσοι επιστήμονες ανά την υφήλιο προσφεύγουν και επικαλούνται τις εργασίες αυτές στις δικές τους επιστημονικές έρευνες.
Η απάντηση στην εν λόγω απορία του Απλού Έλληνα Πολίτη, ο οποίος φέρει το φορολογικό βάρος οικονομικής στήριξης των ΑΕΙ, αλλά, κυρίως, αγωνιά για την επιστημονική μόρφωση των τέκνων του και την επιστημονική πρόοδο της Χώρας του, καθίσταται σε μια ευνομούμενη Πολιτεία καθήκον και υποχρέωση της υπουργού Παιδείας.

Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, με θητεία στην Εσπερία, ακόμη και αν επικαλεσθεί «δυσκολίες» στην ικανοποίηση της ευλόγου αυτής απορίας του Απλού Έλληνα Πολίτη, δεν είναι δυνατόν να διασκελίσει το αίτημα αυτό ως προς τους πολυπληθείς επιστημονικούς συμβούλους της…
Ο γόος του Απλού Έλληνα Πολίτη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ΑΕΙ της Χώρας συμπυκνούται σε δύο και μόνο λέξεις: Νομιμότητα και Επιστημοσύνη.
Ο λόγος στην υπουργό Παιδείας…


Πηγή : http://www.paron.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: