Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Είναι γνωστό ότι ο λεγόμενος αθλητισμός στο σύγχρονο κόσμο αποτελεί το θερμοκήπιο στο οποίο εκκολάπτονται, ανθούν και καρπίζουν τ’ άνθη του κακού δηλαδή η κάθε λογής διαφθορά.Πρόκειται για ένα αθλητικό «ιδεώδες» γύρω από το οποίο παίζονται εκατομμύρια των εκατομμυρίων ανάμεσα σε «αθλητικούς» παράγοντες, βιομηχανίες αθλητικών ειδών, δημοσιογραφικούς κύκλους, εταιρείες παραγωγής κάθε είδους αναβολικών και σε πολιτικούς, οι οποίοι σπεκουλάρουν πρόστυχα πάνω σ’ αυτά. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο οικονομικό-πολιτικό αλισβερίσι από το οποίο άλλοι τα οικονομούν τρελά και άλλοι οικοδομούν την πολιτική τους καριέρα.Αιχμή αυτού του διεθνοποιημένου εμπορευματικού «ιδεώδους» οι διαβόητοι «Ολυμπιακοί» Αγώνες, τους οποίους οι απανταχού κομπραδόροι μετέτρεψαν σε... Ολυμπιακά παιχνίδια!Αυτή την εμπορευματοποίηση του αθλητικοού «ιδεώδους» καυτηρίαζα εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992 (βλ. το κειμενό μου: «Ένα διεθνοποιημένο ψεύδος», στα «Πολιτικά Θέματα», της 21-2-1992).Εκεί έγραφα ότι και ο Α. Χίτλερ ήταν θιασώτης των Ολυμπιακών Αγώνων που έγιναν στο Βερολίνο το 1936 και μόλις έσβησαν τα φώτα του σταδίου εξαπέλυσε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο! Εκεί, επίσης, καυτηρίαζα το σύνθημα του «προοδευτικού» υπουργού Παιδείας: «Παίξτε όλοι μπάσκετ. Κάθε σπίτι και μια μπασκέτα»! Εκεί αποδοκίμαζα και την ευλογια της Ιεράς Συνόδου για τη νίκη της Ομάδας!!
Αντικατέστησαν τα μεγάλα ιδεώδη του έθνους των Ελλήνων με τη μπάλα και βρήκαν διέξοδο στα εθνικά αδιέξοδα μ’ αυτή!!! Προσπαθούν να γεμίσουν τ’ άδεια στομάχια των Ελλήνων με τα κάθε λογής «πολιτιστικά» καταπότια και τη μπάλα, πολύ μπάλα, ξεπερνώντας έτσι τη δικτατορία παρασάγγας στην εθνική αποχαύνωση.Μια αποχαύνωση την οποία ξανά και ξανά καταγγέλλει ο γράφων, με κορυφαία εκείνη την καταγγελία των «Ολυμπιακών Αγώνων» που έγιναν στην Αθήνα το 2004, και στοίχησαν 22 δισ. χρεοκοπώντας την Ελλάδα και εκμαυλίζοντας τους πάντες και τα πάντα.
Εκείνο, λοιπόν, το πιο διεφθαρμένο Αύγουστο κήρυσσα παθητική αντίσταση καταγγέλλοντας το «αθλητικό» έιτζ της εποχής μας!
Τα πλήθη χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν ενώ οι επιτήδειοι έτρωγαν τα δισ και η Ελλάδα βούλιαζε στα χρέη φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Οι πάντες, σχεδόν, περι τον «αθλητισμό» ασχολούμενοι, χρεοκόπησαν και εκμαύλισαν την Ελλάδ. Τώρα, ξαναβλέπουμε το σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας να φωτογραφίζεται με τη μπάλα στο χέρι, υποδεχόμενος την εθνική ποδοσφαιρική ομάδα με τους πάμπλουτους ποδοσφαιριστές εν μέσω χρεοκοπημένης Ελλάδας και πεινασμένων Ελλήνων (βλ. «Η Καθημερινή», της 24-11-2009, σελ. 2).Δεν γνωρίζω πόσο... υπερήφανος αισθάνεται ο κ. Πρόεδρος, ηγούμενος της πιο διεφθαρμένης χώρας της Ευρώπης, αν όχι της ανθρωπότητας, και ήδη χρεοκοπημένης.Δυστυχέστατα, οι ταγοί της Ελλάδας ετούτων των χρόνων του εκφυλισμένου δημοσίου βίου στήριξαν και στηρίζουν το παρόν και το μέλλον της πάνω στη μπάλα και στα πολιτιστικά υποπροϊόντα και όχι στην επιστήμη, τη γνώση, στην παραγωγή και στα μυαλά.Καιρός αν και είναι πολύ αργά, οι ταγοί «μας» ν’ αναπροσανατολίσουν τα ιδεώδη, και τα οράμτα της δύσμοιρης πατρίδας και να πάψουν να πλασάρουν τη μπάλα και τα πόδια ως σωτήρια λύση των αδιεξόδων της.
Καιρός -για να θυμηθούμε και τον Μαρξ- να βάλουμε την Ελλάδα να σκέφτεται με το κεφάλι και όχι με τα πόδια, τα οποία παίρνουν εντολές απ’ αυτό και όχι το αντίστροφο όπως γίνεται ετούτα τα χρόνια.
Αυτή η λογική και φυσική επιλογή υπαγορεύεται πολύ περισσότερο από το γεγονός ότι το βασίλειο του ποδοσφαίρου είναι εντελώς διεφθαρμένο πολλαπλώς, όπως και γενικότερα ο λεγομενος αθλητισμός, όπου τα πάντα επαγγελματοποιούνται και τα πάντα ακριβοπληρώνονται, μέσα σ’ ένα εκτεταμένο εμπόριο αναβολικών καθε λογής.Αυτό προέκυψε π.χ. από μια έρευνα για τη χρήση των αναβολικών, τη οποία δημοσίευσε η «Καθημερινή» (της 17-2-05) με τίτλο: «Στοιχεία σοκ για αναβολικά σε αθλητές», επισημαίνοντας δήλωση αθλητικού παράγοντα, ο οποίος αποκάλυπτε ότι: «Η Ελλάδα εμφανίζεται διεθνώς, ως κέντρο ελεύθερης διακίνησης ουσιών», ενώ «εν όψει του Μουντιάλ, αναμένονται 40.000 πόρνες», έγραφε η ίδια σε σχετικό ρεπορτάζ (3-2-2006). Τι ωραία «αθλητικά» ιδεώδη τα οποία κάνουν τους πολιτικούς ταγούς της Ελλάδας να «νοιώθουν υπερήφανοι» για τις... αθλητικές νίκες παρασημοφορώντας και δοξάζοντας όχι μόνο συντελεστές της διαφθοράς αλλά και της πανδημίας της παγκόσμιας αποβλάκωσης, όπως αποκαλούν το ποδόσφαιρο δυο ξένοι συγγραφείς - ερευνητές.
Το εν λόγω κείμενο καταλήγοντας λέει: «Έτσι, το ποδόσφαιρο δεν οικοδομεί μόνο μια παγκοσμιοποίηση θεμελιωμένη στην αποβλάκωση των λαών... αλλά θα μπορούσε να γίνει σκηνικό για μια πρωτοφανή κακοποίηση διεθνώς σχέσεων».Παρακάμπτοντας τις δολοφονικές επιθέσεις ανάμεσα στους «φιλάθλους», μνηνονεύω μόνο το γεγονός του πολέμου που έγινε «ανάμεσα στην Ονδούρα και στο Σαλβαδόρ για ένα γκολ».
Πόλεμος, λοιπόν, βία, τραυματισμοί, θάνατοι και διαφθορά συνθέτουν το πρόστυχο αμάλγαμα του «αθλητικού ιδεώδους».
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας:
Έχετε εθνικό και πατριωτικό χρέος να ντύσετε την Ελλάδα και το λαό της με αληθινά πολιτιστικά και εθνικά ιδανικά.Ο σημερινός επορευματοποιημένος «αθλητισμός» -και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο- οχι μόνο δεν εντάσσεται σ’ αυτά τα ιδανικά αλλά, αντίθετα, συντελεί στην αποβλάκωση των λαϊκών μαζών, γιατί «το κοινό βυθίζεται σε μια εξωπραγματική, τεχνητή, φαντασμαγορική, παιδική ατμόσφαιρα και απομακρύνεται από τα πραγματικά προβλήματα», όπως επισημαίνει εδώ και δεκαετίες ο Γάλλος καθηγητής της πολιτικής κοινωνιολογίας M. Duverger στο γνωστό του έργο «Εισαγωγή στην πολιτική», (εκδ. Παπαζήση, 1971, σελ. 127).Είναι προφανέστατο ότι ο λεγόμενος αθλητισμός κονιορτοποιεί την κοινωνική και πολιτική συνείδηση των μαζοποιημένων φιλάθλων, οι οποίοι περισσότερο ενδιαφέρονται για τον αρχηγό και τη νίκη της ομάδας τους παρά για τις τύχες της Ελλάδας και την πορεία της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου