Του Ν.Α.Καλογεροπούλου
Α. Από το ένα μέρος (μάλλον την φαιδρή πλευρά) έχουμε τους εγκεφάλους που μας κυβερνούν να έχουν πλήρη σύγχυση επί του πώς φτάσαμε στην σημερινή αθλιότητα. Ο κ.Πρωτόπαπας, π.χ., δηλώνει με το ειρωνικό του κενόν ύφος «ότι φταίει η προηγούμενη κυβέρνηση που λιποτάχτησε». Η διάδοχος της Δυναστείας Γεννηματά (αν βάλουμε και τους Γκλύξμπουργκ αριθμούμε ακόμη και 5-6 Δυναστείες ώστε έχουμε πλέον ξεπεράσει το Βυζάντιο) εδήλωνε χαρίεσα στην Τηλεόραση ότι «εκεί μας έφτασε η προηγούμενη κυβέρνηση». Ο δε κ. Πάγκαλος δηλώνει ότι για αναζήτηση των ενόχων «δεν θα πάμε μέχρι και το 1821» αλλά σε μία στιγμή πνευματικής διαύγειας και ηθικής θολώσεως ομολογεί ότι «μαζί τα φάγαμε ακολουθώντας πρακτική αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος». Και οι μεν δύο πρώτοι δεν είναι βέβαιον αν τα λένε από μικρόνοια ή από ευφυέστατη αντίληψη των μεθόδων του Orwell (δηλ.πώς εξαπατάς τον λαό). Αλλά ο αφορισμός του τρίτου είναι τόσο ειλικρινής ώστε προτείνω να του συγχωρεθεί η αμαρτία ότι ήταν και αυτός μεταξύ των ....«πρωτοκλασάτων» της «αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης». Μερικές φορές η αλήθεια ξεφεύγει από επάνω όπως άλλοι ήχοι ξεφεύγουν από αλλού. Αλλά πάντως, «αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία». Θα ήταν ένα πρόχειρο και ταχύ IQ test αν ρωτούσαμε τους συνομιλητές μας στα γρήγορα να μας πούν «τις πταίει» άραγε. Δίνω (και ξαναδίνω) μερικά κομμάτια του puzzle: 1953-1973, ετήσια αύξηση ΑΕΠ 8%, ιδιωτ. επενδύσεων 10%. Η Ελλάς, δεύτερη χώρα στον κόσμο σε ανάπτυξη μετά την Ιαπωνία - στην Ευρώπη μιλούν για το «ελληνικό οικονομικό θαύμα». 1975-1980 (ο «Εθνάρχης») ΑΕΠ 3,5%, Ιδιωτ. επενδύσεις 0,6% ! 1981-1990 (ο «Χαρισματικός») ΑΕΠ 1,5%, Ιδιωτ. επενδ. 0,6% με παράλληλο ξύλωμα κάθε βιομηχανικής δραστηριότητος των επισταμένων και παράδοση στους «μη επισταμένους» και τους «αυτοσχεδιάζοντας» όπως έλεγε ο Σωκράτης! Το άλλο κομμάτι του puzzle είναι το περίφημο διάγραμμα πορείας των «δανεικών» (βλ. το σχετικό διάγραμμα Greek Public Debt, πρόφ.Death). Είναι η περίοδος του «Τσοβόλα δώσ-τα όλα» (τα δανεικά) ήτοι «η τακτική αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος» (Pangalus dixit), για τί; για παροχές «στον λαό μας» για να μας ψηφίζει. Και η Κουτσή-Μαριά έχει να το κάμει ότι «επί Ανδρέα του Οικονομολόγου, φάγαμε όλοι», Βεβαίως τι; Τα δανεικά!. Τα οποία σήμερα πληρώνουμε υπό την απειλή του Μνημονίου! Ο κ. Πάγκαλος, πάλι σε (σπάνια) στιγμή πνευματικής διαύγειας είχε δηλώσει σε βιβλίο του, «η οικονομική διαχείρηση του Ανδρέα Π. ήταν από ουδέτερη έως καταστροφική» και ο «πρωτοκλασάτος» κ. Παπαντωνίου είχε μιλήσει για την «χαμένη δεκαετία» (1980-1990). Μόνον ο κ. Τσοβόλας, που «τα έδινε όλα», δεν φαίνεται να είχε ποτέ καταλάβει οτιδήποτε.
Πρόσθετο ένα ερώτημα (για να διευκολύνουμε τον υποκείμενο στο IQ test): Γιατί, το 1975, επί «Εθνάρχη», οι ιδιωτικές επενδύσεις πέφτουν ξαφνικά από το 10% στο ...0,6%;; Δεύτερο ερώτημα: Γιατί το ΑΕΠ από το 8% επί εικοσαετία πέφτει αρχικά στο 3.5% και από το 1981, επί «Χαρισματικού», στο 1,5% ??? Τώρα καταλαβαίνετε ότι εάν ο εξεταζόμενος (π.χ. ο κ. Πρωτόπαπας ή η Κα Φώφη της Δυναστείας Γεννηματά!) σας απαντήσει ότι όλα πήγαιναν μία χαρά αλλά ήρθε η ΝΔ το 2004 και κατέστρεψε την ελληνική οικονομία μέσα σε τρία χρόνια, θα ξέρετε σε ποιά κατηγορία IQ θα τους κατατάξετε!!! Ουδείς λοιπόν είχε καταλάβει τίποτε. Εκτός από μία υποσημείωση, το 1984 στο βιβλίο μου «Ο Μαρξιστικός Μύθος»: «η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι τόσον ιστορικώς τελεσίδικη όσο και η Μικρασιατική καταστροφή».
Τώρα κάποιος μπορεί να ρωτήσει τι σκοπό έχουμε να ανατρέξουμε στην ....«παρελθοντολογία» ή στην «συνωμοσιολογία»; (όροι που, κατά την (αγγλική) φρασεολογία του Orwell, έχουν αποκτήσει σημασία «scatological»!). Η απάντησις είναι ότι η αιτιώδης σχέσις δεν είναι ποτέ ασυνεχής μονοδρομική αλλά είναι πάντοτε «πλέγμα» (nexus) σε τρισδιάστατο χώρο και σε συνεχή «διάρκεια» χρόνου.Το σήμερα είναι πάντοτε συνέπεια του χθες. Ήδη ο Ξενοφάνης καθορίζει «ουδ’αν το μη ον ποιήσαι τι, ούτε υπό του μη όντος γένοιτ’αν τι», νόμος της φύσεως που στην λατινική διετυπώθη ως ex nihilo nihil fit. Είναι οι «πρώτες αρχές» που καθορίζουν και «βάφουν» την αιτιώδη σχέση προτού καταλήξει στις «τελικές». Μόνον όταν ξέρουμε τις αιτίες των πραγμάτων εφαρμόζουμε τον κανόνα προστασίας της κοινωνίας με την αρχή της «ειδικής και γενικής προλήψεως». Μερικοί τρέμουν την «παρελθοντολογία» μήπως οδηγήσει σε ένα νέο «Γουδί-1922» ακριβώς διότι, όπως γράφω στο βιβλίο μου, η ομοιότης των δύο εθνικών καταστροφών παρουσιάζει εκλεκτική συγγένεια. Όσο για την «συνωμοσιολογία» που με την ίδια ευκολία απορρίπτουν, θα πρέπει να λεχθεί ότι δεν υπάρχει γεγονός της ανθρώπινης Ιστορίας του οποίου δεν έχει προηγηθεί «συνωμοσία» (βλ.π.χ. Φιλική Εταιρία, Ιερά Συμμαχία) ή η σημερινή σύμπτωση των από του 1992 διαδιδομένων «σχεδίων Κίσσινγκερ» που εφαρμόζονται σήμερα κατά γράμμα από το Υπουργείο Παιδείας, ΣΚΑΙ, καθοδηγούμενα στελέχη των ΜΜΕ και το ΕΛΙΑΜΕΠ ανοικτά χρηματοδοτούμενο από το Ίδρυμα Σόρος και άλλα Αμερικανικά κέντρα. «Να χτυπήσουμε την γλώσσα, τα ιστορικά και πολιτιστικά αποθέματα ενός ατίθασου λαού για να πάψει να έχει οντότητα ώστε να μας εμποδίζει στην πολιτική μας στην περιοχή αυτή της Μεσογείου». Ο Κίσσινγκερ, ως γνωστόν, σε επιστολή που μου έστειλε, αρνείται ότι το είπε αλλά είναι αυτό που σήμερα συμβαίνει, ασκούμενο εδώ από γηγενείς - από το 1975 με σταθερή επιμονή. Η σημερινή κατάσταση της Ελλάδος είναι τόσο ριζικά καταλυτική ώστε μόνον ως αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας γενέσεως θα μπορούσε να γίνει κατανοητή. Αυτό που προσέθεσαν οι πολιτικοί μας είναι ότι για την εξαγορά ψήφων «έσφαξαν τις χήνες που κάναν τα χρυσά αβγά» κατά την «χρυσή εικοσαετία» (βλ. το 0,6% των Ιδιωτ. Επενδύσεων!), και έπραξαν ό,τι άλλο δυνατόν σε νοσηρή έξαρση λαίκισμού για να επιταχύνουν την συμπλήρωση της συνωμοσιακής τελεολογίας. Οι οιωνοί όμως εξελίσσονται κακοί για τους εχθρούς της Ελλάδος και τους «ατλαντικονεοταξικούς» οπαδούς ξενοκίνητων και αδρά χρηματοδοτούμενων οργανώσεων.
Β. Διότι τα μηνύματα που έρχονται από τις ΗΠΑ είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά γι’αυτούς. Το έγκυρότατο Ελβετικό περιοδικό Le Bilan (13.4.2011) δημοσιεύει περίληψη βαρυσήμαντου βιβλίου της αρχισυντάκτου του Myret Zaki, (Editions Favre) με τίτλο « Το Τέλος του δολαρίου. Ο μεγαλύτερος πλανητικός κίνδυνος, το Αμερικανικό Χρέος». Σε άλλο σημείωμα θα αναφερθούμε αναλυτικότερα, αλλά εδώ σημειώνω μόνο μερικά φραστικά αποσπάσματα: «στο βιβλίο της ανακοινώνει το μεγάλο κραχ του δολαρίου και του ρόλου του ως διεθνούς χρήματος...που δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει το κύρος του μετά την αποτυχία πολιτικής της Federal Reserve…ο κόσμος θέλει ακόμη να αγνοεί την φοβερή απειλή που προέρχεται από το δολάριο και την βόμβα του Αμερικανικού χρέους στην παγκόσμια σταθερότητα. Αυτή η κρίσις είναι το δάσος που το Ευρωπαϊκό δέντρο δεν μπορεί πλέον να κρύψει... Οι ΗΠΑ είναι περισσότερο χρεωμένες (2011, 100% του ΑΕΠ) από την Ζώνη του Ευρώ στο σύνολό της (93% του ΑΕΠ). Πλέον της αβάστακτης καταστάσεως της Ομοσπονδιακής κυβερνήσεως, το 30% των Πολιτειών είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Μερικές, όπως η Καλιφόρνια, είναι οικονομικοί γίγαντες των οποίων η επικείμενη χρεοκοπία θα έχει βαρύτερες συνέπειες από ό,τι η χρεοκοπία της Ελλάδος ή της Ιρλανδίας...Η χρεοκοπία της Καλιφόρνιας, 7ης παγκόσμιας οικονομίας, θα προκαλέσει απείρως μεγαλύτερη ζημία στις ΗΠΑ από ό,τι η χρεοκοπία της Ελλάδος θα προκαλέσει ποτέ στην Ευρώπη... οι Αμερικανικές στατιστικές (ΑΕΠ, πληθωρισμός, ανεργία) είναι χειραγωγημένες και ψεύτικες...ο κόσμος άρχίζει να γνωρίζει την μεταβολή του μονοπολικού συστήματος που βασίζεται στο δολάριο προς ένα σύστημα πολυπολικό (multipolaire) και πολυνομισματικό (multimonétaire) υπό την ηγεσία των αναπτυσσομένων χωρών του G20...».
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ, μετά την κρίση του 1930 κατέφυγαν σε Παγκόσμιο Πόλεμο για την σωτηρία τους και εκφράζουν φόβους μήπως πράξουν και τώρα το ίδιο, αλλά οι φόβοι αυτοί δεν δικαιολογούνται. Απλούστατα, διότι η Ηνωμένη Ευρώπη, όπως έπραξε στην περίπτωση του πολέμου του Ιράκ, δεν πρόκειται να ακολουθήσει την Αμερική σε αυτόν τον δρόμο. Πάντως η σύγχυσις εννοιών, εξ ού και ο τίτλος του άρθρου, είναι σε όλους τους τομείς ευρείας χρήσεως.
Πηγή : Περιοδικό Ηλιαία
Α. Από το ένα μέρος (μάλλον την φαιδρή πλευρά) έχουμε τους εγκεφάλους που μας κυβερνούν να έχουν πλήρη σύγχυση επί του πώς φτάσαμε στην σημερινή αθλιότητα. Ο κ.Πρωτόπαπας, π.χ., δηλώνει με το ειρωνικό του κενόν ύφος «ότι φταίει η προηγούμενη κυβέρνηση που λιποτάχτησε». Η διάδοχος της Δυναστείας Γεννηματά (αν βάλουμε και τους Γκλύξμπουργκ αριθμούμε ακόμη και 5-6 Δυναστείες ώστε έχουμε πλέον ξεπεράσει το Βυζάντιο) εδήλωνε χαρίεσα στην Τηλεόραση ότι «εκεί μας έφτασε η προηγούμενη κυβέρνηση». Ο δε κ. Πάγκαλος δηλώνει ότι για αναζήτηση των ενόχων «δεν θα πάμε μέχρι και το 1821» αλλά σε μία στιγμή πνευματικής διαύγειας και ηθικής θολώσεως ομολογεί ότι «μαζί τα φάγαμε ακολουθώντας πρακτική αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος». Και οι μεν δύο πρώτοι δεν είναι βέβαιον αν τα λένε από μικρόνοια ή από ευφυέστατη αντίληψη των μεθόδων του Orwell (δηλ.πώς εξαπατάς τον λαό). Αλλά ο αφορισμός του τρίτου είναι τόσο ειλικρινής ώστε προτείνω να του συγχωρεθεί η αμαρτία ότι ήταν και αυτός μεταξύ των ....«πρωτοκλασάτων» της «αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης». Μερικές φορές η αλήθεια ξεφεύγει από επάνω όπως άλλοι ήχοι ξεφεύγουν από αλλού. Αλλά πάντως, «αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία». Θα ήταν ένα πρόχειρο και ταχύ IQ test αν ρωτούσαμε τους συνομιλητές μας στα γρήγορα να μας πούν «τις πταίει» άραγε. Δίνω (και ξαναδίνω) μερικά κομμάτια του puzzle: 1953-1973, ετήσια αύξηση ΑΕΠ 8%, ιδιωτ. επενδύσεων 10%. Η Ελλάς, δεύτερη χώρα στον κόσμο σε ανάπτυξη μετά την Ιαπωνία - στην Ευρώπη μιλούν για το «ελληνικό οικονομικό θαύμα». 1975-1980 (ο «Εθνάρχης») ΑΕΠ 3,5%, Ιδιωτ. επενδύσεις 0,6% ! 1981-1990 (ο «Χαρισματικός») ΑΕΠ 1,5%, Ιδιωτ. επενδ. 0,6% με παράλληλο ξύλωμα κάθε βιομηχανικής δραστηριότητος των επισταμένων και παράδοση στους «μη επισταμένους» και τους «αυτοσχεδιάζοντας» όπως έλεγε ο Σωκράτης! Το άλλο κομμάτι του puzzle είναι το περίφημο διάγραμμα πορείας των «δανεικών» (βλ. το σχετικό διάγραμμα Greek Public Debt, πρόφ.Death). Είναι η περίοδος του «Τσοβόλα δώσ-τα όλα» (τα δανεικά) ήτοι «η τακτική αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος» (Pangalus dixit), για τί; για παροχές «στον λαό μας» για να μας ψηφίζει. Και η Κουτσή-Μαριά έχει να το κάμει ότι «επί Ανδρέα του Οικονομολόγου, φάγαμε όλοι», Βεβαίως τι; Τα δανεικά!. Τα οποία σήμερα πληρώνουμε υπό την απειλή του Μνημονίου! Ο κ. Πάγκαλος, πάλι σε (σπάνια) στιγμή πνευματικής διαύγειας είχε δηλώσει σε βιβλίο του, «η οικονομική διαχείρηση του Ανδρέα Π. ήταν από ουδέτερη έως καταστροφική» και ο «πρωτοκλασάτος» κ. Παπαντωνίου είχε μιλήσει για την «χαμένη δεκαετία» (1980-1990). Μόνον ο κ. Τσοβόλας, που «τα έδινε όλα», δεν φαίνεται να είχε ποτέ καταλάβει οτιδήποτε.
Πρόσθετο ένα ερώτημα (για να διευκολύνουμε τον υποκείμενο στο IQ test): Γιατί, το 1975, επί «Εθνάρχη», οι ιδιωτικές επενδύσεις πέφτουν ξαφνικά από το 10% στο ...0,6%;; Δεύτερο ερώτημα: Γιατί το ΑΕΠ από το 8% επί εικοσαετία πέφτει αρχικά στο 3.5% και από το 1981, επί «Χαρισματικού», στο 1,5% ??? Τώρα καταλαβαίνετε ότι εάν ο εξεταζόμενος (π.χ. ο κ. Πρωτόπαπας ή η Κα Φώφη της Δυναστείας Γεννηματά!) σας απαντήσει ότι όλα πήγαιναν μία χαρά αλλά ήρθε η ΝΔ το 2004 και κατέστρεψε την ελληνική οικονομία μέσα σε τρία χρόνια, θα ξέρετε σε ποιά κατηγορία IQ θα τους κατατάξετε!!! Ουδείς λοιπόν είχε καταλάβει τίποτε. Εκτός από μία υποσημείωση, το 1984 στο βιβλίο μου «Ο Μαρξιστικός Μύθος»: «η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι τόσον ιστορικώς τελεσίδικη όσο και η Μικρασιατική καταστροφή».
Τώρα κάποιος μπορεί να ρωτήσει τι σκοπό έχουμε να ανατρέξουμε στην ....«παρελθοντολογία» ή στην «συνωμοσιολογία»; (όροι που, κατά την (αγγλική) φρασεολογία του Orwell, έχουν αποκτήσει σημασία «scatological»!). Η απάντησις είναι ότι η αιτιώδης σχέσις δεν είναι ποτέ ασυνεχής μονοδρομική αλλά είναι πάντοτε «πλέγμα» (nexus) σε τρισδιάστατο χώρο και σε συνεχή «διάρκεια» χρόνου.Το σήμερα είναι πάντοτε συνέπεια του χθες. Ήδη ο Ξενοφάνης καθορίζει «ουδ’αν το μη ον ποιήσαι τι, ούτε υπό του μη όντος γένοιτ’αν τι», νόμος της φύσεως που στην λατινική διετυπώθη ως ex nihilo nihil fit. Είναι οι «πρώτες αρχές» που καθορίζουν και «βάφουν» την αιτιώδη σχέση προτού καταλήξει στις «τελικές». Μόνον όταν ξέρουμε τις αιτίες των πραγμάτων εφαρμόζουμε τον κανόνα προστασίας της κοινωνίας με την αρχή της «ειδικής και γενικής προλήψεως». Μερικοί τρέμουν την «παρελθοντολογία» μήπως οδηγήσει σε ένα νέο «Γουδί-1922» ακριβώς διότι, όπως γράφω στο βιβλίο μου, η ομοιότης των δύο εθνικών καταστροφών παρουσιάζει εκλεκτική συγγένεια. Όσο για την «συνωμοσιολογία» που με την ίδια ευκολία απορρίπτουν, θα πρέπει να λεχθεί ότι δεν υπάρχει γεγονός της ανθρώπινης Ιστορίας του οποίου δεν έχει προηγηθεί «συνωμοσία» (βλ.π.χ. Φιλική Εταιρία, Ιερά Συμμαχία) ή η σημερινή σύμπτωση των από του 1992 διαδιδομένων «σχεδίων Κίσσινγκερ» που εφαρμόζονται σήμερα κατά γράμμα από το Υπουργείο Παιδείας, ΣΚΑΙ, καθοδηγούμενα στελέχη των ΜΜΕ και το ΕΛΙΑΜΕΠ ανοικτά χρηματοδοτούμενο από το Ίδρυμα Σόρος και άλλα Αμερικανικά κέντρα. «Να χτυπήσουμε την γλώσσα, τα ιστορικά και πολιτιστικά αποθέματα ενός ατίθασου λαού για να πάψει να έχει οντότητα ώστε να μας εμποδίζει στην πολιτική μας στην περιοχή αυτή της Μεσογείου». Ο Κίσσινγκερ, ως γνωστόν, σε επιστολή που μου έστειλε, αρνείται ότι το είπε αλλά είναι αυτό που σήμερα συμβαίνει, ασκούμενο εδώ από γηγενείς - από το 1975 με σταθερή επιμονή. Η σημερινή κατάσταση της Ελλάδος είναι τόσο ριζικά καταλυτική ώστε μόνον ως αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας γενέσεως θα μπορούσε να γίνει κατανοητή. Αυτό που προσέθεσαν οι πολιτικοί μας είναι ότι για την εξαγορά ψήφων «έσφαξαν τις χήνες που κάναν τα χρυσά αβγά» κατά την «χρυσή εικοσαετία» (βλ. το 0,6% των Ιδιωτ. Επενδύσεων!), και έπραξαν ό,τι άλλο δυνατόν σε νοσηρή έξαρση λαίκισμού για να επιταχύνουν την συμπλήρωση της συνωμοσιακής τελεολογίας. Οι οιωνοί όμως εξελίσσονται κακοί για τους εχθρούς της Ελλάδος και τους «ατλαντικονεοταξικούς» οπαδούς ξενοκίνητων και αδρά χρηματοδοτούμενων οργανώσεων.
Β. Διότι τα μηνύματα που έρχονται από τις ΗΠΑ είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά γι’αυτούς. Το έγκυρότατο Ελβετικό περιοδικό Le Bilan (13.4.2011) δημοσιεύει περίληψη βαρυσήμαντου βιβλίου της αρχισυντάκτου του Myret Zaki, (Editions Favre) με τίτλο « Το Τέλος του δολαρίου. Ο μεγαλύτερος πλανητικός κίνδυνος, το Αμερικανικό Χρέος». Σε άλλο σημείωμα θα αναφερθούμε αναλυτικότερα, αλλά εδώ σημειώνω μόνο μερικά φραστικά αποσπάσματα: «στο βιβλίο της ανακοινώνει το μεγάλο κραχ του δολαρίου και του ρόλου του ως διεθνούς χρήματος...που δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει το κύρος του μετά την αποτυχία πολιτικής της Federal Reserve…ο κόσμος θέλει ακόμη να αγνοεί την φοβερή απειλή που προέρχεται από το δολάριο και την βόμβα του Αμερικανικού χρέους στην παγκόσμια σταθερότητα. Αυτή η κρίσις είναι το δάσος που το Ευρωπαϊκό δέντρο δεν μπορεί πλέον να κρύψει... Οι ΗΠΑ είναι περισσότερο χρεωμένες (2011, 100% του ΑΕΠ) από την Ζώνη του Ευρώ στο σύνολό της (93% του ΑΕΠ). Πλέον της αβάστακτης καταστάσεως της Ομοσπονδιακής κυβερνήσεως, το 30% των Πολιτειών είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Μερικές, όπως η Καλιφόρνια, είναι οικονομικοί γίγαντες των οποίων η επικείμενη χρεοκοπία θα έχει βαρύτερες συνέπειες από ό,τι η χρεοκοπία της Ελλάδος ή της Ιρλανδίας...Η χρεοκοπία της Καλιφόρνιας, 7ης παγκόσμιας οικονομίας, θα προκαλέσει απείρως μεγαλύτερη ζημία στις ΗΠΑ από ό,τι η χρεοκοπία της Ελλάδος θα προκαλέσει ποτέ στην Ευρώπη... οι Αμερικανικές στατιστικές (ΑΕΠ, πληθωρισμός, ανεργία) είναι χειραγωγημένες και ψεύτικες...ο κόσμος άρχίζει να γνωρίζει την μεταβολή του μονοπολικού συστήματος που βασίζεται στο δολάριο προς ένα σύστημα πολυπολικό (multipolaire) και πολυνομισματικό (multimonétaire) υπό την ηγεσία των αναπτυσσομένων χωρών του G20...».
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ, μετά την κρίση του 1930 κατέφυγαν σε Παγκόσμιο Πόλεμο για την σωτηρία τους και εκφράζουν φόβους μήπως πράξουν και τώρα το ίδιο, αλλά οι φόβοι αυτοί δεν δικαιολογούνται. Απλούστατα, διότι η Ηνωμένη Ευρώπη, όπως έπραξε στην περίπτωση του πολέμου του Ιράκ, δεν πρόκειται να ακολουθήσει την Αμερική σε αυτόν τον δρόμο. Πάντως η σύγχυσις εννοιών, εξ ού και ο τίτλος του άρθρου, είναι σε όλους τους τομείς ευρείας χρήσεως.
Πηγή : Περιοδικό Ηλιαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου