Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Ο μύθος της γενιάς του Πολυτεχνείου

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

«Ένας μύθος είναι  απαραίτητος για να ζει ο άνθρωπος τη ζωή του», έγραφε στα 1940 ο στοχαστής Δ. Γληνός στην εισαγωγή του «Σοφιστή» του Πλάτωνος (εκδ. «Ζαχαρόπουλος», Αθήνα,1940, σελ. 227.
Οι Έλληνες της μεταπολίτευσης πέρασαν ζώντας με το μεγάλο μύθο του Πολυτεχνείου για να καλύψουν την ατολμία τους και τον φιλοτομαρισμό τους (πάντα λειτουργούν οι ελάχιστες εξαιρέσεις).
Καιρός να δραπετεύσουν από τους μύθους που τους οδήγησαν στους βόθρους ή «στα σκατά», όπως έλεγε ο Γάλλος τραπεζίτης και γιατί, όπως γράφει ο ψυχολόγος Χρ. Κωνσταντόπουλος, «η γενιά του Πολυτεχνείου, η δική μου γενιά, δεν προξενήσαμε τόσα και τόσα κακά, αδιέξοδα, κρίσεις, απελπισία, απόγνωση, ενοχές εις τα παιδιά μας;» (βλ. το έργο του: «Δεύτερη» Ελληνική Νομαρχία: Έξοδος από το «αδιέξοδο», εκδ. «Πελασγός».

Δεν υπάρχουν σχόλια: