Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Από τη μεταπολίτευση και δώθε, κοντά τέσσερις δεκαετίες, η συντριπτική πλειοψηφία του φαύλου λαού παρακολουθούσε αμέριμνη και χαζοχαρούμενη την αποσύνθεση της Ελλάδος και του εαυτού του χωρίς να υποβληθεί στον κόπο να σκεφθεί και ν’ αντιδράσει στα όσα κακόμορφα και χυδαία εκτυλισσόταν σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής.
Και όχι μόνο αυτό αλλά συνεργούσε με την ψήφο της και με κάθε λογής ενεργητική στήριξη στη συνέχιση του χορού των κολασμένων πάνω στο πτώμα της Ελλάδος.
Ζούσε και ευημερούσε όχι μόνο με την παντοειδή λεηλασία του δανεικού χρήματος αλλά και την «αθώα» κοπριτοκρατία.
Ζούσε σε συνθήκες γοερής αυταπάτης, μια ζωή που δεν της ανήκε αλλά την αποδεχόταν ασμένως. Το ατομικό βόλεμα σ’ όλες του τις εκδοχές και ας κουρεύεται η Ελλάδα και οι ασυμβίβαστοι.
Τώρα όμως τα πράγματα ήρθαν εδώ που έπρεπε να έρθουν.
Τώρα η Ελλάδα χρεοκόπησε (την χρεοκόπησαν όσοι «τα φάγανε» μαζί) και η ζωή πρέπει ν’ αλλάξει προς το χειρότερο. Όμως, τώρα ξαφνικά οι συνένοχοι κάθε λογής παριστάνουν το λιοντάρι και τον... αγωνιστή της δημοκρατίας, της... εθνικής ανεξαρτησίας και της... λαϊκής κυριαρχίας, για τα οποία δεν έδιναν δεκάρα!
Ουαί υμίν υποκριταί και Φαρισαίοι. Μόλις σας έβαλαν χέρι στην τσέπη νιώσατε Ηρακλείς του πατριωτισμού κ.λπ.
Όμως είναι αργά, πολύ αργά. Ο κύβος της πείνας ερρίφθη.
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Από τη μεταπολίτευση και δώθε, κοντά τέσσερις δεκαετίες, η συντριπτική πλειοψηφία του φαύλου λαού παρακολουθούσε αμέριμνη και χαζοχαρούμενη την αποσύνθεση της Ελλάδος και του εαυτού του χωρίς να υποβληθεί στον κόπο να σκεφθεί και ν’ αντιδράσει στα όσα κακόμορφα και χυδαία εκτυλισσόταν σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής.
Και όχι μόνο αυτό αλλά συνεργούσε με την ψήφο της και με κάθε λογής ενεργητική στήριξη στη συνέχιση του χορού των κολασμένων πάνω στο πτώμα της Ελλάδος.
Ζούσε και ευημερούσε όχι μόνο με την παντοειδή λεηλασία του δανεικού χρήματος αλλά και την «αθώα» κοπριτοκρατία.
Ζούσε σε συνθήκες γοερής αυταπάτης, μια ζωή που δεν της ανήκε αλλά την αποδεχόταν ασμένως. Το ατομικό βόλεμα σ’ όλες του τις εκδοχές και ας κουρεύεται η Ελλάδα και οι ασυμβίβαστοι.
Τώρα όμως τα πράγματα ήρθαν εδώ που έπρεπε να έρθουν.
Τώρα η Ελλάδα χρεοκόπησε (την χρεοκόπησαν όσοι «τα φάγανε» μαζί) και η ζωή πρέπει ν’ αλλάξει προς το χειρότερο. Όμως, τώρα ξαφνικά οι συνένοχοι κάθε λογής παριστάνουν το λιοντάρι και τον... αγωνιστή της δημοκρατίας, της... εθνικής ανεξαρτησίας και της... λαϊκής κυριαρχίας, για τα οποία δεν έδιναν δεκάρα!
Ουαί υμίν υποκριταί και Φαρισαίοι. Μόλις σας έβαλαν χέρι στην τσέπη νιώσατε Ηρακλείς του πατριωτισμού κ.λπ.
Όμως είναι αργά, πολύ αργά. Ο κύβος της πείνας ερρίφθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου