Δεν μπορεί να υπάρχει άλλη ερμηνεία πάνω στο ζήτημα της λεηλασίας των Ορθόδοξων ιερών μας ναών και μοναστηριών απ’αυτή του οργανωμένου εγκλήματος, με πολλαπλές παραμέτρους στα κίνητρα και τις συνέπειες. Ιδιαίτερα ας σημειωθεί η ιδιαίτερη ένταση των βαριών επεισοδίων και έναντι αυτής της κατάστασης, η πλήρη ή σχεδόν πλήρη αδράνεια και απραξία των αρμοδίων αστυνομικών αρχών. Με αγάνακτηση και θλίψη παρατηρεί κανείς τις τελευταίες ημέρες ανώτερους αξιωματούχους του κράτους, αρμοδίους σε θέματα πολιτιστικής κλορονομιάς της Αλβανίας, να συμπεριφέρονται ως Πόντιος Πιλάτος. Βιάζονται ,τόσο αρμόδιοι φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού, όσο και του Ινστιτούτου Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς να επιρρίψουν τις ευθύνες στις Ορθόδοξες κοινότητες. Πρόκειται για χλευασμό, ανελγασία αλλά και κουτοπονηριά γνωστή για τους εν λόγω κύκλους. Θα διέκρινε κανείς και στοιχεία ικανοποίησης για τα εν εξελίξει γεγονότα, ενώ θα έπρεπε το αντίθετο να συμβαίνει.
Εκείνοι προσπαθούν να παρουσιάσουν το πρόβλημα ως μια απλή υπόθεση κλοπής έργων τέχνης. Τα πράγματα όμως στην ουσιαστική τους διάσταση δεν είναι έτσι. Οι ιερές εικόνες και άλλα ιερά σκέυη που μας κλέβουν είναι όντως έργα τέχνης και δημιουργήματα επώνυμων και ανώνυμων καλλιτεχνών ανά τους αιώνες. Και για τούτη την πλούσια συμβολή στον πολιτισμό η Ορθόδοξη κοινότητα δεν μπορεί παρά να καυχάται. Αλλά κυρίως αυτές οι ιερές εικόνες μαζί και τα άλλα κημείλια δημιουργήθηκαν και υπάρχουν στους ναούς και τα μοναστήρια για να καλύπτουν ουσιαστικές λατρευτικές ανάγκες των κοινοτήτων των πιστών. Ως εκ τούτου, η λεηλασία, η καταστροφή τους και η διοχέτευση στην μαύρη διακίνηση είναι κατά πρώτο λόγο πράξη ιεροσυλίας. Απ’ αυτή τη θέση δεν μπορούν ούτε οι ανεύθυνοι υπεύθυνοι για την προστασία της κληρονομιάς, ούτε οι κονδυλοφόροι που βιάζονται να ενοχοποιήσουν εκεί που δεν υπάρχει ενοχή, δεν μπορούν να μας αποπροσανατολίσουν.
Μια άλλη διάσταση παραμένει προφανώς η απογύμνωση της Ορθοδόξου κοινότητας και κατ’ επέκταση της χώρας όλης από έργα τέτοια σπουδαίας αξίας.
Εκείνο όμως που βασικά αποδεικνύεται εν τις πράγμασι και όχι υποθετικά,είναι ότι παρά τις οποιεσδήποτε προσπάθειες να μας οδηγήσουν σε άλλα συμπεράσματα, η όλη αυτή κατ’ εξακολούθηση εγκληματική δραστηριότητα και το γεγονός ότι τα όργανα δίωξης του εγκλήματος ούτε ένα ένοχο δεν έχουν συλλάβει, καταδεικνύει ότι στη χώρα επικρατεί ανασφάλεια. Ουδείς μπορεί να μιλήσει περί του αντιθέτου όταν είναι δεκάδες οι ναοί και τα μοναστήρια που έχουν βανδαλιστεί και απογυμνωθεί από τα λατρευτικά κημείλια, προσβάλλοντας έτσι ουσιαστικά το αναφαιρετο δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας και την άνευ προσκομμάτων άσκησή της.
Δεν μπορεί να κρύβονται πίσω απ’ το δάκτυλο και μάλιστα να χρησιμοποιούν για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και να δημιουργούν λανθασμένες και επικίνδυνες εντυπώσεις, ακριβώς τους υπαίτιους αυτής της κατάστασης. Δεν είναι τυχαίο καθόλου ότι είκοσι χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού μια απ’ τις βασικές διακρίσεις εις βάρος των Ορθοδόξων αποτελεί το γεγονός ότι το κράτος ακόμη δεν έχει παραχωρήσει με τίτλους ιδιοκτησίας τους ναούς και τα μοναστήρια και παρεκκλήσια που είναι χαρακτηρισμένα ως μνημεία στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ενώ απ’την άλλη η Εκκλησία δεν είναι απλώς ο νόμιμος κληρονόμος αυτών, όχι απλώς ως δημιουργός, αλλά με την ακάματη προσπάθεια του Αρχιεπισκόπου έχει αποδείξει ότι δύναται να τα φροντίζει πολύ καλύτερα απ’ της αδιάφορη κρατική υπηρεσία. Και το ίδιο και για τις εικόνες, τα αρχεία και τα άλλα κημείλια όπου αυθαίρετα και παράνομα κρατούνατι απ’ το κράτος. Και τα παρακρατούν όχι άσκοπα. Θέλουν να τα βεβηλώνουν, όπως στην περίπτωση του ναού της Γεννήσεως της Παναγίας στο Λάμποβο του Σταυρού κ.α.
Πηγή : http://www.deropoli.com/ και http://borioipirotika.blogspot.com/
Εκείνοι προσπαθούν να παρουσιάσουν το πρόβλημα ως μια απλή υπόθεση κλοπής έργων τέχνης. Τα πράγματα όμως στην ουσιαστική τους διάσταση δεν είναι έτσι. Οι ιερές εικόνες και άλλα ιερά σκέυη που μας κλέβουν είναι όντως έργα τέχνης και δημιουργήματα επώνυμων και ανώνυμων καλλιτεχνών ανά τους αιώνες. Και για τούτη την πλούσια συμβολή στον πολιτισμό η Ορθόδοξη κοινότητα δεν μπορεί παρά να καυχάται. Αλλά κυρίως αυτές οι ιερές εικόνες μαζί και τα άλλα κημείλια δημιουργήθηκαν και υπάρχουν στους ναούς και τα μοναστήρια για να καλύπτουν ουσιαστικές λατρευτικές ανάγκες των κοινοτήτων των πιστών. Ως εκ τούτου, η λεηλασία, η καταστροφή τους και η διοχέτευση στην μαύρη διακίνηση είναι κατά πρώτο λόγο πράξη ιεροσυλίας. Απ’ αυτή τη θέση δεν μπορούν ούτε οι ανεύθυνοι υπεύθυνοι για την προστασία της κληρονομιάς, ούτε οι κονδυλοφόροι που βιάζονται να ενοχοποιήσουν εκεί που δεν υπάρχει ενοχή, δεν μπορούν να μας αποπροσανατολίσουν.
Μια άλλη διάσταση παραμένει προφανώς η απογύμνωση της Ορθοδόξου κοινότητας και κατ’ επέκταση της χώρας όλης από έργα τέτοια σπουδαίας αξίας.
Εκείνο όμως που βασικά αποδεικνύεται εν τις πράγμασι και όχι υποθετικά,είναι ότι παρά τις οποιεσδήποτε προσπάθειες να μας οδηγήσουν σε άλλα συμπεράσματα, η όλη αυτή κατ’ εξακολούθηση εγκληματική δραστηριότητα και το γεγονός ότι τα όργανα δίωξης του εγκλήματος ούτε ένα ένοχο δεν έχουν συλλάβει, καταδεικνύει ότι στη χώρα επικρατεί ανασφάλεια. Ουδείς μπορεί να μιλήσει περί του αντιθέτου όταν είναι δεκάδες οι ναοί και τα μοναστήρια που έχουν βανδαλιστεί και απογυμνωθεί από τα λατρευτικά κημείλια, προσβάλλοντας έτσι ουσιαστικά το αναφαιρετο δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας και την άνευ προσκομμάτων άσκησή της.
Δεν μπορεί να κρύβονται πίσω απ’ το δάκτυλο και μάλιστα να χρησιμοποιούν για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και να δημιουργούν λανθασμένες και επικίνδυνες εντυπώσεις, ακριβώς τους υπαίτιους αυτής της κατάστασης. Δεν είναι τυχαίο καθόλου ότι είκοσι χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού μια απ’ τις βασικές διακρίσεις εις βάρος των Ορθοδόξων αποτελεί το γεγονός ότι το κράτος ακόμη δεν έχει παραχωρήσει με τίτλους ιδιοκτησίας τους ναούς και τα μοναστήρια και παρεκκλήσια που είναι χαρακτηρισμένα ως μνημεία στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ενώ απ’την άλλη η Εκκλησία δεν είναι απλώς ο νόμιμος κληρονόμος αυτών, όχι απλώς ως δημιουργός, αλλά με την ακάματη προσπάθεια του Αρχιεπισκόπου έχει αποδείξει ότι δύναται να τα φροντίζει πολύ καλύτερα απ’ της αδιάφορη κρατική υπηρεσία. Και το ίδιο και για τις εικόνες, τα αρχεία και τα άλλα κημείλια όπου αυθαίρετα και παράνομα κρατούνατι απ’ το κράτος. Και τα παρακρατούν όχι άσκοπα. Θέλουν να τα βεβηλώνουν, όπως στην περίπτωση του ναού της Γεννήσεως της Παναγίας στο Λάμποβο του Σταυρού κ.α.
Πηγή : http://www.deropoli.com/ και http://borioipirotika.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου