Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Αυτό που έκανε ο Πρόεδρος την ημέρα των εκλογών της 14ης Νοεμβρίου αποτελεί όχι μόνο ελληνική αλλά και παγκόσμια πρωτοτυπία.
Έσπευσε, τρομοκρατημένος ο κ. Πρόεδρος να τρομοκρατήσει ψυχολογικά το 70% του εκλογικού σώματος της Ελλάδας, για να υπεραμυνθεί την διάσωση του πιο διεφθαρμένου πολιτικού συμμοριακού συστήματος που γνώρισε ποτέ η Πατρίδα μας.
Η εκκωφαντική αποχή του 50% του Πρώτου γύρου των δημοτικών, δημιούργησε ψυχολογική πολιτική αστάθεια στον Πρόεδρο που τον οδήγησε να πάρει στους ισχνούς ώμους του το καταρρέον εκφυλισμένο σύστημα.
Αντί ο Πρόεδρος να συνταχθεί με το 70% των υπερήφανων και αξιοπρεπών Ελλήνων, οι οποίοι αντιστάθηκαν στο πολιτικό σύστημα της παρακμής, το οποίο χρόνια και χρόνια ληστεύει τον Ελληνικό λαό, χωρίς καμμία τιμωρία και παραβιάζει ασυστόλως και κατ' εξακολούθηση το Σύνταγμα, έσπευσε να το στηρίξει.
Μας κατηγόρησε εμάς, το 70%, που αρνηθήκαμε να μπούμε στον πράσινο ή το γαλάζιο πολιτικό βόθρο για ανευθυνότητα και έλλειψη αγωνιστικότητας!!!
Πρόκειται για το εντελώς αντίθετο. Το 70% της αποχής, του άκυρου και του λευκού αποτελεί την πιο πατριωτική, την πιο υπεύθυνη και την πιο ώριμη πολιτική πράξη, όπως έγραψα προεκλογικά απ' αυτές τις ιστοσελίδες για τη βαρύνουσα πολιτική σημασία του Λευκού σε συνάρτηση με τη σχετική απόφαση υπ' αριθ. 2930/1996 του Γ' Τμήματος του Συμβουλίου Επικρατείας (βλ. στο περιοδικό "ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ" τεύχ. Φεβρουαρίου 2007, σελ. 32-36 όπου το ομότιτλο άρθρο μου).
Μ' αυτή την έννοια διέπραξε μέγα πολιτικό και πολιτειακό ολίσθημα ο κ. Πρόεδρος όταν μας απηύθυνε ετούτο το εξωπραγματικό: "Δεν μπορείς να κάθεσαι στον καναπέ και να μιλάς για αγώνες".
Πλανάται πλάνην οικτράν ο κατά τα άλλα σιωπών κ. Πρόεδρος, αν έχει την γοερώς εσφαλμένη άποψη ότι όλοι εμείς καθόμασταν στους καναπέδες!
Πολλοί από εμάς, κ. Πρόεδρε, δεν κάναμε "αντίσταση", όπως εσείς και οι σύντροφοί σας του ΠΑΣΟΚ στα Ευρωπαϊκά καφενεία.
Ο γράφων, έμεινε εδώ, συνελήφθη από το στρατιωτικό καθεστώς, πέρασε από τα μπουντρούμια της οδού Μπουμπουλίνας και από το λαγούμι του Ε' Αστυνομικού Τμήματος της Λεωφ. Αλεξάνδρας και κατέληξε εξόριστος στο "Παρθένι" της Λέρου.
Αν μπορούσε έστω και ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ να μείνει μόνο μία μέρα σ' αυτό το λαγούμι – και όχι ένα μήνα όπως ο γράφων – θα δεχόμουν να το ψηφίσω!
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου