Πρόκειται για την τελευταία εξέλιξη ενός δικαστικού και ακαδημαϊκού πολέμου που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες ανάμεσα στον καθηγητή Άρη Πουλιανό και κάποια άτομα του ακαδημαϊκού και πολιτικού χώρου.
Η υπόθεση ξεκίνησε το 1959 με την ανακάλυψη του Σπηλαίου των Πετραλώνων. Η Ελλάδα μέχρι τότε ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη στον τομέα των Ανθρωπολογικών Ερευνών. Ο Χρήστος Σαρηγιαννίδης, κάτοικος της περιοχής, ανακάλυψε μέσα στο σπήλαιο ένα κρανίο παλαιανθρώπου. Κλήθηκαν καθηγητές του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Κόκκορος, Κανέλλης, Μαρίνος, Γιαννούλης, Σωτηριάδης) οι οποίοι ανέλαβαν την υπόθεση, αλλά επειδή δεν υπήρχαν οι υποδομές στην Ελλάδα, τα ευρήματα στάλθηκαν στο Αμβούργο, στον καθηγητή Μπράιντιγκερ, γνωστού από την υπόθεση του «μινωικού μικροκέφαλου»*. Πολλά από τα ευρήματα που στάλθηκαν στο Αμβούργο, πάνω από 1200 κομμάτια, δεν επέστρεψαν ποτέ.Το κρανίο παρουσιάστηκε τελικά σε ανθρωπολογικό συνέδριο της Μόσχας, όπου ο καθ. Πουλιανός ήρθε σε σύγκρουση με τον Μπράιντιγκερ για θέματα χρονολόγησης του ευρήματος. Ο Πουλιανός είναι της άποψης ότι τα ευρήματα είναι περίπου 750 χιλιάδων ετών, ενώ ο Μπράιντιγκερ τα χρονολογούσε πολύ μεταγενέστερα.
Ο καθ. Πουλιανός ήταν υπέρμαχος της αφρικανοκεντρικής θεωρίας, μέχρι που οι έρευνές του στον σπήλαιο των Πετραλώνων ανέτρεψαν αυτή του την πεποίθηση. Έστειλε το κρανίο σε έξι πανεπιστήμια όπου έγιναν 11 διαφορετικές προσπάθειες χρονολόγησης από διάφορους σημαντικούς ερευνητές, ανάμεσά τους από τον νομπελίστα Άλεν Ναΐρν του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας των Η.Π.Α με τη μέθοδο του «παλαιομαγνητισμού» και από τον Ιάπωνα καθηγητή Μοτόζι Ικέγια με τη μέθοδο της «ηλεκτρονικής στροφορμής». Οι έρευνες επαλήθευσαν την υπόθεση του Πουλιανού.
Αυτά τα ευρήματα ανατρέπουν τις θεωρίες που είναι κρατούσες σήμερα, και υπονοούν ότι ο άνθρωπος κατοικεί στην Ευρωπαϊκή χερσόνησο από πολύ παλιότερα από όσο νομίζουμε.
Ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ενημερώθηκε για το θέμα και κάλεσε τον Πουλιανό να έρθει στην Ελλάδα από τη Σοβιετική Ένωση. Υπογράφηκε πρωτόκολλο μέσω του οποίου το σπήλαιο παραδόθηκε στον Πουλιανό για να ξεκινήσει τις έρευνες του. Ο Πουλιανός μπήκε στη διοικούσα επιτροπή του Πανεπιστημίου Πατρών και ίδρυσε την πρώτη έδρα Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα.
Ο Πουλιανός όμως αργότερα απομακρύνθηκε από το πανεπιστήμιο Πατρών και η έδρα της Ανθρωπολογίας καταργήθηκε.
Έτσι ξεκίνησε ένα ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στον Πουλιανό και το ακαδημαϊκό κατεστημένο, στον οποίο η μεγαλύτερη κατηγορία κατά του Πουλιανού ήταν ότι είναι ιδιώτης (ενώ ιδιώτες ήταν και οι μεγάλοι αρχαιολόγοι Σλήμαν και Έβανς).
Μια άλλη κατηγορία που αποδίδεται συχνά στον καθ. Πουλιανό είναι ότι τα συμπεράσματά του είναι «εθνικιστικά» αφού ανατρέπουν την θεωρία της Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής του πολιτισμού μας! Ο καθ. Πουλιανός όμως αρνείται την κατηγορία και δεν συνδέει τα επιστημονικά του ευρήματα με κανενός είδους «εθνικισμό».
Το 1985 τον εκδίωξαν από το σπήλαιο και σταμάτησαν τις έρευνές του. Οι έρευνες όμως γίνονταν με την άδεια του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία δεν ανακλήθηκε ποτέ επίσημα.
Ο καθ. Πουλιανός κινήθηκε δικαστικά και κέρδισε δύο αποφάσεις Εφετείου κατά του ελληνικού δημοσίου, δύο αποφάσεις Πρωτοδικείου και δύο αποφάσεις Αρείου Πάγου. Έτσι με απόφαση του 1997 επέστρεψε στη Σπηλιά. Ο νομικός σύμβουλος του κράτους ενημέρωσε την τότε κυβέρνηση ότι ο Πουλιανός μπορούσε να επιστρέψει στις έρευνες και ότι οι δικαστικοί αγώνες έβαζαν απλώς σε έξοδα το ελληνικό δημόσιο.Δημιουργήθηκαν επεισόδια. Την ίδια στιγμή που δημοσιευόταν η απόφαση του Αρείου Πάγου, το υπουργείο και η νομαρχία προχώρησαν στο σφράγισμα του Σπηλαίου πριν γυρίσει ο Πουλιανός. Αγνόησαν έτσι την απόφαση του Αρείου Πάγου σύμφωνα με την οποία ο Πουλιανός μπορούσε να συνεχίσει τις έρευνές του.Χρειάστηκε δεύτερη απόφαση του συμβουλίου επικρατείας για να ξαναμπει ο Πουλιανός στη σπηλιά.
Από το 1997 μέχρι σήμερα, η κατάσταση έμεινε σταθερή. Η δίωξη όμως του Πουλιανού συνεχίστηκε. Άτομα του ακαδημαϊκού χώρου επιτίθενται συνέχεια στον καθ. Πουλιανό. Χρήματα δεν δόθηκαν ποτέ από το ελληνικό δημόσιο για τις έρευνές του. Όλα τα έξοδα των ερευνών έγιναν από τον ίδιο, ο οποίος πούλησε την περιουσία του για να συνεχίσει τις έρευνες και να δημιουργήσει τις υποδομές, και ίδρυσε μάλιστα και μουσείο.Τα μόνα έσοδα ήταν τα χρήματα από το Κιλικείο και από τα εισιτήρια των επισκεπτών στο Σπήλαιο, τα οποία είναι φανερό ότι δεν κάλυψαν παρά μικρό μέρος των συνολικών εξόδων που έκανε ο καθ. Πουλιανός.Αυτή η εκμετάλλευση του Κιλικείου και των εισιτηρίων των επισκεπτών χρησιμοποιήθηκαν όμως ως κατηγορίες κατά του καθ. Πουλιανού, αν και ο καθηγητής δεν αμφισβήτησε ποτέ την ιδιοκτησία του σπηλαίου από το ελληνικό δημόσιο!
Έτσι λοιπόν σήμερα, το συμβούλιο Επικρατείας προχώρησε στην δεύτερη εκδίωξη του καθ. Πουλιανού με την αιτιολόγηση ότι είναι ιδιώτης και ότι εκμεταλλεύεται το σπήλαιο προς ίδιον όφελος. Πενήντα αστυνομικοί υπό την παρουσία δικαστικού επιμελητή εκδίωξαν τον καθηγητή, ο οποίος συγκινημένος και ψυχικά συντετριμένος δήλωσε ότι δεν παραδίδεται και ότι θα καταφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.Απορούμε για ποιο λόγο εκδιώκεται τόσο πολύ ο καθ. Πουλιανός, ο οποίος έκανε τα Πετράλωνα παγκοσμίως γνωστά και τα ευρήματά του υποστηρίζονται από διεθνείς αυθεντίες.
Η ανακάλυψή του ανατρέπει άραγε τόσο πολύ τις κρατούσες θεωρίες για την καταγωγή του Ανθρώπου;
Διαβάστε περισσότερα: www.petralona-cave.gr και www.aee.gr
Πηγή : http://essetaihmar.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου